Surah At-Talaq
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيْمِ
يٰٓاَيُّهَا النَّبِيُّ اِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاۤءَ فَطَلِّقُوْهُنَّ لِعِدَّتِهِنَّ وَاَحْصُوا الْعِدَّةَۚ وَاتَّقُوا اللّٰهَ رَبَّكُمْۚ لَا تُخْرِجُوْهُنَّ مِنْۢ بُيُوْتِهِنَّ وَلَا يَخْرُجْنَ اِلَّآ اَنْ يَّأْتِيْنَ بِفَاحِشَةٍ مُّبَيِّنَةٍۗ وَتِلْكَ حُدُوْدُ اللّٰهِ ۗوَمَنْ يَّتَعَدَّ حُدُوْدَ اللّٰهِ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهٗ ۗ لَا تَدْرِيْ لَعَلَّ اللّٰهَ يُحْدِثُ بَعْدَ ذٰلِكَ اَمْرًا١
Yā ayyuhan-nabiyyu iżā ṭallaqtumun-nisā'a fa ṭalliqūhunna li‘iddatihinna wa aḥṣul-‘iddah(ta), wattaqullāha rabbakum, lā tukhrijūhunna mim buyūtihinna wa lā yakhrujna illā ay ya'tīna bifāḥisyatim mubayyinah(tin), wa tilka ḥudūdullāh(i), wa may yata‘adda ḥudūdallāhi faqad ẓalama nafsah(ū), lā tadrī la‘allallāha yuḥdiṡu ba‘da żālika amrā(n).
[1]
Wahai Nabi, apobilo kamu menceraikan bini-binimu, hendaklah kamu ceraikan orang-orang tu pado waktu orang-orang tu dapat (menghadapi) idahnyo (yang wajar), dan hitunglah waktu idah tu, serto batakwalah kapado Allah Tuhanmu. Janganlah kamu kaluarkan orang-orang tu dari rumahnyo dan janganlah (diizinkan) keluar kacuali jiko orang-orang tu mangerjokan pabuatan keji nang jelas. Tulah hukum-hukum Allah. Siapo melanggar hukum-hukum Allah, mako sungguh, dio lah babuat aniayo tahadap dirinyo dewek. Kamu idak mangetaui boleh jadi sasudah tu Allah mangadokan suatu katentuan nang baru.
فَاِذَا بَلَغْنَ اَجَلَهُنَّ فَاَمْسِكُوْهُنَّ بِمَعْرُوْفٍ اَوْ فَارِقُوْهُنَّ بِمَعْرُوْفٍ وَّاَشْهِدُوْا ذَوَيْ عَدْلٍ مِّنْكُمْ وَاَقِيْمُوا الشَّهَادَةَ لِلّٰهِ ۗذٰلِكُمْ يُوْعَظُ بِهٖ مَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِاللّٰهِ وَالْيَوْمِ الْاٰخِرِ ەۗ وَمَنْ يَّتَّقِ اللّٰهَ يَجْعَلْ لَّهٗ مَخْرَجًا ۙ٢
Fa iżā balagna ajalahunna fa amsikūhunna bima‘rūfin au fāriqūhunna bima‘rūfiw wa asyhidū żawai ‘adlim minkum wa aqīmusy-syahādata lillāh(i), żālikum yū‘aẓu bihī man kāna yu'minu billāhi wal-yaumil-ākhir(i), wa may yattaqillāha yaj‘al lahū makhrajā(n).
[2]
Apobilo orang-orang tu lah mandekati akhir idahnyo, rujuklah dengan orang-orang tu sacaro baik atau lepaskanlah orang-orang tu sacaro baik dan pasaksikanlah dengan duo orang saksi nang adil dari kamu dan hendaklah kamu tegakkan kasaksian tu kareno Allah. Nang macam tu dinasihatkan kapado orang-orang di antaro kamu nang baiman kapado Allah dan hari akhir. Siapo nang batakwa kapado Allah, niscaya Dio bakal mambukakan jalan kaluar baginyo
وَّيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُۗ وَمَنْ يَّتَوَكَّلْ عَلَى اللّٰهِ فَهُوَ حَسْبُهٗ ۗاِنَّ اللّٰهَ بَالِغُ اَمْرِهٖۗ قَدْ جَعَلَ اللّٰهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْرًا٣
Wa yarzuqhu min ḥaiṡu lā yaḥtasib(u), wa may yatawakkal ‘alallāhi fa huwa ḥasbuh(ū), innallāha bāligu amrih(ī), qad ja‘alallāhu likulli syai'in qadrā(n).
[3]
dan manganugerahkan kapadonyo rezeki dari arah nang idak dio dugo. Siapo nang batawakal kapado Allah, niscayo Allah bakal mancukupkan (kaperluan)-nyo. Sasungguhnyo Allahlah nang manuntaskan urusan-Nyo. Sungguh, Allah lah mambuat katentuan bagi satiap sasuatu.
وَالّٰۤـِٔيْ يَىِٕسْنَ مِنَ الْمَحِيْضِ مِنْ نِّسَاۤىِٕكُمْ اِنِ ارْتَبْتُمْ فَعِدَّتُهُنَّ ثَلٰثَةُ اَشْهُرٍۙ وَّالّٰۤـِٔيْ لَمْ يَحِضْنَۗ وَاُولٰتُ الْاَحْمَالِ اَجَلُهُنَّ اَنْ يَّضَعْنَ حَمْلَهُنَّۗ وَمَنْ يَّتَّقِ اللّٰهَ يَجْعَلْ لَّهٗ مِنْ اَمْرِهٖ يُسْرًا٤
Wal-lā'ī ya'isna minal-maḥīḍi min nisā'ikum inirtabtum fa ‘iddatuhunna ṡalāṡatu asyhur(in), wal-lā'ī lam yaḥiḍn(a), wa ulātul-aḥmāli ajaluhunna ay yaḍa‘na ḥamlahunn(a), wa may yattaqillāha yaj‘al lahū min amrihī yusrā(n).
[4]
Perempuan-perempuan nang idak mungkin haid lagi di antaro bini-binimu jiko kamu ragu-ragu (tentang maso idahnyo) mako idahnyo adolah tigo bulan. Macam tu (pulak) perempuan-perempuan nang idak haid (belum dewaso). Adopun perempuan-perempuan nang hamil, waktu idah orang-orang tu adolah sampai orang-orang tu malahirkan kandungannyo. Siapo nang batakwa kapado Allah, niscayo Dio manjadikan kamudahan baginyo dalam urusannyo.
ذٰلِكَ اَمْرُ اللّٰهِ اَنْزَلَهٗٓ اِلَيْكُمْۗ وَمَنْ يَّتَّقِ اللّٰهَ يُكَفِّرْ عَنْهُ سَيِّاٰتِهٖ وَيُعْظِمْ لَهٗٓ اَجْرًا٥
Żālika amrullāhi anzalahū ilaikum, wa may yattaqillāha yukaffir ‘anhu sayyi'ātihī wa yu‘ẓim lahū ajrā(n).
[5]
(Katentuan idah) tu marupokan perentah Allah nang diturunkan-Nyo kapadomu. Siapo nang batakwa kapado Allah, niscayo Allah bakal manghapus kasalahan-kasalahannyo dan bakal mamperbesak pahalo baginyo.
اَسْكِنُوْهُنَّ مِنْ حَيْثُ سَكَنْتُمْ مِّنْ وُّجْدِكُمْ وَلَا تُضَاۤرُّوْهُنَّ لِتُضَيِّقُوْا عَلَيْهِنَّۗ وَاِنْ كُنَّ اُولٰتِ حَمْلٍ فَاَنْفِقُوْا عَلَيْهِنَّ حَتّٰى يَضَعْنَ حَمْلَهُنَّۚ فَاِنْ اَرْضَعْنَ لَكُمْ فَاٰتُوْهُنَّ اُجُوْرَهُنَّۚ وَأْتَمِرُوْا بَيْنَكُمْ بِمَعْرُوْفٍۚ وَاِنْ تَعَاسَرْتُمْ فَسَتُرْضِعُ لَهٗٓ اُخْرٰىۗ٦
Askinūhunna min ḥaiṡu sakantum miw wujdikum wa lā tuḍārrūhunna lituḍayyiqū ‘alaihinn(a), wa in kunna ulāti ḥamlin fa anfiqū ‘alaihinna ḥattā yaḍa‘na ḥamlahunn(a), fa in arḍa‘na lakum fa ātūhunna ujūrahunn(a), wa'tamirū bainakum bima‘rūf(in), wa in ta‘āsartum fasaturḍi‘u lahū ukhrā.
[6]
Tempatkanlah orang-orang tu (paro bini nang dicerai) di mano kamu bagenah tinggal manurut kamampuanmu dan janganlah kamu manyusahkan orang-orang tu untuk manyempitkan (hati) orang-orang tu. Jiko orang-orang tu (paro bini nang dicerai) tu sedang hamil, mako bagihkanlah kapado orang-orang tu nafkahnyo sampai orang-orang tu malahirkan, kemudian jiko orang-orang tu manyusukan (anak-anak)-mu mako bagihkanlah imbalannyo kapado orang-orang tu, dan musyawarahkanlah di antaro kamu (sagalo sasuatu) dengan baik, dan jiko kamu samo-samo manemui kasulitan (dalam hal panyusuan), mako perempuan lain boleh manyusukan (anak tu) untuknyo.
لِيُنْفِقْ ذُوْ سَعَةٍ مِّنْ سَعَتِهٖۗ وَمَنْ قُدِرَ عَلَيْهِ رِزْقُهٗ فَلْيُنْفِقْ مِمَّآ اٰتٰىهُ اللّٰهُ ۗ لَا يُكَلِّفُ اللّٰهُ نَفْسًا اِلَّا مَآ اٰتٰىهَاۗ سَيَجْعَلُ اللّٰهُ بَعْدَ عُسْرٍ يُّسْرًا ࣖ٧
Liyunfiq żū sa‘atim min sa‘atih(ī), wa man qudira ‘alaihi rizquhū falyunfiq mimmā ātāhullāh(u), lā yukallifullāhu nafsan illā mā ātāhā, sayaj‘alullāhu ba‘da ‘usriy yusrā(n).
[7]
Hendaklah orang nang lapang (rezekinyo) mambagih nafkah manurut kamampuannyo, dan orang nang disempitkan rezekinyo, hendaklah mambagih nafkah dari apo (harto) nang dianugerahkan Allah kapadonyo. Allah idak mambebani kapado sasaorang malainkan (sasuai) dengan apo nang dianugerahkan Allah kapadonyo, Allah kagi bakal manganugerahkan kelapangan sasudah kasempitan.
وَكَاَيِّنْ مِّنْ قَرْيَةٍ عَتَتْ عَنْ اَمْرِ رَبِّهَا وَرُسُلِهٖ فَحَاسَبْنٰهَا حِسَابًا شَدِيْدًاۙ وَّعَذَّبْنٰهَا عَذَابًا نُّكْرًا٨
Wa ka'ayyim min qaryatin ‘atat ‘an amri rabbihā wa rusulihī fa ḥāsabnāhā ḥisāban syadīdā(n), wa ‘ażżabnāhā ‘ażāban nukrā(n).
[8]
Betapo banyak (penduduk) negeri nang mandurhakoi perentah Tuhan orang-orang tu dan rasul-rasul-Nyo, mako Kami buat peritungan tahadap penduduk negeri tu dengan peritungan nang ketat, dan Kami azab orang-orang tu dengan azab nang mangerikan.
فَذَاقَتْ وَبَالَ اَمْرِهَا وَكَانَ عَاقِبَةُ اَمْرِهَا خُسْرًا٩
Fa żāqat wabāla amrihā wa kāna ‘āqibatu amrihā khusrā(n).
[9]
Mako, orang-orang tu lah maraso akibat buruk dari perbuatannyo, dan akibat perbuatan orang-orang tu adolah karugian nang besak.
اَعَدَّ اللّٰهُ لَهُمْ عَذَابًا شَدِيْدًا فَاتَّقُوا اللّٰهَ يٰٓاُولِى الْاَلْبَابِۛ الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا ۛ قَدْ اَنْزَلَ اللّٰهُ اِلَيْكُمْ ذِكْرًاۙ١٠
A‘addallāhu lahum ‘ażāban syadīdan fattaqullāha yā ulil-albāb(i) - allażīna āmanū - qad anzalallāhu ilaikum żikrā(n).
[10]
Allah lah menyediokan azab nang sangat pedih bagi orang-orang tu. Mako, batakwalah kapado Allah, oi ulul albab (orang-orang nang baakal sehat, bahati bersih, dan cerdas) (Yaitu) orang-orang nang baiman. Sungguh, Allah lah manurunkan peringatan kapadomu
رَّسُوْلًا يَّتْلُوْا عَلَيْكُمْ اٰيٰتِ اللّٰهِ مُبَيِّنٰتٍ لِّيُخْرِجَ الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ مِنَ الظُّلُمٰتِ اِلَى النُّوْرِۗ وَمَنْ يُّؤْمِنْۢ بِاللّٰهِ وَيَعْمَلْ صَالِحًا يُّدْخِلْهُ جَنّٰتٍ تَجْرِيْ مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهٰرُ خٰلِدِيْنَ فِيْهَآ اَبَدًاۗ قَدْ اَحْسَنَ اللّٰهُ لَهٗ رِزْقًا١١
Rasūlay yatlū ‘alaikum āyātillāhi mubayyinātil liyukhrijal-lażīna āmanū wa ‘amiluṣ-ṣāliḥāti minaẓ-ẓulumāti ilan-nūr(i), wa may yu'mim billāhi wa ya‘mal ṣāliḥay yudkhilhu jannātin tajrī min taḥtihal-anhāru khālidīna fīhā abadā(n), qad aḥsanallāhu lahū rizqā(n).
[11]
(berupo) saorang Rasul nang mambacokan ayat-ayat Allah kapadomu nang manerangkan (bamacam-macam hukum) supayo dio mangeluarkan orang-orang nang baiman dan mangerjokan kabajikan dari kagelapan kapado cahayo. Siapo nang baiman kapado Allah dan mangerjokan kabajikan, niscayo bakal Dio masukkan ka dalam surgo-surgo nang mangalir di bawahnyo sungei-sungei. Orang-orang tu kekal di dalamnyo salamo-lamonyo. Sungguh, Allah lah manganugerahkan rezeki nang baik kapadonyo.
اَللّٰهُ الَّذِيْ خَلَقَ سَبْعَ سَمٰوٰتٍ وَّمِنَ الْاَرْضِ مِثْلَهُنَّۗ يَتَنَزَّلُ الْاَمْرُ بَيْنَهُنَّ لِتَعْلَمُوْٓا اَنَّ اللّٰهَ عَلٰى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ ەۙ وَّاَنَّ اللّٰهَ قَدْ اَحَاطَ بِكُلِّ شَيْءٍ عِلْمًا ࣖ١٢
Allāhul-lażī khalaqa sab‘a samāwātiw wa minal-arḍi miṡlahunn(a), yatanazzalul-amru bainahunna lita‘lamū annallāha ‘alā kulli syai'in qadīr(un), wa annallāha qad aḥāṭa bikulli syai'in ‘ilmā(n).
[12]
Allahlah nang manciptokan tujuh langit dan (manciptokan pulak) bumi seperti tu. Perentah-Nyo balaku padonyo supayo kamu mangetaui bahwa Allah Mahakuaso atas sagalo sasuatu dan ilmu Allah benar-benar maliputi sagalo sasuatu.