Surah As-Saff

Daftar Surah

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيْمِ
سَبَّحَ لِلّٰهِ مَا فِى السَّمٰوٰتِ وَمَا فِى الْاَرْضِۚ وَهُوَ الْعَزِيْزُ الْحَكِيْمُ١
Sabbaḥa lillāhi mā fis-samāwāti wa mā fil-arḍ(i), wa huwal-‘azīzul-ḥakīm(u).
[1] Apo nang ado di langit dan apo nang ado di bumi batasbih kapado Allah. Diolah nang Mahaperkaso lagi Mahabijaksano.

يٰٓاَيُّهَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا لِمَ تَقُوْلُوْنَ مَا لَا تَفْعَلُوْنَ٢
Yā ayyuhal-lażīna āmanū lima taqūlūna mā lā taf‘alūn(a).
[2] Oi orang-orang nang baiman, mangapo kamu mangatokan sasuatu nang idak kamu kerjokan?

كَبُرَ مَقْتًا عِنْدَ اللّٰهِ اَنْ تَقُوْلُوْا مَا لَا تَفْعَلُوْنَ٣
Kabura maqtan ‘indallāhi an taqūlū mā lā taf‘alūn(a).
[3] Sangat besaklah kamurkoan di sisi Allah bahwa kamu mangatokan apo nang idak kamu kerjokan.

اِنَّ اللّٰهَ يُحِبُّ الَّذِيْنَ يُقَاتِلُوْنَ فِيْ سَبِيْلِهٖ صَفًّا كَاَنَّهُمْ بُنْيَانٌ مَّرْصُوْصٌ٤
Innallāha yuḥibbul-lażīna yuqātilūna fī sabīlihī ṣaffan ka'annahum bun-yānum marṣūṣ(un).
[4] Sasungguhnyo Allah mancintoi orang-orang nang baperang di jalan-Nyo dalam sekok barisan, saolah-olah orang-orang tu suatu bangunan nang tasusun kokoh.

وَاِذْ قَالَ مُوْسٰى لِقَوْمِهٖ يٰقَوْمِ لِمَ تُؤْذُوْنَنِيْ وَقَدْ تَّعْلَمُوْنَ اَنِّيْ رَسُوْلُ اللّٰهِ اِلَيْكُمْۗ فَلَمَّا زَاغُوْٓا اَزَاغَ اللّٰهُ قُلُوْبَهُمْۗ وَاللّٰهُ لَا يَهْدِى الْقَوْمَ الْفٰسِقِيْنَ٥
Wa iż qāla mūsā liqaumihī yā qaumi lima tu'żūnanī wa qad ta‘lamūna annī rasūlullāhi ilaikum, falammā zāgū azāgallāhu qulūbahum, wallāhu lā yahdil-qaumal-fāsiqīn(a).
[5] (Ingatlah) katiko Muso bakato kapado kaumnyo, “Oi kaumku, mangapo kamu manyakitiku? Padohal, kamu sungguh mangetaui bahwa aku adolah utusan Allah kapadomu.” Mako, katiko orang-orang tu bapaling (dari perentah Allah), Allah mamalingkan hati orang-orang tu (dari kabenaran). 712 Allah idak mambagih patunjuk kapado kaum nang fasik.
712) Kareno orang-orang tu bapaling dari kebenaran, Allah membiakkan sesat hati orang-orang tu sahinggo orang-orang tu batambah jauh dari kebenaran.

وَاِذْ قَالَ عِيْسَى ابْنُ مَرْيَمَ يٰبَنِيْٓ اِسْرَاۤءِيْلَ اِنِّيْ رَسُوْلُ اللّٰهِ اِلَيْكُمْ مُّصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْرٰىةِ وَمُبَشِّرًاۢ بِرَسُوْلٍ يَّأْتِيْ مِنْۢ بَعْدِى اسْمُهٗٓ اَحْمَدُۗ فَلَمَّا جَاۤءَهُمْ بِالْبَيِّنٰتِ قَالُوْا هٰذَا سِحْرٌ مُّبِيْنٌ٦
Wa iż qāla ‘īsabnu maryama yā banī isrā'īla innī rasūlullāhi ilaikum muṣaddiqal limā baina yadayya minat-taurāti wa mubasysyiram birasūliy ya'tī mim ba‘dismuhū aḥmad(u), falammā jā'ahum bil-bayyināti qālū hāżā siḥrum mubīn(un).
[6] (Ingatlah) katiko Isa anak laki-laki Maryam bakato, “Oi Bani Israil, sasungguhnyo aku adolah utusan Allah kapadomu untuk mambenarkan kitab (nang turun) sabelumku, yaitu Taurat, dan mambagih kabar gembiro tentang saorang utusan Allah nang bakal datang sasudahku nang namonyo Ahmad (Nabi Muhammad).” Tapi, katiko utusan tu datang kapado orang-orang tu dengan mambawak bukti-bukti nang nyato, orang-orang tu bakato, “Ko adolah sihir nang nyato.”

وَمَنْ اَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرٰى عَلَى اللّٰهِ الْكَذِبَ وَهُوَ يُدْعٰىٓ اِلَى الْاِسْلَامِۗ وَاللّٰهُ لَا يَهْدِى الْقَوْمَ الظّٰلِمِيْنَ٧
Wa man aẓlamu mimmaniftarā ‘alallāhil-każiba wa huwa yud‘ā ilal-islām(i), wallāhu lā yahdil-qaumaẓ-ẓālimīn(a).
[7] Siapo kah nang lebih zalim daripado orang nang mengado-ado kan kebohongan tahadap Allah, padohal dio diseru kapado (ugamo) Islam? Allah idak mambagih patunjuk kapado kaum nang aniayo.

يُرِيْدُوْنَ لِيُطْفِـُٔوْا نُوْرَ اللّٰهِ بِاَفْوَاهِهِمْۗ وَاللّٰهُ مُتِمُّ نُوْرِهٖ وَلَوْ كَرِهَ الْكٰفِرُوْنَ٨
Yurīdūna liyuṭfi'ū nūrallāhi bi'afwāhihim, wallāhu mutimmu nūrihī wa lau karihal-kāfirūn(a).
[8] Orang-orang tu hendak mamadamkan cahayo (ugamo) Allah dengan mulut orang-orang tu, sedangkan Allah tetap manyempurnokan cahayo-Nyo walaupun orang-orang kafir idak manyukoi.

هُوَ الَّذِيْٓ اَرْسَلَ رَسُوْلَهٗ بِالْهُدٰى وَدِيْنِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهٗ عَلَى الدِّيْنِ كُلِّهٖۙ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُوْنَ ࣖ٩
Wa huwal-lażī arsala rasūlahū bil-hudā wa dīnil-ḥaqqi liyuẓhirahū ‘alad-dīni kullih(ī), wa lau karihal-musyrikūn(a).
[9] Diolah nang mangutus Rasul-Nyo dengan (mambawak) patunjuk dan ugamo nang benar supayo Dio mangunggulkannyo atas sagalo ugamo walaupun orang-orang musyrik idak manyukoi.

يٰٓاَيُّهَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا هَلْ اَدُلُّكُمْ عَلٰى تِجَارَةٍ تُنْجِيْكُمْ مِّنْ عَذَابٍ اَلِيْمٍ١٠
Yā ayyuhal-lażīna āmanū hal adullukum ‘alā tijāratin tunjīkum min ‘ażābin alīm(in).
[10] Oi orang-orang nang baiman, maukah kamu Aku tunjukkan suatu perdagangan nang (dapat) menyelamatkan kamu dari azab nang pedih?

تُؤْمِنُوْنَ بِاللّٰهِ وَرَسُوْلِهٖ وَتُجَاهِدُوْنَ فِيْ سَبِيْلِ اللّٰهِ بِاَمْوَالِكُمْ وَاَنْفُسِكُمْۗ ذٰلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ اِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُوْنَۙ١١
Tu'minūna billāhi wa rasūlihī wa tujāhidūna fī sabīlillāhi bi'amwālikum wa anfusikum, żālikum khairul lakum in kuntum ta‘lamūn(a).
[11] (Caronyo) kamu baiman kapado Allah dan Rasul-Nyo dan bajihad di jalan Allah dengan harto dan jiwomu. Nang macam tu lebih baik bagimu jiko kamu mangetaui.

يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوْبَكُمْ وَيُدْخِلْكُمْ جَنّٰتٍ تَجْرِيْ مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهٰرُ وَمَسٰكِنَ طَيِّبَةً فِيْ جَنّٰتِ عَدْنٍۗ ذٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيْمُۙ١٢
Yagfir lakum żunūbakum wa yudkhilkum jannātin tajrī min taḥtihal-anhāru wa masākina ṭayyibatan fī jannāti ‘adn(in), żālikal-fauzul-‘aẓīm(u).
[12] (Jiko kamu baiman dan bajihad,) niscayo Allah mengampuni doso-dosomu dan mamasukkanmu ka dalam surgo nang mangalir di bawahnyo sungei-sungei dan ka tempat-tempat tinggal nang baik di dalam surgo ‘Adn. Tulah kamenangan nang agung.

وَاُخْرٰى تُحِبُّوْنَهَاۗ نَصْرٌ مِّنَ اللّٰهِ وَفَتْحٌ قَرِيْبٌۗ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِيْنَ١٣
Wa ukhrā tuḥibbūnahā, naṣrum minallāhi wa fatḥun qarīb(un), wa basysyiril-mu'minīn(a).
[13] (Ado balasan) lain nang kamu sukoi, (Yaitu) patolongan dari Allah dan kamenangan nang dekat (waktunyo). Sampekanlah berito gembiro kapado orang-orang mukmin.

يٰٓاَيُّهَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا كُوْنُوْٓا اَنْصَارَ اللّٰهِ كَمَا قَالَ عِيْسَى ابْنُ مَرْيَمَ لِلْحَوَارِيّٖنَ مَنْ اَنْصَارِيْٓ اِلَى اللّٰهِ ۗقَالَ الْحَوَارِيُّوْنَ نَحْنُ اَنْصَارُ اللّٰهِ فَاٰمَنَتْ طَّاۤىِٕفَةٌ مِّنْۢ بَنِيْٓ اِسْرَاۤءِيْلَ وَكَفَرَتْ طَّاۤىِٕفَةٌ ۚفَاَيَّدْنَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا عَلٰى عَدُوِّهِمْ فَاَصْبَحُوْا ظٰهِرِيْنَ ࣖ١٤
Yā ayyuhal-lażīna āmanū kūnū anṣārallāhi kamā qāla ‘īsabnu maryama lil-ḥawāriyyīna man anṣārī ilallāh(i), qālal-ḥawāriyyūna naḥnu anṣārullāhi fa'āmanaṭ-ṭā'ifatum mim banī isrā'īla wa kafaraṭ-ṭā'ifah(tun), fa'ayyadnal-lażīna āmanū ‘alā ‘aduwwihim fa'aṣbaḥū ẓāhirīn(a).
[14] Oi orang-orang nang baiman, jadilah panolong-panolong (ugamo) Allah samacam mano Isa anak laki-laki Maryam bakato kapado pangikut-pangikutnyo nang setio, “Siapokah paro panolongku manuju kapado (pertolongan) Allah?” Paro pangikutnyo nang setio tu bakato, “Kamilah panolong-panolong (ugamo) Allah.” Mako, sagolongan dari Bani Israil baiman dan sagolongan (nang lain) kufur. Lalu, Kami manguatkan orang-orang nang baiman manghadapi musuh-musuh orang-orang tu sahinggo manjadi orang-orang nang menang.