Surah Al-Tatfif
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيْمِ
وَيْلٌ لِّلْمُطَفِّفِيْنَۙ١
Wailul lil-muṭaffifīn(a).
[1]
Celakolah orang-orang nang curang (dalam manakar dan manimbang)!
الَّذِيْنَ اِذَا اكْتَالُوْا عَلَى النَّاسِ يَسْتَوْفُوْنَۖ٢
Allażīna iżaktālū ‘alan-nāsi yastaufūn(a).
[2]
(Orang-orang nang curang tu adolah) orang-orang nang apobilo manerimo takaran dari orang lain, orang-orang tu minta dipenuhi.
وَاِذَا كَالُوْهُمْ اَوْ وَّزَنُوْهُمْ يُخْسِرُوْنَۗ٣
Wa iżā kālūhum au wazanūhum yukhsirūn(a).
[3]
(Sabaliknyo,) apobilo orang-orang tu manakar atau manimbang untuk orang lain, orang-orang tu kurangi.
اَلَا يَظُنُّ اُولٰۤىِٕكَ اَنَّهُمْ مَّبْعُوْثُوْنَۙ٤
Alā yaẓunnu ulā'ika annahum mab‘ūṡūn(a).
[4]
Idakkah orang-orang tu manyangko (bahwa) sasungguhnyo orang-orang tu bakal dibangkitkan
لِيَوْمٍ عَظِيْمٍۙ٥
Liyaumin ‘aẓīm(in).
[5]
Pado suatu hari nang besak (Kiamat),
يَّوْمَ يَقُوْمُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعٰلَمِيْنَۗ٦
Yauma yaqūmun-nāsu lirabbil-‘ālamīn(a).
[6]
(Yaitu) hari (katiko) manusio bangkit manghadap Tuhan sagalo alam?
كَلَّآ اِنَّ كِتٰبَ الْفُجَّارِ لَفِيْ سِجِّيْنٍۗ٧
Kallā inna kitābal-fujjāri lafī sijjīn(in).
[7]
Jangan sakali-kali macam tu! Sasungguhnyo catatan orang nang durhako benar-benar (tasimpan) dalam Sijjīn. 744
744) ‘Sijjīn’ adolah namo kitab nang mancatat sagalo perbuatan orang-orang nang durhako.
وَمَآ اَدْرٰىكَ مَا سِجِّيْنٌۗ٨
Wa mā adrāka mā sijjīn(un).
[8]
Tahukah engkau apokah Sijjīn tu?
كِتٰبٌ مَّرْقُوْمٌۗ٩
Kitābum marqūm(un).
[9]
(Io adolah) kitab nang baisi catatan (amal).
وَيْلٌ يَّوْمَىِٕذٍ لِّلْمُكَذِّبِيْنَۙ١٠
Wailuy yauma'iżil lil-mukażżibīn(a).
[10]
Celakolah pado hari tu bagi paro pandusto,
الَّذِيْنَ يُكَذِّبُوْنَ بِيَوْمِ الدِّيْنِۗ١١
Allażīna yukażżibūna biyaumid-dīn(i).
[11]
Yaitu orang-orang nang mandustokan hari Pembalasan.
وَمَا يُكَذِّبُ بِهٖٓ اِلَّا كُلُّ مُعْتَدٍ اَثِيْمٍۙ١٢
Wa mā yukażżibu bihī illā kullu mu‘tadin aṡīm(in).
[12]
Idak ado nang mandustokannyo, kacuali satiap orang nang malampaui batas lagi sangat badoso.
اِذَا تُتْلٰى عَلَيْهِ اٰيٰتُنَا قَالَ اَسَاطِيْرُ الْاَوَّلِيْنَۗ١٣
Iżā tutlā ‘alaihi āyātunā qāla asāṭīrul-awwalīn(a).
[13]
Apobilo dibacokan kapadonyo ayat-ayat Kami, dio bakato, “(Tu adolah) dongeng orang-orang dahulu.”
كَلَّا بَلْ ۜرَانَ عَلٰى قُلُوْبِهِمْ مَّا كَانُوْا يَكْسِبُوْنَ١٤
Kallā bal…rāna ‘alā qulūbihim mā kānū yaksibūn(a).
[14]
Sakali-kali idak! Bahkan, apo nang selalu orang-orang tu kerjokan tu lah manutupi hati orang-orang tu.
كَلَّآ اِنَّهُمْ عَنْ رَّبِّهِمْ يَوْمَىِٕذٍ لَّمَحْجُوْبُوْنَۗ١٥
Kallā innahum ‘ar rabbihim yauma'iżil lamaḥjūbūn(a).
[15]
Sakali-kali idak! 745 Sasungguhnyo orang-orang tu pado hari tu benar-benar tahalang dari (rahmat) Tuhannyo.
745) Maksudnyo adolah sakali-kali idak macam apo nang orang-orang tu katokan, yakni bahwa orang-orang tu dekat pado sisi Tuhan.
ثُمَّ اِنَّهُمْ لَصَالُوا الْجَحِيْمِۗ١٦
Ṡumma innahum laṣālul-jaḥīm(i).
[16]
Sasungguhnyo orang-orang tu kemudian benar-benar masuk (nerako) Jahim.
ثُمَّ يُقَالُ هٰذَا الَّذِيْ كُنْتُمْ بِهٖ تُكَذِّبُوْنَۗ١٧
Ṡumma yuqālu hāżal-lażī kuntum bihī tukażżibūn(a).
[17]
Lalu dikatokan (kapado orang-orang tu), “Nilah (azab) nang selalu kamu dustokan.”
كَلَّآ اِنَّ كِتٰبَ الْاَبْرَارِ لَفِيْ عِلِّيِّيْنَۗ١٨
Kallā inna kitābal-abrāri lafī ‘illiyyīn(a).
[18]
Sakali-kali idak! Sasungguhnyo catatan orang-orang nang babakti benar-benar tasimpan dalam ‘Illiyyīn. 746
746) ‘Illi yyīn’ adolah namo kitab nang mancatat sagalo perbuatan orang-orang nang baamal saleh.
وَمَآ اَدْرٰىكَ مَا عِلِّيُّوْنَۗ١٩
Wa mā adrāka mā ‘illiyyūn(a).
[19]
Taukah kamu apokah ‘Illiyyīn tu?
كِتٰبٌ مَّرْقُوْمٌۙ٢٠
Kitābum marqūm(un).
[20]
(Tulah) kitab nang baisi catatan (amal)
يَّشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُوْنَۗ٢١
Yasyhaduhul-muqarrabūn(a).
[21]
Nang disaksikan oleh (malaikat-malaikat) nang didekatkan (kapado Allah).
اِنَّ الْاَبْرَارَ لَفِيْ نَعِيْمٍۙ٢٢
Innal-abrāra lafī na‘īm(in).
[22]
Sasungguhnyo orang-orang nang babakti benar-benar barado dalam (surgo nang penuh) kanikmatan.
عَلَى الْاَرَاۤىِٕكِ يَنْظُرُوْنَۙ٢٣
‘Alal-arā'iki yanẓurūn(a).
[23]
Orang-orang tu (duduk) di atas dipan-dipan (sambil) malepas pandangan.
تَعْرِفُ فِيْ وُجُوْهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِيْمِۚ٢٤
Ta‘rifu fī wujūhihim naḍratan na‘īm(i).
[24]
Kamu dapat mangetaui pado wajah orang-orang tu gemerlapnyo kanikmatan.
يُسْقَوْنَ مِنْ رَّحِيْقٍ مَّخْتُوْمٍۙ٢٥
Yusqauna mir raḥīqim makhtūm(in).
[25]
Orang-orang tu dibagih minum dari khamar murni (idak mamabukkan) nang (tempatnyo) masih dibagih lak (sabagai jaminan kaasliannyo).
خِتٰمُهٗ مِسْكٌ ۗوَفِيْ ذٰلِكَ فَلْيَتَنَافَسِ الْمُتَنٰفِسُوْنَۗ٢٦
Khitāmuhū misk(un), wa fī żālika falyatanāfasil-mutanāfisūn(a).
[26]
Laknya tabuat dari kasturi. Untuk (mandapatkan) nang demikian tu hendaknyo orang balomba-lomba.
وَمِزَاجُهٗ مِنْ تَسْنِيْمٍۙ٢٧
Wa mizājuhū min tasnīm(in).
[27]
Campurannyo tabuat dari tasnīm,
عَيْنًا يَّشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُوْنَۗ٢٨
‘Ainay yasyrabu bihal-muqarrabūn(a).
[28]
(Yaitu) mato aek nang diminum oleh orang-orang tu nang didekatkan (kapado Allah).
اِنَّ الَّذِيْنَ اَجْرَمُوْا كَانُوْا مِنَ الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا يَضْحَكُوْنَۖ٢٩
Innal-lażīna ajramū kānū minal-lażīna āmanū yaḍḥakūn(a).
[29]
Sasungguhnyo orang-orang nang badoso adolah orang-orang nang dulu selalu mantertawokan orang-orang nang baiman.
وَاِذَا مَرُّوْا بِهِمْ يَتَغَامَزُوْنَۖ٣٠
Wa iżā marrū bihim yatagāmazūn(a).
[30]
Apobilo orang-orang tu (orang-orang nang baiman) malintas di hadapan orang-orang nang badoso tu, orang-orang nang badoso tu saling mangedip-ngedipkan matonyo.
وَاِذَا انْقَلَبُوْٓا اِلٰٓى اَهْلِهِمُ انْقَلَبُوْا فَكِهِيْنَۖ٣١
Wa iżanqalabū ilā ahlihimunqalabū fakihīn(a).
[31]
Apobilo balik kapado kaumnyo, orang-orang nang badoso tu balik dengan gembiro (dan sombong).
وَاِذَا رَاَوْهُمْ قَالُوْٓا اِنَّ هٰٓؤُلَاۤءِ لَضَاۤلُّوْنَۙ٣٢
Wa iżā ra'auhum qālū inna hā'ulā'i laḍāllūn(a).
[32]
Apobilo mangimak (orang-orang mukmin), orang-orang tu mangatokan, “Sasungguhnyo orang-orang tu benar-benar orang-orang sesat,”
وَمَآ اُرْسِلُوْا عَلَيْهِمْ حٰفِظِيْنَۗ٣٣
Wa mā ursilū ‘alaihim ḥāfiẓīn(a).
[33]
Padohal orang-orang nang badoso tu idak diutus sabagai penjago (orang-orang mukmin).
فَالْيَوْمَ الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُوْنَۙ٣٤
Fal-yaumal-lażīna āmanū minal kuffāri yaḍḥakūn(a).
[34]
Pado hari ko (hari Kiamat), orang-orang nang baimanlah nang mantertawokan orang-orang kafir.
عَلَى الْاَرَاۤىِٕكِ يَنْظُرُوْنَۗ٣٥
‘Alal-arā'iki yanẓurūn(a).
[35]
Orang-orang tu (duduk) di atas dipan-dipan (sambil) malepas pandangan.
هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ مَا كَانُوْا يَفْعَلُوْنَ ࣖ٣٦
Hal ṡuwwibal-kuffāru mā kānū yaf‘alūn(a).
[36]
Apokah orang-orang kafir tu lah dibagih balasan (hukuman) tahadap apo nang selalu orang-orang tu perbuat?