Surah Al-Lahab
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيْمِ
تَبَّتْ يَدَآ اَبِيْ لَهَبٍ وَّتَبَّۗ١
Tabbat yadā abī lahabiw wa tabb(a).
[1]
Niech zginą obie ręce Abu Lahaba i niech on sam zginie! -
مَآ اَغْنٰى عَنْهُ مَالُهٗ وَمَا كَسَبَۗ٢
Mā agnā ‘anhu māluhū wa mā kasab(a).
[2]
Nie zdadzą mu się na nic jego majątek i to, co zyskał.
سَيَصْلٰى نَارًا ذَاتَ لَهَبٍۙ٣
Sayaṣlā nāran żāta lahab(in).
[3]
Będzie się palił w ogniu płomiennym,
وَّامْرَاَتُهٗ ۗحَمَّالَةَ الْحَطَبِۚ٤
Wamra'atuh(ū), ḥammālatal-ḥaṭab(i).
[4]
I jego żona - nosząca drzewo;
فِيْ جِيْدِهَا حَبْلٌ مِّنْ مَّسَدٍ ࣖ٥
Fī jīdihā ḥablum mim masad(in).
[5]
Będzie ona mieć na szyi sznur z włókien palmy.