Surah Ya Sin
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيْمِ
يٰسۤ ۚ١
Yā sīn.
[1]
Yā Sīn
وَالْقُرْاٰنِ الْحَكِيْمِۙ٢
Wal-qur'ānil-ḥakīm(i).
[2]
Demi Al-Qur’an nang penuh hikmah
اِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِيْنَۙ٣
Innaka laminal-mursalīn(a).
[3]
Sasungguhnyo kamu (Nabi Muhammad) benar-benar salah saorang dari rasul-rasu
عَلٰى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيْمٍۗ٤
‘Alā ṣirāṭim mustaqīm(in).
[4]
(Nang barado) di atas jalan nang lurus
تَنْزِيْلَ الْعَزِيْزِ الرَّحِيْمِۙ٥
Tanzīlal-‘azīzir-raḥīm(i).
[5]
(Sebagai wahyu) nang diturunkan oleh (Allah) Nang Mahaperkaso lagi Maha Panyayang,
لِتُنْذِرَ قَوْمًا مَّآ اُنْذِرَ اٰبَاۤؤُهُمْ فَهُمْ غٰفِلُوْنَ٦
Litunżira qaumam mā unżira ābā'uhum fahum gāfilūn(a).
[6]
Supayo kamu (Nabi Muhammad) mambagih peringatan kapado kaum nang nenek moyang orang-orang tu belum pernah dibagih peringatan, sahinggo orang-orang tu lalai
لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلٰٓى اَكْثَرِهِمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُوْنَ٧
Laqad ḥaqqal-qaulu ‘alā akṡarihim fahum lā yu'minūn(a).
[7]
Sasungguhnyo lah pasti balaku perkatoan (katetapan takdir) tahadap kabanyakan orang-orang tu, kerena orang-orang tu idak baiman.
اِنَّا جَعَلْنَا فِيْٓ اَعْنَاقِهِمْ اَغْلٰلًا فَهِيَ اِلَى الْاَذْقَانِ فَهُمْ مُّقْمَحُوْنَ٨
Innā ja‘alnā fī a‘nāqihim aglālan fa hiya ilal-ażqāni fahum muqmaḥūn(a).
[8]
Sasungguhnyo Kami lah mamasang belenggu di leher orang-orang tu, lalu (tangan orang-orang tu nang tabelenggu diangkat) ke dagu, karenonyo orang-orang tu tatengadah.
وَجَعَلْنَا مِنْۢ بَيْنِ اَيْدِيْهِمْ سَدًّا وَّمِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَاَغْشَيْنٰهُمْ فَهُمْ لَا يُبْصِرُوْنَ٩
Wa ja‘alnā mim baini aidīhim saddaw wa min khalfihim saddan fa agsyaināhum fahum lā yubṣirūn(a).
[9]
Kami mamasang panghalang di depan orang-orang tu dan di belakangnyo, sahing- ْgo Kami manutupi (pandangan) orang-orang tu. Orang-orang tu pun idak dapat mangimak.
وَسَوَاۤءٌ عَلَيْهِمْ ءَاَنْذَرْتَهُمْ اَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُوْنَ١٠
Wa sawā'un ‘alaihim a'anżartahum am lam tunżirhum lā yu'minūn(a).
[10]
Samo bae bagi orang-orang tu, apokah kamu (Nabi Muhammad) mambagih peringatan kapado orang-orang tu atau idak. Orang-orang tu tetap idak bakal baiman.
اِنَّمَا تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِيَ الرَّحْمٰنَ بِالْغَيْبِۚ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَّاَجْرٍ كَرِيْمٍ١١
Innamā tunżiru manittaba‘aż-żikra wa khasyiyar-raḥmāna bil-gaib(i), fa basysyirhu bimagfiratiw wa ajrin karīm(in).
[11]
Sasungguhnyo kamu (Nabi Muhammad) hanyo (biso) mambagih peringatan kapado orang-orang nang mau mangikutinyo 637 dan nang takut kapado Tuhan Nang Maha Pangasih tanpo mangimak-Nyo. Bagihlah berito gembiro dengan ampunan dan pahalo nang mulio.
637) Peringatan nang dibagih oleh Nabi Muhammad saw. hanyo baguno bagi orang-orang nang mau mangikutinyo.
اِنَّا نَحْنُ نُحْيِ الْمَوْتٰى وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوْا وَاٰثَارَهُمْۗ وَكُلَّ شَيْءٍ اَحْصَيْنٰهُ فِيْٓ اِمَامٍ مُّبِيْنٍ ࣖ١٢
Innā naḥnu nuḥyil-mautā wa naktubu mā qaddamū wa āṡārahum, wa kulla syai'in aḥṣaināhu fī imāmim mubīn(in).
[12]
Sasungguhnyo Kami lah nang mangidupkan orang-orang nang mati dan Kami (pulaklah) nang mancatat apo nang lah orang-orang tu kerjokan dan bekas-bekas nang orang-orang tu (tinggalkan). Sagalo sasuatu Kami kumpulkan dalam Kitab induk nang nyato (Lauh Mahfuzh).
وَاضْرِبْ لَهُمْ مَّثَلًا اَصْحٰبَ الْقَرْيَةِۘ اِذْ جَاۤءَهَا الْمُرْسَلُوْنَۚ١٣
Waḍrib lahum maṡalan aṣḥābal-qaryah(ti), iż jā'ahal-mursalūn(a).
[13]
Buatlah suatu perumpamoan bagi orang-orang tu (kaum kafir Makkah), yaitu penduduk suatu negeri, katiko utusan-utusan datang kapado orang-orang tu,
اِذْ اَرْسَلْنَآ اِلَيْهِمُ اثْنَيْنِ فَكَذَّبُوْهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُوْٓا اِنَّآ اِلَيْكُمْ مُّرْسَلُوْنَ١٤
Iż arsalnā ilaihimuṡnaini fa każżabūhumā fa ‘azzaznā biṡāliṡin faqālū innā ilaikum mursalūn(a).
[14]
(Yaitu) katiko Kami mangutus kapado orang-orang tu duo orang utusan, lalu orang-orang tu mandustokan kaduonyo. Kemudian Kami kuatkan dengan (utusan) nang katigo. Mako, katigo (utusan tu) bakato, “Sasungguhnyo kami adolah orang-orang nang diutus kapadomu.”
قَالُوْا مَآ اَنْتُمْ اِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَاۙ وَمَآ اَنْزَلَ الرَّحْمٰنُ مِنْ شَيْءٍۙ اِنْ اَنْتُمْ اِلَّا تَكْذِبُوْنَ١٥
Qālū mā antum illā basyarum miṡlunā, wa mā anzalar-raḥmānu min syai'(in), in antum illā takżibūn(a).
[15]
Orang-orang tu (penduduk negeri) manjawab, “Kamu idak lain hanyolah manusio seperti kami. (Allah) Nang Maha Pangasih idak (pernah) manurunkan sasuatu apo pun. Kamu idak lain hanyolah badusto.”
قَالُوْا رَبُّنَا يَعْلَمُ اِنَّآ اِلَيْكُمْ لَمُرْسَلُوْنَ١٦
Qālū rabbunā ya‘lamu innā ilaikum lamursalūn(a).
[16]
Orang-orang tu (paro rasul) bakato, “Tuhan kami mangetaui bahwa sasungguhnyo kami benar-benar utusan(-Nyo) kapadomu.”
وَمَا عَلَيْنَآ اِلَّا الْبَلٰغُ الْمُبِيْنُ١٧
Wa mā ‘alainā illal-balāgul-mubīn(u).
[17]
Adopun kawajiban kami idak lain hanyolah manyampekan (perentah Allah) nang jelas.”
قَالُوْٓا اِنَّا تَطَيَّرْنَا بِكُمْۚ لَىِٕنْ لَّمْ تَنْتَهُوْا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَيَمَسَّنَّكُمْ مِّنَّا عَذَابٌ اَلِيْمٌ١٨
Qālū innā taṭayyarnā bikum, la'il lam tantahū lanarjumannakum wa layamassannakum minnā ‘ażābun alīm(un).
[18]
Orang-orang tu (penduduk negeri) manjawab, “Sasungguhnyo kami banasib malang karenomu, sasungguhnyo bilo kamu idak bahenti (manyeru kami), niscayo kami bakal marajam kamu dan kamu pasti bakal marasokan siksoan nang pedih dari kami.”
قَالُوْا طَاۤىِٕرُكُمْ مَّعَكُمْۗ اَىِٕنْ ذُكِّرْتُمْۗ بَلْ اَنْتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُوْنَ١٩
Qālū ṭā'irukum ma‘akum, a'in żukkirtum, bal antum qaumum musrifūn(a).
[19]
Paro rasul bakato, “Kamalangan kamu tu (akibat perbuatan) kamu dewek. Apokah kareno kamu dibagih peringatan, (lalu kami banasib malang)? Sasungguhnyo kamu adolah kaum nang malampaui batas.”
وَجَاۤءَ مِنْ اَقْصَا الْمَدِيْنَةِ رَجُلٌ يَّسْعٰى قَالَ يٰقَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِيْنَۙ٢٠
Wa jā'a min aqṣal-madīnati rajuluy yas‘ā qāla yā qaumittabi‘ul-mursalīn(a).
[20]
Datanglah sasaorang dengan bagegas dari ujung kota. Dio bakato, “Oi kaumku, ikutilah paro rasul tu.”
اتَّبِعُوْا مَنْ لَّا يَسْـَٔلُكُمْ اَجْرًا وَّهُمْ مُّهْتَدُوْنَ ۔٢١
Ittabi‘ū mal lā yas'alukum ajraw wa hum muhtadūn(a).
[21]
Ikutilah orang nang idak mamintak imbalan (dalam badakwah) kapadomu. Orang-orang tu adolah orang-orang nang mandapat petunjuk.
وَمَا لِيَ لَآ اَعْبُدُ الَّذِيْ فَطَرَنِيْ وَاِلَيْهِ تُرْجَعُوْنَ٢٢
Wa mā liya lā a‘budul-lażī faṭaranī wa ilaihi turja‘ūn(a).
[22]
Apo (alasanku) idak manyembah (Allah) nang lah manciptokanku dan hanyo kapado-Nyo-lah kamu bakal dibalikkan.
ءَاَتَّخِذُ مِنْ دُوْنِهٖٓ اٰلِهَةً اِنْ يُّرِدْنِ الرَّحْمٰنُ بِضُرٍّ لَّا تُغْنِ عَنِّيْ شَفَاعَتُهُمْ شَيْـًٔا وَّلَا يُنْقِذُوْنِۚ٢٣
A'attakhiżu min dūnihī ālihatan iy yuridnir-raḥmānu biḍurril lā tugni ‘annī syafā‘atuhum syai'aw wa lā yunqiżūn(i).
[23]
Mengapo aku (harus) mangmbil sembahan-sembahan salain-Nyo? Jiko (Allah) Nang Maha Pangasih mangendaki bencano tahadapku, pasti pertolongan orang-orang tu idak baguno samo sakali bagi diriku dan orang-orang tu (jugo) idak dapat manyelamatkanku.
اِنِّيْٓ اِذًا لَّفِيْ ضَلٰلٍ مُّبِيْنٍ٢٤
Innī iżal lafī ḍalālim mubīn(in).
[24]
Sasungguhnyo aku (jiko babuat) macam tu, pasti barado dalam kasesatan nang nyato.
اِنِّيْٓ اٰمَنْتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُوْنِۗ٢٥
Innī āmantu birabbikum fasma‘ūn(i).
[25]
Sasungguhnyo aku lah baiman kapado Tuhanmu. Mako, aningkanlah (pangakuan kaimanan)-ku.
قِيْلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ ۗقَالَ يٰلَيْتَ قَوْمِيْ يَعْلَمُوْنَۙ٢٦
Qīladkhulil-jannah(ta), qāla yā laita qaumī ya‘lamūn(a).
[26]
Dikatokan (kapadonyo): “Masuklah ka surgo.” 638 Io (laki-laki tu) bakato, “Aduhai, sakironyo kaumku mangetaui
638) Manurut riwayat, laki-laki tu dibunuh samacam mano disebut dalam ayat 20-25. Katiko dio bakam maninggal,malaikat turun mamberitaukan bahwa Allah Swt. lah mangampuni dosonyo dan dio bakal masuk surgo.
بِمَا غَفَرَ لِيْ رَبِّيْ وَجَعَلَنِيْ مِنَ الْمُكْرَمِيْنَ٢٧
Bimā gafaralī rabbī wa ja‘alanī minal-mukramīn(a).
[27]
(bagaimano) Tuhanku mangampuniku dan manjadikanku tamasuk orang-orang nang dimuliokan.”
۞ وَمَآ اَنْزَلْنَا عَلٰى قَوْمِهٖ مِنْۢ بَعْدِهٖ مِنْ جُنْدٍ مِّنَ السَّمَاۤءِ وَمَا كُنَّا مُنْزِلِيْنَ٢٨
Wa mā anzalnā ‘alā qaumihī mim ba‘dihī min jundim minas-samā'i wa mā kunnā munzilīn(a).
[28]
Sasudah dio (dibunuh) Kami idak manurunkan sekok pasukan pun dari langit kapado kaumnyo dan kami idak perlu manurunkannyo.
اِنْ كَانَتْ اِلَّا صَيْحَةً وَّاحِدَةً فَاِذَا هُمْ خٰمِدُوْنَ٢٩
In kānat illā ṣaiḥataw wāḥidatan fa'iżā hum khāmidūn(a).
[29]
(Azab orang-orang tu) cukup sakali tariakan bae. Mako, sakatiko tu orang-orang tu mati.
يٰحَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِۚ مَا يَأْتِيْهِمْ مِّنْ رَّسُوْلٍ اِلَّا كَانُوْا بِهٖ يَسْتَهْزِءُوْنَ٣٠
Yā ḥasratan ‘alal-‘ibād(i), mā ya'tīhim mir rasūlin illā kānū bihī yastahzi'ūn(a).
[30]
Alangkah besak panyesalan diri paro hambo tu. Satiap datang saorang rasul kapado orang-orang tu, orang-orang tu selalu mamperolok-olokkannyo.
اَلَمْ يَرَوْا كَمْ اَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِّنَ الْقُرُوْنِ اَنَّهُمْ اِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُوْنَ٣١
Alam yarau kam ahlaknā qablahum minal-qurūni annahum ilaihim lā yarji‘ūn(a).
[31]
Idakkah orang-orang tu mangetahui berapo banyak umat sabelum orang-orang tu nang lah Kami binasokan. Orang-orang tu (sasudah binaso) idak ado nang balik kapado orang-orang tu (di dunio).
وَاِنْ كُلٌّ لَّمَّا جَمِيْعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُوْنَ ࣖ٣٢
Wa in kullul lammā jamī‘ul ladainā muḥḍarūn(a).
[32]
Idak ado sekok (umat) pun, kacuali sagalonyo bakal dikumpulkan kapado Kami (untuk dihisab).
وَاٰيَةٌ لَّهُمُ الْاَرْضُ الْمَيْتَةُ ۖاَحْيَيْنٰهَا وَاَخْرَجْنَا مِنْهَا حَبًّا فَمِنْهُ يَأْكُلُوْنَ٣٣
Wa āyatul lahumul-arḍul-maitah(tu), aḥyaināhā wa akhrajnā minhā ḥabban faminhu ya'kulūn(a).
[33]
Suatu tando (kekuasoan-Nyo) bagi orang-orang tu adolah bumi nang mati (tandus lalu) Kami manghidupkannyo dan mangeluarkan darinyo biji-bijian kemudian dari (biji-bijian) tu orang-orang tu makan.
وَجَعَلْنَا فِيْهَا جَنّٰتٍ مِّنْ نَّخِيْلٍ وَّاَعْنَابٍ وَّفَجَّرْنَا فِيْهَا مِنَ الْعُيُوْنِۙ٣٤
Wa ja‘alnā fīhā jannātim min nakhīliw wa a‘nābiw wa fajjarnā fīhā minal-‘uyūn(i).
[34]
Kami (jugo) manjadikan padonyo (bumi) kebun-kebun kurma dan anggur serto Kami mamancarkan padonyo baberapo mato aek
لِيَأْكُلُوْا مِنْ ثَمَرِهٖۙ وَمَا عَمِلَتْهُ اَيْدِيْهِمْ ۗ اَفَلَا يَشْكُرُوْنَ٣٥
Liya'kulū min ṡamarihī wa mā ‘amilathu aidīhim, afalā yasykurūn(a).
[35]
Supayo orang-orang tu dapat makan dari buahnyo, dan dari hasil usaho tangan orang-orang tu. Mangapo orang-orang tu idak basyukur?
سُبْحٰنَ الَّذِيْ خَلَقَ الْاَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنْۢبِتُ الْاَرْضُ وَمِنْ اَنْفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا يَعْلَمُوْنَ٣٦
Subḥānal-lażī khalaqal-azwāja kullahā mimmā tumbitul-arḍu wa min anfusihim wa mimmā lā ya‘lamūn(a).
[36]
Mahasuci (Allah) nang lah manciptokan sagalonyo bapasang-pasangan, baik dari apo nang ditumbuhkan oleh bumi dan dari diri orang-orang tu maupun dari apo nang idak orang-orang tu kataui.
وَاٰيَةٌ لَّهُمُ الَّيْلُ ۖنَسْلَخُ مِنْهُ النَّهَارَ فَاِذَا هُمْ مُّظْلِمُوْنَۙ٣٧
Wa āyatul lahumul-lailu naslakhu minhun-nahāra fa'iżā hum muẓlimūn(a).
[37]
Suatu tando jugo (kakuasoan Allah) bagi orang-orang tu adolah malam. Kami pisahkan siang dari (malam) tu. Mako, sakatiko tu orang-orang tu (barado dalam) kagelapan.
وَالشَّمْسُ تَجْرِيْ لِمُسْتَقَرٍّ لَّهَا ۗذٰلِكَ تَقْدِيْرُ الْعَزِيْزِ الْعَلِيْمِۗ٣٨
Wasy-syamsu tajrī limustaqarril lahā, żālika taqdīrul-‘azīzil-‘alīm(i).
[38]
(Suatu tando jugo atas kakuasoan Allah bagi orang-orang tu adolah) Matohari nang bajalan di genah peredarannyo. Macam tulah katetapan (Allah) Nang Mahaperkaso lagi Maha Mangetahui.
وَالْقَمَرَ قَدَّرْنٰهُ مَنَازِلَ حَتّٰى عَادَ كَالْعُرْجُوْنِ الْقَدِيْمِ٣٩
Wal-qamara qaddarnāhu manāzila ḥattā ‘āda kal-‘urjūnil-qadīm(i).
[39]
(Macam tu jugo) bulan, Kami tetapkan bagi(-nyo) genah-genah peredaran sahinggo (sasudah io sampe ka genah peredaran nang terakhir,) baliklah io seperti bentuk tandan nang tuo. 639
639) Bulan tu pado awalnyo kecik babentuk sabit dan manjadi sempurno pado saat purnamo. Kemudian, bulan tu balik mangecil hinggo kaliatan seperti tandan kering nang malengkung.
لَا الشَّمْسُ يَنْۢبَغِيْ لَهَآ اَنْ تُدْرِكَ الْقَمَرَ وَلَا الَّيْلُ سَابِقُ النَّهَارِ ۗوَكُلٌّ فِيْ فَلَكٍ يَّسْبَحُوْنَ٤٠
Lasy-syamsu yambagī lahā an tudrikal-qamara wa lal-lailu sābiqun-nahār(i), wa kullun fī falakiy yasbaḥūn(a).
[40]
Idaklah mungkin bagi matohari mangejar bulan dan malam pun idak dapat mandahului siang. Masing-masing baredar pado garis edarnyo.
وَاٰيَةٌ لَّهُمْ اَنَّا حَمَلْنَا ذُرِّيَّتَهُمْ فِى الْفُلْكِ الْمَشْحُوْنِۙ٤١
Wa āyatul lahum annā ḥamalnā żurriyyatahum fil-fulkil-masyḥūn(i).
[41]
Suatu tando (kaagungan Allah) bagi orang-orang tu adolah bahwa Kami mangangkut katurunan orang-orang tu dalam kapal nang panuh muatan.
وَخَلَقْنَا لَهُمْ مِّنْ مِّثْلِهٖ مَا يَرْكَبُوْنَ٤٢
Wa khalaqnā lahum mim miṡlihī mā yarkabūn(a).
[42]
(Macam tu jugo) Kami manciptokan untuk orang-orang tu dari jenis tu angkutan (lain) nang orang-orang tu kendaroi. 640
640) Maksud ayat ko adolah binatang-binatang tunggangan dan alat-alat angkutan pado umumnyo.
وَاِنْ نَّشَأْ نُغْرِقْهُمْ فَلَا صَرِيْخَ لَهُمْ وَلَاهُمْ يُنْقَذُوْنَۙ٤٣
Wa in nasya' nugriqhum falā ṣarīkha lahum wa lā hum yunqażūn(a).
[43]
Jiko Kami mangendaki, Kami bakal manenggelamkan orang-orang tu. Kemudian, idak ado panolong bagi orang-orang tu dan idak (pulak) orang-orang tu diselamatkan.
اِلَّا رَحْمَةً مِّنَّا وَمَتَاعًا اِلٰى حِيْنٍ٤٤
Illā raḥmatam minnā wa matā‘an ilā ḥīn(in).
[44]
Tapi, (Kami manyelamatkan orang-orang tu) kareno rahmat nang besak dari Kami dan untuk mambagih orang-orang tu kasenangan hidup sampe waktu tatentu.
وَاِذَا قِيْلَ لَهُمُ اتَّقُوْا مَا بَيْنَ اَيْدِيْكُمْ وَمَا خَلْفَكُمْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُوْنَ٤٥
Wa iżā qīla lahumuttaqū mā baina aidīkum wa mā khalfakum la‘allakum turḥamūn(a).
[45]
Katiko dikatokan kapado orang-orang tu, “Takutlah kamu tahadap sikso nang ado di hadapanmu (di dunio) dan sikso nang ado di belakangmu (akherat) supayo kamu mandapat rahmat,” (mako orang-orang tu bapaling).
وَمَا تَأْتِيْهِمْ مِّنْ اٰيَةٍ مِّنْ اٰيٰتِ رَبِّهِمْ اِلَّا كَانُوْا عَنْهَا مُعْرِضِيْنَ٤٦
Wa mā ta'tīhim min āyatim min āyāti rabbihim illā kānū ‘anhā mu‘riḍīn(a).
[46]
Idak ado sekok pun dari tando-tando (kaagungan) Tuhan datang kapado orang-orang tu, kacuali orang-orang tu bapaling darinyo.
وَاِذَا قِيْلَ لَهُمْ اَنْفِقُوْا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّٰهُ ۙقَالَ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا لِلَّذِيْنَ اٰمَنُوْٓا اَنُطْعِمُ مَنْ لَّوْ يَشَاۤءُ اللّٰهُ اَطْعَمَهٗٓ ۖاِنْ اَنْتُمْ اِلَّا فِيْ ضَلٰلٍ مُّبِيْنٍ٤٧
Wa iżā qīla lahum anfiqū mimmā razaqakumullāh(u), qālal-lażīna kafarū lil-lażīna āmanū anuṭ‘imu mal lau yasyā'ullāhu aṭ‘amah(ū), in antum illā fī ḍalālim mubīn(in).
[47]
Jiko dikatokan kapado orang-orang tu, “Infakkanlah sabagian rezeki nang dibagihkan Allah kapadomu,” orang-orang nang kufur tu bakato kapado orang-orang nang baiman: “Apokah pantas kami mambagih makan kapado orang-orang nang jiko Allah mangendaki, Dio bakal mambagihnyo makan? Kamu benar-benar dalam kasesatan nang nyato.”
وَيَقُوْلُوْنَ مَتٰى هٰذَا الْوَعْدُ اِنْ كُنْتُمْ صٰدِقِيْنَ٤٨
Wa yaqūlūna matā hāżal-wa‘du in kuntum ṣādiqīn(a).
[48]
Orang-orang tu bakato, “Bilokah janji (hari Kabangkit) ko (tajadi) jiko kamu orang-orang benar?”
مَا يَنْظُرُوْنَ اِلَّا صَيْحَةً وَّاحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَهُمْ يَخِصِّمُوْنَ٤٩
Mā yanẓurūna illā ṣaiḥataw wāḥidatan ta'khużuhum wa hum yakhiṣṣimūn(a).
[49]
Orang-orang tu hanyo manunggu sakali tariakan 641 nang bakal mambinasokan orang-orang tu katiko orang-orang tu (sibuk) batengkar (tentang urusan dunio).
641) Nang dimaksud dengan ‘tariakan’ pado ayat ko adolah suaro tiupan sangkakalo pertamo nang manghancurkan alam ko.
فَلَا يَسْتَطِيْعُوْنَ تَوْصِيَةً وَّلَآ اِلٰٓى اَهْلِهِمْ يَرْجِعُوْنَ ࣖ٥٠
Falā yastaṭī‘ūna tauṣiyataw wa lā ilā ahlihim yarji‘ūn(a).
[50]
Sebab tu, orang-orang tu idak dapat bawasiat dan idak dapat balik kapado keluargonyo.
وَنُفِخَ فِى الصُّوْرِ فَاِذَا هُمْ مِّنَ الْاَجْدَاثِ اِلٰى رَبِّهِمْ يَنْسِلُوْنَ٥١
Wa nufikha fiṣ-ṣūri fa'iżā hum minal-ajdāṡi ilā rabbihim yansilūn(a).
[51]
Sangkakalo pun ditiup 642 dan sakatiko tu orang-orang tu bagerak cepat dari kuburnyo manuju kapado Tuhannyo.
642) Ko adalah tiupan sangkakalo nang kaduo nang mambangkitkan orang-orang dari kubur.
قَالُوْا يٰوَيْلَنَا مَنْۢ بَعَثَنَا مِنْ مَّرْقَدِنَا ۜهٰذَا مَا وَعَدَ الرَّحْمٰنُ وَصَدَقَ الْمُرْسَلُوْنَ٥٢
Qālū yā wailanā mam ba‘aṡanā mim marqadinā…hāżā mā wa‘adar-raḥmānu wa ṣadaqal-mursalūn(a).
[52]
Orang-orang tu bakato, “Celakolah kami! Siapokah nang mambangkitkan kami dari genah tidur kami (kubur)?” (Lalu, dikatokan kapado orang-orang tu,) “Kolah nang dijanjikan (Allah) Nang Maha Pangasih dan benarlah paro rasul(-Nyo).”
اِنْ كَانَتْ اِلَّا صَيْحَةً وَّاحِدَةً فَاِذَا هُمْ جَمِيْعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُوْنَ٥٣
In kānat illā ṣaiḥataw wāḥidatan fa'iżā hum jamī‘ul ladainā muḥḍarūn(a).
[53]
Tariakan tu hanyo sakali bae, mako sakatiko tu orang-orang tu sagalo dihadapkan kapado Kami (untuk dihisab).
فَالْيَوْمَ لَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْـًٔا وَّلَا تُجْزَوْنَ اِلَّا مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُوْنَ٥٤
Fal-yauma lā tuẓlamu nafsun syai'aw wa lā tujzauna illā mā kuntum ta‘malūn(a).
[54]
Pado hari tu idak ado samo sakali orang nang dirugikan sadikit pun. Kamu idak bakal dibagih balasan, kacuali atas apo nang lah kamu kerjokan.
اِنَّ اَصْحٰبَ الْجَنَّةِ الْيَوْمَ فِيْ شُغُلٍ فٰكِهُوْنَ ۚ٥٥
Inna aṣḥābal-jannatil-yauma fī syugulin fākihūn(a).
[55]
Sasungguhnyo panghuni surgo pado hari tu barado dalam kasibukan (sahinggo idak sempat bapikir tentang panghuni nerako), lagi basenang-senang
هُمْ وَاَزْوَاجُهُمْ فِيْ ظِلٰلٍ عَلَى الْاَرَاۤىِٕكِ مُتَّكِـُٔوْنَ ۚ٥٦
Hum wa azwājuhum fī ẓilālin ‘alal-arā'iki muttaki'ūn(a).
[56]
Orang-orang tu dan pasangan-pasangannyo barado dalam tempat nang teduh sambal babaringan di atas dipan-dipan bakelambu.
لَهُمْ فِيْهَا فَاكِهَةٌ وَّلَهُمْ مَّا يَدَّعُوْنَ ۚ٥٧
Lahum fīhā fākihatuw wa lahum mā yadda‘ūn(a).
[57]
Di (surgo) tu orang-orang tu maperoleh buah-buahan dan apo bae nang orang-orang tu inginkan.
سَلٰمٌۗ قَوْلًا مِّنْ رَّبٍّ رَّحِيْمٍ٥٨
Salāmun qaulam mir rabbir raḥīm(in).
[58]
(Kapado orang-orang tu dikatokan), “Salam sejahtero” sebagai ucapan dari Tuhan Nang Maha Panyayang.
وَامْتَازُوا الْيَوْمَ اَيُّهَا الْمُجْرِمُوْنَ٥٩
Wamtāzul-yauma ayyuhal-mujrimūn(a).
[59]
(Dikatokan kapado orang-orang kafir,) “Bapisahlah kamu (dari orang-orang mukmin) pado hari ko, oi paro pandurhako.
۞ اَلَمْ اَعْهَدْ اِلَيْكُمْ يٰبَنِيْٓ اٰدَمَ اَنْ لَّا تَعْبُدُوا الشَّيْطٰنَۚ اِنَّهٗ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِيْنٌ٦٠
Alam a‘had ilaikum yā banī ādama allā ta‘budusy-syaiṭān(a), innahū lakum ‘aduwwum mubīn(un).
[60]
Bukankah Aku lah pabesan kapadomu dengan sungguh-sungguh oi anak katurunan Adam supayo kamu idak manyembah setan? Sasungguhnyo setan tu musuh nang nyato bagi kamu.”
وَاَنِ اعْبُدُوْنِيْ ۗهٰذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيْمٌ٦١
Wa ani‘budūnī, hāżā ṣirāṭum mustaqīm(un).
[61]
(Macam tu jugo bahwa) sembahlah Aku. Kolah jalan nang lurus.
وَلَقَدْ اَضَلَّ مِنْكُمْ جِبِلًّا كَثِيْرًا ۗاَفَلَمْ تَكُوْنُوْا تَعْقِلُوْنَ٦٢
Wa laqad aḍalla minkum jibillan kaṡīrā(n), afalam takūnū ta‘qilūn(a).
[62]
Sungguh, io (setan tu) benar-benar lah manyesatkan amat banyak orang dari kamu. Mako, apokah kamu idak mangerti?
هٰذِهٖ جَهَنَّمُ الَّتِيْ كُنْتُمْ تُوْعَدُوْنَ٦٣
Hāżihī jahannamul-latī kuntum tū‘adūn(a).
[63]
Kolah (nerako) Jahanam nang dahulu diperingatkan kapadomu.
اِصْلَوْهَا الْيَوْمَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُوْنَ٦٤
Iṣlauhal-yauma bimā kuntum takfurūn(a).
[64]
Masuklah ka dalamnyo pado hari ko kareno dahulu kamu mangengkarinyo.
اَلْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلٰٓى اَفْوَاهِهِمْ وَتُكَلِّمُنَآ اَيْدِيْهِمْ وَتَشْهَدُ اَرْجُلُهُمْ بِمَا كَانُوْا يَكْسِبُوْنَ٦٥
Al-yauma nakhtimu ‘alā afwāhihim wa tukallimunā aidīhim wa tasyhadu arjuluhum bimā kānū yaksibūn(a).
[65]
Pado hari iko Kami mambungkam mulut orang-orang tu. Tangan orang-orang tulahْ nang bakato kapado Kami dan kaki orang-orang tulah nang bakal basaksi tahadap apo nang dahulu orang-orang tu kerjokan.
وَلَوْ نَشَاۤءُ لَطَمَسْنَا عَلٰٓى اَعْيُنِهِمْ فَاسْتَبَقُوا الصِّرَاطَ فَاَنّٰى يُبْصِرُوْنَ٦٦
Wa lau nasyā'u laṭamasnā ‘alā a‘yunihim fastabaquṣ-ṣirāṭa fa annā yubṣirūn(a).
[66]
Saandainyo Kami mangendaki, pastilah Kami bakal manghapus pangliatan (mambutokan) orang-orang tu sahinggo orang-orang tu balomba-lomba (mancari) jalan (selamat), Mako, bagaimano mungkin orang-orang tu dapat mangimak.
وَلَوْ نَشَاۤءُ لَمَسَخْنٰهُمْ عَلٰى مَكَانَتِهِمْ فَمَا اسْتَطَاعُوْا مُضِيًّا وَّلَا يَرْجِعُوْنَ ࣖ٦٧
Wa lau nasyā'u lamasakhnāhum ‘alā makānatihim famastaṭā‘ū muḍiyyaw wa lā yarji‘ūn(a).
[67]
Saandainyo Kami mangendaki, pastilah Kami bakal mangubah bentuk orang-orang tu di genah orang-orang tu barado, sahinggo orang-orang tu idak sanggup maneruskan perjalanan dan jugo idak sanggup pulang lagi.
وَمَنْ نُّعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِى الْخَلْقِۗ اَفَلَا يَعْقِلُوْنَ٦٨
Wa man nu‘ammirhu nunakkishu fil-khalq(i), afalā ya‘qilūn(a).
[68]
Siapo nang Kami panjangkan umurnyo niscayo Kami balik proses panciptoannyo (dari kuat manuju lemah). Mako, apokah orang-orang tu idak mangerti?
وَمَا عَلَّمْنٰهُ الشِّعْرَ وَمَا يَنْۢبَغِيْ لَهٗ ۗاِنْ هُوَ اِلَّا ذِكْرٌ وَّقُرْاٰنٌ مُّبِيْنٌ ۙ٦٩
Wa mā ‘allamnāhusy-syi‘ra wa mā yambagī lah(ū), in huwa illā żikruw wa qur'ānum mubīn(un).
[69]
Kami idak mangajarkan syair kapadonyo (Nabi Muhammad) dan (basyair) tu idaklah patut baginyo. (Wahyu nang Kami turunkan kapadonyo) tu idak lain hanyolah palajaran Al-Qur’an nang jelas,
لِّيُنْذِرَ مَنْ كَانَ حَيًّا وَّيَحِقَّ الْقَوْلُ عَلَى الْكٰفِرِيْنَ٧٠
Liyunżira man kāna ḥayyaw wa yaḥiqqal-qaulu ‘alal-kāfirīn(a).
[70]
supayo dio (Nabi Muhammad) mambagih peringatan kapado orang-orang nang hidup (hatinyo) dan supayo katetapan katetapan (azab) taradap orang-orang kafir tu manjadi pasti.
اَوَلَمْ يَرَوْا اَنَّا خَلَقْنَا لَهُمْ مِّمَّا عَمِلَتْ اَيْدِيْنَآ اَنْعَامًا فَهُمْ لَهَا مٰلِكُوْنَ٧١
Awalam yarau annā khalaqnā lahum mimmā ‘amilat aidīnā an‘āman fahum lahā mālikūn(a).
[71]
Idakkah orang-orang tu mangetaui bahwa Kami lah manciptokan untuk orang-orang tu binatang tarnak dari ciptoan Kami (dewek), lalu orang-orang tu menjadi pamiliknyo?
وَذَلَّلْنٰهَا لَهُمْ فَمِنْهَا رَكُوْبُهُمْ وَمِنْهَا يَأْكُلُوْنَ٧٢
Wa żallalnāhā lahum fa minhā rakūbuhum wa minhā ya'kulūn(a).
[72]
Kami manjadikannyo (binatang-binatang ternak tu) tunduk kapado orang-orang tu. Sabagian di antaronyo manjadi tunggangan orang-orang tu dan sabagian (lagi) orang-orang tu makan.
وَلَهُمْ فِيْهَا مَنَافِعُ وَمَشَارِبُۗ اَفَلَا يَشْكُرُوْنَ٧٣
Wa lahum fīhā manāfi‘u wa masyārib(u), afalā yasykurūn(a).
[73]
Pado dirinyo (binatang-binatang ternak tu) tadapat babagai manfaat dan minuman untuk orang-orang tu. Apokah orang-orang tu idak basyukur?
وَاتَّخَذُوْا مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ اٰلِهَةً لَّعَلَّهُمْ يُنْصَرُوْنَ ۗ٧٤
Wattakhażū min dūnillāhi ālihatal la‘allahum yunṣarūn(a).
[74]
Orang-orang tu manjadikan sasembahan salain Allah supayo orang-orang tu mandapat pertolongan.
لَا يَسْتَطِيْعُوْنَ نَصْرَهُمْۙ وَهُمْ لَهُمْ جُنْدٌ مُّحْضَرُوْنَ٧٥
Lā yastaṭī‘ūna naṣrahum, wa hum lahum jundum muḥḍarūn(a).
[75]
(Sasembahan) tu idak mampu manolong orang-orang tu, padohal (sasembahan) tu menjadi tentaro nang dihadirkan untuk manjagonyo.
فَلَا يَحْزُنْكَ قَوْلُهُمْ ۘاِنَّا نَعْلَمُ مَا يُسِرُّوْنَ وَمَا يُعْلِنُوْنَ٧٦
Falā yaḥzunka qauluhum, innā na‘lamu mā yusirrūna wa mā yu‘linūn(a).
[76]
Mako, janganlah sampe ucapan orang-orang tu mambuat kamu (Nabi Muhammad) basedih hati. Sasungguhnyo Kami mangetaui apo nang orang-orang tu rahasiokan dan apo nang orang-orang tu nyatokan.
اَوَلَمْ يَرَ الْاِنْسَانُ اَنَّا خَلَقْنٰهُ مِنْ نُّطْفَةٍ فَاِذَا هُوَ خَصِيْمٌ مُّبِيْنٌ٧٧
Awalam yaral-insānu annā khalaqnāhu min nuṭfatin fa'iżā huwa khaṣīmum mubīn(un).
[77]
Idakkah manusio mangetaui bahwa Kami manciptokannyo dari satetes mani? Kemudian tibo-tibo bae io menjadi musuh nang nyato
وَضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَّنَسِيَ خَلْقَهٗۗ قَالَ مَنْ يُّحْيِ الْعِظَامَ وَهِيَ رَمِيْمٌ٧٨
Wa ḍaraba lanā maṡalaw wa nasiya khalqah(ū), qāla may yuḥyil-‘iẓāma wa hiya ramīm(un).
[78]
Dio mambuat perumpamoan bagi Kami dan malupokan asal panciptoannyo. Dio bakato, “Siapokah nang dapat manghidupkan tulang-balulang nang lah hancur luluh?”
قُلْ يُحْيِيْهَا الَّذِيْٓ اَنْشَاَهَآ اَوَّلَ مَرَّةٍ ۗوَهُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيْمٌ ۙ٧٩
Qul yuḥyīhal-lażī ansya'ahā awwala marrah(tin), wa huwa bikulli khalqin ‘alīm(un).
[79]
Katokanlah (Nabi Muhammad), “Nang bakal manghiidupkannyo adolah Zat nang manciptokannyo pertamo kali. Dio Maha Mangetaui tentang satiap makhluk.
ۨالَّذِيْ جَعَلَ لَكُمْ مِّنَ الشَّجَرِ الْاَخْضَرِ نَارًاۙ فَاِذَآ اَنْتُمْ مِّنْهُ تُوْقِدُوْنَ٨٠
Allażī ja‘ala lakum minasy-syajaril-akhḍari nārā(n), fa'iżā antum minhu tūqidūn(a).
[80]
(Diolah) nang manjadikan api untukmu dari kayu nang ijo. Kemudian, sakatiko tu kamu manyalokan (api) darinyo.”
اَوَلَيْسَ الَّذِيْ خَلَقَ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضَ بِقٰدِرٍ عَلٰٓى اَنْ يَّخْلُقَ مِثْلَهُمْ ۗبَلٰى وَهُوَ الْخَلّٰقُ الْعَلِيْمُ٨١
Awa laisal-lażī khalaqas-samāwāti wal-arḍa biqādirin ‘alā ay yakhluqa miṡlahum, balā wa huwal-khallāqul-‘alīm(u).
[81]
Bukankah Zat nang manciptokan langit dan bumi mampu manciptokan manusio nang sarupo orang-orang tu (di akherat kagi)? Benar, Diolah Nang Maha Banyak Mancipto lagi Maha Mangetaui.
اِنَّمَآ اَمْرُهٗٓ اِذَآ اَرَادَ شَيْـًٔاۖ اَنْ يَّقُوْلَ لَهٗ كُنْ فَيَكُوْنُ٨٢
Innamā amruhū iżā arāda syai'an ay yaqūla lahū kun fa yakūn(u).
[82]
Sasungguhnyo katetapan-Nyo, jiko Dio mangendaki sasuatu, Dio hanyo bakato kapodonyo, “Jadilah!” Mako, tajadilah (sasutu) tu.
فَسُبْحٰنَ الَّذِيْ بِيَدِهٖ مَلَكُوْتُ كُلِّ شَيْءٍ وَّاِلَيْهِ تُرْجَعُوْنَ ࣖ٨٣
Fa subḥānal-lażī biyadihī malakūtu kulli syai'iw wa ilaihi turja‘ūn(a).
[83]
Mako, Mahasuci (Allah) nang di tangan-Nyo kekuasoan atas sagalo sasuatu dan kapodo-Nyo-lah kamu dibalikkan.