Surah At-Tin
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيْمِ
وَالتِّيْنِ وَالزَّيْتُوْنِۙ١
Wat-tīni waz-zaitūn(i).
[1]
سوگند به انجیر و زیتون
وَطُوْرِ سِيْنِيْنَۙ٢
Wa ṭūri sīnīn(a).
[2]
و طور سینین (یا سینا)
وَهٰذَا الْبَلَدِ الْاَمِيْنِۙ٣
Wa hāżal-baladil-amīn(i).
[3]
و این شهر آرام (یا ایمن)
لَقَدْ خَلَقْنَا الْاِنْسَانَ فِيْٓ اَحْسَنِ تَقْوِيْمٍۖ٤
Laqad khalaqnal-insāna fī aḥsani taqwīm(in).
[4]
که آفریدیم انسان را در نکوتر اندام
ثُمَّ رَدَدْنٰهُ اَسْفَلَ سٰفِلِيْنَۙ٥
Ṡumma radadnāhu asfala sāfilīn(a).
[5]
سپس بازگردانیدیمش فرود فرودین
اِلَّا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ فَلَهُمْ اَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُوْنٍۗ٦
Illal-lażīna āmanū wa ‘amiluṣ-ṣāliḥāti falahum ajrun gairu mamnūn(in).
[6]
مگر آنان که ایمان آوردند و کردار شایسته کردند که ایشان را است مزدی بی‌پایان
فَمَا يُكَذِّبُكَ بَعْدُ بِالدِّيْنِۗ٧
Famā yukażżibuka ba‘du bid-dīn(i).
[7]
پس چه چیز تکذیب کند تو را از این پس به دین
اَلَيْسَ اللّٰهُ بِاَحْكَمِ الْحٰكِمِيْنَ ࣖ٨
Alaisallāhu bi'aḥkamil-ḥākimīn(a).
[8]
آیا نیست خدا حکم‌کننده‌ترین حکم‌کنندگان