Surah Al-Anfal

Daftar Surah

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيْمِ
يَسْـَٔلُوْنَكَ عَنِ الْاَنْفَالِۗ قُلِ الْاَنْفَالُ لِلّٰهِ وَالرَّسُوْلِۚ فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَصْلِحُوْا ذَاتَ بَيْنِكُمْ ۖوَاَطِيْعُوا اللّٰهَ وَرَسُوْلَهٗٓ اِنْ كُنْتُمْ مُّؤْمِنِيْنَ١
Yas'alūnaka ‘anil-anfāl(i), qulil-anfālu lillāhi war-rasūl(i), fattaqullāha wa aṣliḥū żāta bainikum, wa aṭī‘ullāha wa rasūlahū in kuntum mu'minīn(a).
[1] Orang-orang tu batanyo kapadomu (Nabi Muhammad) tentang (pambagian) harto rampasan perang. Katokanlah, “Harto rampasan perang tu milik Allah dan Rasul (manurut katentuan Allah dan Rasul-Nyo). Mako, batakwalah kapado Allah dan pabaikilah hubungan di antaro sasamomu dan taatlah kapado Allah dan Rasul-Nyo kalu kamu orang-orang mukmin.”

اِنَّمَا الْمُؤْمِنُوْنَ الَّذِيْنَ اِذَا ذُكِرَ اللّٰهُ وَجِلَتْ قُلُوْبُهُمْ وَاِذَا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ اٰيٰتُهٗ زَادَتْهُمْ اِيْمَانًا وَّعَلٰى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُوْنَۙ٢
Innamal-mu'minūnal-lażīna iżā żukirallāhu wajilat qulūbuhum wa iżā tuliyat ‘alaihim āyātuhū zādathum īmānaw wa ‘alā rabbihim yatawakkalūn(a).
[2] Sasungguhnyo orang-orang mukmin adolah orang-orang nang kalu disebut namo Allah 303 gemetar hatinyo kalu dibacokan ayat-ayat-Nyo kapado orang-orang tu batambah (kuat) imannyo dan hanyo kapado Tuhannyo orang-orang tu batawakal,
303) Manyebut namo Allah Swt. di siko baarti manyebut sifat-sifat nang mangagungkan dan mamuliokan-Nyo.

الَّذِيْنَ يُقِيْمُوْنَ الصَّلٰوةَ وَمِمَّا رَزَقْنٰهُمْ يُنْفِقُوْنَۗ٣
Al-lażīna yuqīmūnaṣ-ṣalāta wa mimmā razaqnāhum yunfiqūn(a).
[3] (Yaitu) orang-orang nang mangarjokan salat dan manginfakkan sabagian rezeki nang Kami anugerahkan kapado orang-orang tu.

اُولٰۤىِٕكَ هُمُ الْمُؤْمِنُوْنَ حَقًّاۗ لَهُمْ دَرَجٰتٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَمَغْفِرَةٌ وَّرِزْقٌ كَرِيْمٌۚ٤
Ulā'ika humul-mu'minūna ḥaqqā(n), lahum darajātun ‘inda rabbihim wa magfiratuw wa rizqun karīm(un).
[4] Orang-orang tu lah orang-orang nang benar-benar baiman. Bagi orang-orang tu derajat (tinggi) di sisi Tuhannyo dan ampunan serto rezeki nang mulio.

كَمَآ اَخْرَجَكَ رَبُّكَ مِنْۢ بَيْتِكَ بِالْحَقِّۖ وَاِنَّ فَرِيْقًا مِّنَ الْمُؤْمِنِيْنَ لَكٰرِهُوْنَ٥
Kamā akhrajaka rabbuka mim baitika bil-ḥaqq(i), wa inna farīqam minal-mu'minīna lakārihūn(a).
[5] (Peristiwa tu) 304 samacam mano Tuhanmu manyuruhmu pegi dari rumahmu dengan (badasar) kabenaran meskipun sasungguh-nyo sabagian orang-orang nang baiman tu dak manyukoinyo.
304) Sabagian sahabat Nabi kaberatan dengan katentuan pambagian harto rampasan perang, samacam mano orang-orang tu kaberatan dengan perentah Allah Swt. untuk melaksanokan Perang Badar.

يُجَادِلُوْنَكَ فِى الْحَقِّ بَعْدَمَا تَبَيَّنَ كَاَنَّمَا يُسَاقُوْنَ اِلَى الْمَوْتِ وَهُمْ يَنْظُرُوْنَ ۗ٦
Yujādilūnaka fil-ḥaqqi ba‘da mā tabayyana ka'annamā yusāqūna ilal-mauti wa hum yanẓurūn(a).
[6] Orang-orang tu mambantahmu (Nabi Muhammad) tentang kabenaran (Perang Badar) satelah nyato (bahwa orang-orang tu pasti menang) seakan-akan orang-orang tu dihalau kapado kamatian dan Mangimak (sebab kamatian tu ).

وَاِذْ يَعِدُكُمُ اللّٰهُ اِحْدَى الطَّاۤىِٕفَتَيْنِ اَنَّهَا لَكُمْ وَتَوَدُّوْنَ اَنَّ غَيْرَ ذَاتِ الشَّوْكَةِ تَكُوْنُ لَكُمْ وَيُرِيْدُ اللّٰهُ اَنْ يُّحِقَّ الْحَقَّ بِكَلِمٰتِهٖ وَيَقْطَعَ دَابِرَ الْكٰفِرِيْنَۙ٧
Wa iż ya‘idukumullāhu iḥdaṭ-ṭā'ifataini annahā lakum wa tawaddūna anna gaira żātisy-syaukati takūnu lakum wa yurīdullāhu ay yuḥiqqal-ḥaqqa bikalimātihī wa yaqṭa‘a dābiral-kāfirīn(a).
[7] (Ingatlah) katiko Allah manjanjikan kapadomu bahwa salah sikok dari duo golongan 305 (nang kamu hadapi) adolah milikmu, sedangkan kamu manginginkan bahwa nang dak mampunyoi kakuatan senjatolah milikmu. Tapi, Allah hendak manetapkan nang benar (Islam) dengan katentuan-Nyo dan mamusnahkan orang-orang kafir sampai ka akar-akarnyo,
305) Duo golongan tasebut adolah kafilah Abū Sufyān nang mambawak dagangan dari Syam dan pasukan basanjato nang datang dari Makkah di bawah pimpinan ‘Utbah bin Rabi‘ah basamo Abū Jahal.

لِيُحِقَّ الْحَقَّ وَيُبْطِلَ الْبَاطِلَ وَلَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُوْنَۚ٨
Liyuḥiqqal-ḥaqqa wa yubṭilal-bāṭila wa lau karihal-mujrimūn(a).
[8] Agar Allah manetapkan nang benar (Islam) dan manghilangkan nang batil (syirik), walaupun para pendoso (musyrik) tu dak manyukoi (-nyo).

اِذْ تَسْتَغِيْثُوْنَ رَبَّكُمْ فَاسْتَجَابَ لَكُمْ اَنِّيْ مُمِدُّكُمْ بِاَلْفٍ مِّنَ الْمَلٰۤىِٕكَةِ مُرْدِفِيْنَ٩
Iż tastagīṡūna rabbakum fastajāba lakum annī mumiddukum bi'alfim minal-malā'ikati murdifīn(a).
[9] (Ingatlah) katiko kamu mamohon patolongan kapado Tuhanmu lalu Dio mangabulkan(-nyo) bagimu (seraya bafirman), “Sasungguhnyo Aku bakal mandatangkan bala bantuan kapadomu seribu malaikat nang datang baturut-turut.”

وَمَا جَعَلَهُ اللّٰهُ اِلَّا بُشْرٰى وَلِتَطْمَىِٕنَّ بِهٖ قُلُوْبُكُمْۗ وَمَا النَّصْرُ اِلَّا مِنْ عِنْدِ اللّٰهِ ۗاِنَّ اللّٰهَ عَزِيْزٌ حَكِيْمٌ ࣖ١٠
Wa mā ja‘alahullāhu illā busyrā wa litaṭma'inna bihī qulūbukum, wa man-naṡru illā min ‘indillāh(i), innallāha ‘azīzun ḥakīm(un).
[10] Allah dak manjadikannyo (bala bantuan tu), malainkan sabagai kabar gembira dan agar hatimu manjadi tenteram karenonyo. Kamenangan tu hanyolah dari sisi Allah. Sasungguhnyo Allah Maha Perkaso lagi Maha Bijaksano.

اِذْ يُغَشِّيْكُمُ النُّعَاسَ اَمَنَةً مِّنْهُ وَيُنَزِّلُ عَلَيْكُمْ مِّنَ السَّمَاۤءِ مَاۤءً لِّيُطَهِّرَكُمْ بِهٖ وَيُذْهِبَ عَنْكُمْ رِجْزَ الشَّيْطٰنِ وَلِيَرْبِطَ عَلٰى قُلُوْبِكُمْ وَيُثَبِّتَ بِهِ الْاَقْدَامَۗ١١
Iż yugasysyīkumun-nu‘āsa amanatam minhu wa yunazzilu ‘alaikum minas-samā'i mā'al liyuṭahhirakum bihī wa yużhiba ‘ankum rijzasy-syaiṭāni wa liyarbiṭa ‘alā qulūbikum wa yuṡabbita bihil-aqdām(a).
[11] (Ingatlah) katiko Allah mambuat kamu mangantuk sabagai penenteraman dari-Nyo dan manurunkan aek (hujan) dari langit kapadomu untuk menyucikan kamu dengan (hujan) tu, manghilangkan gangguan-gangguan setan dari dirimu, dan manguatkan hatimu serto mampeteguh telapak kakimu.

اِذْ يُوْحِيْ رَبُّكَ اِلَى الْمَلٰۤىِٕكَةِ اَنِّيْ مَعَكُمْ فَثَبِّتُوا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْاۗ سَاُلْقِيْ فِيْ قُلُوْبِ الَّذِيْنَ كَفَرُوا الرُّعْبَ فَاضْرِبُوْا فَوْقَ الْاَعْنَاقِ وَاضْرِبُوْا مِنْهُمْ كُلَّ بَنَانٍۗ١٢
Iż yūḥī rabbuka ilal-malā'ikati annī ma‘akum fa ṡabbitul-lażīna āmanū, sa'ulqī fī qulūbil-lażīna kafarur-ru‘ba faḍribū fauqal-a‘nāqi waḍribū minhum kulla banān(in).
[12] (Ingatlah) katiko Tuhanmu mawahyukan kapado para malaikat, “Sasungguhnyo Aku basamomu. Mako, teguhkanlah (pendirian) orang-orang nang lah baiman. Kagi Aku bakal manimpokan raso takut ka dalam hati orang-orang kafir. Mako, tebaslah bagian atas leher orang-orang tu dan potonglah tiap-tiap ujung jari orang-orang tu. 306
306) ko tajadi dalam peperangan. Sasaran nang mamatikan adolah leher. Tapi, apobilo lawan mamakai baju besi sahinggo sulit dikalahkan, tangannyolah nang dilumpuhkan agar dak dapat mamegang senjato supayo mudah ditawan.

ذٰلِكَ بِاَنَّهُمْ شَاۤقُّوا اللّٰهَ وَرَسُوْلَهٗۚ وَمَنْ يُّشَاقِقِ اللّٰهَ وَرَسُوْلَهٗ فَاِنَّ اللّٰهَ شَدِيْدُ الْعِقَابِ١٣
Żālika bi'annahum syāqqullāha wa rasūlah(ū), wa may yusyāqiqillāha wa rasūlahū fa innallāha syadīdul-‘iqāb(i).
[13] (Katentuan) nang macam tu adolah kareno sasungguhnyo orang-orang tu manentang Allah dan Rasul-Nyo. Siapo nang manentang Allah dan Rasul-Nyo, sasungguhnyo Allah sangat keras hukuman-Nyo.

ذٰلِكُمْ فَذُوْقُوْهُ وَاَنَّ لِلْكٰفِرِيْنَ عَذَابَ النَّارِ١٤
Żālikum fa żūqūhu wa anna lil-kāfirīna ‘ażāban-nār(i).
[14] Macam tu (hukuman dunio nang ditimpokan atasmu). Mako, rasokanlah hukuman tu, dan (di ari Kiamat) sasungguhnyo bagi orang-orang kafir ado azab nerako.

يٰٓاَيُّهَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْٓا اِذَا لَقِيْتُمُ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا زَحْفًا فَلَا تُوَلُّوْهُمُ الْاَدْبَارَۚ١٥
Yā ayyuhal-lażīna āmanū iżā laqītumul-lażīna kafarū zaḥfan falā tuwallūhumul-adbār(a).
[15] Oi orang-orang nang baiman, kalu kamu batemu orang-orang kafir nang bakal manyerangmu, janganlah kamu babalik membelakangi orang-orang tu (mundur).

وَمَنْ يُّوَلِّهِمْ يَوْمَىِٕذٍ دُبُرَهٗٓ اِلَّا مُتَحَرِّفًا لِّقِتَالٍ اَوْ مُتَحَيِّزًا اِلٰى فِئَةٍ فَقَدْ بَاۤءَ بِغَضَبٍ مِّنَ اللّٰهِ وَمَأْوٰىهُ جَهَنَّمُ ۗ وَبِئْسَ الْمَصِيْرُ١٦
Wa may yuwallihim yauma'iżin duburahū illā mutaḥarrifal liqitālin au mutaḥayyizan ilā fi'atin faqad bā'a bigaḍabim minallāhi wa ma'wāhu jahannam(u), wa bi'sal-maṣīr(u).
[16] Siapo nang mundur pado waktu tu, kacuali babelok untuk (siasat) perang atau hendak menggabungkan diri dengan pasukan nang lain, dio pasti bakal balik dengan mambawak kamurkoan Allah. Genahnyo adolah (nerako) Jahanam dan (tu lah) saburuk-buruk genah balik.

فَلَمْ تَقْتُلُوْهُمْ وَلٰكِنَّ اللّٰهَ قَتَلَهُمْۖ وَمَا رَمَيْتَ اِذْ رَمَيْتَ وَلٰكِنَّ اللّٰهَ رَمٰىۚ وَلِيُبْلِيَ الْمُؤْمِنِيْنَ مِنْهُ بَلَاۤءً حَسَنًاۗ اِنَّ اللّٰهَ سَمِيْعٌ عَلِيْمٌ١٧
Falam taqtulūhum wa lākinnallāha qatalahum, wa mā ramaita iż ramaita wa lākinallāha ramā, wa liyubliyal-mu'minīna minhu balā'an ḥasanā(n), innallāha samī‘un ‘alīm(un).
[17] Mako, (sabenarnyo) bukan kamu nang mambunuh orang-orang tu, malainkan Allah nang mambunuh orang-orang tu dan bukan engkau nang malempar katiko engkau malempar, malainkan Allah nang malempar. (Allah babuat macam tu untuk mambinasokan orang-orang tu) dan untuk mambagih kamenangan kapado orang-orang mukmin dengan kamenangan nang baik. 307 Sasungguhnyo Allah Maha Manganing lagi Maha Mangetaui.
307) Peristiwa ko takait Perang Badar samacam mano diriwayatkan oleh Ibnu Abbas. Dio bacarito bahwa katiko Perang Badar bakacamuk, Nabi Muhammad saw. bakato kapado Ali, “Ambikkan aku sagenggam pasir!” Ali sagero mengambik pasir tasebut dan manyerahkannyo kapado beliau. Lalu, beliau malemparkan pasir tu ka muko para musuh sahinggo dak seorang pun nang matonyo luput darinyo. Oleh kareno tu, hancurlah orang-orang tu.” (Hadis riwayat Ṭabrani).

ذٰلِكُمْ وَاَنَّ اللّٰهَ مُوْهِنُ كَيْدِ الْكٰفِرِيْنَ١٨
Żālikum wa annallāha mūhinu kaidil-kāfirīn(a).
[18] Macam tu (adolah kamenangan nang besak) dan sasungguhnyo Allah malemahkan tipu dayo orang-orang kafir.

اِنْ تَسْتَفْتِحُوْا فَقَدْ جَاۤءَكُمُ الْفَتْحُۚ وَاِنْ تَنْتَهُوْا فَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْۚ وَاِنْ تَعُوْدُوْا نَعُدْۚ وَلَنْ تُغْنِيَ عَنْكُمْ فِئَتُكُمْ شَيْـًٔا وَّلَوْ كَثُرَتْۙ وَاَنَّ اللّٰهَ مَعَ الْمُؤْمِنِيْنَ ࣖ١٩
In tastaftiḥū faqad jā'akumul-fatḥ(u), wa in tantahū fa huwa khairul lakum, wa in ta‘ūdū na‘ud, wa lan tugniya ‘ankum fi'atukum syai'aw wa lau kaṡurat, wa anallāha ma‘al-mu'minīn(a).
[19] Jiko kamu (kaum kafir) mamintak putusan (tentang pihak mano nang benar), sungguh putusan tu lah datang kapadomu (kamenangan kaum muslim pado Perang Badar). kalu kamu berenti (memusuhi Rasul), tu lah nang lebih baik bagimu. kalu kamu balik (melakukan kezaliman serupo), niscayo Kami bakal balik (mangalahkan kamu). Pasukanmu sadikit pun dak bakal dapat manolak bahayo darimu biakpun (banyak jumlahnyo). Sasungguhnyo Allah baserto orang-orang nang baiman.

يٰٓاَيُّهَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْٓا اَطِيْعُوا اللّٰهَ وَرَسُوْلَهٗ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَاَنْتُمْ تَسْمَعُوْنَ٢٠
Yā ayyuhal-lażīna āmanū aṭī‘ullāha wa rasūlahū wa lā tawallau ‘anhu wa antum tasma‘ūn(a).
[20] Oi orang-orang nang baiman, taatlah kapado Allah dan Rasul-Nyo dan janganlah kamu bapaling dari-Nyo, padohal kamu manganing (perentah dan larangan-Nyo).

وَلَا تَكُوْنُوْا كَالَّذِيْنَ قَالُوْا سَمِعْنَا وَهُمْ لَا يَسْمَعُوْنَۚ٢١
Wa lā takūnū kal-lażīna qālū sami‘nā wa hum lā yasma‘ūn(a).
[21] Janganlah kamu manjadi seperti orang-orang (munafik dan musyrik) nang bakato, “Kami manganingkan.” Padohal, orang-orang tu dak manganingkan (dak mangamalkannyo).

۞ اِنَّ شَرَّ الدَّوَاۤبِّ عِنْدَ اللّٰهِ الصُّمُّ الْبُكْمُ الَّذِيْنَ لَا يَعْقِلُوْنَ٢٢
Inna syarrad-dawābbi ‘indallāhiṣ-ṣummul-bukmul-lażīna lā ya‘qilūn(a).
[22] Sasungguhnyo saburuk-buruk makhluk nang bagerak di atas bumi dalam pandangan Allah iolah orang-orang tu nang tuli dan bisu (dak mau manganing dan dak mau mangatokan kabenaran), yaitu orang-orang nang dak mangerti.

وَلَوْ عَلِمَ اللّٰهُ فِيْهِمْ خَيْرًا لَّاَسْمَعَهُمْۗ وَلَوْ اَسْمَعَهُمْ لَتَوَلَّوْا وَّهُمْ مُّعْرِضُوْنَ٢٣
Wa lau ‘alimallāhu fīhim khairal la'asma‘ahum, wa lau asma‘ahum latawallau wa hum mu‘riḍūn(a).
[23] Seandainyo Allah mangetaui ado kabaikan pado diri orang-orang tu, pasti Dio jadikan orang-orang tu dapat manganing. 308 Seandainyo Allah manjadikan orang-orang tu dapat manganing, niscayo orang-orang tu bapaling dan memang memalingkan diri.
308) Pangandaian dalam ayat ko bukan baarti Allah Swt. dak tau, tapi Allah Swt. Mahatau bahwa pado orang-orang tu dak ado kabaikan.

يٰٓاَيُّهَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوا اسْتَجِيْبُوْا لِلّٰهِ وَلِلرَّسُوْلِ اِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيْكُمْۚ وَاعْلَمُوْٓا اَنَّ اللّٰهَ يَحُوْلُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهٖ وَاَنَّهٗٓ اِلَيْهِ تُحْشَرُوْنَ٢٤
Yā ayyuhal-lażīna āmanustajībū lillāhi wa lir-rasūli iżā da‘ākum limā yuḥyīkum, wa‘lamū annallāha yaḥūlu bainal-mar'i wa qalbihī wa annahū ilaihi tuḥsyarūn(a).
[24] Oi orang-orang nang baiman, penuhilah seruan Allah dan Rasul (Nabi Muhammad) apobilo dio manyerumu kapado sesuatu nang mambagih kahidupan kapadomu! 309 Ketauilah bahwa sasungguhnyo Allah mambatasi antaro manusio dengan hatinyo 310 dan sasungguhnyo kapado-Nyolah kamu bakal dikumpulkan.
309) Seruan tasebut barupo seruan untuk baperang demi meninggikan kalimat Allah Swt. serto manghidupkan Islam dan muslimin. Hal tu jugo baarti manyeru kapado iman, patunjuk, jihad, dan sagalo nang ado hubungannyo dengan kebahagiaan hidup di dunio dan di akherat. 310) Allah Swt. manguasoi hati manusio dan mangarahkannyo sasuaii kendak-Nyo. Mako, Allah Swt. manghalangi katiko hati tu condong untuk manuruti hawa nafsu dan mambimbing manusio manuju jalan nang lurus.

وَاتَّقُوْا فِتْنَةً لَّا تُصِيْبَنَّ الَّذِيْنَ ظَلَمُوْا مِنْكُمْ خَاۤصَّةً ۚوَاعْلَمُوْٓا اَنَّ اللّٰهَ شَدِيْدُ الْعِقَابِ٢٥
Wattaqū fitnatal lā tuṣībannal-lażīna ẓalamū minkum khāṣṣah(tan), wa‘lamū annallāha syadīdul-‘iqāb(i).
[25] Peliharolah dirimu dari siksoan nang dak hanyo manimpo orang-orang nang aniayo sajo di antaro kamu. Ketauilah bahwa Allah Maha Keras hukuman-Nyo.

وَاذْكُرُوْٓا اِذْ اَنْتُمْ قَلِيْلٌ مُّسْتَضْعَفُوْنَ فِى الْاَرْضِ تَخَافُوْنَ اَنْ يَّتَخَطَّفَكُمُ النَّاسُ فَاٰوٰىكُمْ وَاَيَّدَكُمْ بِنَصْرِهٖ وَرَزَقَكُمْ مِّنَ الطَّيِّبٰتِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُوْنَ٢٦
Ważkurū iż antum qalīlum mustaḍ‘afūna fil-arḍi takhāfūna ay yatakhaṭṭafakumun-nāsu fa āwākum wa ayyadakum binaṣrihī wa razaqakum minaṭ-ṭayyibāti la‘allakum tasykurūn(a).
[26] Ingatlah katiko kamu (umat Islam) masih (bajumlah) sadikit lagi tatindas di bumi (Makkah). (Saat tu) kamu takut bahwa orang-orang bakal menculikmu lalu Dio mambagihmu genah manetap (Madinah), manjadikanmu kuat dengan patolongan-Nyo, dan mambagihmu rezeki nang baik agar kamu basyukur.

يٰٓاَيُّهَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا لَا تَخُوْنُوا اللّٰهَ وَالرَّسُوْلَ وَتَخُوْنُوْٓا اَمٰنٰتِكُمْ وَاَنْتُمْ تَعْلَمُوْنَ٢٧
Yā ayyuhal-lażīna āmanū lā takhūnullāha war-rasūla wa takhūnū amānātikum wa antum ta‘lamūn(a).
[27] Oi orang-orang nang baiman, janganlah kamu mangkhianati Allah dan Rasul serto janganlah kamu mangkhianati amanat nang diparcayokan kapadomu, sedangkan kamu mangetaui.

وَاعْلَمُوْٓا اَنَّمَآ اَمْوَالُكُمْ وَاَوْلَادُكُمْ فِتْنَةٌ ۙوَّاَنَّ اللّٰهَ عِنْدَهٗٓ اَجْرٌ عَظِيْمٌ ࣖ٢٨
Wa‘lamū annamā amwālukum wa aulādukum fitnah(tun), wa annallāha ‘indahū ajrun ‘aẓīm(un).
[28] Ketauilah bahwa hartomu dan anak-anakmu tu hanyolah sabagai ujian dan sasungguhnyo di sisi Allah ado pahalo nang besak.

يٰٓاَيُّهَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْٓا اِنْ تَتَّقُوا اللّٰهَ يَجْعَلْ لَّكُمْ فُرْقَانًا وَّيُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّاٰتِكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْۗ وَاللّٰهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيْمِ٢٩
Yā ayyuhal-lażīna āmanū in tattaqullāha yaj‘al lakum furqānaw wa yukaffir ‘ankum sayyi'ātikum wa yagfir lakum, wallāhu żul-faḍlil-‘aẓīm(i).
[29] Oi orang-orang nang baiman, kalu kamu batakwa kapado Allah, niscayo Dio bakal mambagihkan furqan (kamampuan mambedakan antaro nang hak dan batil) kapadomu, manghapus sagalo kasalahanmu, dan mangampuni (doso-doso)-mu. Allah mamiliki karunio nang besak.

وَاِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا لِيُثْبِتُوْكَ اَوْ يَقْتُلُوْكَ اَوْ يُخْرِجُوْكَۗ وَيَمْكُرُوْنَ وَيَمْكُرُ اللّٰهُ ۗوَاللّٰهُ خَيْرُ الْمٰكِرِيْنَ٣٠
Wa iż yamkuru bikal-lażīna kafarū liyuṡbitūka au yaqtulūka au yukhrijūk(a), wa yamkurūna wa yamkurullāh(u), wallāhu khairul-mākirīn(a).
[30] (Ingatlah) katiko orang-orang kafir marencanokan tipu dayo tahadapmu (Nabi Muhammad) untuk menahan, mambunuh, atau mangusirmu. Orang-orang tu mambuat tipu dayo dan Allah mambalas tipu dayo tu. Allah adolah sabaik-baik pambalas tipu dayo.

وَاِذَا تُتْلٰى عَلَيْهِمْ اٰيٰتُنَا قَالُوْا قَدْ سَمِعْنَا لَوْ نَشَاۤءُ لَقُلْنَا مِثْلَ هٰذَآ ۙاِنْ هٰذَآ اِلَّآ اَسَاطِيْرُ الْاَوَّلِيْنَ٣١
Wa iżā tutlā ‘alaihim āyātunā qālū qad sami‘nā lau nasyā'u laqulnā miṡla hāżā, in hāżā illā asāṭīrul-awwalīn(a).
[31] Apobilo ayat-ayat Kami dibacokan kapado orang-orang tu, orang-orang tu bakato, “Sungguh, kami lah manganing (nang seperti iko). kalu kami mangendaki, niscayo kami dapat mangucapkan nang seperti ko jugo. (Al-Qur’an) ko dak lain hanyolah dongeng orang-orang tadahulu.”

وَاِذْ قَالُوا اللّٰهُمَّ اِنْ كَانَ هٰذَا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِنْدِكَ فَاَمْطِرْ عَلَيْنَا حِجَارَةً مِّنَ السَّمَاۤءِ اَوِ ائْتِنَا بِعَذَابٍ اَلِيْمٍ٣٢
Wa iż qālullāhumma in kāna hāżā huwal-ḥaqqa min ‘indika fa amṭir ‘alainā ḥijāratam minas-samā'i awi'tinā bi‘ażābin alīm(in).
[32] (Ingatlah) katiko orang-orang tu (orang-orang musyrik) bakato, “Ya Allah, kalu (Al-Qur’an) ko adolah kabenaran dari sisi-Mu, ujanilah kami dengan batu dari langit atau datangkanlah kapado kami azab nang sangat pedih.”

وَمَا كَانَ اللّٰهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَاَنْتَ فِيْهِمْۚ وَمَا كَانَ اللّٰهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ يَسْتَغْفِرُوْنَ٣٣
Wa mā kānallāhu liyu‘ażżibahum wa anta fīhim, wa mā kānallāhu mu‘ażżibahum wa hum yastagfirūn(a).
[33] Allah sakali-kali dak bakal mangazab orang-orang tu salamo engkau (Muhammad) berado di antaro orang-orang tu dan Allah sakali kali dak bakal mangazab orang-orang tu salamo orang-orang tu mamohon ampunan.

وَمَا لَهُمْ اَلَّا يُعَذِّبَهُمُ اللّٰهُ وَهُمْ يَصُدُّوْنَ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَمَا كَانُوْٓا اَوْلِيَاۤءَهٗۗ اِنْ اَوْلِيَاۤؤُهٗٓ اِلَّا الْمُتَّقُوْنَ وَلٰكِنَّ اَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُوْنَ٣٤
Wa mā lahum allā yu‘ażżibahumullāhu wa hum yaṣuddūna ‘anil-masjidil-ḥarāmi wa mā kānū auliyā'ah(ū), in auliyā'uhū illal-muttaqūna wa lākinna akṡarahum lā ya‘lamūn(a).
[34] Mangapo Allah dak mangazab orang-orang tu, sedangkan orang-orang tu manghalang-halangi (orang) untuk (baibadah di) Masjidilharam? Orang-orang tu bukanlah orang-orang nang bahak manjadi pangurusnyo. Orang nang bahak manjadi pangurusnyo hanyolah orang-orang nang batakwa, tapi kabanyakan orang-orang tu dak mangetaui.

وَمَا كَانَ صَلَاتُهُمْ عِنْدَ الْبَيْتِ اِلَّا مُكَاۤءً وَّتَصْدِيَةًۗ فَذُوْقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُوْنَ٣٥
Wa mā kāna ṣalātuhum ‘indal-baiti illā mukā'aw wa taṣdiyah(tan), fa żūqul-‘ażāba bimā kuntum takfurūn(a).
[35] Salat orang-orang tu di sekitar Baitullah dak lain hanyolah siulan dan tepuk tangan. Mako, rasokanlah azab ko kareno kamu salalu kufur.

اِنَّ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا يُنْفِقُوْنَ اَمْوَالَهُمْ لِيَصُدُّوْا عَنْ سَبِيْلِ اللّٰهِ ۗفَسَيُنْفِقُوْنَهَا ثُمَّ تَكُوْنُ عَلَيْهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ يُغْلَبُوْنَ ەۗ وَالَّذِيْنَ كَفَرُوْٓا اِلٰى جَهَنَّمَ يُحْشَرُوْنَۙ٣٦
Innal-lażīna kafarū yunfiqūna amwālahum liyaṣuddū ‘an sabīlillāh(i), fa sayunfiqūnahā ṡumma takūnu ‘alaihim ḥasratan ṡumma yuglabūn(a), wal-lażīna kafarū ilā jahannama yuḥsyarūn(a).
[36] Sasungguhnyo orang-orang nang kafir manginfakkan harto orang-orang tu untuk manghalang-halangi (orang) dari jalan Allah. Orang-orang tu bakal (terus) manginfakkan harto tu, kemudian (hal tu) manjadi (sebab) panyesalan nang besak bagi orang-orang tu. Akhirnyo, orang-orang tu bakal dikalahkan. Ka (nerako) Jahanamlah orang-orang nang kufur tu bakal dikumpulkan.

لِيَمِيْزَ اللّٰهُ الْخَبِيْثَ مِنَ الطَّيِّبِ وَيَجْعَلَ الْخَبِيْثَ بَعْضَهٗ عَلٰى بَعْضٍ فَيَرْكُمَهٗ جَمِيْعًا فَيَجْعَلَهٗ فِيْ جَهَنَّمَۗ اُولٰۤىِٕكَ هُمُ الْخٰسِرُوْنَ ࣖ٣٧
Liyamīzallāhul-khabīṡa minaṭ-ṭayyibi wa yaj‘alal-khabīṡa ba‘ḍahū ‘alā ba‘ḍin fa yarkumahū jamī‘an fa yaj‘alahū fī jahannam(a), ulā'ika humul-khāsirūn(a).
[37] (Pangumpulan tasebut adolah) agar Allah mamisahkan (golongan) nang buruk dari nang baik dan manjadikan (golongan) nang buruk tu sabagiannyo di atas nang lain, lalu Dio manumpukkan semuonyo. Kemudian, Dio manjadikannyo ka dalam (nerako) Jahanam. Orang-orang tu lah orang-orang nang rugi.

قُلْ لِّلَّذِيْنَ كَفَرُوْٓا اِنْ يَّنْتَهُوْا يُغْفَرْ لَهُمْ مَّا قَدْ سَلَفَۚ وَاِنْ يَّعُوْدُوْا فَقَدْ مَضَتْ سُنَّتُ الْاَوَّلِيْنَ٣٨
Qul lil-lażīna kafarū in yantahū yugfar lahum mā qad salaf(a), wa iy ya‘ūdū faqad maḍat sunnatul-awwalīn(a).
[38] Katokanlah (Nabi Muhammad) kapado orang-orang nang kufur tu, “Kalu orang-orang tu berenti (dari kakafirannyo dan masuk Islam), niscayo Allah bakal mangampuni doso-doso orang-orang tu nang lah lalu. kalu orang-orang tu balik lagi (mamerangi Nabi), sungguh balaku (kapado orang-orang tu) sunah (aturan Allah untuk manjatuhkan sanksi atas) orang-orang tadahulu.”

وَقَاتِلُوْهُمْ حَتّٰى لَا تَكُوْنَ فِتْنَةٌ وَّيَكُوْنَ الدِّيْنُ كُلُّهٗ لِلّٰهِۚ فَاِنِ انْتَهَوْا فَاِنَّ اللّٰهَ بِمَا يَعْمَلُوْنَ بَصِيْرٌ٣٩
Wa qātilūhum ḥattā lā takūna fitnatuw wa yakunad-dīnu kulluhū lillāh(i),fa inintahau fa innallāha bimā ya‘malūna baṣīr(un).
[39] Perangilah orang-orang tu sampai dak ado lagi fitnah (panganiayoan atau syirik) dan ugamo hanyo bagi Allah. kalu orang-orang tu berenti (dari kakafiran), sasungguhnyo Allah Maha Mangimak apo nang orang-orang tu kerjokan.

وَاِنْ تَوَلَّوْا فَاعْلَمُوْٓا اَنَّ اللّٰهَ مَوْلٰىكُمْ ۗنِعْمَ الْمَوْلٰى وَنِعْمَ النَّصِيْرُ ۔٤٠
Wa in tawallau fa‘lamū annallāha maulākum, ni‘mal-maulā wa ni‘man-naṣīr(u).
[40] Jiko orang-orang tu bapaling, ketauilah bahwa sasungguhnyo Allah palindungmu. Dio adolah sabaik-baik palindung dan sabaik-baik panolong.

۞ وَاعْلَمُوْٓا اَنَّمَا غَنِمْتُمْ مِّنْ شَيْءٍ فَاَنَّ لِلّٰهِ خُمُسَهٗ وَلِلرَّسُوْلِ وَلِذِى الْقُرْبٰى وَالْيَتٰمٰى وَالْمَسٰكِيْنِ وَابْنِ السَّبِيْلِ اِنْ كُنْتُمْ اٰمَنْتُمْ بِاللّٰهِ وَمَآ اَنْزَلْنَا عَلٰى عَبْدِنَا يَوْمَ الْفُرْقَانِ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعٰنِۗ وَاللّٰهُ عَلٰى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ٤١
Wa‘lamū annamā ganimtum min syai'in fa anna lillāhi khumusahū wa lir-rasūli wa liżil-qurbā wal-yatāmā wal-masākīni wabnis-sabīli in kuntum āmantum billāhi wa mā anzalnā ‘alā ‘abdinā yaumal-furqāni yaumal-taqal-jam‘ān(i), wallāhu ‘alā kulli syai'in qadīr(un).
[41] Katauilah, sasungguhnyo apo bae nang dapat kamu peroleh sabagai rampasan perang, 311 mako saperlimo untuk Allah, Rosul, dulur Rosul, anak-anak yatim, orang-orang miskin dan ibnussabil, 312 kalu kamu baiman kapado Allah dan kapado apo nang kami turunkan kapado hamba Kami (Nabi Muhammad) di hari Furqaan (pambeda), yaitu di hari batemunyo duo pasukan. 313 Dan Allah Maha Kuaso atas sagalo sasuatu.
311) Nang dimaksud dengan ‘rampasan perang’ di siko adolah harto nang diparoleh dari orang-orang kafir malalui pertempuran. Adopun harto nang diparoleh tanpa malalui pertempuran disebut fai’. Pambagian dalam ayat ko hanyo bakaitan dengan ganimah be. 312) Saperlimo dari ganimah tu dibagih kapado : 1) Allah swt dan Rosul-Nyo, 2) kerabat Rosul (Bani Hasyim dan Bani Muttalib), 3) anak yatim, 4) orang miskin, 5) ibnu sabil, yaitu orang nang sedang dalam perjalanan, sedangkan empatperlimo dari ganimah tu dibagih kapado orang-orang nang ikut batempur. 313) Hari batemunyo duo pasukan pado Perang Badar, hari Jum’at 17 Ramadan tahun kaduo Hijriah. Sabagian mufasir bapendapat bahwa ayat ko mangisyaratkan kapado bamulo turunnyo Al-Qur’an pado malam 17 Ramadan.

اِذْ اَنْتُمْ بِالْعُدْوَةِ الدُّنْيَا وَهُمْ بِالْعُدْوَةِ الْقُصْوٰى وَالرَّكْبُ اَسْفَلَ مِنْكُمْۗ وَلَوْ تَوَاعَدْتُّمْ لَاخْتَلَفْتُمْ فِى الْمِيْعٰدِۙ وَلٰكِنْ لِّيَقْضِيَ اللّٰهُ اَمْرًا كَانَ مَفْعُوْلًا ەۙ لِّيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَنْۢ بَيِّنَةٍ وَّيَحْيٰى مَنْ حَيَّ عَنْۢ بَيِّنَةٍۗ وَاِنَّ اللّٰهَ لَسَمِيْعٌ عَلِيْمٌۙ٤٢
Iż antum bil-‘udwatid-dun-yā wa hum bil-‘udwatil-quṣwā war-rakbu asfala minkum, wa lau tawā‘attum lakhtalaftum fil-mī‘ād(i), wa lākil liyaqḍiyallāhu amran kāna maf‘ūlā(n), liyahlika man halaka ‘am bayyinatiw wa yaḥyā may ḥayya ‘am bayyinah(tin), wa innallāha lasamī‘un ‘alīm(un).
[42] (Yaitu di hari) katiko kamu barado di tepi lembah nang dekat (kota Madinah) dan orang-orang tu barado di tepi lembah nang jauh (dari kota Madinah) sedang kafilah tu barado di bawah kamu (manelusuri pantai). 314 Sakironyo kamu mangadokan persetujuan (untuk manentukan hari pertempuran), pastilah kamu idak sapendapat dalam manentukan hari pertempuran tu, tapi (pertempuran tu tajadi) supayo Allah manggawe suatu urusan nang masti dilaksanokan, yaitu agar orang nang binaso tu binasonyo dengan katerangan nang nyato dan agar orang nang hidup tu hidupnyo dengan katerangan nang nyato (pulak). Sasungguhnyo Allah Maha Manganing lagi Maha Mangetaui.
314) Kaum muslim waktu tu barado di tepi lembah nang dekat ka Madinah, dan orang-orang kafir barado di tepi lembah nang jauh dari Madinah. Sedang kafilah nang dipimpin oleh Abu Sufyan barado di tepi pantai kiro-kiro 5 mil dari Badar.

اِذْ يُرِيْكَهُمُ اللّٰهُ فِيْ مَنَامِكَ قَلِيْلًاۗ وَلَوْ اَرٰىكَهُمْ كَثِيْرًا لَّفَشِلْتُمْ وَلَتَنَازَعْتُمْ فِى الْاَمْرِ وَلٰكِنَّ اللّٰهَ سَلَّمَۗ اِنَّهٗ عَلِيْمٌۢ بِذَاتِ الصُّدُوْرِ٤٣
Iż yurīkahumullāhu fī manāmika qalīlā(n), wa lau arākahum kaṡīral lafasyiltum wa latanāza‘tum fil-amri wa lākinnallāha sallam(a), innahū ‘alīmum biżātiṣ-ṣudūr(i).
[43] (Ingatlah) katiko Allah manampakkan orang-orang tu kapadomu (Nabi Muhammad) di dalam mimpimu (bajumlah) sadikit. Dan sakironyo Allah manampakkan orang-orang tu kapado kamu (bajumlah) banyak, tentu bae kamu manjadi gentar dan bakal babantah-bantahan dalam urusan tu, tapi Allah lah manyalamatkan (kamu). Sasungguhnyo Allah Maha Mangetaui sagalo isi hati.

وَاِذْ يُرِيْكُمُوْهُمْ اِذِ الْتَقَيْتُمْ فِيْٓ اَعْيُنِكُمْ قَلِيْلًا وَّيُقَلِّلُكُمْ فِيْٓ اَعْيُنِهِمْ لِيَقْضِيَ اللّٰهُ اَمْرًا كَانَ مَفْعُوْلًا ۗوَاِلَى اللّٰهِ تُرْجَعُ الْاُمُوْرُ ࣖ٤٤
Wa iż yurīkumūhum iżil-taqaitum fī a‘yunikum qalīlaw wa yuqallilukum fī a‘yunihim liyaqḍiyallāhu amran kāna maf‘ūlā(n), wa ilallāhi turja‘ul-umūr(u).
[44] (Ingatlah) katiko Allah manampakkan orang-orang tu kapado kamu sakalian (orang-orang baiman), katiko kamu bajumpo dengan orang-orang tu (bajumlah) sadikit pado pangliatan matomu dan kamu ditampakkan-Nyo (bajumlah) sadikit pado pangliatan mato orang-orang tu, supayo Allah nak megawe suatu urusan nang mesti dilaksanokan. Hanyo kapado Allah lah dibalikkan sagalo urusan.

يٰٓاَيُّهَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْٓا اِذَا لَقِيْتُمْ فِئَةً فَاثْبُتُوْا وَاذْكُرُوا اللّٰهَ كَثِيْرًا لَّعَلَّكُمْ تُفْلِحُوْنَۚ٤٥
Yā ayyuhal-lażīna āmanū iżā laqītum fi'atan faṡbutū ważkurullāha kaṡīral la‘allakum tufliḥūn(a).
[45] Oi orang-orang nang baiman, apobilo kamu batemu dengan pasukan (musuh), mako bateguh hatilah kamu dan sebutlah (namo) Allah sabanyak-banyaknyo biak kamu bauntung.

وَاَطِيْعُوا اللّٰهَ وَرَسُوْلَهٗ وَلَا تَنَازَعُوْا فَتَفْشَلُوْا وَتَذْهَبَ رِيْحُكُمْ وَاصْبِرُوْاۗ اِنَّ اللّٰهَ مَعَ الصّٰبِرِيْنَۚ٤٦
Wa aṭī‘ullāha wa rasūlahū wa lā tanāza‘ū fa tafsyalū wa tażhaba rīḥukum waṣbirū, innallāha ma‘aṣ-ṣābirīn(a).
[46] Taatilah Allah dan Rosul-Nyo, janganlah kamu babantah-bantahan nang manyebabkan kamu manjadi gentar dan hilang kakuatanmu, serto basabarlah. Sasungguhnyo Allah baserto orang-orang nang sabar.

وَلَا تَكُوْنُوْا كَالَّذِيْنَ خَرَجُوْا مِنْ دِيَارِهِمْ بَطَرًا وَّرِئَاۤءَ النَّاسِ وَيَصُدُّوْنَ عَنْ سَبِيْلِ اللّٰهِ ۗوَاللّٰهُ بِمَايَعْمَلُوْنَ مُحِيْطٌ٤٧
Wa lā takūnū kal-lażīna kharajū min diyārihim baṭaraw wa ri'ā'an-nāsi wa yaṣuddūna ‘an sabīlillāh(i), wallāhu bimā ya‘malūna muḥīṭ(un).
[47] Janganlah kamu manjadi saperti orang-orang nang kaluar dari kampung halamannyo dengan raso angkuh dan dengan maksud riya’ kapado manusio sarto mangalangi (orang) dari jalan Allah. Allah Maha Maliputi apo nang orang-orang tu kerjokan.

وَاِذْ زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطٰنُ اَعْمَالَهُمْ وَقَالَ لَا غَالِبَ لَكُمُ الْيَوْمَ مِنَ النَّاسِ وَاِنِّيْ جَارٌ لَّكُمْۚ فَلَمَّا تَرَاۤءَتِ الْفِئَتٰنِ نَكَصَ عَلٰى عَقِبَيْهِ وَقَالَ اِنِّيْ بَرِيْۤءٌ مِّنْكُمْ اِنِّيْٓ اَرٰى مَا لَا تَرَوْنَ اِنِّيْٓ اَخَافُ اللّٰهَ ۗوَاللّٰهُ شَدِيْدُ الْعِقَابِ ࣖ٤٨
Wa iż zayyana lahumusy-syaiṭānu a‘mālahum wa qāla lā gāliba lakumul-yauma minan-nāsi wa innī jārul lakum, falammā tarā'atil-fi'atāni nakaṣa ‘alā ‘aqibaihi wa qāla innī barī'um minkum innī arā mā lā tarauna innī akhāfullāh(a), wallāhu syadīdul-‘iqāb(i).
[48] (Ingatlah) katiko setan manjadikan orang-orang tu mamandang baik pakerjoannyo dan mangatokan : “Dak kateksaorang manusiopun nang dapat menang tahadapmu pado hari ko, dan sasungguhnyo sayo ko adolah panolongmu”. Mako, katiko kaduo pasukan tu lah dapat saling mangimak (bahadapan), setan tu balik ka belakang sarayo bakato : “Sasungguhnyo sayo balepas diri daripado kamu, sasungguhnyo sayo dapat mangimak apo (paro malaikat) nang kamu sekalian idak dapat mangimak. Sasungguhnyo sayo takut kapado Allah”. Dan Allah sangat keras hukuman-Nyo.

اِذْ يَقُوْلُ الْمُنٰفِقُوْنَ وَالَّذِيْنَ فِيْ قُلُوْبِهِمْ مَّرَضٌ غَرَّ هٰٓؤُلَاۤءِ دِيْنُهُمْۗ وَمَنْ يَّتَوَكَّلْ عَلَى اللّٰهِ فَاِنَّ اللّٰهَ عَزِيْزٌ حَكِيْمٌ٤٩
Iż yaqūlul-munāfiqūna wal-lażīna fī qulūbihim maraḍun garra hā'ulā'i dīnuhum, wa may yatawakkal ‘alallāhi fa innallāha ‘azīzun ḥakīm(un).
[49] (Ingatlah) katiko orang-orang munafik dan orang-orang nang ado penyakit di dalam hatinyo bakato : “Orang-orang tu (orang-orang mukmin) ditipu oleh ugamonyo”. (Allah bafirman) : “Siapo bae nang batawakkal kapado Allah, mako sasungguhnyo Allah Maha Perkaso lagi Maha Bijaksano”.

وَلَوْ تَرٰٓى اِذْ يَتَوَفَّى الَّذِيْنَ كَفَرُوا الْمَلٰۤىِٕكَةُ يَضْرِبُوْنَ وُجُوْهَهُمْ وَاَدْبَارَهُمْۚ وَذُوْقُوْا عَذَابَ الْحَرِيْقِ٥٠
Wa lau tarā iż yatawaffal-lażīna kafarul-malā'ikatu yaḍribūna wujūhahum wa adbārahum, wa żūqū ‘ażābal-ḥarīq(i).
[50] Kalu kamu mangimak katiko para malaikat mancabut nyawo orang-orang nang kafir sambil mamukul muko dan punggung-punggung orang-orang tu (dan bakato) : “Rasokanlah olehmu sikso nerako nang mambakar”, (tentulah kamu saksikan sasuatu nang sangat dahsyat).

ذٰلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ اَيْدِيْكُمْ وَاَنَّ اللّٰهَ لَيْسَ بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِيْدِۙ٥١
Żālika bimā qaddamat aidīkum wa annallāha laisa biẓallāmil lil-‘abīd(i).
[51] Nang macam tu disebabkan oleh perbuatan tanganmu (dewek) dan sasungguhnyo Allah sakali-kali idak manzalimi hamba-hamba-Nyo.

كَدَأْبِ اٰلِ فِرْعَوْنَۙ وَالَّذِيْنَ مِنْ قَبْلِهِمْۗ كَفَرُوْا بِاٰيٰتِ اللّٰهِ فَاَخَذَهُمُ اللّٰهُ بِذُنُوْبِهِمْۗ اِنَّ اللّٰهَ قَوِيٌّ شَدِيْدُ الْعِقَابِ٥٢
Kada'bi āli fir‘aun(a), wal-lażīna min qablihim, kafarū bi'āyātillāhi fa akhażahumullāhu biżunūbihim, innallāha qawiyyun syadīdul-‘iqāb(i).
[52] (Keadoan orang-orang tu) sarupo dengan keadoan Fir’aun dan pengikut-pengikutnyo serto orang-orang nang sabelumnyo. Orang-orang tu mangengkari ayat-ayat Allah, mako Allah manyiksonyo disebabkan doso-dosonyo. Sasungguhnyo Allah Maha Kuat lagi amat keras hukuman-Nyo.

ذٰلِكَ بِاَنَّ اللّٰهَ لَمْ يَكُ مُغَيِّرًا نِّعْمَةً اَنْعَمَهَا عَلٰى قَوْمٍ حَتّٰى يُغَيِّرُوْا مَا بِاَنْفُسِهِمْۙ وَاَنَّ اللّٰهَ سَمِيْعٌ عَلِيْمٌۙ٥٣
Żālika bi'annallāha lam yaku mugayyiran ni‘matan an‘amahā ‘alā qaumin ḥattā yugayyirū mā bi'anfusihim, wa annallāha samī‘un ‘alīm(un).
[53] Nang macam tu adolah kareno sasungguhnyo Allah sakali-kali idak bakal mangubah suatu nikmat nang dianugrahkan-Nyo kapado suatu kaum, hinggo kaum tu mangubah apo nang ado pado dirinyo dewek. Sasungguhnyo Allah Maha Manganing lagi Maha Mangetaui.

كَدَأْبِ اٰلِ فِرْعَوْنَۙ وَالَّذِيْنَ مِنْ قَبْلِهِمْۚ كَذَّبُوْا بِاٰيٰتِ رَبِّهِمْ فَاَهْلَكْنٰهُمْ بِذُنُوْبِهِمْ وَاَغْرَقْنَآ اٰلَ فِرْعَوْنَۚ وَكُلٌّ كَانُوْا ظٰلِمِيْنَ٥٤
Kada'bi āli fir‘aun(a), wal-lażīna min qablihim, każżabū bi'āyāti rabbihim fa ahlaknāhum biżunūbihim wa agraqnā āla fir‘aun(a), wa kullun kānū ẓālimīn(a).
[54] (Keadaon orang-orang tu) sarupo bae dengan keadoan Fir’aun dan pengikut-pangikutnyo serto orang-orang nang sabelumnyo. Orang-orang tu mandustokan ayat-ayat Tuhan-nyo. Mako kami binasokan orang-orang tu disebabkan oleh doso-dosonyo dan Kami tanggelamkan Fir’aun dan pangikut-pangikutnyo. Kesagalonyo adolah orang-orang nang aniayo.

اِنَّ شَرَّ الدَّوَاۤبِّ عِنْدَ اللّٰهِ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا فَهُمْ لَا يُؤْمِنُوْنَۖ٥٥
Inna syarrad-dawābbi ‘indallāhil-lażīna kafarū fahum lā yu'minūn(a).
[55] Sasungguhnyo makhluk nang paling buruk di sisi Allah iolah orang-orang nang kafir, kareno orang-orang tu idak baiman.

الَّذِيْنَ عَاهَدْتَّ مِنْهُمْ ثُمَّ يَنْقُضُوْنَ عَهْدَهُمْ فِيْ كُلِّ مَرَّةٍ وَّهُمْ لَا يَتَّقُوْنَ٥٦
Allażīna ‘āhatta minhum ṡumma yanquḍūna ‘ahdahum fī kulli marratiw wa hum lā yattaqūn(a).
[56] (Yaitu), orang-orang nang kamu lah mangikat perjanjian dengan orang-orang tu, sasudah tu orang-orang tu manghianati janjinyo pado setiap kalinyo, sedangkan orang-orang tu idak batakwa.

فَاِمَّا تَثْقَفَنَّهُمْ فِى الْحَرْبِ فَشَرِّدْ بِهِمْ مَّنْ خَلْفَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُوْنَ٥٧
Fa immā taṡqafannahum fil-ḥarbi fa syarrid bihim man khalfahum la‘allahum yażżakkarūn(a).
[57] Mako, kalu kamu (Nabi Muhammad) benar-benar mandapati orang-orang tu dalam paperangan, mako cerai-beraikanlah orang-orang nang di belakang orang-orang tu dengan (manumpas)nyo, supayo orang-orang tu mangambek pelajaran.

وَاِمَّا تَخَافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِيَانَةً فَانْۢبِذْ اِلَيْهِمْ عَلٰى سَوَاۤءٍۗ اِنَّ اللّٰهَ لَا يُحِبُّ الْخَاۤىِٕنِيْنَ ࣖ٥٨
Wa immā takhāfanna min qaumin khiyānatan fambiż ilaihim ‘alā sawā'(in), innallāha lā yuḥibbul-khā'inīn(a).
[58] Kalu kamu (Nabi Muhammad) benar-benar khawatir (bakal tajadinyo) panghianatan dari suatu golongan, mako balikkanlah (perjanjian tu) kapado orang-orang tu dengan caro nang (adil dan jujur). Sasungguhnyo Allah idak manyukoi orang-orang nang bakhianat.

وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا سَبَقُوْاۗ اِنَّهُمْ لَا يُعْجِزُوْنَ٥٩
Wa lā yaḥsabannal-lażīna kafarū sabaqū, innahum lā yu‘jizūn(a).
[59] Janganlah sakali-kali orang-orang nang kafir tu mangiro, (bahwa) orang-orang tu bakal biso lolos (dari kekuasoan Allah). Sasungguhnyo orang-orang tu idak dapat malemahkan (Allah).

وَاَعِدُّوْا لَهُمْ مَّا اسْتَطَعْتُمْ مِّنْ قُوَّةٍ وَّمِنْ رِّبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُوْنَ بِهٖ عَدُوَّ اللّٰهِ وَعَدُوَّكُمْ وَاٰخَرِيْنَ مِنْ دُوْنِهِمْۚ لَا تَعْلَمُوْنَهُمْۚ اَللّٰهُ يَعْلَمُهُمْۗ وَمَا تُنْفِقُوْا مِنْ شَيْءٍ فِيْ سَبِيْلِ اللّٰهِ يُوَفَّ اِلَيْكُمْ وَاَنْتُمْ لَا تُظْلَمُوْنَ٦٠
Wa a‘iddū lahum mastaṭa‘tum min quwwatiw wa mir ribāṭil-khaili turhibūna bihī ‘aduwwallāhi wa ‘aduwwakum wa ākharīna min dūnihim, lā ta‘lamūnahum, allāhu ya‘lamuhum, wa mā tunfiqū min syai'in fī sabīlillāhi yuwaffa ilaikum wa antum lā tuẓlamūn(a).
[60] Persiapkanlah untuk (manghadapi) orang-orang tu apo nang kamu sanggup, barupo kakuatan (nang kamu punyoi) dan pasukan bakudo. Dengannyo (pasiapan tu) kamu mambuat gentar musuh Allah, musuh kamu dan orang-orang salain orang-orang tu nang kamu idak mangetauinyo, tapi Allah mangetauinyo. Apa bae nang kamu infakkan di jalan Allah niscayo bakal dibalas sacaro penuh kapadomu, sedangkan kamu idak bakal dizalimi.

۞ وَاِنْ جَنَحُوْا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا وَتَوَكَّلْ عَلَى اللّٰهِ ۗاِنَّهٗ هُوَ السَّمِيْعُ الْعَلِيْمُ٦١
Wa in janaḥū lis-salmi fajnaḥ lahā wa tawakkal ‘alallāh(i), innahū huwas-samī‘ul-‘alīm(u).
[61] (Tapi), kalu orang-orang tu condong kapado perdamaian, condonglah kamu (Nabi Muhammad) kapadonyo dan batawakallah kapado Allah. Sasungguhnyo hanyo Diolah Nang Maha Manganing lagi Maha Mangetaui.

وَاِنْ يُّرِيْدُوْٓا اَنْ يَّخْدَعُوْكَ فَاِنَّ حَسْبَكَ اللّٰهُ ۗهُوَ الَّذِيْٓ اَيَّدَكَ بِنَصْرِهٖ وَبِالْمُؤْمِنِيْنَۙ٦٢
Wa iy yurīdū ay yakhda‘ūka fa inna ḥasbakallāh(u), huwal-lażī ayyadaka binaṣrihī wa bil-mu'minīn(a).
[62] Kalu orang-orang tu hendak manipumu, sasungguhnyo cukuplah Allah (manjadi palindung) bagimu. Diolah nang mamperkuat kamu dengan pertolongan-Nyo dan dengan (dukungan) orang-orang mukmin.

وَاَلَّفَ بَيْنَ قُلُوْبِهِمْۗ لَوْاَنْفَقْتَ مَا فِى الْاَرْضِ جَمِيْعًا مَّآ اَلَّفْتَ بَيْنَ قُلُوْبِهِمْ وَلٰكِنَّ اللّٰهَ اَلَّفَ بَيْنَهُمْۗ اِنَّهٗ عَزِيْزٌ حَكِيْمٌ٦٣
Wa allafa baina qulūbihim, lau anfaqta mā fil-arḍi jamī‘am mā allafta baina qulūbihim wa lākinnallāha allafa bainahum, innahū ‘azīzun ḥakīm(un).
[63] Dio (Allah) mampersatukan hati orang-orang tu (orang-orang nang baiman). Saandainyo kamu (Nabi Muhammad) manginfakkan sagalo (kekayoan) nang barado di bumi, niscayo kamu idak dapat mampersatukan hati orang-orang tu, tapi Allah lah mampersatukan hati orang-orang tu. Sasungguhnyo Dio Maha Perkaso lagi Maha Bijaksano.

يٰٓاَيُّهَا النَّبِيُّ حَسْبُكَ اللّٰهُ وَمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِيْنَ ࣖ٦٤
Yā ayyuhan-nabiyyu ḥasbukallāhu wa manittaba‘aka minal-mu'minīn(a).
[64] Oi Nabi (Muhammad), cukuplah Allah (manjadi Palindung) bagimu dan bagi orang-orang mukmin nang mangikutimu.

يٰٓاَيُّهَا النَّبِيُّ حَرِّضِ الْمُؤْمِنِيْنَ عَلَى الْقِتَالِۗ اِنْ يَّكُنْ مِّنْكُمْ عِشْرُوْنَ صٰبِرُوْنَ يَغْلِبُوْا مِائَتَيْنِۚ وَاِنْ يَّكُنْ مِّنْكُمْ مِّائَةٌ يَّغْلِبُوْٓا اَلْفًا مِّنَ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا بِاَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَفْقَهُوْنَ٦٥
Yā ayyuhan-nabiyyu ḥarriḍil-mu'minīna ‘alal-qitāl(i), iy yakum minkum ‘isyrūna ṣabirūna yaglibū mi'atain(i), wa iy yakum minkum mi'atuy yaglibū alfam minal-lażīna kafarū bi'annahum qaumul lā yafqahūn(a).
[65] Oi Nabi (Muhammad), kobarkanlah sema-ngat para mukmin untuk baperang. Kalu ado duo puluh orang nang sabar di antaro kamu, niscayo orang-orang tu bakal dapat mangalahkan duo ratus (orang musuh); dan kalu ado seratus orang (nang sabar) di antaro kamu, niscayo orang-orang tu bakal dapat mangalahkan saribu dari pado orang kafir, disebabkan orang-orang kafir tu kaum nang idak mangerti. 315
315) Orang-orang tu idak mangerti bahwa baperang tu haruslah untuk mambela keyakinan dan manaati perentah Allah Swt. Orang-orang tu baperang hanyo nak mampertahankan tradisi jahiliah dan maksud-maksud duniawi lainnyo.

اَلْـٰٔنَ خَفَّفَ اللّٰهُ عَنْكُمْ وَعَلِمَ اَنَّ فِيْكُمْ ضَعْفًاۗ فَاِنْ يَّكُنْ مِّنْكُمْ مِّائَةٌ صَابِرَةٌ يَّغْلِبُوْا مِائَتَيْنِۚ وَاِنْ يَّكُنْ مِّنْكُمْ اَلْفٌ يَّغْلِبُوْٓا اَلْفَيْنِ بِاِذْنِ اللّٰهِ ۗوَاللّٰهُ مَعَ الصّٰبِرِيْنَ٦٦
Al'āna khaffafallāhu ‘ankum wa ‘alima anna fīkum ḍa‘fā(n), fa iy yakum minkum mi'atun ṣābiratuy yaglibū mi'atain(i), wa iy yakum minkum alfuy yaglibū alfaini bi'iżnillāh(i), wallāhu ma‘aṣ-ṣābirīn(a).
[66] Kiniko (saat turunnyo ayat ko) Allah lah maringankan kamu kareno Dio lah mangetaui bahwa sasungguhnyo padomu ado kalemahan. Mako kalu ado di antaro kamu seratus orang nang sabar, niscayo orang-orang tu bakal dapat mangalahkan duo ratus (orang musuh) dan kalu di antaro kamu ado saribu orang (nang sabar), niscayo orang-orang tu bakal dapat mangalahkan duo ribu orang, dengan seizin Allah. Dan Allah baserto orang-orang nang sabar.

مَاكَانَ لِنَبِيٍّ اَنْ يَّكُوْنَ لَهٗٓ اَسْرٰى حَتّٰى يُثْخِنَ فِى الْاَرْضِۗ تُرِيْدُوْنَ عَرَضَ الدُّنْيَاۖ وَاللّٰهُ يُرِيْدُ الْاٰخِرَةَۗ وَاللّٰهُ عَزِيْزٌحَكِيْمٌ٦٧
Mā kāna linabiyyin ay yakūna lahū asrā ḥattā yuṡkhina fil-arḍ(i), turīdūna ‘araḍad-dun-yā, wallāhu yurīdul-ākhirah(ta), wallāhu ‘azīzun ḥakīm(un).
[67] Tidaklah (sapatutnyo) bagi saorang Nabi mampunyoi tawanan sabelum dio dapat malumpuhkan musuhnyo di muka bumi. Kamu mangkendaki harto bendo duniowiyah sedangkan Allah mangkendaki (pahalo) akherat (untukmu). Allah Maha Perkaso lagi Maha Bijaksano.

لَوْلَاكِتٰبٌ مِّنَ اللّٰهِ سَبَقَ لَمَسَّكُمْ فِيْمَآ اَخَذْتُمْ عَذَابٌ عَظِيْمٌ٦٨
Lau lā kitābum minallāhi sabaqa lamassakum fīmā akhażtum ‘ażābun ‘aẓīm(un).
[68] Kalau sekironyo idak ado katetapan nang tadalu dari Allah, 316 niscayo kamu ditimpo siksoan nang besak kareno (tebusan) nang kamu ambik.
316) Bahwa Allah idak bakal manjatuhkan sikso sabelum tajadi pelanggaran atas katentuan nang jelas.

فَكُلُوْا مِمَّاغَنِمْتُمْ حَلٰلًا طَيِّبًاۖ وَّاتَّقُوا اللّٰهَ ۗاِنَّ اللّٰهَ غَفُوْرٌ رَّحِيْمٌ٦٩
Fa kulū mimmā ganimtum ḥalālan ṭayyibā(n), wattaqullāh(a), innallāha gafūrur raḥīm(un).
[69] (Kalu macam tu halnyo katetapan Allah), makanlah (dan manfaatkanlah) dari sabagian rampasan perang nang lah kamu ambik tu, sabagai makanan nang halal lagi baik, dan batakwalah kapado Allah. Sasungguhnyo Allah Maha Pangampun lagi Maha Panyayang.

يٰٓاَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِّمَنْ فِيْٓ اَيْدِيْكُمْ مِّنَ الْاَسْرٰٓىۙ اِنْ يَّعْلَمِ اللّٰهُ فِيْ قُلُوْبِكُمْ خَيْرًا يُّؤْتِكُمْ خَيْرًا مِّمَّآ اُخِذَ مِنْكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْۗ وَاللّٰهُ غَفُوْرٌ رَّحِيْمٌ ࣖ٧٠
Yā ayyuhan-nabiyyu qul liman fī aidīkum minal-asrā, iy ya‘lamillāhu fī qulūbikum khairay yu'tikum khairam mimmā ukhiża minkum wa yagfir lakum, wallāhu gafūrur raḥīm(un).
[70] Oi Nabi (Muhammad), katokanlah kapado tawanan-tawanan nang ado di tanganmu: “Kalu Allah mangetaui ado kebaikan dalam hatimu, niscayo Dio bakal mambagihkan kapado kamu nang lebih baik dari apo (tebusan) nang lah diambek daripado kamu dan Dio bakal mangampuni kamu”. Dan Allah Maha Pangampun lagi Maha Panyayang.

وَاِنْ يُّرِيْدُوْا خِيَانَتَكَ فَقَدْ خَانُوا اللّٰهَ مِنْ قَبْلُ فَاَمْكَنَ مِنْهُمْ وَاللّٰهُ عَلِيْمٌ حَكِيْمٌ٧١
Wa iy yurīdū khiyānataka faqad khānullāha min qablu fa amkana minhum wallāhu ‘alīmun ḥakim(un).
[71] Tapi kalu orang-orang tu (tawanan-tawanan tu) bamaksud nak bakhianat kapadomu (Nabi Muhammad), mako sasungguhnyo orang-orang tu lah bakhianat kapado Allah sabelum ko, lalu Allah manjadikan (mu) bakuaso tahadap orang-orang tu (pado perang Badar). Dan Allah Maha Mangetaui lagi Maha Bijaksano.

اِنَّ الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا وَهَاجَرُوْا وَجَاهَدُوْا بِاَمْوَالِهِمْ وَاَنْفُسِهِمْ فِيْ سَبِيْلِ اللّٰهِ وَالَّذِيْنَ اٰوَوْا وَّنَصَرُوْٓا اُولٰۤىِٕكَ بَعْضُهُمْ اَوْلِيَاۤءُ بَعْضٍۗ وَالَّذِيْنَ اٰمَنُوْا وَلَمْ يُهَاجِرُوْا مَا لَكُمْ مِّنْ وَّلَايَتِهِمْ مِّنْ شَيْءٍ حَتّٰى يُهَاجِرُوْاۚ وَاِنِ اسْتَنْصَرُوْكُمْ فِى الدِّيْنِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ اِلَّا عَلٰى قَوْمٍۢ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُمْ مِّيْثَاقٌۗ وَاللّٰهُ بِمَا تَعْمَلُوْنَ بَصِيْرٌ٧٢
Innal-lażīna āmanū wa hājarū wa jāhadū bi'amwālihim wa anfusihim fī sabīlillāhi wal-lażīna āwaw wa naṣarū ulā'ika ba‘ḍuhum auliyā'u ba‘ḍ(in), wal-lażīna āmanū wa lam yuhājirū mā lakum miw walāyatihim min syai'in ḥattā yuhājirū, wa inistanṣarūkum fid-dīni fa ‘alaikumun naṣru illā ‘alā qaumim bainakum wa bainahum mīṡāq(un), wallāhu bimā ta‘malūna baṣīr(un).
[72] Sasungguhnyo orang-orang nang baiman dan bahijrah serto bajihad dengan harto dan jiwanyo di jalan Allah dan orang-orang nang mambagihkan genah kediaman dan pertolongan (kapado orang-orang muhajirin), orang-orang tu sikok samo lain lindung-malindungi. 317 Dan (tahadap) orang-orang nang baiman, tapi belum bahijrah, mako idak ado kewajiban sadikitpun atasmu malindungi orang-orang tu, sabelum orang-orang tu bahijrah. ( bakal tetapi) kalu orang-orang tu maminta pertolongan kapadomu dalam (urusan pembelaan) ugamo, mako kamu wajib mambagihkan pertolongan salain tahadap kaum nang lah ado perjanjian antaro kamu dengan orang-orang tu. Dan Allah Maha Mangimak apo nang kamu gawe.
317) Imak catatan kaki surah Ali ‘Imran/2: 28

وَالَّذِيْنَ كَفَرُوْا بَعْضُهُمْ اَوْلِيَاۤءُ بَعْضٍۗ اِلَّا تَفْعَلُوْهُ تَكُنْ فِتْنَةٌ فِى الْاَرْضِ وَفَسَادٌ كَبِيْرٌۗ٧٣
Wal-lażīna kafarū ba‘ḍuhum auliyā'u ba‘ḍ(in), illā taf‘alūhu takun fitnatun fil-arḍi wa fasādun kabīr(un).
[73] Adopun orang-orang nang kufur, sabagian orang-orang tu manjadi panolong bagi sabagian nang lain. Kalu kamu (Oi para muslimin) idak malaksanokan apo nang lah diperintahkan Allah (untuk saling malindungi), niscayo bakal tajadi kakacauan di muko bumi dan karusakan nang besak.

وَالَّذِيْنَ اٰمَنُوْا وَهَاجَرُوْا وَجَاهَدُوْا فِيْ سَبِيْلِ اللّٰهِ وَالَّذِيْنَ اٰوَوْا وَّنَصَرُوْٓا اُولٰۤىِٕكَ هُمُ الْمُؤْمِنُوْنَ حَقًّاۗ لَهُمْ مَّغْفِرَةٌ وَّرِزْقٌ كَرِيْمٌ٧٤
Wal-lażīna āmanū wa hājarū wa jāhadū fī sabīlillāhi wal-lażīna āwaw wa naṣarū ulā'ika humul-mu'minūna ḥaqqā(n), lahum magfirtuw wa rizqun karīm(un).
[74] Orang-orang nang baiman dan bahijrah serto bajihad pado jalan Allah, dan orang-orang nang mambagih genah kedioman dan mambagih pertolongan (kapado orang-orang muhajirin), orang-orang tulah orang-orang nang benar-benar baiman. Bagi orang-orang tu ampunan (nang besak) dan rezeki (nikmat) nang mulio.

وَالَّذِيْنَ اٰمَنُوْا مِنْۢ بَعْدُ وَهَاجَرُوْا وَجَاهَدُوْا مَعَكُمْ فَاُولٰۤىِٕكَ مِنْكُمْۗ وَاُولُوا الْاَرْحَامِ بَعْضُهُمْ اَوْلٰى بِبَعْضٍ فِيْ كِتٰبِ اللّٰهِ ۗاِنَّ اللّٰهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيْمٌ ࣖ٧٥
Wal-lażīna āmanū mim ba‘du wa hājarū wa jāhadū ma‘akum fa ulā'ika minkum, wa ulul-arḥāmi ba‘ḍuhum aulā biba‘ḍin fī kitābillāh(i), innallāha bikulli syai'in ‘alīm(un).
[75] Orang-orang nang baiman sesudah tu kemudian bahijrah serto bajihad basamo kamu, mako orang-orang tu tamasuk golongan kamu (jugo). Orang-orang nang mampunyoi hubungan kerabat tu sabagiannyo lebih barhak bagi sabagian nang lain manurut kitab Allah. Sasungguhnyo Allah Maha Mangetaui sagalo sasuatu.