Surah Al-`Asr
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيْمِ
وَالْعَصْرِۙ١
Wal-‘aṣr(i).
[1]
Dêmi wayah Ngasar.
اِنَّ الْاِنْسَانَ لَفِيْ خُسْرٍۙ٢
Innal-insāna lafī khusr(in).
[2]
Têmên manungsa iku kapitunan.
اِلَّا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ ەۙ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ ࣖ٣
Illal-lażīna āmanū wa ‘amiluṣ-ṣāliḥāti wa tawāṣau bil-ḥaqq(i), wa tawāṣau biṣ-ṣabr(i).
[3]
Kajaba wong kang padha pracaya ing Allah, sarta padha nglakoni panggawe bêcik, apadene padha ajak-ajakan pracaya ing Allah, lan padha ajak-ajakan sabar, nglakoni ngabêkti lan nyingkiri duraka.