Surah Al-Falaq
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيْمِ
قُلْ اَعُوْذُ بِرَبِّ الْفَلَقِۙ١
Qul a‘ūżu birabbil-falaq(i).
[1]
Si: «Jeg søker tilflukt hos morgengryets Herre,
مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَۙ٢
Min syarri mā khalaq(a).
[2]
mot ondt fra det Han har skapt,
وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ اِذَا وَقَبَۙ٣
Wa min syarri gāsiqin iżā waqab(a).
[3]
mot ondt fra mørket når det bryter inn,
وَمِنْ شَرِّ النَّفّٰثٰتِ فِى الْعُقَدِۙ٤
Wa min syarrin-naffāṡāti fil-‘uqad(i).
[4]
mot ondt fra dem som blåser på knuter og utøver magi,
وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ اِذَا حَسَدَ ࣖ٥
Wa min syarri ḥāsidin iżā ḥasad(a).
[5]
mot ondt fra en misunnelig, når han misunner (kaster det onde øye).