Surah Al-Fath

Daftar Surah

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيْمِ
اِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحًا مُّبِيْنًاۙ١
Innā fataḥnā laka fatḥam mubīnā(n).
[1] Sasungguhnyo Kami lah manganugerahkan kapadomu kamenangan nang nyato

لِّيَغْفِرَ لَكَ اللّٰهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْۢبِكَ وَمَا تَاَخَّرَ وَيُتِمَّ نِعْمَتَهٗ عَلَيْكَ وَيَهْدِيَكَ صِرَاطًا مُّسْتَقِيْمًاۙ٢
Liyagfira lakallāhu mā taqaddama min żambika wa mā ta'akhkhara wa yutimma ni‘matahū ‘alaika wa yahdiyaka ṣirāṭam mustaqīmā(n).
[2] Supayo Allah mambagihkan ampunan kapadomu (Nabi Muhammad) atas dosomu nang lalu dan nang bakal datang, manyempurnokan nikmat-Nya atasmu, menunjukimu ka jalan nang lurus,

وَّيَنْصُرَكَ اللّٰهُ نَصْرًا عَزِيْزًا٣
Wa yanṣurakallāhu naṣran ‘azīzā(n).
[3] Dan supayo Allah menolongmu dengan pertolongan nang besar.

هُوَ الَّذِيْٓ اَنْزَلَ السَّكِيْنَةَ فِيْ قُلُوْبِ الْمُؤْمِنِيْنَ لِيَزْدَادُوْٓا اِيْمَانًا مَّعَ اِيْمَانِهِمْ ۗوَلِلّٰهِ جُنُوْدُ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِۗ وَكَانَ اللّٰهُ عَلِيْمًا حَكِيْمًاۙ٤
Huwal-lażī anzalas-sakīnata fī qulūbil-mu'minīna liyazdādū īmānam ma‘a īmānihim, wa lillāhi junūdus-samāwāti wal-arḍ(i), wa kānallāhu ‘alīman ḥakīmā(n).
[4] Diolah nang lah manurunkan katenangan ka dalam hati orang-orang mukmin untuk manambah kaimanan atas kaimanan orang-orang tu (nang lah ado). Punyo Allahlah bala tentaro langit dan bumi dan Allah Maha Mangetahui lagi Mahabijaksano.

لِّيُدْخِلَ الْمُؤْمِنِيْنَ وَالْمُؤْمِنٰتِ جَنّٰتٍ تَجْرِيْ مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهٰرُ خٰلِدِيْنَ فِيْهَا وَيُكَفِّرَ عَنْهُمْ سَيِّاٰتِهِمْۗ وَكَانَ ذٰلِكَ عِنْدَ اللّٰهِ فَوْزًا عَظِيْمًاۙ٥
Liyudkhilal-mu'minīna wal-mu'mināti jannātin tajrī min taḥtihal-anhāru khālidīna fīhā wa yukaffira ‘anhum sayyi'ātihim, wa kāna żālika ‘indallāhi fauzan ‘aẓīmā(n).
[5] (Hal tu) supayo Dio mamasukkan orang-orang mukmin laki-laki dan perempuan ka dalam surgo nang mangalir di bawahnyo sungei-sungei. Orang-orang tu kekal di dalamnyo. Dio pun bakal manghapus kasalahan-kasalahan orang-orang tu. Nang macam tu menurut Allah suatu kauntungan nang besar.

وَّيُعَذِّبَ الْمُنٰفِقِيْنَ وَالْمُنٰفِقٰتِ وَالْمُشْرِكِيْنَ وَالْمُشْرِكٰتِ الظَّاۤنِّيْنَ بِاللّٰهِ ظَنَّ السَّوْءِۗ عَلَيْهِمْ دَاۤىِٕرَةُ السَّوْءِۚ وَغَضِبَ اللّٰهُ عَلَيْهِمْ وَلَعَنَهُمْ وَاَعَدَّ لَهُمْ جَهَنَّمَۗ وَسَاۤءَتْ مَصِيْرًا٦
Wa yu‘ażżibal-munāfiqīna wal-munāfiqāti wal-musyrikīna wal-musyrikātiẓ-ẓānnīna billāhi ẓannas-sau'(i), ‘alaihim dā'iratus-sau'(i), wa gaḍiballāhu ‘alaihim wa la‘anahum wa a‘adda lahum jahannam(a), wa sā'at maṣīrā(n).
[6] (Jugo supayo) Dio mangazab orang-orang munafik laki-laki dan perempuan serto orang-orang musyrik laki-laki dan perempuan nang baprasangko buruk tahadap Allah. Orang-orang tu bakal mandapat giliran (azab) nang buruk. Allah pun murko kapado orang-orang tu, malaknat orang-orang tu, dan manyediokan (nerako) Jahanam bagi orang-orang tu. Tulah saburuk-buruk genah balik.

وَلِلّٰهِ جُنُوْدُ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِۗ وَكَانَ اللّٰهُ عَزِيْزًا حَكِيْمًا٧
Wa lillāhi junūdus-samāwāti wal-arḍ(i), wa kānallāhu ‘azīzan ḥakīmā(n).
[7] Punyo Allahlah bala tentaro langit dan bumi. Allah Mahaperkaso lagi Mahabijaksano.

اِنَّآ اَرْسَلْنٰكَ شَاهِدًا وَّمُبَشِّرًا وَّنَذِيْرًاۙ٨
Innā arsalnāka syāhidaw wa mubasysyiraw wa nażīrā(n).
[8] Sasungguhnyo Kami mangutus kamu (Nabi Muhammad) sabagai saksi, pambawak berito gembiro, dan pambagih peringatan

لِّتُؤْمِنُوْا بِاللّٰهِ وَرَسُوْلِهٖ وَتُعَزِّرُوْهُ وَتُوَقِّرُوْهُۗ وَتُسَبِّحُوْهُ بُكْرَةً وَّاَصِيْلًا٩
Litu'minū billāhi wa rasūlihī wa tu‘azzirūhu wa tuwaqqirūh(u), wa tusabbiḥūhu bukrataw wa aṣīlā(n).
[9] Supayo kamu sakalian baiman kapado Allah dan Rasul-Nyo, manguatkan (ugamo)-Nyo, mambesarkan-Nyo, dan batasbih kapado-Nyo, baik pagi maupun petang.

اِنَّ الَّذِيْنَ يُبَايِعُوْنَكَ اِنَّمَا يُبَايِعُوْنَ اللّٰهَ ۗيَدُ اللّٰهِ فَوْقَ اَيْدِيْهِمْ ۚ فَمَنْ نَّكَثَ فَاِنَّمَا يَنْكُثُ عَلٰى نَفْسِهٖۚ وَمَنْ اَوْفٰى بِمَا عٰهَدَ عَلَيْهُ اللّٰهَ فَسَيُؤْتِيْهِ اَجْرًا عَظِيْمًا ࣖ١٠
Innal-lażīna yubāyi‘ūnaka innamā yubāyi‘ūnallāh(a), yadullāhi fauqa aidīhim, faman nakaṡa fa'innamā yankuṡu ‘alā nafsih(ī), wa man aufā bimā ‘āhada ‘alaihullāha fa sayu'tīhi ajran ‘aẓīmā(n).
[10] Sasungguhnyo orang-orang nang bajanji setio kapadomu (Nabi Muhammad), (pado hakikatnyo) orang-orang tu bajanji setio kapado Allah. Tangan 689 Allah di atas tangan orang-orang tu. Sebab tu, siapo nang malanggar janji (setio tu), mako sasungguhnyo (akibat buruk dari) palanggaran tu hanyo bakal manimpo dirinyo dewek. Siapo nang manepati janjinyo kapado Allah, mako Dio bakal manganugerahinyo pahalo nang besar.
689) Ko tamasuk ayat-ayat sifat. Ahli tafsir babedo pandapat mangenai ayat ko. Sebagian manjelaskan bahwa nang dimaksud ‘tangan’ pada ayat ko adolah ‘kakuatan dan kakuasoan’ Allah. Sabagian lainnyo manafsirkan ‘tangan Allah’ dengan pangawasan Allah bakal janji setio nang dibagihkan oleh baberapo orang kapado Nabi Muhammad saw.

سَيَقُوْلُ لَكَ الْمُخَلَّفُوْنَ مِنَ الْاَعْرَابِ شَغَلَتْنَآ اَمْوَالُنَا وَاَهْلُوْنَا فَاسْتَغْفِرْ لَنَا ۚيَقُوْلُوْنَ بِاَلْسِنَتِهِمْ مَّا لَيْسَ فِيْ قُلُوْبِهِمْۗ قُلْ فَمَنْ يَّمْلِكُ لَكُمْ مِّنَ اللّٰهِ شَيْـًٔا اِنْ اَرَادَ بِكُمْ ضَرًّا اَوْ اَرَادَ بِكُمْ نَفْعًا ۗبَلْ كَانَ اللّٰهُ بِمَا تَعْمَلُوْنَ خَبِيْرًا١١
Sayaqūlu lakal-mukhallafūna minal-a‘rābi syagalatnā amwālunā wa ahlūnā fastagfir lanā, yaqūlūna bi'alsinatihim mā laisa fī qulūbihim, qul famay yamliku lakum minallāhi syai'an in arāda bikum ḍarran au arāda bikum naf‘ā(n), bal kānallāhu bimā ta‘malūna khabīrā(n).
[11] Orang-orang Arab Badui nang ditinggalkan (kareno idak mau ikut ka Hudaibiah) bakal bakato kapadomu, “Kami lah disibukkan oleh harto dan keluargo kami, mako mohonkanlah ampunan untuk kami.” Orang-orang tu mangucapkan dengan mulutnya apo nang idak ado dalam hatinyo. Katokanlah, “Siapokah nang dapat manghalang-halangi kendak Allah kalu Dio mangendaki mudarat tahadap kamu atau kalu Dio mangendaki manfaat bagimu? Bahkan, Allah Mahateliti tahadap apo nang kamu kerjokan.”

بَلْ ظَنَنْتُمْ اَنْ لَّنْ يَّنْقَلِبَ الرَّسُوْلُ وَالْمُؤْمِنُوْنَ اِلٰٓى اَهْلِيْهِمْ اَبَدًا وَّزُيِّنَ ذٰلِكَ فِيْ قُلُوْبِكُمْ وَظَنَنْتُمْ ظَنَّ السَّوْءِۚ وَكُنْتُمْ قَوْمًاۢ بُوْرًا١٢
Bal ẓanantum allay yanqalibar-rasūlu wal-mu'minūna ilā ahlīhim abadaw wa zuyyina żālika fī qulūbikum wa ẓanantum ẓannas-sau'(i), wa kuntum qaumam būrā(n).
[12] Bahkan, (semulo) kamu manyangko bahwa Rasul dan orang-orang mukmin samo sakali idak bakal balik lagi kapado keluargo orang-orang tu salamo-lamonyo dan dijadikan taraso indah nang macam tu di dalam hatimu. Kamu lah baprasangko buruk. Sebab tu, kamu manjadi kaum nang binaso.

وَمَنْ لَّمْ يُؤْمِنْۢ بِاللّٰهِ وَرَسُوْلِهٖ فَاِنَّآ اَعْتَدْنَا لِلْكٰفِرِيْنَ سَعِيْرًا١٣
Wa mal lam yu'mim billāhi wa rasūlihī fa'innā a‘tadnā lil-kāfirīna sa‘īrā(n).
[13] Siapo nang idak baiman kapado Allah dan Rasul-Nyo, mako sasungguhnyo Kami lah manyediokan untuk orang-orang kafir tu (nerako) Sa‘ir (nang manyalo-nyalo).

وَلِلّٰهِ مُلْكُ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِۗ يَغْفِرُ لِمَنْ يَّشَاۤءُ وَيُعَذِّبُ مَنْ يَّشَاۤءُ ۗوَكَانَ اللّٰهُ غَفُوْرًا رَّحِيْمًا١٤
Wa lillāhi mulkus-samāwāti wal-arḍ(i), yagfiru limay yasyā'u wa yu‘ażżibu may yasyā'(u), wa kānallāhu gafūrar raḥīmā(n).
[14] Punyo Allahlah karajoan langit dan bumi. Dio mangampuni siapo nang Dio kendaki dan mangazab siapo nang Dio kendaki. Allah Maha Pangampun lagi Maha Panyayang.

سَيَقُوْلُ الْمُخَلَّفُوْنَ اِذَا انْطَلَقْتُمْ اِلٰى مَغَانِمَ لِتَأْخُذُوْهَا ذَرُوْنَا نَتَّبِعْكُمْ ۚ يُرِيْدُوْنَ اَنْ يُّبَدِّلُوْا كَلٰمَ اللّٰهِ ۗ قُلْ لَّنْ تَتَّبِعُوْنَا كَذٰلِكُمْ قَالَ اللّٰهُ مِنْ قَبْلُ ۖفَسَيَقُوْلُوْنَ بَلْ تَحْسُدُوْنَنَا ۗ بَلْ كَانُوْا لَا يَفْقَهُوْنَ اِلَّا قَلِيْلًا١٥
Sayaqūlul-mukhallafūna iżanṭalaqtum ilā magānima lita'khużūhā żarūnā nattabi‘kum, yurīdūna ay yubaddilū kalāmallāh(i), qul lan tattabi‘ūnā każālikum qālallāhu min qabl(u), fasayaqūlūna bal taḥsudūnanā, bal kānū lā yafqahūna illā qalīlā(n).
[15] Apobilo kamu nanti barangkat untuk mangambil rampasan perang, orang-orang Badui nang ditinggalkan tu bakal bakato, “Biakkanlah kami mangikutimu.” Orang-orang tu hendak mangubah janji Allah. 690 Katokanlah, “Kamu sakali-kali idak (boleh) mangikuti kami. Macam tulah nang lah difirmankan Allah sabelumnyo.” Mako, orang-orang tu bakal bakato, “Sabenarnyo kamu dengki kapado kami,” padohal orang-orang tu idak mangerti kacuali sadikit sekali.
690) Orang-orang tu ingin mangubah janji Allah bahwa rampasan tu (Khaibar) hanyo untuk orang-orang nang ikut dalam Perjanjian Hudaibiah. Perjanjian tu tajadi pado akhir tahun kaenam Hijriah, kemudian pado Muharam tahun katujuh Rasulullah dan paro sahabat barangkat perang manuju Khaibar. Pado perang Khaibar ko, orang-orang Badui nang idak ikut dalam Perjanjian Hudaibiah bamaksud untuk ikut berangkat ka Khaibar supayo turut serto mandapatkan rampasan perang. Allah mangabarkan bahwa Io lah bajanji, rampasan perang ko hanyo untuk orang-orang nang ikut dalam Perjanjian Hudaibiah.

قُلْ لِّلْمُخَلَّفِيْنَ مِنَ الْاَعْرَابِ سَتُدْعَوْنَ اِلٰى قَوْمٍ اُولِيْ بَأْسٍ شَدِيْدٍ تُقَاتِلُوْنَهُمْ اَوْ يُسْلِمُوْنَ ۚ فَاِنْ تُطِيْعُوْا يُؤْتِكُمُ اللّٰهُ اَجْرًا حَسَنًا ۚ وَاِنْ تَتَوَلَّوْا كَمَا تَوَلَّيْتُمْ مِّنْ قَبْلُ يُعَذِّبْكُمْ عَذَابًا اَلِيْمًا١٦
Qul lil-mukhallafīna minal-a‘rābi satud‘auna ilā qaumin ulī ba'sin syadīdin tuqātilūnahum au yuslimūn(a), fa'in tuṭī‘ū yu'tikumullāhu ajran ḥasanā(n), wa in tatawallau kamā tawallaitum min qablu yu‘ażżibkum ‘ażāban alīmā(n).
[16] Katokanlah kapado orang-orang Arab Badui nang ditinggalkan tu, “Kamu bakal diajak untuk (mamerangi) kaum nang mampunyai kakuatan nang besar. Kamu bakal mamerangi orang-orang tu atau orang-orang tu manyerah. Kalu kamu mamatuhi (ajakan tu), Allah bakal mambagih kapadomu balasan nang baik. Tapi, kalu kamu bapaling seperti nang kamu perbuat sabelumnyo, Dio bakal mangazabmu dengan azab nang pedih.”

لَيْسَ عَلَى الْاَعْمٰى حَرَجٌ وَّلَا عَلَى الْاَعْرَجِ حَرَجٌ وَّلَا عَلَى الْمَرِيْضِ حَرَجٌ ۗ وَمَنْ يُّطِعِ اللّٰهَ وَرَسُوْلَهٗ يُدْخِلْهُ جَنّٰتٍ تَجْرِيْ مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهٰرُ ۚ وَمَنْ يَّتَوَلَّ يُعَذِّبْهُ عَذَابًا اَلِيْمًا ࣖ١٧
Laisa ‘alal-a‘mā ḥarajuw wa lā ‘alal-a‘raji ḥarajuw wa lā ‘alal-marīḍi ḥaraj(uw), wa may yuṭi‘illāha wa rasūlahū yudkhilhu jannātin tajrī min taḥtihal-anhār(u), wa may yatawalla yu‘ażżibhu ‘ażāban alīmā(n).
[17] Idak ado doso atas orang-orang nang buto, orang-orang nang pincang, dan orang-orang nang sakit (apobilo idak ikut baperang). Siapo nang taat kapado Allah dan Rasul-Nyo, dio bakal dimasukkan oleh-Nyo ka dalam surgo nang mangalir di bawahnyo sungei-sungei. Tapi, siapo nang bapaling, dio bakal diazab oleh-Nyo dengan azab nang pedih.

۞ لَقَدْ رَضِيَ اللّٰهُ عَنِ الْمُؤْمِنِيْنَ اِذْ يُبَايِعُوْنَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فِيْ قُلُوْبِهِمْ فَاَنْزَلَ السَّكِيْنَةَ عَلَيْهِمْ وَاَثَابَهُمْ فَتْحًا قَرِيْبًاۙ١٨
Laqad raḍiyallāhu ‘anil-mu'minīna iż yubāyi‘ūnaka taḥtasy-syajarati fa‘alima mā fī qulūbihim fa'anzalas-sakīnata ‘alaihim wa aṡābahum fatḥan qarībā(n).
[18] Sungguh, Allah benar-benar lah meridai orang-orang mukmin katiko orang-orang tu bajanji setio kapadomu (Nabi Muhammad) di bawah sebuah pohon. Dio mangetaui apo nang ado dalam hati orang-orang tu, lalu Dio manganugerahkan katenangan kapado orang-orang tu dan mambagih balasan barupo kamenangan nang dekat

وَّمَغَانِمَ كَثِيْرَةً يَّأْخُذُوْنَهَا ۗ وَكَانَ اللّٰهُ عَزِيْزًا حَكِيْمًا١٩
Wa magānima kaṡīratay ya'khużūnahā, wa kānallāhu ‘azīzan ḥakīmā(n).
[19] Dan harto rampasan perang nang banyak nang dapat orang-orang tu ambil. Allah Mahaperkaso lagi Mahabijaksano.

وَعَدَكُمُ اللّٰهُ مَغَانِمَ كَثِيْرَةً تَأْخُذُوْنَهَا فَعَجَّلَ لَكُمْ هٰذِهٖ وَكَفَّ اَيْدِيَ النَّاسِ عَنْكُمْۚ وَلِتَكُوْنَ اٰيَةً لِّلْمُؤْمِنِيْنَ وَيَهْدِيَكُمْ صِرَاطًا مُّسْتَقِيْمًاۙ٢٠
Wa‘adakumullāhu magānima kaṡīratan ta'khużūnahā fa‘ajjala lakum hāżihī wa kaffa aidiyan-nāsi ‘ankum, wa litakūna āyatal lil-mu'minīna wa yahdiyakum ṣirāṭam mustaqīmā(n).
[20] Allah lah manjanjikan kapadomu rampasan perang nang banyak nang (nanti) dapat kamu ambil, mako Dio manyegerokan (harto rampasan perang) ko untukmu. 691 Dio manahan tangan (mencegah) manusio dari (upayo manganiayo)-mu (supayo kamu mansyukuri-Nyo), supayo manjadi bukti bagi orang-orang mukmin, dan supayo Dio manunjukkan kamu ka jalan nang lurus.
691) Allah manjanjikan harto rampasan perang nang banyak kapado kaum muslim. Sabagai pandahuluan, Allah mambagihkannyo pado Perang Khaibar.

وَّاُخْرٰى لَمْ تَقْدِرُوْا عَلَيْهَا قَدْ اَحَاطَ اللّٰهُ بِهَا ۗوَكَانَ اللّٰهُ عَلٰى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرًا٢١
Wa ukhrā lam taqdirū ‘alaihā qad aḥāṭallāhu bihā, wa kānallāhu ‘alā kulli syai'in qadīrā(n).
[21] (Allah manjanjikan pulak rampasan perang) lain nang kamu belum dapat manguasoinyo, tapi sungguh Allah tah manguasoinyo. Allah Mahakuaso atas sagalo sasuatu.

وَلَوْ قَاتَلَكُمُ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا لَوَلَّوُا الْاَدْبَارَ ثُمَّ لَا يَجِدُوْنَ وَلِيًّا وَّلَا نَصِيْرًا٢٢
Wa lau qātalakumul-lażīna kafarū lawallawul-adbāra ṡumma lā yajidūna waliyyaw wa lā naṣīrā(n).
[22] Sekironyo orang-orang nang kufur tu mamerangi kamu, pastilah orang-orang tu bakal babalik malarikan diri (kalah), kemudian orang-orang tu idak bakal mandapatkan palindung dan panolong.

سُنَّةَ اللّٰهِ الَّتِيْ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلُ ۖوَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللّٰهِ تَبْدِيْلًا٢٣
Sunnatallāhil-latī qad khalat min qabl(u), wa lan tajida lisunnatillāhi tabdīlā(n).
[23] (Macam tumah) sunnatullah, nang sungguh lah balaku sejak dahulu. Kamu sakali-kali idak bakal manemukan perubahan pado sunnatullah tu.

وَهُوَ الَّذِيْ كَفَّ اَيْدِيَهُمْ عَنْكُمْ وَاَيْدِيَكُمْ عَنْهُمْ بِبَطْنِ مَكَّةَ مِنْۢ بَعْدِ اَنْ اَظْفَرَكُمْ عَلَيْهِمْ ۗوَكَانَ اللّٰهُ بِمَا تَعْمَلُوْنَ بَصِيْرًا٢٤
Wa huwal-lażī kaffa aidiyahum ‘ankum wa aidiyakum ‘anhum bibaṭni makkata mim ba‘di an aẓfarakum ‘alaihim, wa kānallāh bimā ta‘malūna baṣīrā(n).
[24] Diolah (Allah) nang manahan tangan (mencegah) orang-orang tu dari (upayo manganiayo) kamu dan manahan tangan (mencegah) kamu dari (upayo manganiayo) orang-orang tu di tengah (kota) Makkah sasudah Dio mamenangkan kamu atas orang-orang tu. Allah Maha Mangimak apo nang kamu kerjokan.

هُمُ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا وَصَدُّوْكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَالْهَدْيَ مَعْكُوْفًا اَنْ يَّبْلُغَ مَحِلَّهٗ ۚوَلَوْلَا رِجَالٌ مُّؤْمِنُوْنَ وَنِسَاۤءٌ مُّؤْمِنٰتٌ لَّمْ تَعْلَمُوْهُمْ اَنْ تَطَـُٔوْهُمْ فَتُصِيْبَكُمْ مِّنْهُمْ مَّعَرَّةٌ ۢبِغَيْرِ عِلْمٍ ۚ لِيُدْخِلَ اللّٰهُ فِيْ رَحْمَتِهٖ مَنْ يَّشَاۤءُۚ لَوْ تَزَيَّلُوْا لَعَذَّبْنَا الَّذِيْنَ كَفَرُوْا مِنْهُمْ عَذَابًا اَلِيْمًا٢٥
Humul-lażīna kafarū wa ṣaddūkum ‘anil-masjidil-ḥarāmi wal-hadya ma‘kūfan ay yabluga maḥillah(ū), wa lau lā rijālum mu'minūna wa nisā'um mu'minātul lam ta‘lamūhum an taṭa'ūhum fa tuṣībakum minhum ma‘arratum bigairi ‘ilm(in), liyudkhilallāhu fī raḥmatihī may yasyā'(u), lau tazayyalū la‘ażżabnal-lażīna kafarū minhum ‘ażāban alīmā(n).
[25] Orang-orang tulah orang-orang nang kufur dan manghalang-halangi kamu (masuk) Masjidil haram dan (manghalangi pulak) benatang-binatang kurban nang takumpul sampe ka tempat (penyembelihan)-nyo. Saandainyo idak ado baberapo orang laki-laki dan perempuan nang baiman nang idak kamu katahui (kabaradoannyo kareno babaur dengan orang-orang kafir, yaitu saandainyo idak dikhawatirkan) kamu bakal mambunuh orang-orang tu nang manyebabkan kamu ditimpo kasulitan tanpo kamu sadari, (mako Allah idak bakal mancegahmu untuk mamerangi orang-orang tu. Tu sagalaonyo) kareno Allah hendak mamasukkan siapo nang Dio kendaki ka dalam rahmat-Nyo. Sakironyo orang-orang tu tapisah, tentu Kami bakal mangazab orang-orang nang kufur di antaro orang-orang tu dengan azab nang pedih.

اِذْ جَعَلَ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا فِيْ قُلُوْبِهِمُ الْحَمِيَّةَ حَمِيَّةَ الْجَاهِلِيَّةِ فَاَنْزَلَ اللّٰهُ سَكِيْنَتَهٗ عَلٰى رَسُوْلِهٖ وَعَلَى الْمُؤْمِنِيْنَ وَاَلْزَمَهُمْ كَلِمَةَ التَّقْوٰى وَكَانُوْٓا اَحَقَّ بِهَا وَاَهْلَهَا ۗوَكَانَ اللّٰهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيْمًا ࣖ٢٦
Iż ja‘alal-lażīna kafarū fī qulūbihimul-ḥamiyyata ḥamiyyatal-jāhiliyyati fa anzalallāhu sakīnatahū ‘alā rasūlihī wa ‘alal-mu'minīna wa alzamahum kalimatat-taqwā wa kānū aḥaqqa bihā wa ahlahā, wa kānallāhu bikulli syai'in ‘alīmā(n).
[26] (Kami bakal mangazab) orang-orang nang kufur katiko orang-orang tu mananamkan kasombongan dalam hati orang-orang tu, (Yaitu) kasombongan jahiliah, lalu Allah manurunkan katenangan kapado Rasul-Nyo dan orang-orang mukmin. (Allah) menetapkan (pulak) untuk orang-orang tu kalimat takwa. 692 Orang-orang tu lebih berhak atas kalimat tu dan patut mamilikinyo. Allah Maha Mangetaui sagalo sesuatu.
692) Kalimat takwa adolah kalimat tauhid.

لَقَدْ صَدَقَ اللّٰهُ رَسُوْلَهُ الرُّءْيَا بِالْحَقِّ ۚ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ اِنْ شَاۤءَ اللّٰهُ اٰمِنِيْنَۙ مُحَلِّقِيْنَ رُءُوْسَكُمْ وَمُقَصِّرِيْنَۙ لَا تَخَافُوْنَ ۗفَعَلِمَ مَا لَمْ تَعْلَمُوْا فَجَعَلَ مِنْ دُوْنِ ذٰلِكَ فَتْحًا قَرِيْبًا٢٧
Laqad ṣadaqallāhu rasūlahur-ru'yā bil-ḥaqq(i), latadkhulunnal-masjidal-ḥarāma in syā'allāhu āminīn(a), muḥalliqīna ru'ūsakum wa muqaṣṣirīn(a), lā takhāfūn(a), fa‘alima mā lam ta‘lamū faja‘ala min dūni żālika fatḥan qarībā(n).
[27] Sungguh, Allah benar-benar bakal mambuktikan kapado Rasul-Nyo tentang kabenaran mimpinyo dengan sabenar-benarnyo, (Yaitu) bahwa kamu pasti bakal mamasuki Masjidilharam, kalu Allah mangendaki, dalam kaadoan aman, dengan mancukur rambut kepalo, 693 dan mamendekkannyo, sedang kamu idak maraso takut. Allah mangetahui apo nang idak kamu kataui dan sabelum tu Dio lah mambagihkan kamenangan nang dekat. 694
693) Nang dimaksud dengan ‘mancukur rambut kepalo’ adolah tahallul sasudah umrah. 694) Selang baberapo lamo sabelum terjadi Perjanjian Hudaibiah Nabi Muhammad saw. bamimpi bahwa beliau basamo para sahabatnyo memasuki kota Makkah dan Masjidil haram dalam keadaan sebagian mareko manggundul rambut dan sebagian lagi memendekkannyo. Nabi mangatokan bahwa mimpi beliau tu bakal terjadi.

هُوَ الَّذِيْٓ اَرْسَلَ رَسُوْلَهٗ بِالْهُدٰى وَدِيْنِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهٗ عَلَى الدِّيْنِ كُلِّهٖ ۗوَكَفٰى بِاللّٰهِ شَهِيْدًا٢٨
Huwal-lażī arsala rasūlahū bil-hudā wa dīnil-ḥaqqi liyuẓhirahū ‘alad-dīni kullih(ī), wa kafā billāhi syahīdā(n).
[28] Diolah nang mangutus Rasul-Nyo dengan membawak patunjuk dan ugamo nang benar supayo Dio mangunggulkan (ugamo tasebut) atas sagalo ugamo. Cukuplah Allah sabagai saksi.

مُحَمَّدٌ رَّسُوْلُ اللّٰهِ ۗوَالَّذِيْنَ مَعَهٗٓ اَشِدَّاۤءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاۤءُ بَيْنَهُمْ تَرٰىهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا يَّبْتَغُوْنَ فَضْلًا مِّنَ اللّٰهِ وَرِضْوَانًا ۖ سِيْمَاهُمْ فِيْ وُجُوْهِهِمْ مِّنْ اَثَرِ السُّجُوْدِ ۗذٰلِكَ مَثَلُهُمْ فِى التَّوْرٰىةِ ۖوَمَثَلُهُمْ فِى الْاِنْجِيْلِۚ كَزَرْعٍ اَخْرَجَ شَطْـَٔهٗ فَاٰزَرَهٗ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوٰى عَلٰى سُوْقِهٖ يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِيَغِيْظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ ۗوَعَدَ اللّٰهُ الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ مِنْهُمْ مَّغْفِرَةً وَّاَجْرًا عَظِيْمًا ࣖ٢٩
Muḥammadur rasūlullāh(i), wal-lażīna ma‘ahū asyiddā'u ‘alal-kuffāri ruḥamā'u bainahum tarāhum rukka‘an sujjaday yabtagūna faḍlam minallāhi wa riḍwānā(n), sīmāhum fī wujūhihim min aṡaris-sujūd(i), żālika maṡaluhum fit-taurāh(ti), wa maṡaluhum fil-injīl(i), kazar‘in akhraja syaṭ'ahū fa āzarahū fastaglaẓa fastawā ‘alā sūqihī yu‘jibuz-zurrā‘a liyagīẓa bihimul-kuffār(a), wa‘adallāhul-lażīna āmanū wa ‘amiluṣ-ṣāliḥāti minhum magfirataw wa ajran ‘aẓīmā(n).
[29] Nabi Muhammad adolah utusan Allah dan orang-orang nang basamo dengannyo basikap keras tahadap orang-orang kafir (nang basikap mamusuhi), tapi bakasih sayang sasamo orang-orang tu. Kamu mangimak orang-orang tu rukuk dan sujud mancari karunio Allah dan karidaan-Nyo. Pado wajah orang-orang tu tampak tando-tando bekas sujud (bacahayo). Tu adolah sifat-sifat orang-orang tu (nang diungkapkan) dalam Taurat dan Injil, yaitu seperti benih nang mangeluarkan tunasnyo, kemudian tunas tu makin kuat, lalu manjadi besak dan tumbuh di atas batangnyo. Tanaman tu manyenangkan hati orang nang mananamnyo. (Kaadoan orang-orang tu diumpamokan seperti tu) kareno Allah hendak mambuat marah orang-orang kafir. Allah manjanjikan kapado orang-orang nang baiman dan mangerjokan kabajikan di antaro orang-orang tu ampunan dan pahalo nang besar.