Surah Muhammad

Daftar Surah

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيْمِ
اَلَّذِيْنَ كَفَرُوْا وَصَدُّوْا عَنْ سَبِيْلِ اللّٰهِ اَضَلَّ اَعْمَالَهُمْ١
Allażīna kafarū wa ṣaddū ‘an sabīlillāhi aḍalla a‘mālahum.
[1] Orang-orang nang kufur dan manghalang-halangi (manusio) dari jalan Allah, Dio bakal manggugurkan amal-amal orang-orang tu.

وَالَّذِيْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ وَاٰمَنُوْا بِمَا نُزِّلَ عَلٰى مُحَمَّدٍ وَّهُوَ الْحَقُّ مِنْ رَّبِّهِمْ ۚ كَفَّرَ عَنْهُمْ سَيِّاٰتِهِمْ وَاَصْلَحَ بَالَهُمْ٢
Wal-lażīna āmanū wa ‘amiluṣ-ṣāliḥāti wa āmanū bimā nuzzila ‘alā muḥammadiw wa huwal-ḥaqqu mir rabbihim, kaffara ‘anhum sayyi'ātihim wa aṣlaḥa bālahum.
[2] Orang-orang nang baiman, baamal saleh, dan baiman pado apo nang diturunkan kapado (Nabi) Muhammad bahwa ia marupokan kabenaran dari Tuhan orang-orang tu, Allah manghapuskan kasalahan-kasalahan orang-orang tu dan mamperbaiki kaadoannyo.

ذٰلِكَ بِاَنَّ الَّذِيْنَ كَفَرُوا اتَّبَعُوا الْبَاطِلَ وَاَنَّ الَّذِيْنَ اٰمَنُوا اتَّبَعُوا الْحَقَّ مِنْ رَّبِّهِمْ ۗ كَذٰلِكَ يَضْرِبُ اللّٰهُ لِلنَّاسِ اَمْثَالَهُمْ٣
Żālika bi'annal-lażīna kafaruttaba‘ul-bāṭila wa annal-lażīna āmanuttaba‘ul-ḥaqqa mir rabbihim, każālika yaḍribullāhu lin-nāsi amṡālahum.
[3] (Hal) tu (terjadi) kareno sasungguhnyo orang-orang nang kufur mangikuti kabatilan, sedangkan orang-orang nang baiman mangikuti kabenaran dari Tuhan orang-orang tu. Macam tulah Allah mambuat perumpamoan-perumpamoan orang-orang tu kapado manusio.

فَاِذَا لَقِيْتُمُ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا فَضَرْبَ الرِّقَابِۗ حَتّٰٓى اِذَآ اَثْخَنْتُمُوْهُمْ فَشُدُّوا الْوَثَاقَۖ فَاِمَّا مَنًّاۢ بَعْدُ وَاِمَّا فِدَاۤءً حَتّٰى تَضَعَ الْحَرْبُ اَوْزَارَهَا ەۛ ذٰلِكَ ۛ وَلَوْ يَشَاۤءُ اللّٰهُ لَانْتَصَرَ مِنْهُمْ وَلٰكِنْ لِّيَبْلُوَا۟ بَعْضَكُمْ بِبَعْضٍۗ وَالَّذِيْنَ قُتِلُوْا فِيْ سَبِيْلِ اللّٰهِ فَلَنْ يُّضِلَّ اَعْمَالَهُمْ٤
Fa iżā laqītumul-lażīna kafarū faḍarbar-riqāb(i), ḥattā iżā aṡkhantumūhum fa syuddul-waṡāq(a), fa'immā mannam ba‘du wa immā fidā'an ḥattā taḍa‘al-ḥarbu auzārahā - żālika - wa lau yasyā'ullāhu lantaṣara minhum wa lākil liyabluwa ba‘ḍakum biba‘ḍ(in), wal-lażīna qutilū fī sabīlillāhi falay yuḍilla a‘mālahum.
[4] Mako, apobilo kamu batemu (di medan perang) dengan orang-orang nang kufur, tebaslah batang leher orang-orang tu. Salanjutnyo, apobilo kamu lah mangalahkan orang-orang tu, tawanlah orang-orang tu. Sasudah tu, kamu boleh mambebaskan orang-orang tu atau manerimo tebusan. (Hal tu berlaku) sampai perang salesai. Macam tulah (hukum Allah tentang orang-orang tu). Sakiranyo Allah mangendaki, niscayo Dio manolong (kamu) dari orang-orang tu (tanpa perang). Tapi, Dio hendak manguji sabagian kamu dengan sabagian nang lain. Orang-orang nang gugur di jalan Allah, Dio idak manyio-nyiokan amal-amalnyo.

سَيَهْدِيْهِمْ وَيُصْلِحُ بَالَهُمْۚ٥
Sayahdīhim wa yuṣliḥu bālahum.
[5] Dio (Allah) bakal mambagihkan patunjuk kapado orang-orang tu, mamperbaiki kaadoannyo,

وَيُدْخِلُهُمُ الْجَنَّةَ عَرَّفَهَا لَهُمْ٦
Wa yudkhiluhumul-jannata ‘arrafahā lahum.
[6] Dan mamasukkannyo ka dalam surgo nang lah diperkenalkan-Nyo kapado orang-orang tu.

يٰٓاَيُّهَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْٓا اِنْ تَنْصُرُوا اللّٰهَ يَنْصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ اَقْدَامَكُمْ٧
Yā ayyuhal-lażīna āmanū in tanṣurullāha yanṣurkum wa yuṡabbit aqdāmakum.
[7] Oi orang-orang nang baiman, kalu kamu manolong (ugamo) Allah, niscayo Dio bakal manolongmu dan maneguhkan kadudukanmu.

وَالَّذِيْنَ كَفَرُوْا فَتَعْسًا لَّهُمْ وَاَضَلَّ اَعْمَالَهُمْ٨
Wal-lażīna kafarū fata‘sal lahum wa aḍalla a‘mālahum.
[8] (Sabaliknyo,) orang-orang nang kufur, mako kacelakoanlah bagi orang-orang tu dan Dio (Allah) mambatalkan amal-amalnyo.

ذٰلِكَ بِاَنَّهُمْ كَرِهُوْا مَآ اَنْزَلَ اللّٰهُ فَاَحْبَطَ اَعْمَالَهُمْ٩
Żālika bi'annahum karihū mā anzalallāhu fa aḥbaṭa a‘mālahum.
[9] Hal tu (tajadi) kareno orang-orang tu mambenci apo nang diturunkan Allah (Al- Qur’an) sahingga Dio manggugurkan amal-amalnyo.

۞ اَفَلَمْ يَسِيْرُوْا فِى الْاَرْضِ فَيَنْظُرُوْا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِيْنَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۗ دَمَّرَ اللّٰهُ عَلَيْهِمْ ۖوَلِلْكٰفِرِيْنَ اَمْثَالُهَا١٠
Afalam yasīrū fil-arḍi fayanẓurū kaifa kāna ‘āqibatul-lażīna min qablihim, dammarallāhu ‘alaihim, wa lil-kāfirīna amṡāluhā.
[10] Mako, apokah orang-orang tu idak mangadokan perjalanan di bumi sahinggo dapat mamperatikan bagaimano kasudahan orang-orang nang sabelum orang-orang tu? Allah lah mambinasokan orang-orang tu dan orang-orang kafir bakal manerimo (nasib) nang serupo.

ذٰلِكَ بِاَنَّ اللّٰهَ مَوْلَى الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا وَاَنَّ الْكٰفِرِيْنَ لَا مَوْلٰى لَهُمْ ࣖ١١
Żālika bi'annallāha maulal-lażīna āmanū wa annal-kāfirīna lā maulā lahum.
[11] Hal tu (tajadi) kareno Allah palindung bagi orang-orang nang baiman, sedangkan orang-orang kafir idak mampunyoi palindung.

اِنَّ اللّٰهَ يُدْخِلُ الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ جَنّٰتٍ تَجْرِيْ مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهٰرُ ۗوَالَّذِيْنَ كَفَرُوْا يَتَمَتَّعُوْنَ وَيَأْكُلُوْنَ كَمَا تَأْكُلُ الْاَنْعَامُ وَالنَّارُ مَثْوًى لَّهُمْ١٢
Innallāha yudkhilul-lażīna āmanū wa ‘amiluṣ-ṣāliḥāti jannātin tajrī min taḥtihal-anhār(u), wal-lażīna kafarū yatamatta‘ūna wa ya'kulūna kamā ta'kulul-an‘āmu wan-nāru maṡwal lahum.
[12] Sasungguhnyo Allah bakal mamasukkan orang-orang nang baiman dan beramal saleh ka dalam surgo nang mangalir di bawahnyo sungei-sungei. Adopun orang-orang nang kufur basenang-senang dan makan-makan (di dunio) seperti halnyo binatang-binatang. Nerakolah genah tinggal bagi orang-orang tu.

وَكَاَيِّنْ مِّنْ قَرْيَةٍ هِيَ اَشَدُّ قُوَّةً مِّنْ قَرْيَتِكَ الَّتِيْٓ اَخْرَجَتْكَۚ اَهْلَكْنٰهُمْ فَلَا نَاصِرَ لَهُمْ١٣
Wa ka'ayyim min qaryatin hiya asyaddu quwwatam min qaryatikal-latī akhrajatk(a), ahlaknāhum falā nāṣira lahum.
[13] Betapo banyak negeri nang (penduduknyo) lebih kuat daripado (penduduk) negerimu (Nabi Muhammad) nang lah mangusirmu tu. Kami lah mambinasokan orang-orang tu. Idak ado saorang pun nang manjadi panolong orang-orang tu.

اَفَمَنْ كَانَ عَلٰى بَيِّنَةٍ مِّنْ رَّبِّهٖ كَمَنْ زُيِّنَ لَهٗ سُوْۤءُ عَمَلِهٖ وَاتَّبَعُوْٓا اَهْوَاۤءَهُمْ١٤
Afaman kāna ‘alā bayyinatim mir rabbihī kaman zuyyina lahū sū'u ‘amalihī wattaba‘ū ahwā'ahum.
[14] Apokah orang nang bapegang teguh pado katerangan nang datang dari Tuhannyo samo dengan orang nang perbuatan buruknyo dijadikan taraso indah baginyo dan mangikuti hawo nafsunyo?

مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِيْ وُعِدَ الْمُتَّقُوْنَ ۗفِيْهَآ اَنْهٰرٌ مِّنْ مَّاۤءٍ غَيْرِ اٰسِنٍۚ وَاَنْهٰرٌ مِّنْ لَّبَنٍ لَّمْ يَتَغَيَّرْ طَعْمُهٗ ۚوَاَنْهٰرٌ مِّنْ خَمْرٍ لَّذَّةٍ لِّلشّٰرِبِيْنَ ەۚ وَاَنْهٰرٌ مِّنْ عَسَلٍ مُّصَفًّى ۗوَلَهُمْ فِيْهَا مِنْ كُلِّ الثَّمَرٰتِ وَمَغْفِرَةٌ مِّنْ رَّبِّهِمْ ۗ كَمَنْ هُوَ خَالِدٌ فِى النَّارِ وَسُقُوْا مَاۤءً حَمِيْمًا فَقَطَّعَ اَمْعَاۤءَهُمْ١٥
Maṡalul-jannatil-latī wu‘idal-muttaqūn(a), fīhā anhārum mim mā'in gairi āsin(in), wa anhārum mil labanil lam yatagayyar ṭa‘muh(ū), wa anhārum min khamril lażżatil lisy-syāribīn(a), wa anhārum min ‘asalim muṣaffā(n), wa lahum fīhā min kulliṡ-ṡamarāti wa magfiratum mir rabbihim, kaman huwa khālidun fin-nāri wa suqū mā'an ḥamīman faqaṭṭa‘a am‘ā'ahum.
[15] Perumpamoan surgo nang dijanjikan kapado orang-orang nang batakwa (adolah bahwa) di dalamnyo ado sungei-sungei nang aeknyo idak payau, sungei-sungei aek susu nang rasonyo idak baubah, sungei-sungei khomar nang lezat bagi paminumnyo, dan sungei-sungei madu nang murni. Di dalamnyo orang-orang tu mamperoleh sagalo macam buah dan ampunan dari Tuhan orang-orang tu. (Apokah orang nang mamperoleh kenikmatan surgo) samo dengan orang nang kekal dalam nerako dan diberi minuman dengan aek nang mandidih sahinggo usus orang-orang tu tapotong-potong?

وَمِنْهُمْ مَّنْ يَّسْتَمِعُ اِلَيْكَۚ حَتّٰىٓ اِذَا خَرَجُوْا مِنْ عِنْدِكَ قَالُوْا لِلَّذِيْنَ اُوْتُوا الْعِلْمَ مَاذَا قَالَ اٰنِفًا ۗ اُولٰۤىِٕكَ الَّذِيْنَ طَبَعَ اللّٰهُ عَلٰى قُلُوْبِهِمْ وَاتَّبَعُوْٓا اَهْوَاۤءَهُمْ١٦
Wa minhum may yastami‘u ilaiīk(a), ḥattā iżā kharajū min ‘indika qālū lil-ażīna ūtul-ilma māżā qāla ānifā(n), ulā'ikal-ażīna ṭaba‘allāhu ‘alā qulūbihim wattaba‘ū ahwā'ahum.
[16] Di antaro orang-orang tu (orang-orang kafir) ado orang (munafik) nang manganing perkatoanmu (Nabi Muhammad) sahinggo apobilo lah keluar dari sisimu, orang-orang tu bakato (untuk mangejek) kapodo orang nang lah diberi ilmu (paro sahabat Nabi), “Apo nang ia katokan tadi?” Orang-orang tu adolah orang-orang nang dikunci hatinyo oleh Allah dan mangikuti hawo nafsunyo.

وَالَّذِيْنَ اهْتَدَوْا زَادَهُمْ هُدًى وَّاٰتٰىهُمْ تَقْوٰىهُمْ١٧
Wal-ażīnahtadau zādahum hudaw wa ātāhum taqwāhum.
[17] Orang-orang nang mandapat petunjuk bakal ditambah patunjuk(-nyo) dan dianugerahi katakwaan (oleh Allah).

فَهَلْ يَنْظُرُوْنَ اِلَّا السَّاعَةَ اَنْ تَأْتِيَهُمْ بَغْتَةً ۚ فَقَدْ جَاۤءَ اَشْرَاطُهَا ۚ فَاَنّٰى لَهُمْ اِذَا جَاۤءَتْهُمْ ذِكْرٰىهُمْ١٨
Fahal yanẓurūna illas-ā‘ata an ta'tiyahum bagtah(tan), faqad jā'a asyrāṭuhā, fa'annā lahum iżā jā'athum żikrāhum.
[18] Apolagi nang orang-orang tu (orang kafir) tunggu-tunggu salain hari Kiamat nang bakal datang kapodo orang-orang tu sacaro tibo-tibo kareno tando-tandonyo sungguh lah datang? Mako, apo gunonyo (kasadaran) orang-orang tu apobilo (hari Kiamat) tu lah datang?

فَاعْلَمْ اَنَّهٗ لَآ اِلٰهَ اِلَّا اللّٰهُ وَاسْتَغْفِرْ لِذَنْۢبِكَ وَلِلْمُؤْمِنِيْنَ وَالْمُؤْمِنٰتِۚ وَاللّٰهُ يَعْلَمُ مُتَقَلَّبَكُمْ وَمَثْوٰىكُمْ ࣖ١٩
Fa‘lam annahū lā ilāha illallāhu wastagfir liżambika wa lil-u'minīna wal-u'mināt(i), wallāhu ya‘lamu mutaqallabakum wa maṡwākum.
[19] Katauilah (Nabi Muhammad) bahwa idak ado Tuhan (nang patut disembah) salain Allah serto mohonlah ampunan atas dosomu dan (dosa) orang-orang mukmin laki-laki dan perempuan. Allah mangetahui tempat kagiatan dan tempat istirahatmu.

وَيَقُوْلُ الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا لَوْلَا نُزِّلَتْ سُوْرَةٌ ۚفَاِذَآ اُنْزِلَتْ سُوْرَةٌ مُّحْكَمَةٌ وَّذُكِرَ فِيْهَا الْقِتَالُ ۙرَاَيْتَ الَّذِيْنَ فِيْ قُلُوْبِهِمْ مَّرَضٌ يَّنْظُرُوْنَ اِلَيْكَ نَظَرَ الْمَغْشِيِّ عَلَيْهِ مِنَ الْمَوْتِۗ فَاَوْلٰى لَهُمْۚ٢٠
Wa yaqūlul-ażīna āmanū lau lā nuzzilat sūrah(tun), fa iżā unzilat sūratum muḥkamatuw wa żukira fīhal-itāl(u), ra'aital-ażīna fī qulūbihim maraḍuy yanẓurūna ilaika naẓaral-magsyiyyi ‘alaihi minal-maut(i), fa'aulā lahum.
[20] Orang-orang nang baiman bakato, “Mangapo idak diturunkan suatu surah (tentang jihad)?” Mako, apobilo diturunkan suatu surah nang jelas maksudnyo dan di dalamnyo disebutkan (perentah) perang, kamu mangimak orang-orang nang di dalam hatinyo ado penyakit (munafik) bakal mamandangmu seperti pandangan orang nang pingsan kareno takut mati. Mako, tulah nang lebih pantas bagi orang-orang tu.

طَاعَةٌ وَّقَوْلٌ مَّعْرُوْفٌۗ فَاِذَا عَزَمَ الْاَمْرُۗ فَلَوْ صَدَقُوا اللّٰهَ لَكَانَ خَيْرًا لَّهُمْۚ٢١
Ṭā‘atuw wa qaulum ma‘rūf(un), fa'iżā ‘azamal-amr(u), falau ṣadaqullāha lakāna khairal lahum.
[21] (Saharusnyo, orang-orang tu mamilih) kataatan (kapodo Allah) dan tutur kato nang baik. Apobilo perentah (perang) ditetapkan, (orang-orang tu idak manyukoinyo). Pado-hal, kalu orang-orang tu benar (baiman dan taat) kapodo Allah, niscayo nang demikian tu lebih baik bagi orang-orang tu.

فَهَلْ عَسَيْتُمْ اِنْ تَوَلَّيْتُمْ اَنْ تُفْسِدُوْا فِى الْاَرْضِ وَتُقَطِّعُوْٓا اَرْحَامَكُمْ٢٢
Fahal ‘asaitum in tawallaitum an tufsidū fil-arḍi wa tuqaṭṭi‘ū arḥāmakum.
[22] Apokah saandainyo bakuaso, kamu bakal babuat karusakan di bumi dan mamutuskan hubungan kakeluargoanmu?

اُولٰۤىِٕكَ الَّذِيْنَ لَعَنَهُمُ اللّٰهُ فَاَصَمَّهُمْ وَاَعْمٰٓى اَبْصَارَهُمْ٢٣
Ulā'ikal-lażīna la‘anahumullāhu fa aṣammahum wa a‘mā abṣārahum.
[23] Orang-orang tulah orang-orang nang dilaknat oleh Allah. Lalu, Dio mantulikan (panganingan) dan mambutokan pangliatan orang-orang tu.

اَفَلَا يَتَدَبَّرُوْنَ الْقُرْاٰنَ اَمْ عَلٰى قُلُوْبٍ اَقْفَالُهَا٢٤
Afalā yatadabbarūnal-qur'āna am ‘alā qulūbin aqfāluhā.
[24] Idakkah orang-orang tu marenungkan Al- Qur’an ataukah hati orang-orang tu lah takunci?

اِنَّ الَّذِيْنَ ارْتَدُّوْا عَلٰٓى اَدْبَارِهِمْ مِّنْۢ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَى الشَّيْطٰنُ سَوَّلَ لَهُمْۗ وَاَمْلٰى لَهُمْ٢٥
Innal-lażīnartaddū ‘alā adbārihim mim ba‘di mā tabayyana lahumul-hudasy-syaiṭānu sawwala lahum, wa amlā lahum.
[25] Sasungguhnyo (bagi) orang-orang nang babalik (kapodo kekafiran) sasudah patunjuk tu jelas bagi orang-orang tu, setan manggoda orang-orang tu dan mamanjangkan (angan-angan) orang-orang tu.

ذٰلِكَ بِاَنَّهُمْ قَالُوْا لِلَّذِيْنَ كَرِهُوْا مَا نَزَّلَ اللّٰهُ سَنُطِيْعُكُمْ فِيْ بَعْضِ الْاَمْرِۚ وَاللّٰهُ يَعْلَمُ اِسْرَارَهُمْ٢٦
Żālika bi'annahum qālū lil-lażīna karihū mā nazzalallāhu sanuṭī‘ukum fī ba‘ḍil-amr(i), wallāhu ya‘lamu isrārahum.
[26] Nang macam tu (tajadi) kareno sasung-guhnyo orang-orang tu (orang-orang munafik) lah mangatokan kapado orang-orang (Yahudi) nang idak senang pado apo nang diturunkan Allah, “Kami bakal mamatuhimu dalam baberapo urusan.” Padohal, Allah mangetahui rahasio orang-orang tu.

فَكَيْفَ اِذَا تَوَفَّتْهُمُ الْمَلٰۤىِٕكَةُ يَضْرِبُوْنَ وُجُوْهَهُمْ وَاَدْبَارَهُمْ٢٧
Fa kaifa iżā tawaffathumul-malā'ikatu yaḍribūna wujūhahum wa adbārahum.
[27] Mako, bagaimano (nasib orang-orang tu) apobilo malaikat (maut) mencabut nyawo orang-orang tu serta mamukul wajah dan punggung orang-orang tu?

ذٰلِكَ بِاَنَّهُمُ اتَّبَعُوْا مَآ اَسْخَطَ اللّٰهَ وَكَرِهُوْا رِضْوَانَهٗ فَاَحْبَطَ اَعْمَالَهُمْ ࣖ٢٨
Żālika bi'annahumuttaba‘ū mā askhaṭallāha wa karihū riḍwānahū fa aḥbaṭa a‘mālahum.
[28] Nang macam tu (tajadi) kareno sasungguhnyo orang-orang tu mangikuti apo nang manimbulkan kamurkoan Allah dan mambenci (apo nang manimbulkan) keridaan- Nyo. Kareno tu, Dio manghapus (pahalo) amal-amal orang-orang tu.

اَمْ حَسِبَ الَّذِيْنَ فِيْ قُلُوْبِهِمْ مَّرَضٌ اَنْ لَّنْ يُّخْرِجَ اللّٰهُ اَضْغَانَهُمْ٢٩
Am ḥasibal-lażīna fī qulūbihim maraḍun allay yukhrijallāhu aḍgānahum.
[29] Apokah orang-orang nang dalam hatinyo ado penyakit mangiro bahwa Allah idak bakal menampakkan kadengkian orang-orang tu (kapado Rasul dan kaum baiman)?

وَلَوْ نَشَاۤءُ لَاَرَيْنٰكَهُمْ فَلَعَرَفْتَهُمْ بِسِيْمٰهُمْ ۗوَلَتَعْرِفَنَّهُمْ فِيْ لَحْنِ الْقَوْلِۗ وَاللّٰهُ يَعْلَمُ اَعْمَالَكُمْ٣٠
Wa lau nasyā'u la'arainākahum fala‘araftahum bisīmāhum, wa lata‘rifannahum fī laḥnil-qaul(i), wallāhu ya‘lamu a‘mālakum.
[30] Seandainyo Kami bakendak, niscayo Kami manunjukkan orang-orang tu kapadomu (Nabi Muhammad) sahinggo kamu benar-benar dapat mangenali orang-orang tu malalui tando-tandonyo. Kamu pun benar-benar bakal mangenali orang-orang tu malalui nado bicaronyo. Allah mangetaui sagalo amal perbuatanmu.

وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ حَتّٰى نَعْلَمَ الْمُجٰهِدِيْنَ مِنْكُمْ وَالصّٰبِرِيْنَۙ وَنَبْلُوَا۟ اَخْبَارَكُمْ٣١
Wa lanabluwannakum ḥattā na‘lamal-mujāhidīna minkum waṣ-ṣābirīn(a), wa nabluwa akhbārakum.
[31] Sungguh, Kami benar-benar bakal mangujimu sahinggo mangetaui orang-orang nang bajihad dan basabar di antaro kamu serto manampakkan (kabenaran) berito-berito (tentang) kamu.

اِنَّ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا وَصَدُّوْا عَنْ سَبِيْلِ اللّٰهِ وَشَاۤقُّوا الرَّسُوْلَ مِنْۢ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدٰى لَنْ يَّضُرُّوا اللّٰهَ شَيْـًٔاۗ وَسَيُحْبِطُ اَعْمَالَهُمْ٣٢
Innal-lażīna kafarū wa ṣaddū ‘an sabīlillāhi wa syāqqur-rasūla mim ba‘di mā tabayyana lahumul-hudā lay yaḍurrullāha syai'ā(n), wa sayuḥbiṭu a‘mālahum.
[32] Sasungguhnyo orang-orang nang kufur, manghalang-halangi (orang lain) dari jalan Allah, dan mamusuhi Rasul sasudah ado patunjuk nang jelas bagi orang-orang tu idak bakal dapat mambagih mudarat (bahayo) kapado Allah sadikit pun. Dio (Allah) bakal manghapus (pahalo) amal-amal orang-orang tu.

۞ يٰٓاَيُّهَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْٓا اَطِيْعُوا اللّٰهَ وَاَطِيْعُوا الرَّسُوْلَ وَلَا تُبْطِلُوْٓا اَعْمَالَكُمْ٣٣
Yā ayyuhal-lażīna āmanū aṭī‘ullāha wa aṭī‘ur-rasūla wa lā tubṭilū a‘mālakum.
[33] Oi orang-orang nang baiman, taatilah Allah dan taatilah Rasul serto jangan batalkan amal-amalmu!

اِنَّ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا وَصَدُّوْا عَنْ سَبِيْلِ اللّٰهِ ثُمَّ مَاتُوْا وَهُمْ كُفَّارٌ فَلَنْ يَّغْفِرَ اللّٰهُ لَهُمْ٣٤
Innal-lażīna kafarū wa ṣaddū ‘an sabīlillāhi ṡumma mātū wa hum kuffārun falay yagfirallāhu lahum.
[34] Sasungguhnyo orang-orang nang kipur dan manghalang-halangi (orang lain) dari jalan Allah, kemudian orang-orang tu mati dalam kaadoan kafir, Allah idak bakal mangampuni orang-orang tu.

فَلَا تَهِنُوْا وَتَدْعُوْٓا اِلَى السَّلْمِۖ وَاَنْتُمُ الْاَعْلَوْنَۗ وَاللّٰهُ مَعَكُمْ وَلَنْ يَّتِرَكُمْ اَعْمَالَكُمْ٣٥
Falā tahinū wa tad‘ū ilas-salm(i), wa antumul-a‘laun(a), wallāhu ma‘akum wa lay yatirakum a‘mālakum.
[35] Mako, janganlah kamu lemah dan mangajak berdamai (saat batemu dengan musuhmu), padohal kamulah nang paling unggul. Allah basertomu dan idak bakal mangurangi (pahalo) amal-amalmu.

اِنَّمَا الْحَيٰوةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَّلَهْوٌ ۗوَاِنْ تُؤْمِنُوْا وَتَتَّقُوْا يُؤْتِكُمْ اُجُوْرَكُمْ وَلَا يَسْـَٔلْكُمْ اَمْوَالَكُمْ٣٦
Innamal-ḥayātud-dun-yā la‘ibuw wa lahw(un), wa in tu'minū wa tattaqū yu'tikum ujūrakum wa lā yas'alkum amwālakum.
[36] Sasungguhnyo kehidupan dunio tu hanyolah permainan dan kalengahan. Kalu kamu baiman dan batakwa, Allah bakal mambagihkan pahalo kapadomu dan Dio idak bakal maminta harto-hartomu.

اِنْ يَّسْـَٔلْكُمُوْهَا فَيُحْفِكُمْ تَبْخَلُوْا وَيُخْرِجْ اَضْغَانَكُمْ٣٧
Iy yas'alkumūhā fa yuḥfikum tabkhalū wa yukhrij aḍgānakum.
[37] Kalu Dio maminta harto kapadomu, lalu mandesakmu (supayo mambagihkan sagalonyo), niscayo kamu bakal kikir dan Dio bakal menampakkan kadengkianmu.

هٰٓاَنْتُمْ هٰٓؤُلَاۤءِ تُدْعَوْنَ لِتُنْفِقُوْا فِيْ سَبِيْلِ اللّٰهِۚ فَمِنْكُمْ مَّنْ يَّبْخَلُ ۚوَمَنْ يَّبْخَلْ فَاِنَّمَا يَبْخَلُ عَنْ نَّفْسِهٖ ۗوَاللّٰهُ الْغَنِيُّ وَاَنْتُمُ الْفُقَرَاۤءُ ۗوَاِنْ تَتَوَلَّوْا يَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَيْرَكُمْۙ ثُمَّ لَا يَكُوْنُوْٓا اَمْثَالَكُمْ ࣖ٣٨
Hā antum hā'ulā'i tud‘auna litunfiqū fī sabīlillāh(i), fa minkum may yabkhal(u), wa may yabkhal fa innamā yabkhalu ‘an nafsih(ī), wallāhul-ganiyyu wa antumul-fuqarā'(u), wa in tatawallau yastabdil qauman gairakum, ṡumma lā yakūnū amṡālakum.
[38] Ingatlah bahwa kamu adolah orang-orang nang diajak untuk manginfakkan (hartomu) di jalan Allah. Lalu, di antaro kamu ado orang nang kikir. Padohal, siapo nang kikir sasungguhnyo dio kikir tahadap dirinyo dewek. Allahlah Nang Mahakayo dan kamulah nang pakir. Kalu kamu bapaling (dari jalan nang benar), Dio bakal manggantikan (kamu) dengan kaum nang lain dan orang-orang tu idak bakal (durhako) sepertimu.