Surah Ibrahim

Daftar Surah

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيْمِ
الۤرٰ ۗ كِتٰبٌ اَنْزَلْنٰهُ اِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمٰتِ اِلَى النُّوْرِ ەۙ بِاِذْنِ رَبِّهِمْ اِلٰى صِرَاطِ الْعَزِيْزِ الْحَمِيْدِۙ١
Alif lām rā, kitābun anzalnāhu ilaika litukhrijan-nāsa minaẓ-ẓulumāti ilan-nūr(i), bi'iżni rabbihim ilā ṣirāṭil-‘azīzil-ḥamīd(i).
[1] Alif Lām Rā. (Ko adolah) Kitab (Alqur’an) nang Kami Turunkan kapadomu (Nabi Muhammad) supayo kamu mangeluarkan manusio dari kagelapan kapado cahayo terang-banderang dengan izin Tuhan, (Yaitu) manuju jalan Tuhan Nang Maha Perkaso lagi Maha Tapuji.

اللّٰهِ الَّذِيْ لَهٗ مَا فِى السَّمٰوٰتِ وَمَا فِى الْاَرْضِۗ وَوَيْلٌ لِّلْكٰفِرِيْنَ مِنْ عَذَابٍ شَدِيْدٍۙ٢
Allāhil-lażī lahū mā fis-samāwāti wa mā fil-arḍ(i), wa wailul lil-kāfirīna min ‘ażābin syadīd(in).
[2] (Diolah) Allah nang mampunyoi sagalo apo nang ado di langit dan apo nang ado di bumi. Kacelakoanlah bagi orang-orang kafir kareno siksoan nang amat berat.

ۨالَّذِيْنَ يَسْتَحِبُّوْنَ الْحَيٰوةَ الدُّنْيَا عَلَى الْاٰخِرَةِ وَيَصُدُّوْنَ عَنْ سَبِيْلِ اللّٰهِ وَيَبْغُوْنَهَا عِوَجًا ۗ اُولٰۤىِٕكَ فِيْ ضَلٰلٍۢ بَعِيْدٍ٣
Allażīna yastaḥibbūnal-ḥayātad-dun-yā ‘alal-ākhirati wa yaṣuddūna ‘an sabīlillāhi wa yabgūnahā ‘iwajā(n), ulā'ika fī ḍalālim ba‘īd(in).
[3] (Yaitu) orang-orang nang lebih manyukoi kahidupan dunio daripado (kahidupan) akherat, manghalang-halangi (manusio) dari jalan Allah, dan manginginkannyo manjadi bengkok. Orang-orang tu tu barado dalam kesesatan nang jauh.

وَمَآ اَرْسَلْنَا مِنْ رَّسُوْلٍ اِلَّا بِلِسَانِ قَوْمِهٖ لِيُبَيِّنَ لَهُمْ ۗفَيُضِلُّ اللّٰهُ مَنْ يَّشَاۤءُ وَيَهْدِيْ مَنْ يَّشَاۤءُ ۗوَهُوَ الْعَزِيْزُ الْحَكِيْمُ٤
Wa mā arsalnā mir rasūlin illā bilisāni qaumihī liyubayyina lahum, fa yuḍillullāhu may yasyā'u wa yahdī may yasyā'(u), wa huwal-‘azīzul-ḥakīm(u).
[4] Kami idak mangutus saorang rasul pun, malainkan dengan bahaso kaumnyo, supayo dio dapat membagih panjelasan kapado orang-orang tu. Mako, Allah manyesatkan siapo nang Dio kendaki (kareno kacenderungannyo untuk sesat), dan mambagi patunjuk kapado siapo nang Dio kendaki (badasarkan kasiapannyo untuk manerimo patunjuk). Dio Nang Maha Perkaso lagi Maha Bijaksano.

وَلَقَدْ اَرْسَلْنَا مُوْسٰى بِاٰيٰتِنَآ اَنْ اَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمٰتِ اِلَى النُّوْرِ ەۙ وَذَكِّرْهُمْ بِاَيّٰىمِ اللّٰهِ ۗاِنَّ فِيْ ذٰلِكَ لَاٰيٰتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُوْرٍ٥
Wa laqad arsalnā mūsā bi'āyātinā an akhrij qaumaka minaẓ-ẓulumāti ilan-nūr(i), wa żakkirhum bi'ayyāmillāh(i), inna fī żālika la'āyātil likulli ṣabbārin syakūr(in).
[5] Sungguh Kami benar-benar lah mangutus Musa dengan (membawa) tando-tando (kakuasaoan) Kami (dan kami perentahkan kapadonyo). “Keluarkanlah kaummu dari babagai kagelapan kapado cahayo (terangbenderang) dan ingatkanlah orang-orang tu kapado hari-hari Allah. 383 Sasungguhnyo pado nang demikian tu tadapat tando-tando (kakuasoan Allah) bagi satiap orang nang amat panyabar lagi banyak basyukur.
383) ‘Hari-hari Allah’ maksudnyo adolah peristiwo-peristiwo nang tajadi pado kaum-kaum tadahulu serto nikmat dan siksoan nang orang-orang tu alami.

وَاِذْ قَالَ مُوْسٰى لِقَوْمِهِ اذْكُرُوْا نِعْمَةَ اللّٰهِ عَلَيْكُمْ اِذْ اَنْجٰىكُمْ مِّنْ اٰلِ فِرْعَوْنَ يَسُوْمُوْنَكُمْ سُوْۤءَ الْعَذَابِ وَيُذَبِّحُوْنَ اَبْنَاۤءَكُمْ وَيَسْتَحْيُوْنَ نِسَاۤءَكُمْ ۗوَفِيْ ذٰلِكُمْ بَلَاۤءٌ مِّنْ رَّبِّكُمْ عَظِيْمٌ ࣖ٦
Wa iż qāla mūsā liqaumihiżkurū ni‘matallāhi ‘alaikum iż anjākum min āli fir‘auna yasūmūnakum sū'al-‘ażābi wa yużabbiḥūna abnā'akum wa yastaḥyūna nisā'akum, wa fī żālikum balā'um mir rabbikum ‘aẓīm(un).
[6] (Ingatlah) katiko Musa bakato kapado kaumnyo, “Ingatlah nikmat Allah atasmu katiko Dio manyelamatkan kamu dari pangikut-pangikut Fir‘aun. Orang-orang tu manyikso kamu dengan sikso nang pedih, manyembelih anak-anakmu nang laki-laki, dan mambiakkan hidup (anakanak) perempuanmu (untuk disikso dan dilecehkan). Pado nang demikian tu tadapat suatu cobaan nang besak dari Tuhanmu.

وَاِذْ تَاَذَّنَ رَبُّكُمْ لَىِٕنْ شَكَرْتُمْ لَاَزِيْدَنَّكُمْ وَلَىِٕنْ كَفَرْتُمْ اِنَّ عَذَابِيْ لَشَدِيْدٌ٧
Wa iż ta'ażżana rabbukum la'in syakartum la'azīdannakum wa la'in kafartum inna ‘ażābī lasyadīd(un).
[7] (Ingatlah) katiko Tuhanmu mamaklumkan, “Sasungguhnyo kalu kamu basyukur, niscayo Aku bakal manambah (nikmat) kapadomu, tapi kalu kamu mangengkari (nikmat-Ku), mako pasti azab-ku sangat keras.”

وَقَالَ مُوْسٰٓى اِنْ تَكْفُرُوْٓا اَنْتُمْ وَمَنْ فِى الْاَرْضِ جَمِيْعًا ۙفَاِنَّ اللّٰهَ لَغَنِيٌّ حَمِيْدٌ٨
Wa qāla mūsā in takfurū antum wa man fil-arḍi jamī‘ā(n), fa innallāha laganiyyun ḥamīd(un).
[8] Musa bakato, “Jiko kamu dan siapo bae nang ado di bumi sagalonyo kufur (atas nimat Allah), sasungguhnyo Allah benar-benar Maha Kayo lagi Maha Tapuji.

اَلَمْ يَأْتِكُمْ نَبَؤُا الَّذِيْنَ مِنْ قَبْلِكُمْ قَوْمِ نُوْحٍ وَّعَادٍ وَّثَمُوْدَ ەۗ وَالَّذِيْنَ مِنْۢ بَعْدِهِمْ ۗ لَا يَعْلَمُهُمْ اِلَّا اللّٰهُ ۗجَاۤءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّنٰتِ فَرَدُّوْٓا اَيْدِيَهُمْ فِيْٓ اَفْوَاهِهِمْ وَقَالُوْٓا اِنَّا كَفَرْنَا بِمَآ اُرْسِلْتُمْ بِهٖ وَاِنَّا لَفِيْ شَكٍّ مِّمَّا تَدْعُوْنَنَآ اِلَيْهِ مُرِيْبٍ٩
Alam ya'tikum naba'ul-lażīna min qablikum qaumi nūḥiw wa ‘ādiw wa ṡamūd(a), wal-lażīna mim ba‘dihim, lā ya‘lamuhum illallāh(u), jā'athum rusuluhum bil-bayyināti fa raddū aidiyahum fī afwāhihim wa qālū innā kafarnā bimā ursiltum bihī wa innā lafī syakkim mimmā tad‘ūnanā ilaihi murīb(in).
[9] Apokah belum sampe kapadomu berito orang-orang sabelum kamu (Yaitu) kaum Nuh, ‘Ad, Samud, dan orang-orang sasudah orang-orang tu ? Idak ado nang mangetaui (bilangan) orang-orang tu salain Allah. Rasul-rasul lah datang kapado orang-orang tu membawak bukti-bukti nang nyato, tapi orang-orang tu manutupkan tangannyo ka mulutnyo (sabagai tando panolakan dan kebencian) dan bakato, “Sasungguhnyo kami idak percayo tentang ajaran nang kamu bawak dan kami benar-benar dalam karaguan nang mangelisahkan tahadap apo nang kamu serukan kapado kami.”

۞ قَالَتْ رُسُلُهُمْ اَفِى اللّٰهِ شَكٌّ فَاطِرِ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِۗ يَدْعُوْكُمْ لِيَغْفِرَ لَكُمْ مِّنْ ذُنُوْبِكُمْ وَيُؤَخِّرَكُمْ اِلٰٓى اَجَلٍ مُّسَمًّىۗ قَالُوْٓا اِنْ اَنْتُمْ اِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا ۗ تُرِيْدُوْنَ اَنْ تَصُدُّوْنَا عَمَّا كَانَ يَعْبُدُ اٰبَاۤؤُنَا فَأْتُوْنَا بِسُلْطٰنٍ مُّبِيْنٍ١٠
Qālat rusuluhum afillāhi syakkun fāṭiris-samāwāti wal-arḍ(i), yad‘ūkum liyagfira lakum min żunūbikum wa yu'akhkhirakum ilā ajalim musammā(n), qālū in antum illā basyarum miṡlunā, turīdūna an taṣuddūnā ‘ammā kāna ya‘budu ābā'unā fa'tūnā bisulṭānim mubīn(in).
[10] Rasul-rasul orang-orang tu bakato, “Apokah ado karaguan tahadap Allah, Pancipto langit dan bumi? Dio manyeru kamu (untuk baiman) supayo Dio mangampuni sabagian doso-dosomu dan manangguhkan (siksoan)- mu sampe waktu nang ditentukan?” Orang-orang tu manjawab, “Kamu idak lain hanyolah manusio seperti kami jugo. Kamu ingin manghalangi kami (manyembah) apo nang sejak dahulu disembah nenek moyang kami, kareno tu datanglah kapado kami bukti nang nyato.”

قَالَتْ لَهُمْ رُسُلُهُمْ اِنْ نَّحْنُ اِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ وَلٰكِنَّ اللّٰهَ يَمُنُّ عَلٰى مَنْ يَّشَاۤءُ مِنْ عِبَادِهٖۗ وَمَا كَانَ لَنَآ اَنْ نَّأْتِيَكُمْ بِسُلْطٰنٍ اِلَّا بِاِذْنِ اللّٰهِ ۗوَعَلَى اللّٰهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُوْنَ١١
Qālat lahum rusuluhum in naḥnu illā basyarum miṡlukum wa lākinnallāha yamunnu ‘alā may yasyā'u min ‘ibādih(ī), wa mā kāna lanā an na'tiyakum bisulṭānin illā bi'iżnillāh(i), wa ‘alallāhi falyatawakkalil-mu'minūn(a).
[11] Rasul-rasul orang-orang tu bakato kapado orang-orang tu, “Kami hanyolah manusio seperti kamu, tapi Allah membagih karunia kapado siapo nang Dio kendaki di antaro hambo-hambo-Nyo. Idak mungkin bagi kami mandatangkan suatu bukti kapado kamu malainkan dengan izin Allah. Hanyo kapado Allah saharusnyo orang-orang nang baiman batawakal.

وَمَا لَنَآ اَلَّا نَتَوَكَّلَ عَلَى اللّٰهِ وَقَدْ هَدٰىنَا سُبُلَنَاۗ وَلَنَصْبِرَنَّ عَلٰى مَآ اٰذَيْتُمُوْنَاۗ وَعَلَى اللّٰهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُوْنَ ࣖ١٢
Wa mā lanā allā natawakkala ‘alallāhi wa qad hadānā subulanā, wa lanaṣbiranna ‘alā mā āżaitumūnā, wa ‘alallāhi falyatawakkalil-mutawakkilūn(a).
[12] Mangapo kami idak bakal batawakal kapado Allah, sedangkan Dio lah manunjukkan kapado kami jalan-jalan (kaselamatan) ? Sungguh, kami benar-benar bakal tetap basabar tahadap gangguan nang kamu lakukan kapado kami. Hanyo kapado Allah orang-orang nang batawakal saharusnyo baserah diri.”

وَقَالَ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا لِرُسُلِهِمْ لَنُخْرِجَنَّكُمْ مِّنْ اَرْضِنَآ اَوْ لَتَعُوْدُنَّ فِيْ مِلَّتِنَاۗ فَاَوْحٰٓى اِلَيْهِمْ رَبُّهُمْ لَنُهْلِكَنَّ الظّٰلِمِيْنَ ۗ١٣
Wa qālal-lażīna kafarū lirusulihim lanukhrijannakum min arḍinā au lata‘ūdunna fī millatinā, fa auḥā ilaihim rabbuhum lanuhlikannaẓ-ẓālimīn(a).
[13] Orang-orang nang kufur bakato kapado rasul-rasul orang-orang tu, “Kami pasti bakal mangusir kamu dari negeri kami atau kamu benar-benar balik kapado ugamo kami.” Mako, Tuhan orang-orang tu (paro rasul) mawahyukan kapado orang-orang tu, “Kami pasti bakal mambinasokan orang nang aniayo tu.

وَلَنُسْكِنَنَّكُمُ الْاَرْضَ مِنْۢ بَعْدِهِمْ ۗذٰلِكَ لِمَنْ خَافَ مَقَامِيْ وَخَافَ وَعِيْدِ١٤
Wa lanuskinannakumul-arḍa mim ba‘dihim, żālika liman khāfa maqāmī wa khāfa wa‘īd(i).
[14] Kami pasti bakal manempatkanmu di negeri-negeri tu sasudah orang-orang tu. Nang macam tu (balaku) bagi orang-orang nang takut tahadap kaagungan-Ku dan takut tahadap ancaman-Ku.”

وَاسْتَفْتَحُوْا وَخَابَ كُلُّ جَبَّارٍ عَنِيْدٍۙ١٥
Wastaftaḥū wa khāba kullu jabbārin ‘anīd(in).
[15] Orang-orang tu (paro rasul) mamohon dibagih kamenangan dan kecewalah satiap orang nang sewenang-wenang lagi amat keras kepalo.

مِّنْ وَّرَاۤىِٕهٖ جَهَنَّمُ وَيُسْقٰى مِنْ مَّاۤءٍ صَدِيْدٍۙ١٦
Miw warā'ihī jahannamu wa yusqā mim mā'in ṣadīd(in).
[16] Di hadapannyo ado (nerako) Jahanam dan dio bakal dibagih minuman dengan aek nanah.

يَّتَجَرَّعُهٗ وَلَا يَكَادُ يُسِيْغُهٗ وَيَأْتِيْهِ الْمَوْتُ مِنْ كُلِّ مَكَانٍ وَّمَا هُوَ بِمَيِّتٍۗ وَمِنْ وَّرَاۤىِٕهٖ عَذَابٌ غَلِيْظٌ١٧
Yatajarra‘uhū wa lā yakādu yusīguhū wa ya'tīhil-mautu min kulli makāniw wa mā huwa bimayyit(in), wa miw warā'ihī ‘ażābun galīẓ(un).
[17] Diteguk-teguknyo (aek nanah tu) dan dio hampir idak biso manelanyo, dan tibolah (bahayo) maut kapadonyo dari sagenap panjuru, tapi dio idak jugo mati. Di hadapannyo (masih ado) azab nang berat.

مَثَلُ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا بِرَبِّهِمْ اَعْمَالُهُمْ كَرَمَادِ ِۨاشْتَدَّتْ بِهِ الرِّيْحُ فِيْ يَوْمٍ عَاصِفٍۗ لَا يَقْدِرُوْنَ مِمَّا كَسَبُوْا عَلٰى شَيْءٍ ۗذٰلِكَ هُوَ الضَّلٰلُ الْبَعِيْدُ١٨
Maṡalul-lażīna kafarū birabbihim a‘māluhum karamādinisytaddat bihir-rīḥu fī yaumin ‘āṣif(in), lā yaqdirūna mimmā kasabū ‘alā syai'(in), żālika huwaḍ-ḍalālul-ba‘īd(u).
[18] Perumpamoan orang nang kufur kapado Tuhannyo, perbuatan orang-orang tu seperti abu nang ditiup oleh angin kencang pado saat badai. Orang-orang tu idak kuaso (mamperoleh manfaat) samo sakali dari apo nang lah orang-orang tu usahokan (di dunio). Nang macam tu adolah kasesatan nang jauh.

اَلَمْ تَرَ اَنَّ اللّٰهَ خَلَقَ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضَ بِالْحَقِّۗ اِنْ يَّشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَيَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِيْدٍۙ١٩
Alam tara annallāha khalaqas-samāwāti wal-arḍa bil-ḥaqq(i), iy yasya' yużhibkum wa ya'ti bikhalqin jadīd(in).
[19] Idakkah kamu mangimak bahwa sasungguhnyo Allah lah manciptokan langit dan bumi dengan hak? Jiko Dio mangendaki, niscayo Dio membinasokan kamu dan mandatangkan makhluk nang baru (untuk manggantikanmu).

وَّمَا ذٰلِكَ عَلَى اللّٰهِ بِعَزِيْزٍ٢٠
Wa mā żālika ‘alallāhi bi‘azīz(in).
[20] Nang demikian tu bagi Allah idak sukar.

وَبَرَزُوْا لِلّٰهِ جَمِيْعًا فَقَالَ الضُّعَفٰۤؤُا لِلَّذِيْنَ اسْتَكْبَرُوْٓا اِنَّا كُنَّا لَكُمْ تَبَعًا فَهَلْ اَنْتُمْ مُّغْنُوْنَ عَنَّا مِنْ عَذَابِ اللّٰهِ مِنْ شَيْءٍ ۗقَالُوْا لَوْ هَدٰىنَا اللّٰهُ لَهَدَيْنٰكُمْۗ سَوَاۤءٌ عَلَيْنَآ اَجَزِعْنَآ اَمْ صَبَرْنَا مَا لَنَا مِنْ مَّحِيْصٍ ࣖ٢١
Wa barazū lillāhi jamī‘an fa qālaḍ-ḍu‘afā'u lil-lażīnastakbarū innā kunnā lakum taba‘an fahal antum mugnūna ‘annā min ‘ażābillāhi min syai'(in), qālū lau hadānallāhu lahadainākum, sawā'un ‘alainā ajazi‘nā am ṣabarnā mā lanā mim maḥīṣ(in).
[21] Orang-orang tu bakumpul (di Padang Mahsyar) untuk manghadap ka hadirat Allah. Lalu, orang-orang nang lemah bakato kapado orang-orang nang sombong, “Sasungguhnyo kami dahulu adolah pangikut-pangikutmu. Mako, dapatkah kamu manghindarkan kami dari azab Allah sadikit bae?” Orang-orang tu menjawab, “Sakironyo Allah membagih patunjuk kapado kami, niscayo kami dapat membagih patunjuk kapadomu. Samo bae bagih kito, apokah kito mangeluh atau basabar. Kito idak mempunyoi genah samo sakali untuk malarikan diri.”

وَقَالَ الشَّيْطٰنُ لَمَّا قُضِيَ الْاَمْرُ اِنَّ اللّٰهَ وَعَدَكُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَوَعَدْتُّكُمْ فَاَخْلَفْتُكُمْۗ وَمَا كَانَ لِيَ عَلَيْكُمْ مِّنْ سُلْطٰنٍ اِلَّآ اَنْ دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِيْ ۚفَلَا تَلُوْمُوْنِيْ وَلُوْمُوْٓا اَنْفُسَكُمْۗ مَآ اَنَا۠ بِمُصْرِخِكُمْ وَمَآ اَنْتُمْ بِمُصْرِخِيَّۗ اِنِّيْ كَفَرْتُ بِمَآ اَشْرَكْتُمُوْنِ مِنْ قَبْلُ ۗاِنَّ الظّٰلِمِيْنَ لَهُمْ عَذَابٌ اَلِيْمٌ٢٢
Wa qālasy-syaiṭānu lammā quḍiyal-amru innallāha wa‘adakum wa‘dal-ḥaqqi wa wa‘attukum fa akhlaftukum, wa mā kāna liya ‘alaikum min sulṭānin illā an da‘autukum fastajabtum lī, falā talūmūnī wa lūmū anfusakum, wa mā ana bimuṣrikhikum wa mā antum bimuṣrikhiyy(a), innī kafartu bimā asyraktumūni min qabl(u), innaẓ-ẓālimīna lahum ‘ażābun alīm(un).
[22] Setan bakato katiko urusan (hisab) lah diselesaikan, “Sasungguhnyo Allah lah manjanjikan kapadomu janji nang benar, dan aku pun lah manjanjikan kapadomu, tapi aku manyalahinyo. Idak ado kekuasoan bagiku sadikit pun tahadapmu, melainkan (sekedar) manyerumu, lalu kamu mamatuhi seruanku. Kareno tu, janganlah kamu mencercoku, tapi cercolah dirimu dewek. Aku idak dapat manjadi panolongmu dan kamu pun idak dapat manjadi panolongku. Sasungguhnyo aku idak mambenarkan perbuatanmu mampersekutukan aku (dengan Allah) sejak dahulu,” Sasungguhnyo orang aniayo bakal mandapat siksoan nang amat pedih.

وَاُدْخِلَ الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ جَنّٰتٍ تَجْرِيْ مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهٰرُ خٰلِدِيْنَ فِيْهَا بِاِذْنِ رَبِّهِمْۗ تَحِيَّتُهُمْ فِيْهَا سَلٰمٌ٢٣
Wa udkhilal-lażīna āmanū wa ‘amiluṣ-ṣāliḥāti jannātin tajrī min taḥtihal-anhāru khālidīna fīhā bi'iżni rabbihim, taḥiyyatuhum fīhā salām(un).
[23] Orang nang baiman dan baamal saleh dimasukkan ka dalam surgo-surgo nang mangalir di bawahnyo sungei-sungei. Orangorang tu kekal di dalamnyo dengan seizin Tuhannyo. Panghormatan orang-orang tu dalamnyo adolah (ucapan) salam. 384
384) Maksud ‘dalam’ adolah selamat dari sagalo bencano.

اَلَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللّٰهُ مَثَلًا كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ اَصْلُهَا ثَابِتٌ وَّفَرْعُهَا فِى السَّمَاۤءِۙ٢٤
Alam tara kaifa ḍaraballāhu maṡalan kalimatan ṭayyibatan kasyajaratin ṭayyibatin aṣluhā ṡābituw wa far‘uhā fis-samā'(i).
[24] Idakkah kamu mangimak bagaimano Allah lah membuat perumpamoan kalimah tayyibah? 385 (Peremumpamoannyo) seperti pohon nang baik, akarnyo kuat, cabangnyo (menjulang) ka langit,
385) Nang temasuk ‘kalimat tayyibah’ iolah sagalo ucapan nang manyeru kapada kabajikan dan mancegah kamungkaran serto perbuatan baik, tamasuk di dalamnya adolah kalimat tauhid, yaitu ‘lā ilāha illallāh’.

تُؤْتِيْٓ اُكُلَهَا كُلَّ حِيْنٍ ۢبِاِذْنِ رَبِّهَاۗ وَيَضْرِبُ اللّٰهُ الْاَمْثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُوْنَ٢٥
Tu'tī ukulahā kulla ḥīnim bi'iżni rabbihā, wa yaḍribullāhul-amṡāla lin-nāsi la‘allahum yatażakkarūn(a).
[25] Dan manghasilkan buahnyo pado satiap waktu dengan saizin Tuhannyo. Allah mambuat perumpamoan untuk manusio supayo orang-supayo orang-orang tu mangambil palajaran.

وَمَثَلُ كَلِمَةٍ خَبِيْثَةٍ كَشَجَرَةٍ خَبِيْثَةِ ِۨاجْتُثَّتْ مِنْ فَوْقِ الْاَرْضِ مَا لَهَا مِنْ قَرَارٍ٢٦
Wa maṡalu kalimatin khabīṡatin kasyajaratin khabīṡatinijtuṡṡat min fauqil-arḍi mā lahā min qarār(in).
[26] (Adopun) perumpamoan kalimah khabīsah 386 seperti pohon nang buruk, akar-akarnyo lah dicabut dari permukoan bumi, (dan) idak dapat tetap (tegak) sadikit pun.
386) Nang tamasuk dalam ‘kalimah khabīṡah’ iolah ungkapan-ungkapan nang mangandung kakufuran, kamusyrikan, serto sagalo perkatoan nang idak benar dan idak baik.

يُثَبِّتُ اللّٰهُ الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِى الْحَيٰوةِ الدُّنْيَا وَفِى الْاٰخِرَةِۚ وَيُضِلُّ اللّٰهُ الظّٰلِمِيْنَۗ وَيَفْعَلُ اللّٰهُ مَا يَشَاۤءُ ࣖ٢٧
Yuṡabbitullāhul-lażīna āmanū bil-qauliṣ-ṣābiti fil-ḥayātid-dun-yā wa fil-ākhirah(ti), wa yuḍillullāhuẓ-ẓālimīn(a), wa yaf‘alullāhu mā yasyā'(u).
[27] Allah meneguhkan orang-orang nang baiman dengan ucapan nang teguh 387 dalam kahidupan di dunio dan di akherat. Allah manyesatkan orang-orang nang aniayo, dan Allah babuat apo nang Dio kendaki.
387) Nang dimaksud ‘ucapan-ucapan nang teguh’ di siko iolah ‘kalimah ṭayyibah’ nang disebut dalam ayat 24 di atas.

۞ اَلَمْ تَرَ اِلَى الَّذِيْنَ بَدَّلُوْا نِعْمَتَ اللّٰهِ كُفْرًا وَّاَحَلُّوْا قَوْمَهُمْ دَارَ الْبَوَارِۙ٢٨
Alam tara ilal-lażīna baddalū ni‘matallāhi kufraw wa aḥallū qaumahum dāral-bawār(i).
[28] Idakkah kamu mangimak orang-orang nang lah manukar nikmat Allah dengan kakufuran dan menjatuhkan kaumnyo ka lembah kabinasoan,

جَهَنَّمَ ۚيَصْلَوْنَهَاۗ وَبِئْسَ الْقَرَارُ٢٩
Jahannama yaṣlaunahā, wa bi'sal-qarār(u).
[29] (Yaitu nerako) Jahannam ? Orang-orang tu masuk ka dalamnyo. (Tulah) saburuk-buruknyo genah kadiaman.

وَجَعَلُوْا لِلّٰهِ اَنْدَادًا لِّيُضِلُّوْا عَنْ سَبِيْلِهٖۗ قُلْ تَمَتَّعُوْا فَاِنَّ مَصِيْرَكُمْ اِلَى النَّارِ٣٠
Wa ja‘alū lillāhi andādal liyuḍillū ‘an sabīlih(ī), qul tamatta‘ū fa inna maṣīrakum ilan-nār(i).
[30] Orang-orang tu (orang-orang kafir) lah mambuat tandingan-tandingan bagi Allah untuk manyesatkan (manusio) dari jalanNyo. Katokanlah (Nabi Muhammad), “Basenang-senanglah! Sasungguhnyo genah balikmu adolah nerako.

قُلْ لِّعِبَادِيَ الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا يُقِيْمُوا الصَّلٰوةَ وَيُنْفِقُوْا مِمَّا رَزَقْنٰهُمْ سِرًّا وَّعَلَانِيَةً مِّنْ قَبْلِ اَنْ يَّأْتِيَ يَوْمٌ لَّا بَيْعٌ فِيْهِ وَلَا خِلٰلٌ٣١
Qul li‘ibādiyal-lażīna āmanū yuqīmuṣ-ṣalāta wa yunfiqū mimmā razaqnāhum sirraw wa ‘alāniyatam min qabli ay ya'tiya yaumul lā bai‘un fīhi wa lā khilāl(un).
[31] Katokanlah (Nabi Muhammad) kapado hambo-hambo-Ku nang lah baiman, “Hendaklah orang-orang tu melaksanokan sembahyang dan manginfakkan sabagian rezeki nang Kami bagih kapado orang-orang tu sacaro diam atau terang-terangan sabelum tibo hari katiko idak ado lagi jual beli dan persahabatan.

اَللّٰهُ الَّذِيْ خَلَقَ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضَ وَاَنْزَلَ مِنَ السَّمَاۤءِ مَاۤءً فَاَخْرَجَ بِهٖ مِنَ الثَّمَرٰتِ رِزْقًا لَّكُمْ ۚوَسَخَّرَ لَكُمُ الْفُلْكَ لِتَجْرِيَ فِى الْبَحْرِ بِاَمْرِهٖ ۚوَسَخَّرَ لَكُمُ الْاَنْهٰرَ٣٢
Allāhul-lażī khalaqas-samāwāti wal-arḍa wa anzala minas-samā'i mā'an fa akhraja bihī minaṡ-ṡamarāti rizqal lakum, wa sakhkhara lakumul-fulka litajriya fil-baḥri bi'amrih(ī), wa sakhkhara lakumul-anhār(a).
[32] Allahlah nang lah manciptokan lagit dan bumi, manurunkan aek (hujan) dari langit, kemudian dengan (aek hujan) tu Dio mangeluarkan babagai buah-buahan sabagai rezeki untukmu. Dio jugo lah menundukkan kapal bagihmu supayo balayar di lautan dengan kendak-Nyo. Dio pun lah manundukkan sungei-sungei bagihmu.

وَسَخَّرَ لَكُمُ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ دَاۤىِٕبَيْنِۚ وَسَخَّرَ لَكُمُ الَّيْلَ وَالنَّهَارَ ۚ٣٣
Wa sakhkhara lakumusy-syamsa wal-qamara dā'ibaīn(i), wa sakhkhara lakumul-laila wan-nahār(a).
[33] Dio lah manundukkan bagimu matohari dan bulan bagihmu nang terus-menerus baedar (dalam orbitnyo) dan lah pulak manundukkan bagimu malam dan siang. 388
388) Allah Swt. manundukkan matohari dan bulan dengan hukum-hukum-Nyo di alam sahingga bumi terus mangitari matohari (nang tampak saolah matohari nang mangitari bumi) dan bulan terus mangitari bumi, serto bumi terus berotasi sahinggo manampakkan kajadian malam dan siang.

وَاٰتٰىكُمْ مِّنْ كُلِّ مَا سَاَلْتُمُوْهُۗ وَاِنْ تَعُدُّوْا نِعْمَتَ اللّٰهِ لَا تُحْصُوْهَاۗ اِنَّ الْاِنْسَانَ لَظَلُوْمٌ كَفَّارٌ ࣖ٣٤
Wa ātākum min kulli mā sa'altumūh(u), wa in ta‘uddū ni‘matallāhi lā tuḥṣūhā, innal-insāna laẓalūmun kaffār(un).
[34] Dio lah membagih kapadomu sagalo apo nang kamu mohonkan kapado-Nyo. Jiko kamu manghitung nikmat Alloh, niscayo kamu idak bakal mampu manghitungnyo. Sasungguhnyo, manusio tu benar-benar amat aniayo lagi amat kufur.

وَاِذْ قَالَ اِبْرٰهِيْمُ رَبِّ اجْعَلْ هٰذَا الْبَلَدَ اٰمِنًا وَّاجْنُبْنِيْ وَبَنِيَّ اَنْ نَّعْبُدَ الْاَصْنَامَ ۗ٣٥
Wa iż qāla ibrāhīmu rabbij‘al hāżal-balada āminaw wajnubnī wa baniyya an na‘budal-aṣnām(a).
[35] (Ingatlah) katiko Ibrahim badoa, “Ya Tuhanku, jadikanlah negeri ko (Makkah) negeri nang aman dan jauhkanlah aku baserto anak cucuku dari panyembahan tahadap berhalo-berhalo.

رَبِّ اِنَّهُنَّ اَضْلَلْنَ كَثِيْرًا مِّنَ النَّاسِۚ فَمَنْ تَبِعَنِيْ فَاِنَّهٗ مِنِّيْۚ وَمَنْ عَصَانِيْ فَاِنَّكَ غَفُوْرٌ رَّحِيْمٌ٣٦
Rabbi innahunna aḍlalna kaṡīram minan-nās(i), faman tabi‘anī fa innahū minnī, wa man ‘aṣānī fa innaka gafūrur raḥīm(un).
[36] Ya Tuhanku, sasungguhnyo berhalo-berhalo tu lah manyesatkan banyak manusio. Mako, siapo nang mangikutiku, sasungguhnyo dio tamasuk golonganku. Siapo nang mandurhakoiku, sasungguhnyo Engkau Maha Pangampun lagi Maha Panyayang.

رَبَّنَآ اِنِّيْٓ اَسْكَنْتُ مِنْ ذُرِّيَّتِيْ بِوَادٍ غَيْرِ ذِيْ زَرْعٍ عِنْدَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّمِۙ رَبَّنَا لِيُقِيْمُوا الصَّلٰوةَ فَاجْعَلْ اَفْـِٕدَةً مِّنَ النَّاسِ تَهْوِيْٓ اِلَيْهِمْ وَارْزُقْهُمْ مِّنَ الثَّمَرٰتِ لَعَلَّهُمْ يَشْكُرُوْنَ٣٧
Rabbanā innī askantu min żurriyyatī biwādin gairi żī zar‘in ‘inda baitikal-muḥarram(i), rabbanā liyuqīmuṣ-ṣalāta faj‘al af'idatam minan-nāsi tahwī ilaihim warzuqhum minaṡ-ṡamarāti la‘allahum yasykurūn(a).
[37] Ya Tuhan kami, sasungguhnyo aku lah manempatkan sabagian katurunanku di lembah nang idak ado tanamannyo (dan barado) di sisi rumah-Mu (Baitullah) nang dihormati. Ya Tuhan kami, (macam tu kami lakukan) supayo orang-orang tu malaksanokan sembahyang. Mako, jadikanlah hati sabagian manusio condong kapado orang-orang tu dan bagihlah orangorang tu rezeki dari buah-buahan. Mudahmudahan orang-orang tu basyukur

رَبَّنَآ اِنَّكَ تَعْلَمُ مَا نُخْفِيْ وَمَا نُعْلِنُۗ وَمَا يَخْفٰى عَلَى اللّٰهِ مِنْ شَيْءٍ فِى الْاَرْضِ وَلَا فِى السَّمَاۤءِ٣٨
Rabbanā innaka ta‘lamu mā nukhfī wa mā nu‘lin(u), wa mā yakhfā ‘alallāhi min syai'in fil-arḍi wa lā fis-samā'(i).
[38] Ya Tuhan kami, sasungguhnyo Engkau mangetaui apo nang kami singitkan dan apo nang kami tampakkan. Idak ado sasuatu pun nang tasingitkan bagi Allah, baik nang ado di bumi maupun nang ado di langit.

اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِيْ وَهَبَ لِيْ عَلَى الْكِبَرِ اِسْمٰعِيْلَ وَاِسْحٰقَۗ اِنَّ رَبِّيْ لَسَمِيْعُ الدُّعَاۤءِ٣٩
Al-ḥamdu lillāhil-lażī wahaba lī ‘alal-kibari ismā‘īla wa isḥāq(a), inna rabbī lasamī‘ud-du‘ā'(i).
[39] Sagalo puji bagi Allah nang lah manganugerahkan kapadoku di hari tuo(-ku) Ismail dan Ishaq. Sasungguhnyo Tuhanku benar-benar Maha Manganing (mamperkenankan) doa.

رَبِّ اجْعَلْنِيْ مُقِيْمَ الصَّلٰوةِ وَمِنْ ذُرِّيَّتِيْۖ رَبَّنَا وَتَقَبَّلْ دُعَاۤءِ٤٠
Rabbij‘alnī muqīmaṣ-ṣalāti wa min żurriyyatī, rabbanā wa taqabbal du‘ā'(i).
[40] Ya Tuhanku, jadikanlah aku dan sabagian anak cucuku orang nang tetap malaksanokan sembahyang. Ya Tuhan kami, perkenankanlah doaku. 389
389) Nabi Ibrahim a.s. hanyo mandoakan sabagian anak cucunya kareno Allah Swt. lah mambagihtaunya bahwa sabagian anak cucunyo nang lain bakal manjadi orang-orang kafir.

رَبَّنَا اغْفِرْ لِيْ وَلِوَالِدَيَّ وَلِلْمُؤْمِنِيْنَ يَوْمَ يَقُوْمُ الْحِسَابُ ࣖ٤١
Rabbanagfir lī wa liwālidayya wa lil-mu'minīna yauma yaqūmul-ḥisāb(u).
[41] Ya Tuhan kami, ampunilah aku, kaduo ibu bapakku, dan orang-orang mukmin pado hari diadokan perhitungan (hari Kiamat).

وَلَا تَحْسَبَنَّ اللّٰهَ غَافِلًا عَمَّا يَعْمَلُ الظّٰلِمُوْنَ ەۗ اِنَّمَا يُؤَخِّرُهُمْ لِيَوْمٍ تَشْخَصُ فِيْهِ الْاَبْصَارُۙ٤٢
Wa lā taḥsabannallāha gāfilan ‘ammā ya‘maluẓ-ẓālimūn(a), innamā yu'akhkhiruhum liyaumin tasykhaṣu fīhil-abṣār(u).
[42] Janganlah sekali-kali kamu manyangko bahwa Allah lengah tahadap apo nang orang-orang nang aniayo perbuat. Sasungguhnyo Dio manangguhkan orang-orang tu sampai hari nang katiko mato (orang-orang tu) tabelalak.

مُهْطِعِيْنَ مُقْنِعِيْ رُءُوْسِهِمْ لَا يَرْتَدُّ اِلَيْهِمْ طَرْفُهُمْ ۚوَاَفْـِٕدَتُهُمْ هَوَاۤءٌ ۗ٤٣
Muhṭi‘īna muqni‘ī ru'ūsihim lā yartaddu ilaihim ṭarfuhum, wa af'idatuhum hawā'(un).
[43] (Pado hari tu) orang-orang tu tibo tagesa-gesa (mamenuhi panggilan) dengan mangangkat kepalonyo, sedang mato orang-orang tu idak bakedip dan hati orang-orang tu kosong.

وَاَنْذِرِ النَّاسَ يَوْمَ يَأْتِيْهِمُ الْعَذَابُۙ فَيَقُوْلُ الَّذِيْنَ ظَلَمُوْا رَبَّنَآ اَخِّرْنَآ اِلٰٓى اَجَلٍ قَرِيْبٍۙ نُّجِبْ دَعْوَتَكَ وَنَتَّبِعِ الرُّسُلَۗ اَوَلَمْ تَكُوْنُوْٓا اَقْسَمْتُمْ مِّنْ قَبْلُ مَا لَكُمْ مِّنْ زَوَالٍۙ٤٤
Wa anżirin-nāsa yauma ya'tīhimul-‘ażāb(u), fa yaqūlul-lażīna ẓalamū rabbanā akhkhirnā ilā ajalin qarīb(in), nujib da‘wataka wa nattabi‘ir-rusul(a), awalam takūnū aqsamtum min qablu mā lakum min zawāl(in).
[44] Bagihlah (Nabi Muhammad) peringatan kapado manusio tentang hari (katiko) azab datang kapado orang-orang tu. Mako, (katiko tu) orang-orang nang aniayo bakato, “Ya Tuhan kami, tangguhkanlah (azab) kami dan (balikkanlah kami ka dunio) walaupun sabentar, niscayo kami bakal mamatuhi seruan-Mu dan bakal mangikuti rasulrasul.” (Kapado orang-orang tu dikatokan), “Bukankah dahulu (di dunio) kamu lah basumpah bahwa sakali-kali kamu idak bakal baralih (dari kahidupan dunio ka akherat)?

وَّسَكَنْتُمْ فِيْ مَسٰكِنِ الَّذِيْنَ ظَلَمُوْٓا اَنْفُسَهُمْ وَتَبَيَّنَ لَكُمْ كَيْفَ فَعَلْنَا بِهِمْ وَضَرَبْنَا لَكُمُ الْاَمْثَالَ٤٥
Wa sakantum fī masākinil-lażīna ẓalamū anfusahum wa tabayyana lakum kaifa fa‘alnā bihim wa ḍarabnā lakumul-amṡāl(a).
[45] (Bukankah) kamu pun dahulu tinggal di genah kadiaman orang-orang nang mananiayo diri dewek dan lah nyato bagihmu bagaimano Kami lah babuat tahadap orang-orang tu dan lah Kami bagihkan (pulak) kapadomu baberapo perumpamoan ?”

وَقَدْ مَكَرُوْا مَكْرَهُمْ وَعِنْدَ اللّٰهِ مَكْرُهُمْۗ وَاِنْ كَانَ مَكْرُهُمْ لِتَزُوْلَ مِنْهُ الْجِبَالُ٤٦
Wa qad makarū makrahum wa ‘indallāhi makruhum, wa in kāna makruhum litazūla minhul-jibāl(u).
[46] Sungguh, orang-orang tu lah mambuat tipu dayo padohal Allah (mangetaui dan bakal mambalas) tipu dayo orang-orang tu. Sakalikali tipu dayo orang-orang tu idak bakal biso malenyapkan gunung-gunung. 390
390) Nang dimaksud dengan ‘gunung’ pado ayat ko adolah syariat Allah Swt. nang kukuh laksano gunung.

فَلَا تَحْسَبَنَّ اللّٰهَ مُخْلِفَ وَعْدِهٖ رُسُلَهٗ ۗاِنَّ اللّٰهَ عَزِيْزٌ ذُو انْتِقَامٍۗ٤٧
Falā taḥsabannallāha mukhlifa wa‘dihī rusulah(ū), innallāha ‘azīzun żun tiqām(in).
[47] Kareno tu, jangan sakali-kali kamu manyangko bahwa Allah mangengkari janjiNyo kapado rasul-rasul-Nyo. Sasungguhnyo Allah Mahaperkaso dan mampunyoi pambalasan,

يَوْمَ تُبَدَّلُ الْاَرْضُ غَيْرَ الْاَرْضِ وَالسَّمٰوٰتُ وَبَرَزُوْا لِلّٰهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ٤٨
Yauma tubaddalul-arḍu gairal-arḍi was-samāwātu wa barazū lillāhil-wāḥidil-qahhār(i).
[48] (Yaitu) hari (katiko) bumi diganti dengan bumi nang lain dan (demikian pulak) langit. Orang-orang tu (manusio) bakumpul (di Padang Mahsyar) manghadap Allah Nang Maha So lagi Maha Perkaso.

وَتَرَى الْمُجْرِمِيْنَ يَوْمَىِٕذٍ مُّقَرَّنِيْنَ فِى الْاَصْفَادِۚ٤٩
Wa taral-mujrimīna yauma'iżim muqarranīna fil-aṣfād(i).
[49] Pado hari tu kamu bakal mangimak orang nang badoso diikat dengan belenggu.

سَرَابِيْلُهُمْ مِّنْ قَطِرَانٍ وَّتَغْشٰى وُجُوْهَهُمُ النَّارُۙ٥٠
Sarābīluhum min qaṭirāniw wa tagsyā wujūhahumun-nār(u).
[50] Pakaian orang-orang tu dari cairan (seperti aspal) dan wajah orang-orang tu ditutup oleh api nerako.

لِيَجْزِيَ اللّٰهُ كُلَّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْۗ اِنَّ اللّٰهَ سَرِيْعُ الْحِسَابِ٥١
Liyajziyallāhu kulla nafsim mā kasabat, innallāha sarī‘ul-ḥisāb(i).
[51] (Macam tu) supayo Allah mambagih balasan kapado satiap orang atas apo nang dio usahokan. Sasungguhnyo Alloh Maha Cepat perhitungan(-Nyo).

هٰذَا بَلٰغٌ لِّلنَّاسِ وَلِيُنْذَرُوْا بِهٖ وَلِيَعْلَمُوْٓا اَنَّمَا هُوَ اِلٰهٌ وَّاحِدٌ وَّلِيَذَّكَّرَ اُولُوا الْاَلْبَابِ ࣖ٥٢
Hāżā balāgul lin-nāsi wa liyunżarū bihī wa liya‘lamū annamā huwa ilāhuw wāḥiduw wa liyażżakkara ulul-albāb(i).
[52] (Al-Qur’an) ko adolah panjelasan (nang sempurno) bagi manusio supayo orangorang tu dibagih peringatan dengannyo, supayo orang-orang tu mangetaui bahwo Dio adolah Tuhan Nang Maha So, dan supayo orang nang baakal mangambik palajaran.