Surah Al-Jumu’ah

Daftar Surah

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيْمِ
يُسَبِّحُ لِلّٰهِ مَا فِى السَّمٰوٰتِ وَمَا فِى الْاَرْضِ الْمَلِكِ الْقُدُّوْسِ الْعَزِيْزِ الْحَكِيْمِ١
Yusabbiḥu lillāhi mā fis-samāwāti wa mā fil-arḍil-malikil-quddūsil-‘azīzil-ḥakīm(i).
[1] Apo nang ado di langit dan apo nang ado di bumi sanantiaso batasbih kapado Allah Nang Maharajo, Mahasuci, Mahaperkaso, lagi Mahabijaksano.

هُوَ الَّذِيْ بَعَثَ فِى الْاُمِّيّٖنَ رَسُوْلًا مِّنْهُمْ يَتْلُوْا عَلَيْهِمْ اٰيٰتِهٖ وَيُزَكِّيْهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتٰبَ وَالْحِكْمَةَ وَاِنْ كَانُوْا مِنْ قَبْلُ لَفِيْ ضَلٰلٍ مُّبِيْنٍۙ٢
Huwal-lażī ba‘aṡa fil-ummiyyīna rasūlam minhum yatlū ‘alaihim āyātihī wa yuzakkīhim wa yu‘allimuhumul-kitāba wal-ḥikmata wa in kānū min qablu lafī ḍalālim mubīn(in).
[2] Diolah nang mengutus seorang Rasul (Nabi Muhammad) kapado kaum nang buto huruf dari (kalangan) orang-orang tu dewek, nang mambacokan kapado orang-orang tu ayat-ayat-Nyo, menyucikan (jiwo) orang-orang tu, serto mengajarkan kapado orang-orang tu Kitab (Al-Qur’an) dan Hikmah (Sunah), meskipun sabelumnyo orang-orang tu benar-benar dalam kasesatan nang nyato.

وَّاٰخَرِيْنَ مِنْهُمْ لَمَّا يَلْحَقُوْا بِهِمْۗ وَهُوَ الْعَزِيْزُ الْحَكِيْمُۙ٣
Wa ākharīna minhum lammā yalḥaqū bihim, wa huwal-‘azīzul-ḥakīm(u).
[3] (Allah jugo mangutus Nabi Muhammad) kapado (kaum) salain orang-orang tu nang belum (tibo) manyusul orang-orang tu. Diolah nang Mahaperkaso lagi Mahabijaksano.

ذٰلِكَ فَضْلُ اللّٰهِ يُؤْتِيْهِ مَنْ يَّشَاۤءُۗ وَاللّٰهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيْمِ٤
Żālika faḍlullāhi yu'tīhi may yasyā'(u), wallāhu żul-faḍlil-‘aẓīm(i).
[4] Tulah karunio Allah nang dianugerahkan kapado siapo nang Dio kendaki. Allah mamiliki karunio nang besak.

مَثَلُ الَّذِيْنَ حُمِّلُوا التَّوْرٰىةَ ثُمَّ لَمْ يَحْمِلُوْهَا كَمَثَلِ الْحِمَارِ يَحْمِلُ اَسْفَارًاۗ بِئْسَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِيْنَ كَذَّبُوْا بِاٰيٰتِ اللّٰهِ ۗوَاللّٰهُ لَا يَهْدِى الْقَوْمَ الظّٰلِمِيْنَ٥
Maṡalul-lażīna ḥummilut-taurāta ṡumma lam yaḥmilūhā kamaṡalil-ḥimāri yaḥmilu asfārā(n), bi'sa maṡalul-qaumil-lażīna każżabū bi'āyātillāh(i), wallāhu lā yahdil-qaumaẓ-ẓālimīn(a).
[5] Perumpamoan orang-orang nang dibebani tugas mangamalkan Taurat, kemudian idak mengamalkannyo, adolah seperti keledai nang mambawak kitab-kitab (tebal tanpa mengerti kandungannyo). Sangat buruk perumpamoan kaum nang mandustokan ayat-ayat Allah. Allah idak mambagih patunjuk kapado kaum nang aniayo.

قُلْ يٰٓاَيُّهَا الَّذِيْنَ هَادُوْٓا اِنْ زَعَمْتُمْ اَنَّكُمْ اَوْلِيَاۤءُ لِلّٰهِ مِنْ دُوْنِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ اِنْ كُنْتُمْ صٰدِقِيْنَ٦
Qul yā ayyuhal-lażīna hādū in za‘amtum annakum auliyā'u lillāhi min dūnin-nāsi fa tamannawul-mauta in kuntum ṣādiqīn(a).
[6] Katokanlah (Nabi Muhammad), “Oi orang-orang Yahudi, jiko kamu manyangko bahwa kamulah kakasih Allah (dan) bukan orang lain, harapkanlah kamatianmu, jiko kamu orang-orang benar.”

وَلَا يَتَمَنَّوْنَهٗٓ اَبَدًاۢ بِمَا قَدَّمَتْ اَيْدِيْهِمْۗ وَاللّٰهُ عَلِيْمٌۢ بِالظّٰلِمِيْنَ٧
Wa lā yatamannaunahū abadam bimā qaddamat aidīhim, wallāhu ‘alīmum biẓ-ẓālimīn(a).
[7] Orang-orang tu idak bakal mangharapkan kamatian tu salamonyo disebabkan apo (kaburukan) nang lah orang-orang tu perbuat dengan tangan orang-orang tu dewek. Allah Maha Mangetaui orang-orang aniayo.

قُلْ اِنَّ الْمَوْتَ الَّذِيْ تَفِرُّوْنَ مِنْهُ فَاِنَّهٗ مُلٰقِيْكُمْ ثُمَّ تُرَدُّوْنَ اِلٰى عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُوْنَ ࣖ٨
Qul innal-mautal-lażī tafirrūna minhu fa innahū mulāqīkum ṡumma turaddūna ilā ‘ālimil-gaibi wasy-syahādati fa yunabbi'ukum bimā kuntum ta‘malūn(a).
[8] Katokanlah, “Sasungguhnyo kamatian nang kamu lari darinyo pasti bakal manemuimu. Kamu kemudian bakal dibalikkan kapado nang Maha Mangetaui nang gaib dan nang nyato, lalu Dio beritokan kapadomu apo nang salamo ko kamu kerjokan.”

يٰٓاَيُّهَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْٓا اِذَا نُوْدِيَ لِلصَّلٰوةِ مِنْ يَّوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا اِلٰى ذِكْرِ اللّٰهِ وَذَرُوا الْبَيْعَۗ ذٰلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ اِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُوْنَ٩
Yā ayyuhal-lażīna āmanū iżā nūdiya liṣ-ṣalāti miy yaumil-jumu‘ati fas‘au ilā żikrillāhi wa żarul-bai‘(a), żālikum khairul lakum in kuntum ta‘lamūn(a).
[9] Oi orang-orang nang baiman, apobilo (seruan) untuk mangerjokan salat pado hari Jumat lah dikumandangkan, segerolah mangingat Allah dan tinggalkanlah jual beli. Nang macam tu lebih baik bagimu jiko kamu Mangetaui.

فَاِذَا قُضِيَتِ الصَّلٰوةُ فَانْتَشِرُوْا فِى الْاَرْضِ وَابْتَغُوْا مِنْ فَضْلِ اللّٰهِ وَاذْكُرُوا اللّٰهَ كَثِيْرًا لَّعَلَّكُمْ تُفْلِحُوْنَ١٠
Fa iżā quḍiyatiṣ-ṣalātu fantasyirū fil-arḍi wabtagū min faḍlillāhi ważkurullāha kaṡīral la‘allakum tufliḥūn(a).
[10] Apobilo salat (Jumat) lah dilaksanokan, batebaranlah kamu di bumi, carilah karunio Allah, dan ingatlah Allah sabanyak-banyaknyo supayo kamu bauntung.

وَاِذَا رَاَوْا تِجَارَةً اَوْ لَهْوًا ۨانْفَضُّوْٓا اِلَيْهَا وَتَرَكُوْكَ قَاۤىِٕمًاۗ قُلْ مَا عِنْدَ اللّٰهِ خَيْرٌ مِّنَ اللَّهْوِ وَمِنَ التِّجَارَةِۗ وَاللّٰهُ خَيْرُ الرّٰزِقِيْنَ ࣖ١١
Wa iżā ra'au tijāratan au lahwaninfaḍḍū ilaihā wa tarakūka qā'imā(n), qul mā ‘indallāhi khairum minal-lahwi wa minat-tijārah(ti), wallāhu khairur-rāziqīn(a).
[11] Apobilo (sabagian) orang-orang tu mangimak perdagangan atau permainan, orang-orang tu segero bapencar (manuju) padonyo dan maninggalkan kamu (Nabi Muhammad) nang sedang tegak (bakhotbah). Katokanlah, “Apo nang ado di sisi Allah lebih baik daripado permainan dan perdagangan.” Allah pambagih rezeki nang tabaik.