Surah As-Saffat

Daftar Surah

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيْمِ
وَالصّٰۤفّٰتِ صَفًّاۙ١
Waṣ-ṣāffāti ṣaffā(n).
[1] Demi (rombongan malaikat) nang babaris bashaf-shaf, untuk baibadah kapada Allah),

فَالزّٰجِرٰتِ زَجْرًاۙ٢
Faz-zājirāti zajrā(n).
[2] Demi (rombongan malaikat) nang mancegah (sagalo sasutau) dengan sungguh-sungguh,

فَالتّٰلِيٰتِ ذِكْرًاۙ٣
Fat-tāliyāti żikrā(n).
[3] Demi (rombongan malaikat) nang mambacokan peringatan,

اِنَّ اِلٰهَكُمْ لَوَاحِدٌۗ٤
Inna ilāhakum lawāḥid(un).
[4] Sungguh, Tuhanmu benar-benar So.

رَبُّ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِۗ٥
Rabbus-samāwāti wal-arḍi wa mā bainahumā wa rabbul-masyāriq(i).
[5] Tuhan langit dan bumi dan apo nang barado di antaro kaduanyo dan Tuhan genah-genah terbitnyo matohari.

اِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاۤءَ الدُّنْيَا بِزِيْنَةِ ِۨالْكَوَاكِبِۙ٦
Innā zayyannas-samā'ad-dun-yā bizīnatinil-kawākib(i).
[6] Sasungguhnyo Kami lah mangiasi langit dunia (nang tadekat) dengan hiasan (barupo) bintang-bintang,

وَحِفْظًا مِّنْ كُلِّ شَيْطٰنٍ مَّارِدٍۚ٧
Wa ḥifẓam min kulli syaiṭānim mārid(in).
[7] (Kami lah manjagonyo dengan) panjagoan nang sempurno dari satiap setan nang durhako.

لَا يَسَّمَّعُوْنَ اِلَى الْمَلَاِ الْاَعْلٰى وَيُقْذَفُوْنَ مِنْ كُلِّ جَانِبٍۖ٨
Lā yassammā‘ūna ilal-mala'il-a‘lā wa yuqżafūna min kulli jānib(in).
[8] Setan-setan tu idak dapat manganing (percakapan) paro malaikat dan setan-setan tu dilempari dari sagalo panjuru

دُحُوْرًا وَّلَهُمْ عَذَابٌ وَّاصِبٌ٩
Duḥūraw wa lahum ‘ażābuw wāṣib(un).
[9] Untuk mangusir setan-setan tu. Bagi setan-setan tu azab nang kekal (di akherat),

اِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَاَتْبَعَهٗ شِهَابٌ ثَاقِبٌ١٠
Illā man khaṭifal-khaṭfata fa'atba‘ahū syihābun ṡāqib(un).
[10] Kacuali (setan) nang manyabar pambicaroan dengan sakali sambar; mako io dikejar oleh bintang nang manyalo.

فَاسْتَفْتِهِمْ اَهُمْ اَشَدُّ خَلْقًا اَمْ مَّنْ خَلَقْنَا ۗاِنَّا خَلَقْنٰهُمْ مِّنْ طِيْنٍ لَّازِبٍ١١
Fastaftihim ahum asyaddu khalqan am man khalaqnā, innā khalaqnāhum min ṭīnil lāzib(in).
[11] Mako, tanyokanlah kapado orang-orang tu (musyrik Makkah), “Apokah orang-orang tu (manusio) lebih sulit panciptoannyo ataukah salainnyo (langit, bumi, dan lainnyo) nang lah Kami ciptokan?” Sasungguhnyo Kami lah mannciptokan (bapak) orang-orang tu (adam) dari tanah liat.

بَلْ عَجِبْتَ وَيَسْخَرُوْنَ ۖ١٢
Bal ‘ajibta wa yaskharūn(a).
[12] Bahkan, kamu (Nabi Muhammad) manjadi heran (tahadap kaengkaran orang-orang tu) dan orang-orang tu salalu manghinomu.

وَاِذَا ذُكِّرُوْا لَا يَذْكُرُوْنَ ۖ١٣
Wa iżā żukkirū lā yażkurūn(a).
[13] Apobilo dibagih peringatan, orang-orang tu idak mangingat (mangindahkannyo).

وَاِذَا رَاَوْا اٰيَةً يَّسْتَسْخِرُوْنَۖ١٤
Wa iżā ra'au āyatay yastaskhirūn(a).
[14] Apobilo mangimak suatu tando (kaagungan Alah atau kabenaran Nabi (Muhammad), orang-orang tu amat manghino.

وَقَالُوْٓا اِنْ هٰذَآ اِلَّا سِحْرٌ مُّبِيْنٌ ۚ١٥
Wa qālū in hāżā illā siḥrum mubīn(un).
[15] Orang-orang tu bakato, “Ko idak lain hanyolah sihir nang nyato.

ءَاِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَّعِظَامًا ءَاِنَّا لَمَبْعُوْثُوْنَۙ١٦
A'iżā mitnā wa kunnā turābaw wa ‘iẓāman a'innā lamab‘ūṡūn(a).
[16] Apobilo kami lah mati, (lalu) manjadi tanah dan tulang-balulang, apokah kami benar-benar bakal dibangkitkan?

اَوَاٰبَاۤؤُنَا الْاَوَّلُوْنَۗ١٧
Awa ābā'unal-awwalūn(a).
[17] Apokah nenek moyang kami nang tadahulu (bakal dibangkitkan pulak)?”

قُلْ نَعَمْ وَاَنْتُمْ دٰخِرُوْنَۚ١٨
Qul na‘am wa antum dākhirūn(a).
[18] Katokanlah (Nabi Muhammad), “Yo (kamu bakal dibangkitkan) dan kamu bakal tahino.”

فَاِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَّاحِدَةٌ فَاِذَا هُمْ يَنْظُرُوْنَ١٩
Fa'innamā hiya zajratuw wāḥidatun fa'iżā hum yanẓurūn(a).
[19] Sasungguhnyo kabangkitan tu hanyo dengan sikok tariakan (tiupan sangsakalo kadua). Mako, sakatiko tu orang-orang tu (bangun dari kamatian) mangimak (apo nang tajadi).

وَقَالُوْا يٰوَيْلَنَا هٰذَا يَوْمُ الدِّيْنِ٢٠
Wa qālū yā wailanā hāżā yaumud-dīn(i).
[20] Orang-orang tu bakato, “Alangkah celako kami! (Kironyo) kolah hari pambalasan tu.”

هٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِيْ كُنْتُمْ بِهٖ تُكَذِّبُوْنَ ࣖ٢١
Hāżā yaumul-faṣlil-lażī kuntum bihī tukażżibūn(a).
[21] Kolah hari kaputusan nang dahulu (selalu) kamu dustokannyo.

اُحْشُرُوا الَّذِيْنَ ظَلَمُوْا وَاَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوْا يَعْبُدُوْنَ ۙ٢٢
Uḥsyurul-lażīna ẓalamū wa azwājahum wa mā kānū ya‘budūn(a).
[22] (Lalu, diperentahkan kapado paro malaikat): “Kumpulkanlah orang-orang nang aniayo baserto kanti sajawat orang-orang tu dan nang dahulu orang-orang tu sembah

مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ فَاهْدُوْهُمْ اِلٰى صِرَاطِ الْجَحِيْمِ٢٣
Min dūnillāhi fahdūhum ilā ṣirāṭil-jaḥīm(i).
[23] Salain Allah. Lalu, tunjukkanlah kapado orang-orang tu jalan ka (nerako) Jahim).

وَقِفُوْهُمْ اِنَّهُمْ مَّسْـُٔوْلُوْنَ ۙ٢٤
Waqifūhum innahum mas'ūlūn(a).
[24] Tahanlah orang-orang tu (di genah per-hentian). Sasungguhnyo orang-orang tu bakal ditanyo (tentang kayakinan dan perilaku orang-orang tu).

مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُوْنَ٢٥
Mā lakum lā tanāṣarūn(a).
[25] (Orang-orang tu lalu dikecam,) “Mangapo kamu idak tolong manolong (samacam mano kamu di dunio)?”

بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُوْنَ٢٦
Bal humul-yauma mustaslimūn(a).
[26] Bahkan, orang-orang tu pado hari tu manye-rah (kapado kaputusan Allah).

وَاَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلٰى بَعْضٍ يَّتَسَاۤءَلُوْنَ٢٧
Wa aqbala ba‘ḍuhum ‘alā ba‘ḍiy yatasā'alūn(a).
[27] Sabagian dan orang-orang tu mangadap kapado sabagian nang lain saling batanyo (babantah-bantahan).

قَالُوْٓا اِنَّكُمْ كُنْتُمْ تَأْتُوْنَنَا عَنِ الْيَمِيْنِ٢٨
Qālū innakum kuntum ta'tūnanā ‘anil-yamīn(i).
[28] (Pangikut) orang-orang tu bakato (kapado pamimpinnyo), “Sasungguhnyo kamulah nang dahulu salalu mandatangi kami dari arah kanan (untuk manghalangi kami dari kabajikan).

قَالُوْا بَلْ لَّمْ تَكُوْنُوْا مُؤْمِنِيْنَۚ٢٩
Qālū bal lam takūnū mu'minīn(a).
[29] (Pamimpin) orang-orang tu manjawab, “(Idak), bahkan kamulah nang idak (mau) manjadi orang mukmin.”

وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُمْ مِّنْ سُلْطٰنٍۚ بَلْ كُنْتُمْ قَوْمًا طٰغِيْنَ٣٠
Wa mā kāna lanā ‘alaikum min sulṭān(in), bal kuntum qauman ṭāgīn(a).
[30] (Sabenarnyo,) kami sadikit pun idak bakuaso tahadapmu (untuk manghalang-halangimu), bahkan kamulah kaum nang malampaui batas.

فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَآ ۖاِنَّا لَذَاۤىِٕقُوْنَ٣١
Fa ḥaqqa ‘alainā qaulu rabbinā, innā lażā'iqūn(a).
[31] Mako, putusan (azab) Tuhan (bakal) benar-benar manimpo kito. Pasti kito bakal marasokan (azab tu).

فَاَغْوَيْنٰكُمْ اِنَّا كُنَّا غٰوِيْنَ٣٢
Fa agwainākum innā kunnā gāwīn(a).
[32] Kami (mangakui) lah manyesatkan kamu. Sasungguhnyo kami dewek orang-orang nang sesat.”

فَاِنَّهُمْ يَوْمَىِٕذٍ فِى الْعَذَابِ مُشْتَرِكُوْنَ٣٣
Fa innahum yauma'iżin fil-‘ażābi musytarikūn(a).
[33] Sasungguhnyo orang-orang tu pado hari tu basamo-samo marasokan azab.

اِنَّا كَذٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِيْنَ٣٤
Innā każālika naf‘alu bil-mujrimīn(a).
[34] Sasungguhnyo macam tulah Kami mamperlakukan orang-orang nang babuat doso.

اِنَّهُمْ كَانُوْٓا اِذَا قِيْلَ لَهُمْ لَآ اِلٰهَ اِلَّا اللّٰهُ يَسْتَكْبِرُوْنَ ۙ٣٥
Innahum kānū iżā qīla lahum lā ilāha illallāhu yastakbirūn(a).
[35] Sasungguhnyo dahulu apobilo dikatokan kapado kapado orang-orang tu, “Lā ilāha illāllah” (Idak ado Tuhan nang wajib disembah salain Allah), orang-orang tu manyombongkan diri,

وَيَقُوْلُوْنَ اَىِٕنَّا لَتَارِكُوْٓا اٰلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُوْنٍ ۗ٣٦
Wa yaqūlūna a'innā latārikū ālihatinā lisyā‘irim majnūn(in).
[36] Orang-orang tu bakato, “Apokah kami harus maninggalkan sembahan-sembahan kami kareno saorang panyair gilo?”

بَلْ جَاۤءَ بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِيْنَ٣٧
Bal jā'a bil-ḥaqqi wa ṣaddaqal-mursalīn(a).
[37] Padohal dio (Nabi Muhammad) datang dengan mambawak kabenaran dan mambenarkan paro rasul (sabelumnyo).

اِنَّكُمْ لَذَاۤىِٕقُوا الْعَذَابِ الْاَلِيْمِ ۚ٣٨
Innakum lażā'iqul-‘ażābil-alīm(i).
[38] Sasungguhnyo kamu pasti bakal merasokan azab nang pedih.

وَمَا تُجْزَوْنَ اِلَّا مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُوْنَۙ٣٩
Wa mā tujzauna illā mā kuntum ta‘malūn(a).
[39] Kamu idak dibagih balasan, kacuali tahadap apo nang lah kamu kerjokan.

اِلَّا عِبَادَ اللّٰهِ الْمُخْلَصِيْنَ٤٠
Illā ‘ibādallāhil-mukhlaṣīn(a).
[40] Tapi, hambo-hambo Allah nang tapilih (kareno kaikhlasannyo),

اُولٰۤىِٕكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَّعْلُوْمٌۙ٤١
Ulā'ika lahum rizqum ma‘lūm(un).
[41] Orang-orang tu mamperoleh rezeki nang sudah ditentukan,

فَوَاكِهُ ۚوَهُمْ مُّكْرَمُوْنَۙ٤٢
Fawākihu wa hum mukramūn(a).
[42] (Yaitu) buah-buahan. Orang-orang tu adolah orang-orang nang dimuliokan.

فِيْ جَنّٰتِ النَّعِيْمِۙ٤٣
Fī jannātin na‘īm(i).
[43] Di dalam surgo-surgo nang penuh nikmat.

عَلٰى سُرُرٍ مُّتَقٰبِلِيْنَ٤٤
‘Alā sururim mutaqābilīn(a).
[44] (Orang-orang tu duduk) bahadap-hadapan di atas dipan-dipan.

يُطَافُ عَلَيْهِمْ بِكَأْسٍ مِّنْ مَّعِيْنٍۢ ۙ٤٥
Yuṭāfu ‘alaihim bika'sim mim ma‘īn(in).
[45] Kapado orang-orang tu diedarkan gelas (nang baisi minuman) dari mato aek (surgo).

بَيْضَاۤءَ لَذَّةٍ لِّلشّٰرِبِيْنَۚ٤٦
Baiḍā'a lażżatil lisy-syāribīn(a).
[46] (Warnonyo) putih bersih dan lezat rasonyo bagi orang-orang nang maminum (-nyo).

لَا فِيْهَا غَوْلٌ وَّلَا هُمْ عَنْهَا يُنْزَفُوْنَ٤٧
Lā fīhā gauluw wa lā hum ‘anhā yunzafūn(a).
[47] Idak ado di dalamnyo (unsur) nang mambahayokan dan orang-orang tu idak mabuk karenanyo.

وَعِنْدَهُمْ قٰصِرٰتُ الطَّرْفِ عِيْنٌ ۙ٤٨
Wa ‘indahum qāṣirātuṭ-ṭarfi ‘īn(un).
[48] Di sisi orang-orang tu ado (bidadari-bidadari) nang bamato indah dan mamabati pandangannyo (dari salain pasangan orang-orang tu).

كَاَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَّكْنُوْنٌ٤٩
Ka'annahum baiḍum maknūn(un).
[49] (Warno kulit) orang-orang tu seperti (warno) telur nang tasimpan dengan baik.

فَاَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلٰى بَعْضٍ يَّتَسَاۤءَلُوْنَ٥٠
Fa'aqbala ba‘ḍuhum ‘alā ba‘ḍiy yatasā'alūn(a).
[50] Orang-orang tu bahadap-hadapan sikok samo lain sambil bacakap-cakap.

قَالَ قَاۤىِٕلٌ مِّنْهُمْ اِنِّيْ كَانَ لِيْ قَرِيْنٌۙ٥١
Qāla qā'ilum minhum innī kāna lī qarīn(un).
[51] Bakatolah salah seorang di antaro orang-orang tu, “Sasungguhnyo aku dahulu (di dunio) pernah mampunyoi saorang kanti

يَّقُوْلُ اَءِنَّكَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِيْنَ٥٢
Yaqūlu a'innaka laminal-muṣaddiqīn(a).
[52] Nang bakato: ‘Apokah sasungguhnyo kamu tamasuk orang-orang nang mambenarkan (hari babangkit)?

ءَاِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَّعِظَامًا ءَاِنَّا لَمَدِيْنُوْنَ٥٣
A'iżā mitnā wa kunnā turāban a'innā lamadīnūn(a).
[53] Apobilo bilo kami lah mati (lalu) manjadi tanah dan tulang-balulang, apokah kami benar-benar (bakal dibangkitkan untuk) dibagih pambalasan?”

قَالَ هَلْ اَنْتُمْ مُّطَّلِعُوْنَ٥٤
Qāla hal antum muṭṭali‘ūn(a).
[54] Dio bakato pulolah, “Maukah kamu manngimak (kantiku tu)?”

فَاطَّلَعَ فَرَاٰهُ فِيْ سَوَاۤءِ الْجَحِيْمِ٥٥
Faṭṭala‘a fa ra'āhu fī sawā'il-jaḥīm(i).
[55] Mako, io mangimaknyo. Lalu, dio mangimak (kanti)-nyo tu di tengah-tengah (nerako) jahim.

قَالَ تَاللّٰهِ اِنْ كِدْتَّ لَتُرْدِيْنِ ۙ٥٦
Qāla tallāhi in kitta laturdīn(i).
[56] Dio bakato, “Demi Allah, kamu hampir bae mancelakokanku,

وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّيْ لَكُنْتُ مِنَ الْمُحْضَرِيْنَ٥٧
Wa lau lā ni‘matu rabbī lakuntu minal-muḥḍarīn(a).
[57] Sakironyo bukan kareno nikmat Tuhanku, pastilah aku tamasuk orang-orang nang diseret (ka nerako).

اَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِيْنَۙ٥٨
Afamā naḥnu bimayyitīn(a).
[58] Apokah kito idak bakal mati,

اِلَّا مَوْتَتَنَا الْاُوْلٰى وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِيْنَ٥٩
Illā mautatunal-ūlā wa mā naḥnu bimu‘ażżabīn(a).
[59] Kacuali kematian kito nang pertamo bae (di dunio) dan kito idak bakal disikso (di akherat ko)?

اِنَّ هٰذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيْمُ٦٠
Inna hāżā lahuwal-fauzul-‘aẓīm(u).
[60] Sasungguhnyo ko benar-benar kamenangan nang agung.

لِمِثْلِ هٰذَا فَلْيَعْمَلِ الْعٰمِلُوْنَ٦١
Limiṡli hāżā falya‘malil-‘āmilūn(a).
[61] Untuk (kamenangan) samacam ko, hendaklah baamal (di dunio) orang-orang nang mampun baamal.

اَذٰلِكَ خَيْرٌ نُّزُلًا اَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّوْمِ٦٢
Ażālika khairun nuzulan am syajaratuz-zaqqūm(i).
[62] Apokah (makanan surgo) tu hidangan nang lebih baik ataukah pohon Zaqum?

اِنَّا جَعَلْنٰهَا فِتْنَةً لِّلظّٰلِمِيْنَ٦٣
Innā ja‘alnāhā fitnatal liẓ-ẓālimīn(a).
[63] Sasungguhnyo Kami manjadikan pohon (zaqum tu sabagai azab bagi orang-orang nang aniayo.

اِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِيْٓ اَصْلِ الْجَحِيْمِۙ٦٤
Innahā syajaratun takhruju fī aṣlil-jaḥīm(i).
[64] Sasungguhnyo tu adolah pohon nang kaluar dari dasar (narako) Jahim.

طَلْعُهَا كَاَنَّهٗ رُءُوْسُ الشَّيٰطِيْنِ٦٥
Ṭal‘uhā ka'annahū ru'ūsusy-syayāṭīn(i).
[65] Mayangnyo saperti kepalo-kepalo setan.

فَاِنَّهُمْ لَاٰكِلُوْنَ مِنْهَا فَمَالِـُٔوْنَ مِنْهَا الْبُطُوْنَۗ٦٦
Fa innahum la'ākilūna minhā fa māli'ūna minhal-buṭūn(a).
[66] Sasungguhnyo orang-orang tu benar-benar mamakan sabagian darinyo (buah pohon tu) dan orang-orang tu mamenuhi perutnyo dengan buahnyo (zaqum).

ثُمَّ اِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًا مِّنْ حَمِيْمٍۚ٦٧
Ṡumma inna lahum ‘alaihā lasyaubam min ḥamīm(in).
[67] (Sasudah makan buah zaqum,) sasungguhnya bagi orang-orang tu minuman nang dicampur dengan aek nang amat panas.

ثُمَّ اِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَاِلَى الْجَحِيْمِ٦٨
Ṡumma inna marji‘ahum la'ilal-jaḥīm(i).
[68] Kemudian, genah balik orang-orang tu pasti ka (nerako) Jahim.

اِنَّهُمْ اَلْفَوْا اٰبَاۤءَهُمْ ضَاۤلِّيْنَۙ٦٩
Innahum alfau ābā'ahum ḍāllīn(a).
[69] Sasungguhnyo orang-orang tu mandapati nenak moyang orang-orang tu dalam kaadoan sesat.

فَهُمْ عَلٰٓى اٰثٰرِهِمْ يُهْرَعُوْنَ٧٠
Fahum ‘alā āṡārihim yuhra‘ūn(a).
[70] Orang-orang tu tagesa-gesa mangikuti jejak (nenek myang) orang-orang tu.

وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ اَكْثَرُ الْاَوَّلِيْنَۙ٧١
Wa laqad ḍalla qablahum akṡarul-awwalīn(a).
[71] Sungguh, sabelum orang-orang tu (kaum Quraisy), benar-benar lah sesat sabagian besak dari orang-orang nang tadahulu,

وَلَقَدْ اَرْسَلْنَا فِيْهِمْ مُّنْذِرِيْنَ٧٢
Wa laqad arsalnā fīhim munżirīn(a).
[72] Sungguh, Kami benar-benar lah mangutus (rasul) pambagih peringatan di kalangan orang-orang tu.

فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنْذَرِيْنَۙ٧٣
Fanẓur kaifa kāna ‘āqibatul-munżarīn(a).
[73] Mako, peratikanlah bagaimano kasudahan orang-orang nang dibagih peringatan tu,

اِلَّا عِبَادَ اللّٰهِ الْمُخْلَصِيْنَ ࣖ٧٤
Illā ‘ibādallāhil-mukhlaṣīn(a).
[74] kacuali hambo-hambo Allah nang tapilih (kareno kaikhlasannyo).

وَلَقَدْ نَادٰىنَا نُوْحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيْبُوْنَۖ٧٥
Wa laqad nādānā nūḥun falani‘mal-mujībūn(a).
[75] Sungguh, Nuh benar-benar lah badoa kapado Kami dan sungguh, Kamilah sabaik-baik nang mamperkenankan doa.

وَنَجَّيْنٰهُ وَاَهْلَهٗ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيْمِۖ٧٦
Wa najjaināhu wa ahlahū minal-karbil-‘aẓīm(i).
[76] Kami lah manyelamatkan dio dan pangikutnyo dari bencano nang besak.

وَجَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهٗ هُمُ الْبَاقِيْنَ٧٧
Wa ja‘alnā żurriyyatahū humul-bāqīn(a).
[77] Kami manjadikan katurunannyo orang-orang nang batahan (di bumi).

وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِى الْاٰخِرِيْنَ ۖ٧٨
Wa taraknā ‘alaihi fil-ākhirīn(a).
[78] Kami mangabadikan untuknyo (pujian) pado orang-orang nang datang kemudian,

سَلٰمٌ عَلٰى نُوْحٍ فِى الْعٰلَمِيْنَ٧٩
Salāmun ‘alā nūḥin fil-‘ālamīn(a).
[79] “Kasejahteroan (Kami limpahkan) atas Nuh di sagalo alam.”

اِنَّا كَذٰلِكَ نَجْزِى الْمُحْسِنِيْنَ٨٠
Innā każālika najzil-muḥsinīn(a).
[80] Sasungguhnyo, macam tulah Kami mambagih balasan kapado orang-orang nang babuat kabaikan.

اِنَّهٗ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِيْنَ٨١
Innahū min ‘ibādinal-mu'minīn(a).
[81] Sasungguhnyo dio tamasuk hambo-hambo Kami nang mukmin.

ثُمَّ اَغْرَقْنَا الْاٰخَرِيْنَ٨٢
Ṡumma agraqnal-ākharīn(a).
[82] Kemudian, Kami manenggelamkan nang lain.

۞ وَاِنَّ مِنْ شِيْعَتِهٖ لَاِبْرٰهِيْمَ ۘ٨٣
Wa inna min syī‘atihī la'ibrāhīm(a).
[83] Sasungguhnyo Ibrahim tamasuk golongannyo (Nuh). 643
643) Nabi Ibrahim a.s. tamasuk sekok golongan dengan Nabi Nuh a.s. dalam kamanan kapado Allah Swt. dan pokok-pokok ajaran ugamo.

اِذْ جَاۤءَ رَبَّهٗ بِقَلْبٍ سَلِيْمٍۙ٨٤
Iż jā'a rabbahū biqalbin salīm(in).
[84] (Ingatlah) katiko dio datang kapado Tuhannyo dengan hati nang suci, 644
644) Mangikhlaskan hatinyo kapado Allah dengan sapenuhnyo.

اِذْ قَالَ لِاَبِيْهِ وَقَوْمِهٖ مَاذَا تَعْبُدُوْنَ ۚ٨٥
Iż qāla li'abīhi wa qaumihī māżā ta‘budūn(a).
[85] katiko dio bakato kapado bapaknyo dan kaumnya, “Apo nang kamu sembah tu?

اَىِٕفْكًا اٰلِهَةً دُوْنَ اللّٰهِ تُرِيْدُوْنَۗ٨٦
A'ifkan ālihatan dūnallāhi turīdūn(a).
[86] Apokah kamu mangendaki kabohongan dengan sasembahan salain Allah?

فَمَا ظَنُّكُمْ بِرَبِّ الْعٰلَمِيْنَ٨٧
Famā ẓannukum birabbil-‘ālamīn(a).
[87] Mako, bagaimano anggapanmu tahadap Tuhan sagalo alam?”

فَنَظَرَ نَظْرَةً فِى النُّجُوْمِۙ٨٨
Fa naẓara naẓratan fin-nujūm(i).
[88] Lalu, dio (Ibrahim) mamandang sakilas ka arah bintang-bintang,

فَقَالَ اِنِّيْ سَقِيْمٌ٨٩
Fa qāla innī saqīm(un).
[89] Kemudian dio bakato, “Sasungguhnyo aku sakit.”

فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِيْنَ٩٠
Fa tawallau ‘anhu mudbirīn(a).
[90] Orang-orang tu lalu bapaling darinyo serayo maninggalkannyo.

فَرَاغَ اِلٰٓى اٰلِهَتِهِمْ فَقَالَ اَلَا تَأْكُلُوْنَۚ٩١
Farāga ilā ālihatihim faqāla alā ta'kulūn(a).
[91] Kemudian, dio langsung manuju ka berhalo-berhalo orang-orang tu (sacaro diam-diam), lalu bakato, “Mangapo kamu idak makan? 645
645) Pertanyoan tasebut diajukan sabagai ejekan kapado berhalo-berhalo nang dibagih sajian makanan, tapi idak biso mamakannyo.

مَا لَكُمْ لَا تَنْطِقُوْنَ٩٢
Mā lakum lā tanṭiqūn(a).
[92] Mangapo kamu idak manjawab?”

فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًا ۢبِالْيَمِيْنِ٩٣
Farāga ‘alaihim ḍarbam bil-yamīn(i).
[93] Dio lalu manghadap ka (berhalo-berhalo) tu sambil mamukul dengan tangan kanan(-nyo).

فَاَقْبَلُوْٓا اِلَيْهِ يَزِفُّوْنَ٩٤
Fa aqbalū ilaihi yaziffūn(a).
[94] Kemudian, orang-orang tu (kaumnya) datang bagegas kapadonyo.

قَالَ اَتَعْبُدُوْنَ مَا تَنْحِتُوْنَۙ٩٥
Qāla ata‘budūna mā tanḥitūn(a).
[95] Dio (Ibrahim) bakato, “Apokah kamu manyembah patung-patung nang kamu pahat tu?

وَاللّٰهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُوْنَ٩٦
Wallāhu khalaqakum wa mā ta‘malūn(a).
[96] Padohal Allahlah nang manciptokanmu dan apo nang kamu perbuat tu.”

قَالُوا ابْنُوْا لَهٗ بُنْيَانًا فَاَلْقُوْهُ فِى الْجَحِيْمِ٩٧
Qālubnū lahū bun-yānan fa'alqūhu fil-jaḥīm(i).
[97] Orang-orang tu bakato, “Buatlah bangunan (perapian) untuk (mambakar)-nyo, lalu lemparkan dio ka dalam api nang manyalo-nyalo tu.”

فَاَرَادُوْا بِهٖ كَيْدًا فَجَعَلْنٰهُمُ الْاَسْفَلِيْنَ٩٨
Fa arādū bihī kaidan faja‘alnāhumul-asfalīn(a).
[98] Orang-orang tu bamaksud mamperdayoinyo, (namun Allah manyelamatkannyo,) lalu Kami manjadikan orang-orang tu orang-orang nang hino.

وَقَالَ اِنِّيْ ذَاهِبٌ اِلٰى رَبِّيْ سَيَهْدِيْنِ٩٩
Wa qāla innī żāhibun ilā rabbī sayahdīn(i).
[99] Dio (Ibrahim) bakato, “Sasungguhnyo aku bakal pegi (manghadap) kapado Tuhanku. 646 Dio bakal mambagihku patunjuk.”
646) Nabi Ibrahim a.s. pegi ka suatu negeri supayo dapat manyembah Allah dan badakwah.

رَبِّ هَبْ لِيْ مِنَ الصّٰلِحِيْنَ١٠٠
Rabbi hab lī minaṣ-ṣāliḥīn(a).
[100] (Ibrahim badoa,) “Ya Tuhanku, anuge-rahkanlah kapadoku (katurunan) nang tamasuk orang-orang saleh.”

فَبَشَّرْنٰهُ بِغُلٰمٍ حَلِيْمٍ١٠١
Fa basysyarnāhu bigulāmin ḥalīm(in).
[101] Mako, Kami mambagih kabar gembiro kapadonya dengan (kalahiran) saorang anak (Ismail) nang sangat santun.

فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يٰبُنَيَّ اِنِّيْٓ اَرٰى فِى الْمَنَامِ اَنِّيْٓ اَذْبَحُكَ فَانْظُرْ مَاذَا تَرٰىۗ قَالَ يٰٓاَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُۖ سَتَجِدُنِيْٓ اِنْ شَاۤءَ اللّٰهُ مِنَ الصّٰبِرِيْنَ١٠٢
Falammā balaga ma‘ahus-sa‘ya qāla yā bunayya innī arā fil-manāmi annī ażbaḥuka fanẓur māżā tarā, qāla yā abatif‘al mā tu'mar(u), satajidunī in syā'allāhu minaṣ-ṣābirīn(a).
[102] Katiko anak tu sampe pado (umur) io sanggup bakerjo basamonyo, io (Ibrahim) bakato, “Oi anakku, sasungguhnyo aku bamimpi bahwa aku manyembelihmu. Pikirkanlah apo pandapatmu?” Dia (Ismail) manjawab, “Oi bapakku, lakukanlah apo nang diperentahkan (Allah) kapadomu! Insyaallah kamu bakal mandapatiku tamasuk orang-orang sabar.”

فَلَمَّآ اَسْلَمَا وَتَلَّهٗ لِلْجَبِيْنِۚ١٠٣
Falammā aslamā wa tallahū lil-jabīn(i).
[103] Katiko kaduanyo lah baserah diri dan dio (Ibrahim) maletakkan pelipis anaknyo di atas gundukan (untuk malaksanokan perentah Allah),

وَنَادَيْنٰهُ اَنْ يّٰٓاِبْرٰهِيْمُ ۙ١٠٤
Wa nādaināhu ay yā ibrāhīm(u).
[104] Kami mamanggil dia, “Oi Ibrahim,

قَدْ صَدَّقْتَ الرُّءْيَا ۚاِنَّا كَذٰلِكَ نَجْزِى الْمُحْسِنِيْنَ١٠٥
Qad ṣaddaqtar-ru'yā, innā każālika najzil-muḥsinīn(a).
[105] Sungguh, kami lah mambenarkan mimpi tu.” Sasungguhnyo macam tulah Kami mambagih balasan kapado orang-orang nang babuat kabaikan.

اِنَّ هٰذَا لَهُوَ الْبَلٰۤؤُا الْمُبِيْنُ١٠٦
Inna hāżā lahuwal-balā'ul-mubīn(u).
[106] Sasungguhnyo ko benar-benar suatu ujian nang nyato.

وَفَدَيْنٰهُ بِذِبْحٍ عَظِيْمٍ١٠٧
Wa fadaināhu biżibḥin ‘aẓīm(in).
[107] Kami manebusnyo dengan saekor (binatang) sambelihan nang besak. 647
647) Peristiwo tu manjadi dasar disyariatkannyo panyembelihan binatang kurban pado hari rayo Iduladha.

وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِى الْاٰخِرِيْنَ ۖ١٠٨
Wa taraknā ‘alaihi fil-ākhirīn(a).
[108] Kami mangabadikan untuknyo (pujian) pado orang-orang nang datang kemudian,

سَلٰمٌ عَلٰٓى اِبْرٰهِيْمَ١٠٩
Salāmun ‘alā ibrāhīm(a).
[109] “Salam sejahtero atas Ibrahim.”

كَذٰلِكَ نَجْزِى الْمُحْسِنِيْنَ١١٠
Każālika najzil-muḥsinīn(a).
[110] Macam tulah Kami mambagih balasan kapado orang-orang nang babuat kabaikan.

اِنَّهٗ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِيْنَ١١١
Innahū min ‘ibādinal-mu'minīn(a).
[111] Sasungguhnyo dio tamasuk hambo-hambo Kami nang mukmin.

وَبَشَّرْنٰهُ بِاِسْحٰقَ نَبِيًّا مِّنَ الصّٰلِحِيْنَ١١٢
Wa basysyarnāhu bi'isḥāqa nabiyyam minaṣ-ṣāliḥīn(a).
[112] Kami lah mambagihnyo kabar gembiro tentang (bakal dilahirkannyo) Ishaq, saorang nabi nang tamasuk orangorang saleh.

وَبٰرَكْنَا عَلَيْهِ وَعَلٰٓى اِسْحٰقَۗ وَمِنْ ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَّظَالِمٌ لِّنَفْسِهٖ مُبِيْنٌ ࣖ١١٣
Wa bāraknā ‘alaihi wa ‘alā isḥāq(a), wa min żurriyyatihimā muḥsinuw wa ẓālimul linafsihī mubīn(un).
[113] Kami malimpahkan kaberkahan kapadonya dan Ishaq. Sabagian katurunan kaduanyo ado nang babuat baik dan ada (pulak) nang terang-terangan babuat aniayo tahadap dirinyo dewek.

وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلٰى مُوْسٰى وَهٰرُوْنَ ۚ١١٤
Wa laqad manannā ‘alā mūsā wa hārūn(a).
[114] Sungguh, Kami benar-benar lah malimpahkan nikmat kapado Musa dan Harun.

وَنَجَّيْنٰهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيْمِۚ١١٥
Wa najjaināhumā wa qaumahumā minal-karbil-‘aẓīm(i).
[115] Kami lah manyelamatkan kaduanyo dan kaumnyo dari bencano nang besak,

وَنَصَرْنٰهُمْ فَكَانُوْا هُمُ الْغٰلِبِيْنَۚ١١٦
Wa naṣarnāhum fakānū humul-gālibīn(a).
[116] Kami lah manolong orang-orang tu, sahinggo orang-orang tu manjadi orang-orang nang menang.

وَاٰتَيْنٰهُمَا الْكِتٰبَ الْمُسْتَبِيْنَ ۚ١١٧
Wa ātaināhumal-kitābal-mustabīn(a).
[117] Kami lah manganugerahkan kapado kaduanyo Kitab nang sangat jelas (Taurat).

وَهَدَيْنٰهُمَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيْمَۚ١١٨
Wa hadaināhumaṣ-ṣirāṭal-mustaqīm(a).
[118] Kami lah mambimbing kaduanyo ka jalan nang lurus.

وَتَرَكْنَا عَلَيْهِمَا فِى الْاٰخِرِيْنَ ۖ١١٩
Wa taraknā ‘alaihimā fil-ākhirīn(a).
[119] Kami lah mangabadikan untuk kaduanyo (pujian) pado orang-orang nang datang kemudian,

سَلٰمٌ عَلٰى مُوْسٰى وَهٰرُوْنَ١٢٠
Salāmun ‘alā mūsā wa hārūn(a).
[120] “Salam sejahtero atas Musa dan Harun.”

اِنَّا كَذٰلِكَ نَجْزِى الْمُحْسِنِيْنَ١٢١
Innā każālika najzil-muḥsinīn(a).
[121] Sasungguhnyo, macam tulah Kami mambagih balasan kapado orang-orang nang babuat kabaikan.

اِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِيْنَ١٢٢
Innahumā min ‘ibādinal-mu'minīn(a).
[122] Sasungguhnyo kaduanyo tamasuk hambo-hambo Kami nang mukmin.

وَاِنَّ اِلْيَاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِيْنَۗ١٢٣
Wa inna ilyāsa laminal-mursalīn(a).
[123] Sasungguhnyo Ilyas benar-benar tamasuk paro rasul.

اِذْ قَالَ لِقَوْمِهٖٓ اَلَا تَتَّقُوْنَ١٢٤
Iż qāla liqaumihī alā tattaqūn(a).
[124] (Ingatlah) katiko dio bakato kapado kaumnyo, “Mangapo kamu idak batakwa?

اَتَدْعُوْنَ بَعْلًا وَّتَذَرُوْنَ اَحْسَنَ الْخٰلِقِيْنَۙ١٢٥
Atad‘ūna ba‘law wa tażarūna aḥsanal-khāliqīn(a).
[125] Apokah kamu terus manyeru Ba‘l 648 dan maninggalkan sabaik-baik pancipto,
648) Ba‘l adolah nama salah sikok berhalo orang Fenisia, yaitu orang nang baasal dari wilayah Lebanon dan Suriah.

اللّٰهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ اٰبَاۤىِٕكُمُ الْاَوَّلِيْنَ١٢٦
Allāha rabbakum wa rabba ābā'ikumul-awwalīn(a).
[126] Allah Tuhanmu dan Tuhan nenek moyangmu nang tadahulu?”

فَكَذَّبُوْهُ فَاِنَّهُمْ لَمُحْضَرُوْنَۙ١٢٧
Fakażżabūhu fa'innahum lamuḥḍarūn(a).
[127] Orang-orang tu kemudian mandustakannyo (Ilyas). Sasungguhnyo orang-orang tu bakal diseret (ka nerako),

اِلَّا عِبَادَ اللّٰهِ الْمُخْلَصِيْنَ١٢٨
Illā ‘ibādallāhil-mukhlaṣīn(a).
[128] Kacuali hambo-hambo Allah nang tapilih (kareno kaikhlasannyo).

وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِى الْاٰخِرِيْنَ ۙ١٢٩
Wa taraknā ‘alaihi fil-ākhirīn(a).
[129] Kami mangabadikan untuknyo (pujian) pado orang-orang nang datang kemudian,

سَلٰمٌ عَلٰٓى اِلْ يَاسِيْنَ١٣٠
Salāmun ‘alā ilyāsīn(a).
[130] “Salam sejahtero atas Ilyas dan kaumnya.”

اِنَّا كَذٰلِكَ نَجْزِى الْمُحْسِنِيْنَ١٣١
Innā każālika najzil-muḥsinīn(a).
[131] Sasungguhnyo, macam tulah Kami mambagih balasan kapado orang-orang nang babuat kabaikan.

اِنَّهٗ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِيْنَ١٣٢
Innahū min ‘ibādinal-mu'minīn(a).
[132] Sasungguhnyo dio tamasuk hambo-hambo Kami nang mukmin.

وَاِنَّ لُوْطًا لَّمِنَ الْمُرْسَلِيْنَۗ١٣٣
Wa inna lūṭal laminal-mursalīn(a).
[133] Sasungguhnyo Lut benar-benar tamasuk paro rasul.

اِذْ نَجَّيْنٰهُ وَاَهْلَهٗٓ اَجْمَعِيْنَۙ١٣٤
Iż najjaināhu wa ahlahū ajma‘īn(a).
[134] (Ingatlah) katiko Kami lah manyelamatkan dio dan pangikutnyo galo,

اِلَّا عَجُوْزًا فِى الْغٰبِرِيْنَ١٣٥
Illā ‘ajūzan fil-gābirīn(a).
[135] Kacuali saorang perempuan tuo (bininyo) nang tamasuk golongan (orang-orang kafir) nang tatinggal.

ثُمَّ دَمَّرْنَا الْاٰخَرِيْنَ١٣٦
Ṡumma dammarnal-ākharīn(a).
[136] Kemudian, Kami binasokan nang lain. 649
649) Orang-orang nang tinggal di kota nang idak ikut basamo Nabi Lut a.s.

وَاِنَّكُمْ لَتَمُرُّوْنَ عَلَيْهِمْ مُّصْبِحِيْنَۙ١٣٧
Wa innakum latamurrūna ‘alaihim muṣbiḥīn(a).
[137] Sasungguhnyo kamu (penduduk Makkah) benar-benar bakal malintasi (bekas-bekas kahancuran) orang-orang tu pado waktu pagi

وَبِالَّيْلِۗ اَفَلَا تَعْقِلُوْنَ ࣖ١٣٨
Wa bil-lail(i), afalā ta‘qilūn(a).
[138] dan waktu malam. Mangapo kamu idak mangerti?

وَاِنَّ يُوْنُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِيْنَۗ١٣٩
Wa inna yūnusa laminal-mursalīn(a).
[139] Sasungguhnyo Yunus benar-benar tamasuk paro rasul,

اِذْ اَبَقَ اِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُوْنِۙ١٤٠
Iż abaqa ilal-fulkil-masyḥūn(i).
[140] (Ingatlah) katiko dio balari ka kapal nang penuh muatan,

فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ الْمُدْحَضِيْنَۚ١٤١
Fa sāhama fakāna minal-mudḥaḍīn(a).
[141] Kemudian dio ikut diundi, 650 mako dia tamasuk orang-orang nang kalah (dalam undian).
650) Undian diadokan kareno muatan kapal amat penuh dan dikhawatirkan bakal tanggelam jiko panumpang idak dikurangi. Orang nang namonya kaluar dalam undian dinyatokan kalah dan bakal dilempar ka laut. Namo Nabi Yunus a.s. kaluar dalam undian tasebut, sahinggo dio dilemparkan ka laut.

فَالْتَقَمَهُ الْحُوْتُ وَهُوَ مُلِيْمٌ١٤٢
Faltaqamahul-ḥūtu wa huwa mulīm(un).
[142] Dio kemudian ditelan oleh ikan besak dalam kaadoan tacelo. 651
651) Disebut ‘tacelo’ kareno dio lari maninggalkan kaumnyo.

فَلَوْلَآ اَنَّهٗ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِيْنَ ۙ١٤٣
Falau lā annahū kāna minal-musabbiḥīn(a).
[143] Saandainyo dio bukan golongan orang yang banyak batasbih kapado Allah,

لَلَبِثَ فِيْ بَطْنِهٖٓ اِلٰى يَوْمِ يُبْعَثُوْنَۚ١٤٤
Lalabiṡa fī baṭnihī ilā yaumi yub‘aṡūn(a).
[144] niscayo dio bakal tetap tinggal di perutnyo (ikan) sampe hari Kabangkitan.

۞ فَنَبَذْنٰهُ بِالْعَرَاۤءِ وَهُوَ سَقِيْمٌ ۚ١٤٥
Fa nabażnāhu bil-‘arā'i wa huwa saqīm(un).
[145] Kami kemudian malemparkannyo (dari mulut ikan) ka daratan nang tandus, sedang dio dalam kaadoan sakit.

وَاَنْۢبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِّنْ يَّقْطِيْنٍۚ١٤٦
Wa ambatnā ‘alaihi syajaratam miy yaqṭīn(in).
[146] Kami kemudian manumbuhkan tanaman sajenis labu untuknyo.

وَاَرْسَلْنٰهُ اِلٰى مِائَةِ اَلْفٍ اَوْ يَزِيْدُوْنَۚ١٤٧
Wa arsalnāhu ilā mi'ati alfin au yazīdūn(a).
[147] Kami mangutusnyo kapado saratus ribu (orang) atau lebih,

فَاٰمَنُوْا فَمَتَّعْنٰهُمْ اِلٰى حِيْنٍ١٤٨
Fa'āmanū famatta‘nāhum ilā ḥīn(in).
[148] lalu orang-orang tu baiman. Mako, Kami manganugerahkan kanikmatan hidup kapado orang-orang tu hingga waktu tatentu.

فَاسْتَفْتِهِمْ اَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُوْنَۚ١٤٩
Fastaftihim alirabbikal-banātu wa lahumul-banūn(a).
[149] (Oi Nabi Muhammad,) tanyolah orang-orang tu (orang-orang kafir Makkah), “Apokah untuk Tuhanmu anak-anak perempuan, sedangkan untuk orang-orang tu anak-anak laki-laki 652
652) Orang musyrik Makkah mangatokan bahwa malaikat tu adolah anak-anak perempuan Allah Swt., padohal orang-orang tu dewek manganggap hino anak perempuan tu.

اَمْ خَلَقْنَا الْمَلٰۤىِٕكَةَ اِنَاثًا وَّهُمْ شٰهِدُوْنَ١٥٠
Am khalaqnal-malā'ikata ināṡaw wa hum syāhidūn(a).
[150] Atau Kami manciptokan malaikat-malaikat berupo perempuan, sedangkan orang-orang tu manyaksikan(-nyo)?”

اَلَآ اِنَّهُمْ مِّنْ اِفْكِهِمْ لَيَقُوْلُوْنَۙ١٥١
Alā innahum min ifkihim layaqūlūn(a).
[151] Ingatlah, sasungguhnyo orang-orang tu benar-benar mangatokan dengan kabohongan orang-orang tu,

وَلَدَ اللّٰهُ ۙوَاِنَّهُمْ لَكٰذِبُوْنَۙ١٥٢
Waladallāh(u), wa innahum lakāżibūn(a).
[152] “Allah mampunyai anak.” Sasungguhnyo orang-orang tu benar-benar pandusto.

اَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِيْنَۗ١٥٣
Aṣṭafal-banāti ‘alal-banīn(a).
[153] Apokah dio (Allah) lebih mamilih anak-anak perempuan daripado anak-anak laki-laki?

مَا لَكُمْۗ كَيْفَ تَحْكُمُوْنَ١٥٤
Mā lakum, kaifa taḥkumūn(a).
[154] Apo nang lah tajadi pado kamu? Bagaimano kamu manetapkan(-nyo)?

اَفَلَا تَذَكَّرُوْنَۚ١٥٥
Afalā tażakkarūn(a).
[155] Mako, mangapo kamu idak mangambil palajaran?

اَمْ لَكُمْ سُلْطٰنٌ مُّبِيْنٌۙ١٥٦
Am lakum sulṭānum mubīn(un).
[156] Ataukah kamu mampunyoi bukti nang jelas?

فَأْتُوْا بِكِتٰبِكُمْ اِنْ كُنْتُمْ صٰدِقِيْنَ١٥٧
Fa'tū bikitābikum in kuntum ṣādiqīn(a).
[157] (Kalau macam tu,) bawaklah kitabmu jiko kamu orang-orang nang benar.

وَجَعَلُوْا بَيْنَهٗ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا ۗوَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ اِنَّهُمْ لَمُحْضَرُوْنَۙ١٥٨
Wa ja‘alū bainahū wa bainal-jinnati nasabā(n), wa laqad ‘alimatil-jinnatu innahum lamuḥḍarūn(a).
[158] Orang-orang tu manjadikan (hubungan) nasab antaro dio dan jin. Sungguh, jin benar-benar lah mangetahui bahwa orang-orang tu (kaum musyrik) pasti bakal diseret (ka nerako),

سُبْحٰنَ اللّٰهِ عَمَّا يَصِفُوْنَۙ١٥٩
Subḥānallāhi ‘ammā yaṣifūn(a).
[159] Mahasuci Allah dari apo nang orang-orang tu sifatkan,

اِلَّا عِبَادَ اللّٰهِ الْمُخْلَصِيْنَ١٦٠
Illā ‘ibādallāhil-mukhlaṣīn(a).
[160] kacuali hambo-hambo Allah nang tapilih (kareno kaikhlasannyo).

فَاِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُوْنَۙ١٦١
Fa'innakum wa mā ta‘budūn(a).
[161] Mako, sasungguhnyo kamu dan apo nang kamu sembah tu

مَآ اَنْتُمْ عَلَيْهِ بِفٰتِنِيْنَۙ١٦٢
Mā antum ‘alaihi bifātinīn(a).
[162] idak bakal dapat manyesatkan (sasaorang) tahadap Allah,

اِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِيْمِ١٦٣
Illā man huwa ṣālil-jaḥīm(i).
[163] Kacuali orang nang bakal masuk ka (nerako) Jahim.

وَمَا مِنَّآ اِلَّا لَهٗ مَقَامٌ مَّعْلُوْمٌۙ١٦٤
Wa mā minnā illā lahū maqāmum ma‘lūm(un).
[164] (Malaikat bakato,) “Idak sekok pun di antaro kami, kacuali masing-masing mampunyoi kadudukan tatentu.

وَّاِنَّا لَنَحْنُ الصَّۤافُّوْنَۖ١٦٥
Wa innā lanaḥnuṣ-ṣāffūn(a).
[165] Sasungguhnyo kamilah nang salalu taatur dalam barisan (dalam malaksanokan perentah Allah).

وَاِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُوْنَ١٦٦
Wa innā lanaḥnul-musabbiḥūn(a).
[166] Sasungguhnyo kamilah nang benar-benar terus batasbih (kapado Allah).”

وَاِنْ كَانُوْا لَيَقُوْلُوْنَۙ١٦٧
Wa in kānū layaqūlūn(a).
[167] Sasungguhnyo orang-orang tu (orang kafir Makkah) benar-benar bakato,

لَوْ اَنَّ عِنْدَنَا ذِكْرًا مِّنَ الْاَوَّلِيْنَۙ١٦٨
Lau anna ‘indanā żikram minal-awwalīn(a).
[168] “Saandainyo di sisi kami ado sabuah kitab dari (kitab-kitab nang diturunkan) kapado orang-orang tadahulu,

لَكُنَّا عِبَادَ اللّٰهِ الْمُخْلَصِيْنَ١٦٩
Lakunnā ‘ibādallāhil-mukhlaṣīn(a).
[169] Niscayo kami bakal manjadi hambo-hambo Allah nang tapilih.

فَكَفَرُوْا بِهٖۚ فَسَوْفَ يَعْلَمُوْنَ١٧٠
Fa kafarū bih(ī), fasaufa ya‘lamūn(a).
[170] Tapi, tanyato orang-orang tu mangeng-karinyo (Al-Qur’an). Mako, kagi orang-orang tu bakal mangetahui (akibat kaengkarannyo tu).

وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِيْنَ ۖ١٧١
Wa laqad sabaqat kalimatunā li‘ibādinal-mursalīn(a).
[171] Sungguh, janji Kami benar-benar lah tetap bagi hambo-hambo Kami nang manjadi rasul.

اِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنْصُوْرُوْنَۖ١٧٢
Innahum lahumul-manṣūrūn(a).
[172] Sasungguhnyo orang-orang tulah nang pasti bakal mandapat pertolongan,

وَاِنَّ جُنْدَنَا لَهُمُ الْغٰلِبُوْنَ١٧٣
Wa inna jundanā lahumul-gālibūn(a).
[173] dan sasungguhnyo bala tentaro Kami tulah nang pasti menang,

فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتّٰى حِيْنٍۙ١٧٤
Fatawalla ‘anhum ḥattā ḥīn(in).
[174] Mako, bapalinglah kamu (Nabi Muhammad) dari orang-orang tu sampai waktu tatentu!

وَّاَبْصِرْهُمْۗ فَسَوْفَ يُبْصِرُوْنَ١٧٥
Wa abṣirhum, fa saufa yubṣirūn(a).
[175] Imaklah orang-orang tu! Mako, kagi orang-orang tu bakal mengimak (azab tu).

اَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُوْنَ١٧٦
Afabi‘ażābinā yasta‘jilūn(a).
[176] Mako, apokah orang-orang tu maminta supayo azab Kami disegerokan?

فَاِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاۤءَ صَبَاحُ الْمُنْذَرِيْنَ١٧٧
Fa iżā nazala bisāḥatihim fa sā'a ṣabāḥul-munżarīn(a).
[177] Apobila turun (siksoan tu) di halaman orang-orang tu, amat buruklah pagi hari bagi orang-orang nang diperingatkan tu.

وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتّٰى حِيْنٍۙ١٧٨
Wa tawalla ‘anhum ḥattā ḥīn(in).
[178] Bapalinglah kamu (Nabi Muhammad) dari orang-orang tu sampe waktu tatentu.

وَّاَبْصِرْۗ فَسَوْفَ يُبْصِرُوْنَ١٧٩
Wa abṣir, fasaufa yubṣirūn(a).
[179] Imaklah (orang-orang tu)! Mako, kagi orang-orang tu bakal mangimak (azab tu.

سُبْحٰنَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُوْنَۚ١٨٠
Subḥāna rabbika rabbil-‘izzati ‘ammā yaṣifūn(a).
[180] Mahasuci Tuhanmu, Tuhan pamilik kamulioan dari apo nang orang-orang tu sifatkan.

وَسَلٰمٌ عَلَى الْمُرْسَلِيْنَۚ١٨١
Wa salāmun ‘alal-mursalīn(a).
[181] Selamat sejahtero bagi paro rasul.

وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعٰلَمِيْنَ ࣖ١٨٢
Wal-ḥamdu lillāhi rabbil-‘ālamīn(a).
[182] Sagalo puji bagi Allah Tuhan sagalo alam.