Surah Qaf

Daftar Surah

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيْمِ
قۤ ۗوَالْقُرْاٰنِ الْمَجِيْدِ ۖ١
Qāf, wal-qur'ānil-majīd(i).
[1] Qaaf, Demi Al-Qur’an kang paling mulyo.

بَلْ عَجِبُوْٓا اَنْ جَاۤءَهُمْ مُّنْذِرٌ مِّنْهُمْ فَقَالَ الْكٰفِرُوْنَ هٰذَا شَيْءٌ عَجِيْبٌ ۚ٢
Bal ‘ajibū an jā'ahum munżirum minhum faqālal-kāfirūna hāżā syai'un ‘ajīb(un).
[2] (Wong-wong iku heng nerimo) bahkan wong-wong kaget kerono wes teko hang nguweni peringatan wong-wong iku dewek, ngomong wong-wong kafir “ iki sesuatu kang ajaib”.

ءَاِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا ۚ ذٰلِكَ رَجْعٌۢ بَعِيْدٌ٣
A'iżā mitnā wa kunnā turābā(n), żālika raj‘um ba‘īd(un).
[3] Opo sak marine mati lan dadi lemah (isun balek maneng?) koyo mengkono pengembalian kang adoh.

قَدْ عَلِمْنَا مَا تَنْقُصُ الْاَرْضُ مِنْهُمْ ۚوَعِنْدَنَا كِتٰبٌ حَفِيْظٌ٤
Qad ‘alimnā mā tanquṣul-arḍu minhum, wa ‘indanā kitābun ḥafīẓ(un).
[4] Saktemene Alloh wes ngeweruhi paren baen hang diancuraken bumi teko (awak) wong-wong iku. Lan neng sisine Pengeran ono catetan.

بَلْ كَذَّبُوْا بِالْحَقِّ لَمَّا جَاۤءَهُمْ فَهُمْ فِيْٓ اَمْرٍ مَّرِيْجٍ٥
Bal każżabū bil-ḥaqqi lammā jā'ahum fahum fī amrim marīj(in).
[5] Saktemene wong-wong wes dustaaken keapikan tetkolo keapikan iku teko nang wong-wong iku, saktemene neng jero keadaan kacau.

اَفَلَمْ يَنْظُرُوْٓا اِلَى السَّمَاۤءِ فَوْقَهُمْ كَيْفَ بَنَيْنٰهَا وَزَيَّنّٰهَا وَمَا لَهَا مِنْ فُرُوْجٍ٦
Afalam yanẓurū ilas-samā'i fauqahum kaifa banaināhā wa zayyanāhā wa mā lahā min furūj(in).
[6] Opota wong-wong iku heng dileng langit neng duwure wong-wong iku, kelendi carane isun duwuraken lan ngiasi lan langit heng ono keretakan sitik baen.

وَالْاَرْضَ مَدَدْنٰهَا وَاَلْقَيْنَا فِيْهَا رَوَاسِيَ وَاَنْۢبَتْنَا فِيْهَا مِنْ كُلِّ زَوْجٍۢ بَهِيْجٍۙ٧
Wal-arḍa madadnāhā wa alqainā fīhā rawāsiya wa ambatnā fīhā min kulli zaujim bahīj(in).
[7] (Koyo iku) bumi kang isun (Alloh) hamparaken lan Ison delehaken nang wong iku gunung-gunung kang kuat lan ison uripaken nang wong iku macem-macem wit-witan ( kang indah) didileng moto.

تَبْصِرَةً وَّذِكْرٰى لِكُلِّ عَبْدٍ مُّنِيْبٍ٨
Tabṣirataw wa żikrā likulli ‘abdim munīb(in).
[8] Kanggo dadi pelajaran lan peringatan nang tiap-tiap hamba kang balek (ileng nang Gusti Alloh)

وَنَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاۤءِ مَاۤءً مُّبٰرَكًا فَاَنْۢبَتْنَا بِهٖ جَنّٰتٍ وَّحَبَّ الْحَصِيْدِۙ٩
Wa nazzalnā minas-samā'i mā'am mubārakan fa'ambatnā bihī jannātiw wa ḥabbal-ḥaṣīd(i).
[9] Lan ison (Alloh) dunaken teko langit banyu kang akeh manfaate lan ison uripaken nganggo banyu wit-witan lan wijine wit witan kang di tandur

وَالنَّخْلَ بٰسِقٰتٍ لَّهَا طَلْعٌ نَّضِيْدٌۙ١٠
Wan-nakhla bāsiqātil lahā ṭal‘un naḍīd(un).
[10] Lan wite kurma kang duwur-duwur kang diduweni mayang kang bersap-sap.

رِّزْقًا لِّلْعِبَادِۙ وَاَحْيَيْنَا بِهٖ بَلْدَةً مَّيْتًاۗ كَذٰلِكَ الْخُرُوْجُ١١
Rizqal lil-‘ibād(i), wa aḥyainā bihī baldatam maitā(n), każālikal-khurūj(u).
[11] Kanggo dadi rezeki enggo hamba-hamba (isun), lan ison uripaken nganggo banyu tanah kang wes asat. Gedigu iku dadine kebangkitan (teko kuburan).

كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوْحٍ وَّاَصْحٰبُ الرَّسِّ وَثَمُوْدُ١٢
Każżabat qablahum qaumu nūḥiw wa aṣḥābur-rassi wa ṡamūd(u).
[12] Sak durunge wong-wong wes dustakakaen (pisan), kaume Nabi Nuh lan penduduk Ras. lan (Kaum Tsamud) wes dustakaken (Rasul-Rasule)

وَعَادٌ وَّفِرْعَوْنُ وَاِخْوَانُ لُوْطٍۙ١٣
Wa ‘āduw wa fir‘aunu wa ikhwānu lūṭ(in).
[13] (Koyo iku pisan kaum) Aad, Kaum Fir’aun lan kaum Lut.

وَّاَصْحٰبُ الْاَيْكَةِ وَقَوْمُ تُبَّعٍۗ كُلٌّ كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وَعِيْدِ١٤
Wa aṣḥābul-aikati wa qaumu tubba‘(in), kullun każżabar-rusula faḥaqqa wa‘īd(i).
[14] Lan penduduk Aikah lan kaum Tubba’ kabeh iku wes dustakaken rosul-rosule, wes sak mestine oleh ancaman isun (Alloh) kanggo wong-wong iku.

اَفَعَيِيْنَا بِالْخَلْقِ الْاَوَّلِۗ بَلْ هُمْ فِيْ لَبْسٍ مِّنْ خَلْقٍ جَدِيْدٍ ࣖ١٥
Afa ‘ayīna bil-khalqil-awwal(i), bal hum fī labsim min khalqin jadīd(in).
[15] Opo ison kesel ambi ciptaane kang pertama? (sama sekali oseng) Saktemene wong-wong neng keadaan ragu-ragu nang ciptaan hang anyar.

وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْاِنْسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهٖ نَفْسُهٗ ۖوَنَحْنُ اَقْرَبُ اِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيْدِ١٦
Wa laqad khalaqnal-insāna wa na‘lamu mā tuwaswisu bihī nafsuh(ū), wa naḥnu aqrabu ilaihi min ḥablil-warīd(i).
[16] Lan saktemene Ison wes gawe menungso lan weruh hang dibisikaken nang atine, lan Ison lebih parek nang urat gulune.

اِذْ يَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّيٰنِ عَنِ الْيَمِيْنِ وَعَنِ الشِّمَالِ قَعِيْدٌ١٧
Iż yatalaqqal-mutalaqqiyāni ‘anil-yamīni wa ‘anisy-syimāli qa‘īd(un).
[17] (ilingo) pas malaikat loro nyatet tingkah lan amale, wong longgoh neng sebelah kanan lan hang liyo lungguh neng sebelah kiri.

مَا يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ اِلَّا لَدَيْهِ رَقِيْبٌ عَتِيْدٌ١٨
Mā yalfiẓu min qaulin illā ladaihi raqībun ‘atīd(un).
[18] Hengono omongan kang di omongaken sakliane ono neng pareke malaikat pengawas kang hadir terus (nyatet).

وَجَاۤءَتْ سَكْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ۗذٰلِكَ مَا كُنْتَ مِنْهُ تَحِيْدُ١٩
Wa jā'at sakratul-mauti bil-ḥaqq(i), żālika mā kunta minhu taḥīd(u).
[19] Lan teko temenan malaikat sakaratul maut. saktemene iku kang bengen siro hindari.

وَنُفِخَ فِى الصُّوْرِۗ ذٰلِكَ يَوْمُ الْوَعِيْدِ٢٠
Wa nufikha fiṣ-ṣūr(i), żālika yaumul-wa‘īd(i).
[20] Lan disemprong sangkakala, iku dino hang temenanan ancamane.

وَجَاۤءَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَّعَهَا سَاۤىِٕقٌ وَّشَهِيْدٌ٢١
Wa jā'at kullu nafsim ma‘ahā sā'iquw wa syahīd(un).
[21] Lan setiap wong teko, ambi (malaikat penggiring lan malaikat kang nyakseni).

لَقَدْ كُنْتَ فِيْ غَفْلَةٍ مِّنْ هٰذَا فَكَشَفْنَا عَنْكَ غِطَاۤءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيْدٌ٢٢
Laqad kunta fī gaflatim min hāżā fakasyafnā ‘anka giṭā'aka fabaṣarukal-yauma ḥadīd(un).
[22] Saktemene hiro ono neng keadaan lali teko (Peristiwa) iki, maka ison singkebaken nang matane siro, sampe penglihatan iro mencorong

وَقَالَ قَرِيْنُهٗ هٰذَا مَا لَدَيَّ عَتِيْدٌۗ٢٣
Wa qāla qarīnuhū hāżā mā ladayya ‘atīd(un).
[23] (Malaikat) kang nyertai ngomong ; “ iki (catatan amal kang ono neng isun).

اَلْقِيَا فِيْ جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيْدٍ٢٤
Alqiyā fī jahannama kulla kaffārin ‘anīd(in).
[24] (Alloh dawuh); “ oncalno nang siro keloron nang jero neroko kabeh wong-wong kang lali lan keras kepala”

مَنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ مُّرِيْبٍۙ٢٥
Mannā‘il lil-khairi mu‘tadim murīb(in).
[25] Kang sangat ngalangi keapikan ngelanggar bates, bersikap ragu-ragu.

ۨالَّذِيْ جَعَلَ مَعَ اللّٰهِ اِلٰهًا اٰخَرَ فَاَلْقِيٰهُ فِى الْعَذَابِ الشَّدِيْدِ٢٦
Allażī ja‘ala ma‘allāhi ilāhan ākhara fa'alqiyāhu fil-‘ażābisy-syadīd(i).
[26] Kang nyembah sesembahan sakliane Alloh maka di oncalaken wong iku neng jerone siksaan kang temenanan.

۞ قَالَ قَرِيْنُهٗ رَبَّنَا مَآ اَطْغَيْتُهٗ وَلٰكِنْ كَانَ فِيْ ضَلٰلٍۢ بَعِيْدٍ٢٧
Qāla qarīnuhū rabbanā mā aṭgaituhū wa lākin kāna fī ḍalālim ba‘īd(in).
[27] (Syetan) kang nyertani wong iku) ngomong pisan” He Pengeran isun, isun heng nyesataken tapi wong –wong iku dhewek kang ono neng kesasatan kang adoh.

قَالَ لَا تَخْتَصِمُوْا لَدَيَّ وَقَدْ قَدَّمْتُ اِلَيْكُمْ بِالْوَعِيْدِ٢٨
Qāla lā takhtaṣimū ladayya wa qad qaddamtu ilaikum bil-wa‘īd(i).
[28] Alloh Ngomong; ojo siro tokaran neng arep Ison, saktemene Ison bengen wes nguweni anceman nang siro”

مَا يُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَيَّ وَمَآ اَنَا۠ بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِيْدِ ࣖ٢٩
Mā yubaddalul-qaulu ladayya wa mā ana biẓallāmil lil-‘abīd(i).
[29] Keputusan isun heng biso di uwah lan Ison (saktemene) heng nganiyoyo hamba-hamba Isun

يَوْمَ نَقُوْلُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلَـْٔتِ وَتَقُوْلُ هَلْ مِنْ مَّزِيْدٍ٣٠
Yauma naqūlu lijahannama halimtala'ti wa taqūlu hal mim mazīd(in).
[30] (Lan ilingo arep) dino (kang pas dino iku) Ihon takon nang jahannam” opota siro (jahannam) wes kebek? “ Jahannam jawab” mageh ono tah tambahan maning ?”

وَاُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِيْنَ غَيْرَ بَعِيْدٍ٣١
Wa uzlifatil-jannatu lil-muttaqīna gaira ba‘īd(in).
[31] Lan diparekaken surgo iku nang wongwong kang takwa nang panggonan kang adoh (teko wong-wong iku mau)

هٰذَا مَا تُوْعَدُوْنَ لِكُلِّ اَوَّابٍ حَفِيْظٍۚ٣٢
Hāżā mā tū‘adūna likulli awwābin ḥafīẓ(in).
[32] Iki kang dijanjekaken nang siro kabeh (yaiku) nang wong-wong kang podo taubat nang (dalane Alloh) lan kang jogo (kabeh aturan-aturan Alloh)

مَنْ خَشِيَ الرَّحْمٰنَ بِالْغَيْبِ وَجَاۤءَ بِقَلْبٍ مُّنِيْبٍۙ٣٣
Man khasyiyar-raḥmāna bil-gaibi wa jā'a biqalbim munīb(in).
[33] (Yoiku) wong kang podo wedi nang Pangeran kang Pemurah (sekalipun) wong iku heng deleng Alloh lan wong iku teko (madep Alloh) kelawan hati kang bertaubat.

ۨادْخُلُوْهَا بِسَلٰمٍ ۗذٰلِكَ يَوْمُ الْخُلُوْدِ٣٤
Udkhulūhā bisalām(in), żālika yaumul-khulūd(i).
[34] Melebuo nang surgo kelawan aman lan tentram, ikulah dino hang kekal.

لَهُمْ مَّا يَشَاۤءُوْنَ فِيْهَا وَلَدَيْنَا مَزِيْدٌ٣٥
Lahum mā yasyā'ūna fīhā wa ladainā mazīd(un).
[35] Wong-wong iku nang jerone oleh paren baen kang dikarepaken lan neng sisine Pengeran oleh tambahan (nikmat).

وَكَمْ اَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِّنْ قَرْنٍ هُمْ اَشَدُّ مِنْهُمْ بَطْشًا فَنَقَّبُوْا فِى الْبِلَادِۗ هَلْ مِنْ مَّحِيْصٍ٣٦
Wa kam ahlaknā qablahum min qarnin hum asyaddu minhum baṭsyan fanaqqabū fil-bilād(i), hal mim maḥīṣ(in).
[36] Lan akeh umat sakdurunge (kaum kafir Quraisy) kang wes ison binasakaken. wong-wong iku lebih hebat kekuatane daripada (kaum kafir Quraisy) iku, hinggo mampu ngelilingi (lan ngamati) pirangpirang negoro. “ Onotah panggonan melayu (kanggo wong-wong teko kebinasaan) ? “

اِنَّ فِيْ ذٰلِكَ لَذِكْرٰى لِمَنْ كَانَ لَهٗ قَلْبٌ اَوْ اَلْقَى السَّمْعَ وَهُوَ شَهِيْدٌ٣٧
Inna fī żālika lażikrā liman kāna lahū qalbun au alqas-sam‘a wa huwa syahīd(un).
[37] Saktemene kang gedigu iku bener-bener oleh peringatan nang wong-wong kang duwe ati utowo kang nganggo kupinge, lan wong iku mau cuma dileng baen.

وَلَقَدْ خَلَقْنَا السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِيْ سِتَّةِ اَيَّامٍۖ وَّمَا مَسَّنَا مِنْ لُّغُوْبٍ٣٨
Wa laqad khalaqnas-samāwāti wal-arḍa wa mā bainahumā fī sittati ayyām(in), wa mā massanā mil lugūb(in).
[38] Lan saktemene ison wes gawe langit lan bumi lan paren baen kang ono neng jerone enem dino lan ison sitik baen heng rumongso kesel.

فَاصْبِرْ عَلٰى مَا يَقُوْلُوْنَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوْعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوْبِ ۚ٣٩
Faṣbir ‘alā mā yaqūlūna wa sabbiḥ biḥamdi rabbika qabla ṭulū‘isy-syamsi wa qablal-gurūb(i).
[39] Moko Sabaro siro (Nabi Muhammad) nang paren baen hang di ucapaken wong-wong iku lan ilingo (tasbih) ambi muji Pengeran Siro sakdurunge terbit serngenge lan sakdurungo surup serngenge.

وَمِنَ الَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَاَدْبَارَ السُّجُوْدِ٤٠
Wa minal-laili fasabbiḥhu wa adbāras-sujūd(i).
[40] Lan bertasbiho siro nang Alloh neng waktu peteng lan sakmarine sembayang

وَاسْتَمِعْ يَوْمَ يُنَادِ الْمُنَادِ مِنْ مَّكَانٍ قَرِيْبٍ٤١
Wastami‘ yauma yunādil-munādi mim makānin qarīb(in).
[41] Lan rungokno (kongkonen) nang dino (ketika malaikat) penyeru nyeluk teko panggonan hang parek.

يَوْمَ يَسْمَعُوْنَ الصَّيْحَةَ بِالْحَقِّ ۗذٰلِكَ يَوْمُ الْخُرُوْجِ٤٢
Yauma yasma‘ūnaṣ-ṣaiḥata bil-ḥaqq(i), żālika yaumul-khurūj(i).
[42] Pas dino iku, wong-wong rungu suworo dahsyat kelawan sebener-benere. ikulah dino (nalika menungso) metu (teko kubur).

اِنَّا نَحْنُ نُحْيٖ وَنُمِيْتُ وَاِلَيْنَا الْمَصِيْرُۙ٤٣
Innā naḥnu nuḥyī wa numītu wa ilainal-maṣīr(u).
[43] Saktemene isun nguripaken lan matekaken lan cuman ning isun baen panggonan mulihe (kabeh mahluk).

يَوْمَ تَشَقَّقُ الْاَرْضُ عَنْهُمْ سِرَاعًا ۗذٰلِكَ حَشْرٌ عَلَيْنَا يَسِيْرٌ٤٤
Yauma tasyaqqaqul-arḍu ‘anhum sirā‘ā(n), żālika ḥasyrun ‘alainā yasīr(un).
[44] (Yoiku) pas bumi kesigar kelawan ngatokaken wong-wong iku, (seteruse wong wong iku) metu keberet-beret (menuju ning padang mahsyar). Kang gedigu iku pengumpulan hang gampang kanggo isun

نَحْنُ اَعْلَمُ بِمَا يَقُوْلُوْنَ وَمَآ اَنْتَ عَلَيْهِمْ بِجَبَّارٍۗ فَذَكِّرْ بِالْقُرْاٰنِ مَنْ يَّخَافُ وَعِيْدِ ࣖ٤٥
Naḥnu a‘lamu bimā yaqūlūna wa mā anta ‘alaihim bijabbār(in), fażakkir bil-qur'āni may yakhāfu wa‘īd(i).
[45] Ison lebih ngeweruhi paren kang wongwong iku ucapaken, lan siro (Nabi Muhammad) sekali-kali seng mokso nang wong-wong iku. Moko wenono peringatan ambi Al-Qur’an uwong kang wedi nang anceman Isun.