Surah Al-Mu’min
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيْمِ
حٰمۤ ۚ١
Ḥā mīm.
[1]
Hā mī m
تَنْزِيْلُ الْكِتٰبِ مِنَ اللّٰهِ الْعَزِيْزِ الْعَلِيْمِۙ٢
Tanzīlul-kitābi minallāhil-‘azīzil-‘alīm(i).
[2]
Diturunkannyo Kitab (Al-Qur’an) ko dari Allah nang Mahaperkaso lagi Maha Mangetahui.
غَافِرِ الذَّنْۢبِ وَقَابِلِ التَّوْبِ شَدِيْدِ الْعِقَابِ ذِى الطَّوْلِۗ لَآ اِلٰهَ اِلَّا هُوَ ۗاِلَيْهِ الْمَصِيْرُ٣
Gāfiriż-żambi wa qābilit-taubi syadīdil-‘iqābi żiṭ-ṭaul(i), lā ilāha illā huw(a), ilaihil-maṣīr(u).
[3]
(Dio) Pangampun doso, Panerimo tobat, Pambagih hukuman nang keras, (dan) Pamilik karunio. Idak ado Tuhan salain Dio. Hanyo kapado-Nyolah (sagalo makhluk) balik.
مَا يُجَادِلُ فِيْٓ اٰيٰتِ اللّٰهِ اِلَّا الَّذِيْنَ كَفَرُوْا فَلَا يَغْرُرْكَ تَقَلُّبُهُمْ فِى الْبِلَادِ٤
Mā yujādilu fī āyātillāhi illal-lażīna kafarū falā yagrurka taqallubuhum fil-bilād(i).
[4]
Idak ado nang mamperdebatkan ayat-ayat Allah, kacuali orang-orang nang kufur. Kareno tu, janganlah kamu (Nabi Muhammad) tatipu oleh bolak-balik perjalanan orang-orang tu di sagalo negeri.
كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوْحٍ وَّالْاَحْزَابُ مِنْۢ بَعْدِهِمْ ۖوَهَمَّتْ كُلُّ اُمَّةٍۢ بِرَسُوْلِهِمْ لِيَأْخُذُوْهُ وَجَادَلُوْا بِالْبَاطِلِ لِيُدْحِضُوْا بِهِ الْحَقَّ فَاَخَذْتُهُمْ ۗفَكَيْفَ كَانَ عِقَابِ٥
Każżabat qablahum qaumu nūḥiw wal-aḥzābu mim ba‘dihim, wa hammat kullu ummatim birasūlihim liya'khużūhu wa jādalū bil-bāṭili liyudḥiḍū bihil-ḥaqqa fa'akhażtuhum, fa kaifa kāna ‘iqāb(i).
[5]
Sabelum orang-orang tu , kaum Nuh dan golongan-golongan nang basekutu mandustokan (rasul). Satiap umat lah marencanokan (tipu dayo) tahadap rasul orang-orang tu untuk mambunuhnyo. Orang-orang tu mamabantah dengan (alasan) nang batil untuk malenyapkan kabenaran. Mako, Aku manyikso orang-orang tu . Bagaimano (pedihnyo) azab-ku?
وَكَذٰلِكَ حَقَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ عَلَى الَّذِيْنَ كَفَرُوْٓا اَنَّهُمْ اَصْحٰبُ النَّارِۘ٦
Wa każālika ḥaqqat kalimatu rabbika ‘alal-lażīna kafarū annahum aṣḥābun-nār(i).
[6]
Macam tulah (samacam mano balaku kapado umat tadahulu), ketetapan Tuhanmu tu balaku pulak bagi orang-orang nang kufur bahwa orang-orang tu adolah paro panghuni nerako.
اَلَّذِيْنَ يَحْمِلُوْنَ الْعَرْشَ وَمَنْ حَوْلَهٗ يُسَبِّحُوْنَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَيُؤْمِنُوْنَ بِهٖ وَيَسْتَغْفِرُوْنَ لِلَّذِيْنَ اٰمَنُوْاۚ رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْءٍ رَّحْمَةً وَّعِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِيْنَ تَابُوْا وَاتَّبَعُوْا سَبِيْلَكَ وَقِهِمْ عَذَابَ الْجَحِيْمِ٧
Allażīna yaḥmilūnal-‘arsya wa man ḥaulahū yusabbiḥūna biḥamdi rabbihim wa yu'minūna bihī wa yastagfirūna lil-lażīna āmanū, rabbanā wasi‘ta kulla syai'ir raḥmataw wa ‘ilman fagfir lil-lażīna tābū wattaba‘ū sabīlaka wa qihim ‘ażābal-jaḥīm(i).
[7]
(Paro malaikat) nang mamikul ‘Arsy dan nang barado di sakelilingnyo batasbih dengan mamuji Tuhannyo, baiman kapado-Nyo, dan mamohonkan ampunan untuk orang-orang nang baiman. (Orang-orang tu bakato), “Wahai Tuhan kami, rahmat dan ilmu-Mu maliputi sagalo sasuatu. Mako, bagihlah ampunan bagi orang-orang nang batobat mengikuti jalan-Mu dan lindungilah orang-orang tu dari azab (nerako) Jahim.”
رَبَّنَا وَاَدْخِلْهُمْ جَنّٰتِ عَدْنِ ِۨالَّتِيْ وَعَدْتَّهُمْ وَمَنْ صَلَحَ مِنْ اٰبَاۤىِٕهِمْ وَاَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّيّٰتِهِمْ ۗاِنَّكَ اَنْتَ الْعَزِيْزُ الْحَكِيْمُۙ٨
Rabbanā wa adkhilhum jannāti ‘adninil-latī wa‘attahum wa man ṣalaḥa min ābā'ihim wa azwājihim wa żurriyyātihim, innaka antal ‘azīzul-ḥakīm(u).
[8]
Wahai Tuhan kami, masukkanlah orang-orang tu ke dalam surgo ‘Adn nang lah Engkau janjikan kapado orang-orang tu serta orang-orang nang saleh di antaro nenek moyang, bini, dan katurunan orang-orang tu. Sasungguhnyo Engkaulah nang Mahaperkasa lagi Mahabijaksano.
وَقِهِمُ السَّيِّاٰتِۗ وَمَنْ تَقِ السَّيِّاٰتِ يَوْمَىِٕذٍ فَقَدْ رَحِمْتَهٗ ۗوَذٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيْمُ ࣖ٩
Wa qihimus-sayyi'āt(i), wa man taqis-sayyi'āti yauma'iżin faqad raḥimtah(ū), wa żālika huwal-fauzul-‘aẓīm(u).
[9]
Lindungilah orang-orang tu dari kaburukan. Siapo nang Engkau lindungi dari kaburukan pado hari tu, sungguh, Engkau lah manganugerahkan rahmat kapadonyo. Tulah kamenangan nang agung.”
اِنَّ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا يُنَادَوْنَ لَمَقْتُ اللّٰهِ اَكْبَرُ مِنْ مَّقْتِكُمْ اَنْفُسَكُمْ اِذْ تُدْعَوْنَ اِلَى الْاِيْمَانِ فَتَكْفُرُوْنَ١٠
Innal-lażīna kafarū yunādauna lamaqtullāhi akbaru mim maqtikum anfusakum iż tad‘ūna ilal-īmāni fatakfurūn(a).
[10]
Sasungguhnyo orang-orang nang kukur bakal diseru (oleh malaikat pado hari Kiamat), “Sungguh, kabencian Allah (kapadomu) jauh lebih besar daripado kabencianmu kapada dirimu dewek katiko kamu diseru untuk baiman, tapi kamu mangingkarinyo.”
قَالُوْا رَبَّنَآ اَمَتَّنَا اثْنَتَيْنِ وَاَحْيَيْتَنَا اثْنَتَيْنِ فَاعْتَرَفْنَا بِذُنُوْبِنَا فَهَلْ اِلٰى خُرُوْجٍ مِّنْ سَبِيْلٍ١١
Qālū rabbanā amattanaṡnataini wa aḥyaitanaṡnataini fa‘tarafnā biżunūbinā fa hal ilā khurūjim min sabīl(in).
[11]
Orang-orang tu manjawab, “Wahai Tuhan kami, Engkau lah mamatikan kami duo kali dan manghidupkan kami duo kali (pulak), lalu kami mangakui doso-doso kami. Mako, adokah jalan (bagi kami) untuk kaluar (dari nerako)?”
ذٰلِكُمْ بِاَنَّهٗٓ اِذَا دُعِيَ اللّٰهُ وَحْدَهٗ كَفَرْتُمْۚ وَاِنْ يُّشْرَكْ بِهٖ تُؤْمِنُوْا ۗفَالْحُكْمُ لِلّٰهِ الْعَلِيِّ الْكَبِيْرِ١٢
Żālikum bi'annahū iżā du‘iyallāhu waḥdahū kafartum, wa iy yusyrak bihī tu'minū, fal-ḥukmu lillāhil-‘aliyyil-kabīr(i).
[12]
(Dikatokan kapado orang-orang tu), “Tu (tajadi) kareno kamu benar-benar kufur apobilo diseru untuk manyembah Allah samato. (Namun), jiko Dio dipersekutukan, kamu (langsung) percayo. Mako, kaputusan (saat ko) ado pado Allah nang Mahatinggi lagi Mahabesak.”
هُوَ الَّذِيْ يُرِيْكُمْ اٰيٰتِهٖ وَيُنَزِّلُ لَكُمْ مِّنَ السَّمَاۤءِ رِزْقًا ۗوَمَا يَتَذَكَّرُ اِلَّا مَنْ يُّنِيْبُ١٣
Huwal-lażī yurīkum āyātihī wa yunazzilu lakum minas-samā'i rizqā(n), wa mā yatażakkaru illā may yunīb(u).
[13]
Diolah nang menampakkan tando tando (kakuasoan)-Nyo kapadomu dan manurunkan rezeki dari langit untukmu. Nang mandapat palajaran idak lain, kacuali orang-orang nang balik (kapado Allah).
فَادْعُوا اللّٰهَ مُخْلِصِيْنَ لَهُ الدِّيْنَ وَلَوْ كَرِهَ الْكٰفِرُوْنَ١٤
Fad‘ullāha mukhliṣīna lahud-dīna wa lau karihal-kāfirūn(a).
[14]
Mako, sembahlah Allah dengan kaikhlasan kataatan kapado-Nyo walaupun orang-orang kafir idak manyukoi(-nyo).
رَفِيْعُ الدَّرَجٰتِ ذُو الْعَرْشِۚ يُلْقِى الرُّوْحَ مِنْ اَمْرِهٖ عَلٰى مَنْ يَّشَاۤءُ مِنْ عِبَادِهٖ لِيُنْذِرَ يَوْمَ التَّلَاقِۙ١٥
Rafī‘ud-darajāti żul-‘arsy(i), yulqir-rūḥa min amrihī ‘alā may yasyā'u min ‘ibādihī liyunżira yaumat-talāq(i).
[15]
(Diolah) Nang Mahatinggi derajatnyo, nang mampunyo ‘Arsy, nang manurunkan wahyu dengan perentah-Nyo kapado siapo nang Dio kendaki di antaro hambo-hambo-Nyo supayo mamperngatkan (manusio) tentang hari pertemuan (hari Kiamat).
يَوْمَ هُمْ بٰرِزُوْنَ ۚ لَا يَخْفٰى عَلَى اللّٰهِ مِنْهُمْ شَيْءٌ ۗلِمَنِ الْمُلْكُ الْيَوْمَ ۗ لِلّٰهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ١٦
Yauma hum bārizūn(a), lā yakhfā ‘alallāhi minhum syai'(un), limanil-mulkul-yaum(a), lillāhil-wāḥidil-qahhār(i).
[16]
(Yaitu) pado hari (katiko) orang-orang tu tampat dengan jelas (di hadapan Tuhan-nyo), idak ado sikok (kaadoan) pun dari orang-orang tu nang tasambunyi di sisi Allah. (Allah bafirman,) “Punyo siapokah karajoan pado hari iko?” (Lalu, dijawab,) “Kapunyoan Allah Nang Maha So lagi Maha Mangalahkan.”
اَلْيَوْمَ تُجْزٰى كُلُّ نَفْسٍۢ بِمَا كَسَبَتْ ۗ لَا ظُلْمَ الْيَوْمَ ۗاِنَّ اللّٰهَ سَرِيْعُ الْحِسَابِ١٧
Al-yauma tujzā kullu nafsim bimā kasabat, lā ẓulmal-yaum(a), innallāha sarī‘ul-ḥisāb(i).
[17]
Pado hari iko satiap orang dibagih balasan sasuai dengan apo nang lah diusahokannyo. Idak ado nang tazalimi pado hari iko. Sasungguhnyo Allah amat cepat peritungan-Nyo.
وَاَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الْاٰزِفَةِ اِذِ الْقُلُوْبُ لَدَى الْحَنَاجِرِ كٰظِمِيْنَ ەۗ مَا لِلظّٰلِمِيْنَ مِنْ حَمِيْمٍ وَّلَا شَفِيْعٍ يُّطَاعُۗ١٨
Wa anżirhum yaumal-āzifati iżil-qulūbu ladal-ḥanājiri kāẓimīn(a), mā liẓ-ẓālimīna min ḥamīmiw wa lā syafī‘iy yuṭā‘(u).
[18]
Bagihlah orang-orang tu peringatan tentang hari nang samakin dekat (hari Kiamat, yaitu) katiko hati (manyesak) sampe ka kerongkongan kareno manahan (kasedihan). Idak ado saorang pun kanti setio bagi orang nang aniayo dan idak ado baginyo saorang panolong nang diterimo (pertolongannyo).
يَعْلَمُ خَاۤىِٕنَةَ الْاَعْيُنِ وَمَا تُخْفِى الصُّدُوْرُ١٩
Ya‘lamu khā'inatal-a‘yuni wa mā tukhfiṣ-ṣudūr(u).
[19]
Dio mengetaui (pandangan) mato nang khianat 662 dan apo nang tasembunyi di dalam dado.
662) Maksud ungkapan ‘pandangan yang khianat’ adolah pandangan kapada hal-hal yang talarang, seperti mamandang kapada lawan jenis nang bukan mahram.
وَاللّٰهُ يَقْضِيْ بِالْحَقِّ ۗوَالَّذِيْنَ يَدْعُوْنَ مِنْ دُوْنِهٖ لَا يَقْضُوْنَ بِشَيْءٍ ۗاِنَّ اللّٰهَ هُوَ السَّمِيْعُ الْبَصِيْرُ ࣖ٢٠
Wallāhu yaqḍī bil-ḥaqq(i), wal-lażīna yad‘ūna min dūnihī lā yaqḍūna bisyai'(in), innallāha huwas-samī‘ul-baṣīr(u).
[20]
Allah mamutuskan dengan hak (benar-benar adil), sedangkan orang-orang nang disembah salain-Nyo idak mampu mamutuskan dengan suatu apo pun. Sasungguhnyo Allah, Diolah Nang Maha Manganing lagi Maha Mangimak.
۞ اَوَلَمْ يَسِيْرُوْا فِى الْاَرْضِ فَيَنْظُرُوْا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِيْنَ كَانُوْا مِنْ قَبْلِهِمْ ۗ كَانُوْا هُمْ اَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَّاٰثَارًا فِى الْاَرْضِ فَاَخَذَهُمُ اللّٰهُ بِذُنُوْبِهِمْ ۗوَمَا كَانَ لَهُمْ مِّنَ اللّٰهِ مِنْ وَّاقٍ٢١
Awalam yasīrū fil-arḍi fayanẓurū kaifa kāna ‘āqibatul-lażīna kānū min qablihim, kānū hum asyaddu minhum quwwataw wa āṡāran fil-arḍi fa'akhażahumullāhu biżunūbihim, wa mā kāna lahum minallāhi miw wāq(in).
[21]
Apokah orang-orang tu idak bajalan di bumi, lalu mamperatikan bagaimano kasudahan orang-orang nang sabelum orang-orang tu? Orang-orang tu lebih hebat kakuatannyo dari pado orang-orang tu dan (lebih banyak) paninggalannyo di bumi. Tapi, Allah mangazab orang-orang tu kareno doso-dosonyo. Idak ado suatu pun nang malindungi orang-orang tu dari (azab) Allah.
ذٰلِكَ بِاَنَّهُمْ كَانَتْ تَّأْتِيْهِمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّنٰتِ فَكَفَرُوْا فَاَخَذَهُمُ اللّٰهُ ۗاِنَّهٗ قَوِيٌّ شَدِيْدُ الْعِقَابِ٢٢
Żālika bi'annahum kānat ta'tīhim rusuluhum bil-bayyināti fakafarū fa'akhażahumullāh(u), innahū qawiyyun syadīdul-‘iqāb(i).
[22]
Nang macam tu adolah kareno sasungguhnyo rasul-rasul lah datang kapado orang-orang tu dengan mambawak bukti-bukti nang nyato 663 lalu orang-orang tu engkari. Mako, Allah mangazab orang-orang tu. Sasungguhnyo Dio maha kuat lagi Mahakeras hukuman-Nyo.
663) Maksud ‘bukti-bukti nang nyato’ adolah mukjizat, hukum-hukum, dan ajaran nang dibawaknya.
وَلَقَدْ اَرْسَلْنَا مُوْسٰى بِاٰيٰتِنَا وَسُلْطٰنٍ مُّبِيْنٍۙ٢٣
Wa laqad arsalnā mūsā bi'āyātinā wa sulṭānim mubīn(in).
[23]
Sungguh, Kami benar-benar lah mangutus Musa dengan (mambawak) ayat-ayat Kami dano katerangan nang nyato
اِلٰى فِرْعَوْنَ وَهَامٰنَ وَقَارُوْنَ فَقَالُوْا سٰحِرٌ كَذَّابٌ٢٤
Ilā fir‘auna wa hāmāna wa qārūna faqālū sāḥirun każżāb(un).
[24]
Kapado Fir’aun, Haman, dan Qarun. Lalu,orang-orang tu bakato, “(Musa) tu saorangpanyihir lagi pandusto.”
فَلَمَّا جَاۤءَهُمْ بِالْحَقِّ مِنْ عِنْدِنَا قَالُوا اقْتُلُوْٓا اَبْنَاۤءَ الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا مَعَهٗ وَاسْتَحْيُوْا نِسَاۤءَهُمْ ۗوَمَا كَيْدُ الْكٰفِرِيْنَ اِلَّا فِيْ ضَلٰلٍ٢٥
Falammā jā'ahum bil-ḥaqqi min ‘indinā qāluqtulū abnā'al-lażīna āmanū ma‘ahū wastaḥyū nisā'ahum, wa mā kaidul-kāfirīna illā fī ḍalāl(in).
[25]
Katiko dio (Musa) datang kapado orang-orang tu dengan membawak kabenaran dari Kami, orang-orang tu bakato, “Bunuhlah anak laki-laki orang-orang nang baiman basamo dio dan biakkanlah hidup-hidup perempuan-perempuan orang-orang tu.” Idaklah tipu dayo orang-orang kafir tu kacuali sio-sio.
وَقَالَ فِرْعَوْنُ ذَرُوْنِيْٓ اَقْتُلْ مُوْسٰى وَلْيَدْعُ رَبَّهٗ ۚاِنِّيْٓ اَخَافُ اَنْ يُّبَدِّلَ دِيْنَكُمْ اَوْ اَنْ يُّظْهِرَ فِى الْاَرْضِ الْفَسَادَ٢٦
Wa qāla fir‘aunu żarūnī aqtul mūsā walyad‘u rabbah(ū), innī akhāfu ay yubaddila dīnakum au ay yuẓhira fil-arḍil-fasād(a).
[26]
Fir’aun bakato (kapado pambesak-pambesaknyo), “Biak aku nang mambunuh Musa dan suruh dio mamohon kapado Tuhannyo. Sasungguhnyo aku kuatir (bahwa) dio bakal manukar ugamomu atau manimbulkan karusakan di bumi.”
وَقَالَ مُوْسٰىٓ اِنِّيْ عُذْتُ بِرَبِّيْ وَرَبِّكُمْ مِّنْ كُلِّ مُتَكَبِّرٍ لَّا يُؤْمِنُ بِيَوْمِ الْحِسَابِ ࣖ٢٧
Wa qāla mūsā innī ‘użtu birabbī wa rabbikum min kulli mutakabbiril lā yu'minu biyaumil-ḥisāb(i).
[27]
Musa bakato, “Sasungguhnyo aku balindung kapado Tuhanku dan Tuhanmu dari satiap orang nang manyombongkan diri nang idak baiman kapado hari Peritungan.”
وَقَالَ رَجُلٌ مُّؤْمِنٌۖ مِّنْ اٰلِ فِرْعَوْنَ يَكْتُمُ اِيْمَانَهٗٓ اَتَقْتُلُوْنَ رَجُلًا اَنْ يَّقُوْلَ رَبِّيَ اللّٰهُ وَقَدْ جَاۤءَكُمْ بِالْبَيِّنٰتِ مِنْ رَّبِّكُمْ ۗوَاِنْ يَّكُ كَاذِبًا فَعَلَيْهِ كَذِبُهٗ ۚوَاِنْ يَّكُ صَادِقًا يُّصِبْكُمْ بَعْضُ الَّذِيْ يَعِدُكُمْ ۗاِنَّ اللّٰهَ لَا يَهْدِيْ مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ كَذَّابٌ٢٨
Wa qāla rajulum mu'min(um), min āli fir‘auna yaktumu īmānahū ataqtulūna rajulan ay yaqūla rabbiyallāhu wa qad jā'akum bil-bayyināti mir rabbikum, wa iy yaku kāżiban fa ‘alaihi każibuh(ū), wa iy yaku ṣādiqay yuṣibkum ba‘ḍul-lażī ya‘idukum, innallāha lā yahdī man huwa musrifun każżāb(un).
[28]
Saorang laki-laki mukmin dari keluargo Fir’aun nang manyingitkan imannyo bakato, “Apokah kamu bakal mambunuh sasaorang kareno dio bakato ‘Tuhanku adolah Allah’. Padohal, sungguh dio lah datang kapadomu dengan mambawak bukti bukti nang nyato dari Tuhanmu. Jiko dio saoang pambohong, diolah nang bakal managgung (doso) dustonyo tu, dan jiko dio saorang nang benar, niscayo sabagian (bencano) nang diancamkan kapadomu bakal manimpomu. Sasungguhnyolah Allah idak membagih patunjuk kapado orang nang melampaui batas dan tukang nyombong.
يٰقَوْمِ لَكُمُ الْمُلْكُ الْيَوْمَ ظٰهِرِيْنَ فِى الْاَرْضِۖ فَمَنْ يَّنْصُرُنَا مِنْۢ بَأْسِ اللّٰهِ اِنْ جَاۤءَنَا ۗقَالَ فِرْعَوْنُ مَآ اُرِيْكُمْ اِلَّا مَآ اَرٰى وَمَآ اَهْدِيْكُمْ اِلَّا سَبِيْلَ الرَّشَادِ٢٩
Yā qaumi lakumul-mulkul-yauma ẓāhirīna fil-arḍ(i), famay yanṣurunā mim ba'sillāhi in jā'anā, qāla fir‘aunu mā urīkum illā mā arā wa mā ahdīkum illā sabīlar-rasyād(i).
[29]
Oi kaumku, pado hari ko karajoan ado padomu dengan bakuaso di bumi. Tapi, siapo nang bakal manolong kito dari azab Allah jiko (azab tu) manimpo kito?” Fir’aun bakato, “Aku hanyo mangemukokan kapadomu apo nang aku anggap baik dan aku hanyo manunjukkan kapadomu jalan nang benar.”
وَقَالَ الَّذِيْٓ اٰمَنَ يٰقَوْمِ اِنِّيْٓ اَخَافُ عَلَيْكُمْ مِّثْلَ يَوْمِ الْاَحْزَابِۙ٣٠
Wa qālal-lażī āmana yā qaumi innī akhāfu ‘alaikum miṡla yaumil-aḥzāb(i).
[30]
Orang nang baiman tu bakato, “Oi kaum aku, sasungguhnyo aku kuatir (bahwa) kamu bakal ditimpo (bencano) seperti hari (kahancuran) golongan nang basekutu.”
مِثْلَ دَأْبِ قَوْمِ نُوْحٍ وَّعَادٍ وَّثَمُوْدَ وَالَّذِيْنَ مِنْۢ بَعْدِهِمْ ۗوَمَا اللّٰهُ يُرِيْدُ ظُلْمًا لِّلْعِبَادِ٣١
Miṡla da'bi qaumi nūḥiw wa ‘ādiw wa ṡamūda wal-lażīna mim ba‘dihim, wa mallāhu yurīdu ẓulmal lil-‘ibād(i).
[31]
(Yakni) seperti kabiasoan kaum nabi Nuh, ‘Ad, dan orang-orang nang datang sasudah orang-orang tu (nang ditimpo bencano). Allah idak mengendaki kazaliman tahadaphambo-hambo-Nyo.
وَيٰقَوْمِ اِنِّيْٓ اَخَافُ عَلَيْكُمْ يَوْمَ التَّنَادِۙ٣٢
Wa yā qaumi innī akhāfu ‘alaikum yaumat-tanād(i).
[32]
Oi kaumku, sasungguhnyolah aku kuatir tahadapmu sikso bakal (siksoan) hari saling mamanggil. 664
664) Hari Kiamat tu disebut hari saling mamanggil kareno orang nang bakumpul di Padang Mahsyar saling mamanggil untuk maminta tolong.
يَوْمَ تُوَلُّوْنَ مُدْبِرِيْنَۚ مَا لَكُمْ مِّنَ اللّٰهِ مِنْ عَاصِمٍۚ وَمَنْ يُّضْلِلِ اللّٰهُ فَمَا لَهٗ مِنْ هَادٍ٣٣
Yauma tuwallūna mudbirīn(a), mā lakum minallāhi min ‘āṣim(in), wa may yuḍlilillāhu famā lahū min hād(in).
[33]
(Yaitu) pado hari (katiko) kamu dipalingkan dengan babalik ka belakang (mancari perlindungan). Idak ado saorang pun nang mampu manyelamatkanmu dari (azab) Allah. Siapo nang disesatkan oleh Allah idak ado baginyo (saorang) pambagih patunjuk.”
وَلَقَدْ جَاۤءَكُمْ يُوْسُفُ مِنْ قَبْلُ بِالْبَيِّنٰتِ فَمَا زِلْتُمْ فِيْ شَكٍّ مِّمَّا جَاۤءَكُمْ بِهٖ ۗحَتّٰىٓ اِذَا هَلَكَ قُلْتُمْ لَنْ يَّبْعَثَ اللّٰهُ مِنْۢ بَعْدِهٖ رَسُوْلًا ۗ كَذٰلِكَ يُضِلُّ اللّٰهُ مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ مُّرْتَابٌۙ٣٤
Wa laqad jā'akum yūsufu min qablu bil-bayyināti famā ziltum fī syakkim mimmā jā'akum bih(ī), ḥattā iżā halaka qultum lay yab‘aṡallāhu mim ba‘dihī rasūlā(n), każālika yuḍillullāhu man huwa musrifum murtāb(un).
[34]
Sungguh, sabelum tu Yusuf benar-benar lah datang kapadomu dengan mambawak bukti-bukti nang nyato. Tapi, kamu senantiaso dalam karaguan tahadap apo nang dibawaknyo hinggo katiko dio wafat, kamu bakato, “Allah sakali-kali idak bakal mangutus saorang rasul pun sasudahnyo.’ Macam tulah Allah mambiakkan sesat orang nang malapui batas dan ragu ragu.”
ۨالَّذِيْنَ يُجَادِلُوْنَ فِيْٓ اٰيٰتِ اللّٰهِ بِغَيْرِ سُلْطٰنٍ اَتٰىهُمْۗ كَبُرَ مَقْتًا عِنْدَ اللّٰهِ وَعِنْدَ الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا ۗ كَذٰلِكَ يَطْبَعُ اللّٰهُ عَلٰى كُلِّ قَلْبِ مُتَكَبِّرٍ جَبَّارٍ٣٥
Allażīna yujādilūna fī āyātillāhi bigairi sulṭānin atāhum, kabura maqtan ‘indallāhi wa ‘indal-lażīna āmanū, każālika yaṭba‘ullāhu ‘alā kulli qalbi mutakabbirin jabbār(in).
[35]
Orang-orang nang mamperdebatkan ayat-ayat Allah tanpo alasan nang sampe kapado orang-orang tu, amat besak kamurkoaan (bagi orang-orang tu) di sisi Allah dan di sisi orang-orang nang baiman. Macam tulah Allah mangunci hati satiap orang nang congkak lagi sawenang wenang.
وَقَالَ فِرْعَوْنُ يٰهَامٰنُ ابْنِ لِيْ صَرْحًا لَّعَلِّيْٓ اَبْلُغُ الْاَسْبَابَۙ٣٦
Wa qāla fir‘aunu yā hāmānubni lī ṣarḥal la‘allī ablugul-asbāb(a).
[36]
Fir’aun bakato, “Oi Haman, buatkanlah untukku sabuah bangunan nang tinggi supayo aku sampe ka pintu pintu,
اَسْبَابَ السَّمٰوٰتِ فَاَطَّلِعَ اِلٰٓى اِلٰهِ مُوْسٰى وَاِنِّيْ لَاَظُنُّهٗ كَاذِبًا ۗوَكَذٰلِكَ زُيِّنَ لِفِرْعَوْنَ سُوْۤءُ عَمَلِهٖ وَصُدَّ عَنِ السَّبِيْلِ ۗوَمَا كَيْدُ فِرْعَوْنَ اِلَّا فِيْ تَبَابٍ ࣖ٣٧
Asbābas-samāwāti fa aṭṭali‘a ilā ilāhi mūsā wa innī la'aẓunnuhū kāżibā(n), wa każālika zuyyina lifir‘auna sū'u ‘amalihī wa ṣudda ‘anis-sabīl(i), wa mā kaidu fir‘auna illā fī tabāb(in).
[37]
(Yaitu) pintu-pintu langit, supaya aku biso mangimak Tuhannyo Musa. Sasungguhnyo aku benar-benar mayakini sabagai saorang pandusto.” Macam tulah dijadikan taraso elok bagi Fir’aun perbuatan buruknyo, dan dio tatutup dari jalan nang benar. Tipu dayo Fir’aun tu idak lain mambawak karugian.
وَقَالَ الَّذِيْٓ اٰمَنَ يٰقَوْمِ اتَّبِعُوْنِ اَهْدِكُمْ سَبِيْلَ الرَّشَادِۚ٣٨
Wa qālal-lażī āmana yā qaumittabi‘ūni ahdikum sabīlar-rasyād(i).
[38]
Orang nang baiman tu bakato, “Oi kaumku, ikutilah aku! Aku bakal manunjukkan kapadomu jalan nang benar.
يٰقَوْمِ اِنَّمَا هٰذِهِ الْحَيٰوةُ الدُّنْيَا مَتَاعٌ ۖوَّاِنَّ الْاٰخِرَةَ هِيَ دَارُ الْقَرَارِ٣٩
Yā qaumi innamā hāżihil-ḥayātud-dun-yā matā‘(un), wa innal-ākhirata hiya dārul-qarār(i).
[39]
Oi kaumku, sasungguhnyolah kahidupan dunio ko hanyolah kasenangan (sementaro) dan sasungguhnyolah akherat tulah negeri nang kekal.
مَنْ عَمِلَ سَيِّئَةً فَلَا يُجْزٰىٓ اِلَّا مِثْلَهَاۚ وَمَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِّنْ ذَكَرٍ اَوْ اُنْثٰى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَاُولٰۤىِٕكَ يَدْخُلُوْنَ الْجَنَّةَ يُرْزَقُوْنَ فِيْهَا بِغَيْرِ حِسَابٍ٤٠
Man ‘amila sayyi'atan falā yujzā illā miṡlahā, wa man ‘amila ṣāliḥam min żakarin au unṡā wa huwa mu'minun fa'ulā'ika yadkhulūnal-jannata yurzaqūna fīhā bigairi ḥisāb(in).
[40]
Siapo nang mangerjokan kaburukan idak dibalas, kacuali sabanding dengan kaburukan tu. Siapo nang mangerjokan kabajikan, baik laki-laki maupun perempuan sedangkan dio dalam kaadoan baiman, bakal masuk surgo. Orang-orang tu dianugerahi rezeki di dalamnyo tanpo peritungan.
۞ وَيٰقَوْمِ مَا لِيْٓ اَدْعُوْكُمْ اِلَى النَّجٰوةِ وَتَدْعُوْنَنِيْٓ اِلَى النَّارِۗ٤١
Wa yā qaumi mā lī ad‘ūkum ilan-najāti wa tad‘ūnanī ilan-nār(i).
[41]
Oi kaumku, bagaimanokoh ko? Aku manyerumu kapado kaselamatan, sedangkan kamu manyeruku kapado nerako.
تَدْعُوْنَنِيْ لِاَكْفُرَ بِاللّٰهِ وَاُشْرِكَ بِهٖ مَا لَيْسَ لِيْ بِهٖ عِلْمٌ وَّاَنَا۠ اَدْعُوْكُمْ اِلَى الْعَزِيْزِ الْغَفَّارِ٤٢
Tad‘ūnanī li'akfura billāhi wa usyrika bihī mā laisa lī bihī ‘ilmuw wa ana ad‘ūkum ilal-‘azīzil-gaffār(i).
[42]
Kamu manyeruku supayo kufur kapado Allah dan mampersekutukan-Nyo dengan sasuatu nang idak ado padoku pangetauan tentangnyo, padohal aku manyerumu (baiman) kapado Nang Mahaperkasa lagi Mahapangampun.
لَا جَرَمَ اَنَّمَا تَدْعُوْنَنِيْٓ اِلَيْهِ لَيْسَ لَهٗ دَعْوَةٌ فِى الدُّنْيَا وَلَا فِى الْاٰخِرَةِ وَاَنَّ مَرَدَّنَآ اِلَى اللّٰهِ وَاَنَّ الْمُسْرِفِيْنَ هُمْ اَصْحٰبُ النَّارِ٤٣
Lā jarama annamā tad‘ūnanī ilaihi laisa lahū da‘watun fid-dun-yā wa lā fil-ākhirati wa anna maraddanā ilallāhi wa annal-musrifīna hum aṣḥābun-nār(i).
[43]
Sudah pasti bahwa apo nang kamu serukan kapadoku (agar manyembah)-nya bukanlah seruan nang layak samo sakali di dunio dan di akherat. Sasungguhnyo genah balik kito pasti kapado Allah dan sasungguhnyolah orang-orang nang malampui batas bakal manjadi panghuni nerako.
فَسَتَذْكُرُوْنَ مَآ اَقُوْلُ لَكُمْۗ وَاُفَوِّضُ اَمْرِيْٓ اِلَى اللّٰهِ ۗاِنَّ اللّٰهَ بَصِيْرٌ ۢبِالْعِبَادِ٤٤
Fa satażkurūna mā aqūlu lakum, wa ufawwiḍu amrī ilallāh(i), innallāha baṣīrum bil-‘ibād(i).
[44]
Kagi kamu bakal mangingat apo nang kukatokan kapadomu. Aku manyerahkan urusanku kapado Allah. Sasungguhnyolah Allah Maha Mangimak bakal hambo hambo-Nyo.”
فَوَقٰىهُ اللّٰهُ سَيِّاٰتِ مَا مَكَرُوْا وَحَاقَ بِاٰلِ فِرْعَوْنَ سُوْۤءُ الْعَذَابِۚ٤٥
Fa waqāhullāhu sayyi'āti mā makarū wa ḥāqa bi'āli fir‘auna sū'al-‘ażāb(i).
[45]
Mako, Allah malindunginyo (orang nang bailan) dari babagai kajahatan tipu dayo orang-orang tu, sedangkan Fir’aun baserto kaumnyo dikepung oleh saburuk-buruk azab.
اَلنَّارُ يُعْرَضُوْنَ عَلَيْهَا غُدُوًّا وَّعَشِيًّا ۚوَيَوْمَ تَقُوْمُ السَّاعَةُ ۗ اَدْخِلُوْٓا اٰلَ فِرْعَوْنَ اَشَدَّ الْعَذَابِ٤٦
An-nāru yu‘raḍūna ‘alaihā guduwwaw wa ‘asyiyyā(n), wa yauma taqūmus-sā‘ah(tu), adkhilū āla fir‘auna asyaddal-‘ażāb(i).
[46]
Nerako ditampakkan kapado orang-orang tu (di alam barzakh) pado pagi dan petang. Pado hari tajadinyo kiamat, (dikatokan,) “Masuklah Fir’aun dan kaumnyo ka dalam sakeras-keras azab.”
وَاِذْ يَتَحَاۤجُّوْنَ فِى النَّارِ فَيَقُوْلُ الضُّعَفٰۤؤُا لِلَّذِيْنَ اسْتَكْبَرُوْٓا اِنَّا كُنَّا لَكُمْ تَبَعًا فَهَلْ اَنْتُمْ مُّغْنُوْنَ عَنَّا نَصِيْبًا مِّنَ النَّارِ٤٧
Wa iż yataḥājjūna fin-nāri fayaqūluḍ-ḍu‘afā'u lil-lażīnastakbarū innā kunnā lakum taba‘an fahal antum mugnūna ‘annā naṣībam minan-nār(i).
[47]
(Ingatlah) katiko orang-orang tu babantah-bantahan di dalam nerako. Orang nang lemah bakato kapado orang nang manyombongkan diri, “Sasungguhnyo kami (dahulu) adolah pangikut-pangikutmu, mako dapatkan kamu malepaskan sebagian (azab) api nerako nang manimpo kami?”
قَالَ الَّذِيْنَ اسْتَكْبَرُوْٓا اِنَّا كُلٌّ فِيْهَآ اِنَّ اللّٰهَ قَدْ حَكَمَ بَيْنَ الْعِبَادِ٤٨
Qālal-lażīnastakbarū innā kullun fīhā innallāha qad ḥakama bainal-‘ibād(i).
[48]
Orang-orang nang manyombongkan diri manjawab, “Sasungguhnyo kito sagalonyo samo-samo di dalamnyo (nerako). Sasungguhnyo Allah lah manetapkan kaputusan di antaro hambo-hambo(-Nyo).”
وَقَالَ الَّذِيْنَ فِى النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوْا رَبَّكُمْ يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْمًا مِّنَ الْعَذَابِ٤٩
Wa qālal-lażīna fin-nāri likhazanati jahannamad‘ū rabbakum yukhaffif ‘annā yaumam minal-‘ażāb(i).
[49]
Orang-orang nang barado di dalam nerako bakato kapado panjago-panjago (nerako) Jahanam, “Mohonkanlah kapado Tuhanmu supayo Dio maringankan azab atas kami sahari bae.”
قَالُوْٓا اَوَلَمْ تَكُ تَأْتِيْكُمْ رُسُلُكُمْ بِالْبَيِّنٰتِ ۗقَالُوْا بَلٰىۗ قَالُوْا فَادْعُوْا ۚوَمَا دُعٰۤؤُا الْكٰفِرِيْنَ اِلَّا فِيْ ضَلٰلٍ ࣖ٥٠
Qālū awalam taku ta'tīkum rusulukum bil-bayyināt(i), qālū balā, qālū fad‘ū, wa mā du‘ā'ul-kāfirīna illā fī ḍalāl(in).
[50]
(Panjago-panjago Jahanam) bakato, “Bukankah rasul-rasul lah datang kapadomu dengan mambawak bukti-bukti nang nyato?” Orang-orang tu menjawab, “Benar (lah datang).” Orang-orang tu manjawab, “Mohonlah (dewek!) (Tapi,) doa orang-orang kafir tu sio-sio belako.
اِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنَا وَالَّذِيْنَ اٰمَنُوْا فِى الْحَيٰوةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ يَقُوْمُ الْاَشْهَادُۙ٥١
Innā lananṣuru rusulanā wal-lażīna āmanū fil-ḥayātid-dun-yā wa yauma yaqūmul-asyhād(u).
[51]
Sasungguhnyo Kami bakal manolong rasul-rasul Kami dan orang-orang nang baiman dalam kehidupan dunio dan pado hari dihadirkannyo paro saksi (hari Kiamat),
يَوْمَ لَا يَنْفَعُ الظّٰلِمِيْنَ مَعْذِرَتُهُمْ وَلَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوْۤءُ الدَّارِ٥٢
Yauma lā yanfa‘uẓ-ẓālimīna ma‘żiratuhum wa lahumul-la‘natu wa lahum sū'ud-dār(i).
[52]
(Yaitu) hari (katiko) permintaan maaf idak baguno bagi orang-orang aniayo. Bagiorang-orang tu laknat dan genah tinggal nang buruk.
وَلَقَدْاٰتَيْنَا مُوْسَى الْهُدٰى وَاَوْرَثْنَا بَنِيْٓ اِسْرَاۤءِيْلَ الْكِتٰبَۙ٥٣
Wa laqad ātainā mūsal-hudā wa auraṡnā banī isrā'īlal-kitāb(a).
[53]
Sungguh, Kami benar-benar lah manganugerahkan patunjuk kapado Musa dan mawariskan Kitab (Taurat) kapado bani Israil.
هُدًى وَّذِكْرٰى لِاُولِى الْاَلْبَابِ٥٤
Hudaw wa żikrā li'ulil-albāb(i).
[54]
Untuk manjadi patunjuk dan peringatan bagi orang-orang nang bapikir sehat.
فَاصْبِرْ اِنَّ وَعْدَ اللّٰهِ حَقٌّ وَّاسْتَغْفِرْ لِذَنْۢبِكَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ بِالْعَشِيِّ وَالْاِبْكَارِ٥٥
Faṣbir inna wa‘dallāhi ḥaqquw wastagfir liżambika wa sabbiḥ biḥamdi rabbika bil-‘asyiyyi wal-ibkār(i).
[55]
Basabarlah, sasungguhnyo janji Allah tu benar, mohonlah ampun untuk dosomu, dan batasbihlah serayo mamuji Tuhanmu pado waktu petang dan pagi!
اِنَّ الَّذِيْنَ يُجَادِلُوْنَ فِيْٓ اٰيٰتِ اللّٰهِ بِغَيْرِ سُلْطٰنٍ اَتٰىهُمْ ۙاِنْ فِيْ صُدُوْرِهِمْ اِلَّا كِبْرٌ مَّا هُمْ بِبَالِغِيْهِۚ فَاسْتَعِذْ بِاللّٰهِ ۗاِنَّهٗ هُوَ السَّمِيْعُ الْبَصِيْرُ٥٦
Innal-lażīna yujādilūna fī āyātillāhi bigairi sulṭānin atāhum, in fī ṣudūrihim illā kibrum mā hum bibāligīh(i), fasta‘iż billāh(i), innahū huwas-samī‘ul-baṣīr(u).
[56]
Sasungguhnyo orang-orang nang mambantah ayat ayat Allah tanpo alasan (bukti) nang sampe kapado orang-orang tu, idaklah ado dalam dado orang-orang tu kacuali kasombongan (untuk tujuan) nang idak bakal orang-orang tu capai, mako mintalah perlindungan kapado Allah. Sasungguhnyo Dio Maha Manganing lagiMaha Mangimak.
لَخَلْقُ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ اَكْبَرُ مِنْ خَلْقِ النَّاسِ وَلٰكِنَّ اَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُوْنَ٥٧
Lakhalqus-samāwāti wal-arḍi akbaru min khalqin-nāsi wa lākinna akṡaran-nāsi lā ya‘lamūn(a).
[57]
Panciptoan langit dan bumi tu sungguh lebih besak daripado penciptoan manusio, tapi kabanyakan manusio idak mangetaui.
وَمَا يَسْتَوِى الْاَعْمٰى وَالْبَصِيْرُ ەۙ وَالَّذِيْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ وَلَا الْمُسِيْۤئُ ۗقَلِيْلًا مَّا تَتَذَكَّرُوْنَ٥٨
Wa mā yastawil-a‘mā wal-baṣīr(u), wal-lażīna āmanū wa ‘amiluṣ-ṣāliḥāti wa lal-musī'(u), qalīlam mā tatażakkarūn(a).
[58]
Idak samo orang buto dengan orang mangimak. Idak (samo) pulak orang-orang nang baiman dan mangerjokan kabajikan dengan orang-orang nang babuat kburukan. Sadikit sakali kamu mangambik palajaran.
اِنَّ السَّاعَةَ لَاٰتِيَةٌ لَّا رَيْبَ فِيْهَا ۖوَلٰكِنَّ اَكْثَرَ النَّاسِ لَا يُؤْمِنُوْنَ٥٩
Innas-sā‘ata la'ātiyatul lā raiba fīhā, wa lākinna akṡaran-nāsi lā yu'minūn(a).
[59]
Sasungguhnyo hari Kiamat pasti bakal dating. Idak ado karaguan tentangnyo, tapi kebanyakan manusio idak baiman.
وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُوْنِيْٓ اَسْتَجِبْ لَكُمْ ۗاِنَّ الَّذِيْنَ يَسْتَكْبِرُوْنَ عَنْ عِبَادَتِيْ سَيَدْخُلُوْنَ جَهَنَّمَ دَاخِرِيْنَ ࣖ٦٠
Wa qāla rabbukumud‘ūnī astajib lakum, innal-lażīna yastakbirūna ‘an ‘ibādatī sayadkhulūna jahannama dākhirīn(a).
[60]
Tuhanmu bafirman, “Badoalah kapadoku, niscayo bakal Aku perkenankan bagimu (apo nang kamu harapkan). Sasungguhnya orang-orang nang manyombongkan diri idak mau baibadah kapado-Ku bakal masuk (nerako) Jahanam dalam kaadoan hino dino.
اَللّٰهُ الَّذِيْ جَعَلَ لَكُمُ الَّيْلَ لِتَسْكُنُوْا فِيْهِ وَالنَّهَارَ مُبْصِرًا ۗاِنَّ اللّٰهَ لَذُوْ فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلٰكِنَّ اَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَشْكُرُوْنَ٦١
Allāhul-lażī ja‘ala lakumul-laila litaskunū fīhi wan-nahāra mubṣirā(n), innallāha lażū faḍlin ‘alan-nāsi wa lākinna akṡaran-nāsi lā yasykurūn(a).
[61]
Allahlah nang menjadikan malam bagi kamu supayo kamu baistirahat padonyo (dan manjadikan) siang terang-banderang (supayo kamu bakerjo). Sasungguhnyo Allah benar-benar mempunyoi karunio (nang dilimpahkan) kapado manusio, tapi kabanyakan manusio idak basyukur.
ذٰلِكُمُ اللّٰهُ رَبُّكُمْ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍۘ لَآ اِلٰهَ اِلَّا هُوَ ۖفَاَنّٰى تُؤْفَكُوْنَ٦٢
Żālikumullāhu rabbukum khāliqu kulli syai'(in), lā ilāha illā huw(a), fa'annā tu'fakūn(a).
[62]
Macam tulah Allah, Tuhanmu, Pancipto sagalo sasuatu, idak ado Tuhan salain Dio; mako macam manokah kamu dapat dipalingkan?
كَذٰلِكَ يُؤْفَكُ الَّذِيْنَ كَانُوْا بِاٰيٰتِ اللّٰهِ يَجْحَدُوْنَ٦٣
Każālika yu'fakul-lażīna kānū bi'āyātillāhi yajḥadūn(a).
[63]
Macam tulah orang-orang nang salalu mangingkari ayat-ayat Allah dipalingkan.
اَللّٰهُ الَّذِيْ جَعَلَ لَكُمُ الْاَرْضَ قَرَارًا وَّالسَّمَاۤءَ بِنَاۤءً وَّصَوَّرَكُمْ فَاَحْسَنَ صُوَرَكُمْ وَرَزَقَكُمْ مِّنَ الطَّيِّبٰتِ ۗذٰلِكُمُ اللّٰهُ رَبُّكُمْ ۚ فَتَبٰرَكَ اللّٰهُ رَبُّ الْعٰلَمِيْنَ٦٤
Allāhul-lażī ja‘ala lakumul-arḍa qarāraw was-samā'a binā'aw wa ṣawwarakum fa'aḥsana ṣuwarakum wa razaqakum minaṭ-ṭayyibāt(i), żālikumullāhu rabbukum, fatabārakallāhu rabbul-‘ālamīn(a).
[64]
Allahlah nang menjadikan bumi untukmu sabagai genah manetap dan langit sabagaiَ atap. (Dio pulak nang) mambentukmu, lalu mamperelok bentukmu, serto mambagihmu rezeki dari nang baik-baik. Macam tulah Allah Tuhanmu. Mahasuci Allah, Tuhan sagalo alam.
هُوَ الْحَيُّ لَآ اِلٰهَ اِلَّا هُوَ فَادْعُوْهُ مُخْلِصِيْنَ لَهُ الدِّيْنَ ۗ اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعٰلَمِيْنَ٦٥
Huwal-ḥayyu lā ilāha illā huwa fad‘ūhu mukhliṣīna lahud-dīn(a), al-ḥamdu lillāhi rabbil-‘ālamīn(a).
[65]
Diolah nang hidup kekal, idak ado Tuhan salain Dio, mako badoalah kapado-Nyo dengan mangikhlaskan kataatan kapado-Nyo. Sagalo puji bagi Allah, Tuhan sagaloalam.
۞ قُلْ اِنِّيْ نُهِيْتُ اَنْ اَعْبُدَ الَّذِيْنَ تَدْعُوْنَ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ لَمَّا جَاۤءَنِيَ الْبَيِّنٰتُ مِنْ رَّبِّيْ وَاُمِرْتُ اَنْ اُسْلِمَ لِرَبِّ الْعٰلَمِيْنَ٦٦
Qul innī nuhītu an a‘budal-lażīna tad‘ūna min dūnillāhi lammā jā'aniyal-bayyinātu mir rabbī wa umirtu an uslima lirabbil-‘ālamīn(a).
[66]
Katokanlah (Nabi Muhammad), “Sasungguhnyo aku dilarang manyembah (sekutu-sekutu) nang kamu seru salain Allah sasudah datang kapadoku katerangan-katerangan dari Tuhanku. Aku diperentahkan supayo baserah diri kapado Tuhan sagalo alam.”
هُوَ الَّذِيْ خَلَقَكُمْ مِّنْ تُرَابٍ ثُمَّ مِنْ نُّطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ يُخْرِجُكُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوْٓا اَشُدَّكُمْ ثُمَّ لِتَكُوْنُوْا شُيُوْخًا ۚوَمِنْكُمْ مَّنْ يُّتَوَفّٰى مِنْ قَبْلُ وَلِتَبْلُغُوْٓا اَجَلًا مُّسَمًّى وَّلَعَلَّكُمْ تَعْقِلُوْنَ٦٧
Huwal-lażī khalaqakum min turābin ṡumma min nuṭfatin ṡumma min ‘alaqatin ṡumma yukhrijukum ṭiflan ṡumma litablugū asyuddakum ṡumma litakūnū syuyūkhā(n), wa minkum may yutawaffā min qablu wa litablugū ajalam musammaw wa la‘allakum ta‘qilūn(a).
[67]
Diolah nang manciptokanmu dari tanah, kemudian dari satetes aek mani, lalu dari darah nang manggumpal, kemudian Dio lahirkan kamu sabagai anak kecil, kemudian (Dio mambiakkan) kamu sampe dewaso, lau majadi tuo. (Tapi,) di antaro kamu ado nang dimatikan sabelum tu. (Dio pun mambiakkan) supayo kamu sampe kapado kurun waktu nang ditententukan dan supayo kamu mangerti.
هُوَ الَّذِيْ يُحْيٖ وَيُمِيْتُۚ فَاِذَا قَضٰىٓ اَمْرًا فَاِنَّمَا يَقُوْلُ لَهٗ كُنْ فَيَكُوْنُ ࣖ٦٨
Huwal-lażī yuḥyī wa yumīt(u), fa'iżā qaḍā amran fa'innamā yaqūlu lahū kun fa yakūn(u).
[68]
Diolah nang manghidupkan dan mamatikan. Mako, apobilo Dio hendak manetapkan sasuatu perkaro, Dio hanyo bakato kapadonyo, “jadilah!” Mako jadilah sasuatu tu.
اَلَمْ تَرَ اِلَى الَّذِيْنَ يُجَادِلُوْنَ فِيْٓ اٰيٰتِ اللّٰهِ ۗاَنّٰى يُصْرَفُوْنَۚ٦٩
Alam tara ilal-lażīna yujādilūna fī āyātillāh(i), annā yuṣrafūn(a).
[69]
Apokah kamu idak mamperatikan orang-orang nang (salalu) mambantah ayat-ayat Allah, bagaimano orang-orang tu dapat dipalingkan?
اَلَّذِيْنَ كَذَّبُوْا بِالْكِتٰبِ وَبِمَآ اَرْسَلْنَا بِهٖ رُسُلَنَا ۗفَسَوْفَ يَعْلَمُوْنَۙ٧٠
Allażīna każżabū bil kitābi wa bimā arsalnā bihī rusulanā, fasaufa ya‘lamūn(a).
[70]
(Orang-orang tu adolah) nang mandustokan kitab (Al-Qur’an) dan wahyu nang dengannyo paro rasul Kami utus. Kagi orang-orang tu bakal mengetaui
اِذِ الْاَغْلٰلُ فِيْٓ اَعْنَاقِهِمْ وَالسَّلٰسِلُۗ يُسْحَبُوْنَۙ٧١
Iżil-aglālu fī a‘nāqihim was-salāsil(u), yusḥabūn(a).
[71]
katiko belenggu dan rantai (dipasang) di leher orang-orang tu, serayo orang-orang tu diseret
فِى الْحَمِيْمِ ەۙ ثُمَّ فِى النَّارِ يُسْجَرُوْنَۚ٧٢
Fil-ḥamīm(i), ṡumma fin-nāri yusjarūn(a).
[72]
Ka dalam aek nang amat panas. Orang-orang kemudian dibakar ka dalam api.
ثُمَّ قِيْلَ لَهُمْ اَيْنَ مَا كُنْتُمْ تُشْرِكُوْنَۙ٧٣
Ṡumma qīla lahum aina mā kuntum tusyrikūn(a).
[73]
Lalu, dikatokan kapado orang-orang tu, “Manokah berhalo-berhalo nang salalu kamu persekutukan
مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ ۗقَالُوْا ضَلُّوْا عَنَّا بَلْ لَّمْ نَكُنْ نَّدْعُوْا مِنْ قَبْلُ شَيْـًٔاۗ كَذٰلِكَ يُضِلُّ اللّٰهُ الْكٰفِرِيْنَ٧٤
Min dūnillāh(i), qālū ḍallū ‘annā bal lam nakun nad‘ū min qablu syai'ā(n), każālika yuḍillullāhul-kāfirīn(a).
[74]
salain Allah?” Orang-orang tu manjawab, “Orang-orang tu lah lenyap dari (hadapan) kami. Sabenarnyo kami dahulu idak pernah manyembah sasuatu pun.” Macam tulah Allah mambiakkan orang-orang kafirmanjadi sesat.
ذٰلِكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَفْرَحُوْنَ فِى الْاَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَبِمَا كُنْتُمْ تَمْرَحُوْنَ٧٥
Żālikum bimā kuntum tafraḥūna fil-arḍi bigairil-ḥaqqi wa bimā kuntum tamraḥūn(a).
[75]
Nang demikian tu kareno kamu basuko cito di bumi tanpo (alasan) nang benar dan kareno kamu suko basuko cito (dalam kamaksiatan).
اُدْخُلُوْٓا اَبْوَابَ جَهَنَّمَ خٰلِدِيْنَ فِيْهَا ۚفَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِيْنَ٧٦
Udkhlulū abwāba jahannama khālidīna fīhā, fabi'sa maṡwal-mutakabūbirīn(a).
[76]
(Dikatokan kapado orang-orang tu,) “Masuklah ka pintu-pintu (nerako) Jahanam dan kamu kekal di dalamnyo. Tulah saburuk-buruk genah bagi orang-orang nang sombong.
فَاصْبِرْ اِنَّ وَعْدَ اللّٰهِ حَقٌّ ۚفَاِمَّا نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذِيْ نَعِدُهُمْ اَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَاِلَيْنَا يُرْجَعُوْنَ٧٧
Faṣbir inna wa‘dallāhi ḥaqq(un), fa'immā nuriyannaka ba‘ḍal-lażī na‘iduhum au natawaffayannaka fa'ilainā yurja‘ūn(a).
[77]
Basabarlah (Nabi Muhammad)! Sasungguhnyo janji Allah tu benar. Jiko Kami benar-benar manampakkan kapadomu sabagian dari (sikso) nang Kami janjikan kapado orang-orang tu (di dunio), ataupun jiko Kami mawafatkan, (bagaimanopun jugo) kapado Kami lah orang-orang tu dibalikkan.
وَلَقَدْ اَرْسَلْنَا رُسُلًا مِّنْ قَبْلِكَ مِنْهُمْ مَّنْ قَصَصْنَا عَلَيْكَ وَمِنْهُمْ مَّنْ لَّمْ نَقْصُصْ عَلَيْكَ ۗوَمَا كَانَ لِرَسُوْلٍ اَنْ يَّأْتِيَ بِاٰيَةٍ اِلَّا بِاِذْنِ اللّٰهِ ۚفَاِذَا جَاۤءَ اَمْرُ اللّٰهِ قُضِيَ بِالْحَقِّ وَخَسِرَ هُنَالِكَ الْمُبْطِلُوْنَ ࣖ٧٨
Wa laqad arsalnā rusulam min qablika minhum man qaṣaṣnā ‘alaika wa minhum mal lam naqṣuṣ ‘alaik(a), wa mā kāna lirasūlin ay ya'tiya bi'āyatin illā bi'iżnillāh(i), fa'iżā jā'a amrullāhi quḍiya bil-ḥaqqi wa khasira hunālikal-mubṭilūn(a).
[78]
Sungguh, Kami benar-benar lah mangutus rasul-rasul sabelum kamu (Nabi Muhammad). Di antaro orang-orang tu ado nang Kami ceritokan kapadomu dan ado (pulak) nang idak Kami ceritokan kapadomu. Idak ado saorang rasul pun pammbawak suatu mukjizat, kacuali saizin Allah. Mako, apobilo lah tibo perentah Allah (hari Kiamat), diputuskanlah (sagalo perkaro) dengan adil. Katiko tu, rugilah paro palaku kabatilan.
اَللّٰهُ الَّذِيْ جَعَلَ لَكُمُ الْاَنْعَامَ لِتَرْكَبُوْا مِنْهَا وَمِنْهَا تَأْكُلُوْنَۖ٧٩
Allāhul-lażī ja‘ala lakumul-an‘āma litarkabū minhā wa minhā ta'kulūn(a).
[79]
Allah lah nang manjadikan binatang ternak untukmu. Sabagian untuk kamu kendaroi dan sabagian lagi untuk kamu makan.
وَلَكُمْ فِيْهَا مَنَافِعُ وَلِتَبْلُغُوْا عَلَيْهَا حَاجَةً فِيْ صُدُوْرِكُمْ وَعَلَيْهَا وَعَلَى الْفُلْكِ تُحْمَلُوْنَۗ٨٠
Wa lakum fīhā manāfi‘u wa litablugū ‘alaihā ḥājatan fī ṣudūrikum wa ‘alaihā wa ‘alal-fulki tuḥmalūn(a).
[80]
Bagimu (ado) manfaat-manfaat lain darinyo (binatang binatang tu). Dengan mangendaroinyo, kamu biso mamenuhi kaperluan nang kamu inginkan. Di atasnyo (binatang-binatang ternak) dan di atas kapal-kapal kamu diangkut.
وَيُرِيْكُمْ اٰيٰتِهٖۖ فَاَيَّ اٰيٰتِ اللّٰهِ تُنْكِرُوْنَ٨١
Wa yurīkum āyātih(ī), fa ayya āyātillāhi tunkirūn(a).
[81]
Dan manampakkan tando tando-tando (kakuasoan-Nyo) kapadomu, mako tando tando (kaagungan) Allah manokah nang kamu engkari?
اَفَلَمْ يَسِيْرُوْا فِى الْاَرْضِ فَيَنْظُرُوْا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِيْنَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۗ كَانُوْٓا اَكْثَرَ مِنْهُمْ وَاَشَدَّ قُوَّةً وَّاٰثَارًا فِى الْاَرْضِ فَمَآ اَغْنٰى عَنْهُمْ مَّا كَانُوْا يَكْسِبُوْنَ٨٢
Afalam yasīrū fil-arḍi fa yanẓurū kaifa kāna ‘āqibatul-lażīna min qablihim, kānū akṡara minhum wa asyadda quwwataw wa āṡāran fil-arḍi famā agnā ‘anhum mā kānū yaksibūn(a).
[82]
Apokah orang-orang tu idak mangadokan perjalanan di bumi, lalu orang-orang tu mamperatikan bagaimano kasudahan orang-orang nang sabelum orang-orang tu? Orang-orang tu lebih banyak dan lebih hebat kakuatannyo serto (lebih banyak) jejak-jejak peradabannyo di bumi. 665 Apo nang orang-orang tu usahokan tu idak dapat manolongorang-orang tu.
665) Paninggalan peradaban tasebut barupo bangunan, benteng, istano, dan alat-alat perlengkapan.
فَلَمَّا جَاۤءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّنٰتِ فَرِحُوْا بِمَا عِنْدَهُمْ مِّنَ الْعِلْمِ وَحَاقَ بِهِمْ مَّا كَانُوْا بِهٖ يَسْتَهْزِءُوْنَ٨٣
Falammā jā'athum rusuluhum bil-bayyināti fariḥū bimā ‘indahum minal-‘ilmi wa ḥāqa bihim mā kānū bihī yastahzi'ūn(a).
[83]
Katiko paro rasul datang kapado orang-orang tu dengan membawak bukti-bukti nang nyato, orang-orang tu maraso senang dengan pangetauan nang ado pado orang-orang tu. (Pado saat tulah) orang-orang tu dikepung (azab) nang dahulu orang-orang tu perolok-olokan.
فَلَمَّا رَاَوْا بَأْسَنَاۗ قَالُوْٓا اٰمَنَّا بِاللّٰهِ وَحْدَهٗ وَكَفَرْنَا بِمَا كُنَّا بِهٖ مُشْرِكِيْنَ٨٤
Falammā ra'au ba'sanā qālū āmannā billāhi waḥdahū wa kafarnā bimā kunnā bihī musyrikīn(a).
[84]
Katiko orang-orang tu mangimak azab Kami, orang-orang tu bakato, “Kami hanyo baiman kapado Allah bae dan kami engkar kapado sasembahan nang lah kami persekutukan dengan-Nyo.”
فَلَمْ يَكُ يَنْفَعُهُمْ اِيْمَانُهُمْ لَمَّا رَاَوْا بَأْسَنَا ۗسُنَّتَ اللّٰهِ الَّتِيْ قَدْ خَلَتْ فِيْ عِبَادِهٖۚ وَخَسِرَ هُنَالِكَ الْكٰفِرُوْنَ ࣖ٨٥
Falam yaku yanfa‘uhum īmānuhum lammā ra'au ba'sanā, sunnatallāhil latī qad khalat fī ‘ibādih(ī), wa khasira hunālikal-kāfirūn(a).
[85]
Idak baguno lagi iman orang-orang tu sasudah mangimak azab Kami. (Nang demikian tu) marupokan sunnatullah nang lah balaku tahadap hambo hambo-Nyo. Katiko tu, rugilah orang-orang kafir.